Understanding the sustainability of free-range and/or grass-fed beef in South Africa
Date
2023-03
Authors
Journal Title
Journal ISSN
Volume Title
Publisher
Stellenbosch : Stellenbosch University
Abstract
ENGLISH SUMMARY: Agriculture, including conventional livestock production, is a major contributor to humanity’s transgression of planetary boundaries, causing harm to both people and the planet. Meat consumption is on the rise, making it imperative to adopt more sustainable production practices. In South Africa, ‘free-range’ and ‘grass-fed’ beef are currently the main alternatives to conventional grain-fed, feedlot-raised beef, although there are no clear guidelines or regulations that stipulate what these production methods should entail. The aim of this explorative case study was to investigate the free-range and grass-fed beef industry in South Africa, including the regulation of the industry, what these production methods entail, the ways in which producers incorporate sustainability into their practices, and the ways in which the industry and its products are viewed. The case study was conducted from a social constructivist worldview and collected data via 17 semi-structured interviews with farmers, butchers, retailers, and regulators involved in the free-range and grass-fed beef industry in South Africa. Data were analysed using thematic analysis, assisted by Atlas.ti software, to uncover patterns in the data, which were grouped into themes and categories. The three major themes, selected on the grounds of of their prevalence in the data and because they helped to achieve the research objectives, were 1) grass-fed beef and its production methods are defined by what they do ‘better’ than free-range and conventional beef production, 2) the regulatory environment of grass-fed beef is inadequate in terms of standardisation and creating an enabling environment, and 3) the grass-fed and free-range industry is not profit-driven even though its market is willing to pay. The findings of the study were explored in the context of the literature, providing answers to the research aims and objectives. The research revealed that, even though the labelling of free-range and grass-fed beef production is regulated in South Africa, the production methods employed are not. The terms ‘free-range’ and ‘grass-fed’ are therefore socially constructed, with varied meanings and implications for sustainability, human health, and animal welfare. The case study also showed that the term ‘free-range’ is generally viewed as being a chicken production practice. Another important finding is that grass-fed beef is seen as a form of regenerative farming, with the ability to sequester carbon, increase soil health and water retention, improve farm productivity, and conserve biodiversity. The industry is facing many challenges, with a small market and a dominant conventional beef industry listed as the main barriers to growth and profitability. The consumption of grass-fed beef was shown to be associated with health benefits. The study concluded with recommendations for further research. There is currently limited understanding of consumer behaviour and education regarding the benefits of grass-fed beef. It further emerged that there is a need for the regulation of production schemes, especially free-range and grass-fed beef production. Research is needed on the potential for the environmental benefits of grass-fed beef production in the South African context. A valuable area of research would be the views and opinions of conventional beef producers, focused on why they are unwilling or unable to adopt grass-fed production methods.
AFRIKAANSE OPSOMMING: Landbou en konvensionele veeproduksiemetodes is grotendeels verantwoordelik vir mensdom se oorskrying van die Aarde se grense, asook die skade wat daardeur berokken word. Die toename in vleis-verbruik en inname vereis die aanname van meer volhoubare produksiemetodes. Huidiglik is ‘vrylopende bees’ en ‘grasgevoede bees’ die hoof alternatiewe opsies in Suid-Afrika teenoor konvensionele graan-gevoerde, voerkraal bees. Daar bestaan, alhoewel, geen beduidende riglyne en regulasies wat vereis (of aandui) wat hierdie metodes moet insluit nie. Die doel van die studie is dus om the vrylopende bees en grasgevoede bees industrie in Suid-Afrika te verken rakende die regulering van die industrie, wat hierdie produksiemetodes bevat, en die maniere waarin produsente volhoubaarheid in hul produksiemetodes inkorporeer, asook die maniere waarop die industrie en sy produkte gesien word. Die gevallestudie is vanuit ‘n sosiale konstruktiwistiese wereldsiening aangepak en bevat ‘n dataversameling verkry deur 17 semi-gestruktureerde onderhoude met boere, slagters, handelaars, en reguleerders wie almal betrokke is in die vrylopende- en grasgevoede bees industrie in Suid-Afrika. Die data is geanaliseer deur tematiese analiese, met behulp van die “Atlas.ti” sagteware, welke sagteware gebruik is om patrone in die data te identifiseer, waarna dit in groepe en kategoriee geplaas is. Drie hoof temas is gekies op gronde van hul voorkoms in die data asook hul bydra tot die bereiking van die navorsingsdoelwitte. Hierdie temas is as volg: 1) grasgevoede bees en die produksiemetodes daarvan word gedefinieer deur wat hulle ‘beter’ doen as vrylopende en konvensionele beesvleis produksie, 2) die regulatoriese omgewing van grasgevoede bees is onvoldoende in terme van standaardisering en die skepping van ‘n bemagtigende omgewing, en 3) die grasgevoede bees en vrylopende bees bedryf is nie winsgedrewe nie, al is die mark bereid om te betaal. Die bevindinge van die studie is in die konteks van die literatuur ondersoek, wat antwoorde op die navorsingsdoelwitte verskaf het. Die navorsing het aan die lig gebring dat, nieteenstaande die regulasie van vrylopende bees en grasgevoede bees produksie in Suid-Afrika, word die produksieskema daarvan nie gereguleer nie. Die terme 'vryloop' en 'grasgevoed' is dus sosiaal gekonstrueer, met uiteenlopende betekenisse en implikasies vir volhoubaarheid, menslike gesondheid en dierewelsyn. Die gevallestudie het ook getoon dat die term 'vryloop' oor die algemeen as 'n hoenderproduksiepraktyk beskou word. Nog 'n belangrike bevinding is dat grasgevoede beesvleis gesien word as 'n vorm van regeneratiewe boerdery, met die vermoe om koolstof te sekwestreer, grondgesondheid en waterretensie te verhoog, plaasproduktiwiteit te verbeter en biodiversiteit te bewaar. Die bedryf staar baie uitdagings in die gesig, met 'n klein mark en 'n dominante konvensionele beesvleisbedryf wat as die vernaamste struikelblokke vir groei en winsgewendheid gelys word. Die verbruik van beesvleis wat met gras gevoer word, is geassosieer met gesondheidsvoordele. Die studie sluit af met aanbevelings vir verdere navorsing. Daar is tans ‘n beperkte begrip van verbruikersgedrag en opvoeding rakende die voordele van grasgevoede beesvleis. Dit het verder geblyk dat daar 'n behoefte is aan die regulering van produksieskemas, veral vrylopende en grasgevoede beesvleisproduksie. Navorsing is nodig oor die potensiaal vir omgewingsvoordele van grasgevoede beesvleisproduksie in die Suid-Afrikaanse konteks. Daarvolgens sou die sienings en menings van konvensionele beesvleisprodusente 'n waardevolle navorsingsarea wees, veral met ‘n fokus op hoekom hulle nie bereid is, of nie in staat is, om grasgevoede bees produksiemetodes aan te neem nie.
AFRIKAANSE OPSOMMING: Landbou en konvensionele veeproduksiemetodes is grotendeels verantwoordelik vir mensdom se oorskrying van die Aarde se grense, asook die skade wat daardeur berokken word. Die toename in vleis-verbruik en inname vereis die aanname van meer volhoubare produksiemetodes. Huidiglik is ‘vrylopende bees’ en ‘grasgevoede bees’ die hoof alternatiewe opsies in Suid-Afrika teenoor konvensionele graan-gevoerde, voerkraal bees. Daar bestaan, alhoewel, geen beduidende riglyne en regulasies wat vereis (of aandui) wat hierdie metodes moet insluit nie. Die doel van die studie is dus om the vrylopende bees en grasgevoede bees industrie in Suid-Afrika te verken rakende die regulering van die industrie, wat hierdie produksiemetodes bevat, en die maniere waarin produsente volhoubaarheid in hul produksiemetodes inkorporeer, asook die maniere waarop die industrie en sy produkte gesien word. Die gevallestudie is vanuit ‘n sosiale konstruktiwistiese wereldsiening aangepak en bevat ‘n dataversameling verkry deur 17 semi-gestruktureerde onderhoude met boere, slagters, handelaars, en reguleerders wie almal betrokke is in die vrylopende- en grasgevoede bees industrie in Suid-Afrika. Die data is geanaliseer deur tematiese analiese, met behulp van die “Atlas.ti” sagteware, welke sagteware gebruik is om patrone in die data te identifiseer, waarna dit in groepe en kategoriee geplaas is. Drie hoof temas is gekies op gronde van hul voorkoms in die data asook hul bydra tot die bereiking van die navorsingsdoelwitte. Hierdie temas is as volg: 1) grasgevoede bees en die produksiemetodes daarvan word gedefinieer deur wat hulle ‘beter’ doen as vrylopende en konvensionele beesvleis produksie, 2) die regulatoriese omgewing van grasgevoede bees is onvoldoende in terme van standaardisering en die skepping van ‘n bemagtigende omgewing, en 3) die grasgevoede bees en vrylopende bees bedryf is nie winsgedrewe nie, al is die mark bereid om te betaal. Die bevindinge van die studie is in die konteks van die literatuur ondersoek, wat antwoorde op die navorsingsdoelwitte verskaf het. Die navorsing het aan die lig gebring dat, nieteenstaande die regulasie van vrylopende bees en grasgevoede bees produksie in Suid-Afrika, word die produksieskema daarvan nie gereguleer nie. Die terme 'vryloop' en 'grasgevoed' is dus sosiaal gekonstrueer, met uiteenlopende betekenisse en implikasies vir volhoubaarheid, menslike gesondheid en dierewelsyn. Die gevallestudie het ook getoon dat die term 'vryloop' oor die algemeen as 'n hoenderproduksiepraktyk beskou word. Nog 'n belangrike bevinding is dat grasgevoede beesvleis gesien word as 'n vorm van regeneratiewe boerdery, met die vermoe om koolstof te sekwestreer, grondgesondheid en waterretensie te verhoog, plaasproduktiwiteit te verbeter en biodiversiteit te bewaar. Die bedryf staar baie uitdagings in die gesig, met 'n klein mark en 'n dominante konvensionele beesvleisbedryf wat as die vernaamste struikelblokke vir groei en winsgewendheid gelys word. Die verbruik van beesvleis wat met gras gevoer word, is geassosieer met gesondheidsvoordele. Die studie sluit af met aanbevelings vir verdere navorsing. Daar is tans ‘n beperkte begrip van verbruikersgedrag en opvoeding rakende die voordele van grasgevoede beesvleis. Dit het verder geblyk dat daar 'n behoefte is aan die regulering van produksieskemas, veral vrylopende en grasgevoede beesvleisproduksie. Navorsing is nodig oor die potensiaal vir omgewingsvoordele van grasgevoede beesvleisproduksie in die Suid-Afrikaanse konteks. Daarvolgens sou die sienings en menings van konvensionele beesvleisprodusente 'n waardevolle navorsingsarea wees, veral met ‘n fokus op hoekom hulle nie bereid is, of nie in staat is, om grasgevoede bees produksiemetodes aan te neem nie.
Description
Thesis (MPhil)--Stellenbosch University, 2023.