A critical analysis of problem representations in basic education policy in the democratic South Africa
Date
2018-12
Authors
Journal Title
Journal ISSN
Volume Title
Publisher
Stellenbosch : Stellenbosch University
Abstract
ENGLISH ABSTRACT: The thesis critically analyses problem representations identified within basic education policy
documents, dated between 1995 and 2015. These policy documents are identified in the thesis
as: the White Paper on Education and Training of 1995, the Plan of Action: Improving
access to free and quality basic education for all, and lastly, the Action Plan to 2019:
Towards the realisation of schooling 2030. Problem representations, in the thesis, refer to the
explicit and implicit representations of problems, as termed by Bacchi (1999). Bacchi’s
(2009) “What’s the problem represented to be?” (WPR) approach is the foundation and the
analytical tool utilised within the thesis, and is set apart from conventional forms of policy
analysis. Part of its unconventional approach to policy analysis is its post-structuralism
philosophy, which also underpins the direction of this thesis.
The thesis considers global trends in approaching policy analyses, and then focuses more on
the South African context. An in-depth analysis of literature reveals dominant themes and
approaches in education policy analysis in South Africa, which also indicates that the WPR
approach has never before been applied to education policy in South Africa. The WPR
approach in the thesis is the analytical tool that is applied, and it supports the qualitative
approach undertaken in the research.
The explicit and implicit representation of problems reveal patterns that are observed across
all three policy documents, namely; the provision of physical infrastructure, compulsory and
free educations, management of the system and learner performance, early childhood
development, teacher training and job satisfaction, and finally, the legacy of the past and
inequality. Identification of problem representations and the application of the WPR
approach show the underlying assumptions made by policy documents that are embedded
within the explicit and implicit representations of problems. These assumptions bring about
different meanings and interpretations of what is classified as the ‘problem’. The thesis
emphasises the legacy of apartheid within the education system, and concludes that the
democratic system expects learners who were previously disadvantaged – through the system
of apartheid – and who are disadvantaged now – through socio-economic inequalities – to
achieve the same learner performance outcomes as those who do not experience
disadvantages in any of these forms.
AFRIKAANSE OPSOMMING: Die proefskrif ontleed kritiese probleemvoorstellings wat in die beleidsdokumente van onderwys geïdentifiseer is, wat tussen 1995 en 2015 gedateer is. Hierdie beleidsdokumente word in die proefskrif geïdentifiseer as die Witskrif oor Onderwys en Opleiding van 1995, die Plan van Aksie: Verbetering van toegang tot gratis en kwaliteit basiese onderwys vir almal en ten slotte die Aksieplan tot 2019: na die besef van onderwys 2030. Probleemvoorstellings is die eksplisiete en implisiete voorstellings van probleme soos genoem deur Bacchi (1999). Bacchi (2009) se "Wat is die probleem wat voorgestel word?" (WPR) benadering is die grondslag en die analitiese instrument wat binne die proefskrif gebruik word, en word afgesonder van konvensionele vorms van beleidsanalise. Deel van die onkonvensionele benadering tot beleid analise is die poststrukturalisme-filosofie, wat ook die rigting van hierdie proefskrif ondersteun. Die proefskrif oorweeg globale neigings in die benadering van beleidsontledings en vernou dit tot die Suid-Afrikaanse konteks. 'n In-diepte analise van literatuur toon dominante temas en benaderings in onderwysbeleidsanalise in Suid-Afrika aan, wat ook aandui dat die WPRbenadering nog nooit van toepassing is op onderwysbeleid in Suid-Afrika nie. Die WPRbenadering in die proefskrif is die analitiese instrument wat toegepas word en ondersteun die kwalitatiewe benadering wat in die navorsing onderneem word. Die eksplisiete en implisiete voorstelling van probleme toon patrone wat in al drie beleidsdokumente waargeneem word, naamlik; die voorsiening van fisiese infrastruktuur, verpligte en gratis opvoeding, bestuur van die stelsel en leerderprestasie, vroeë kinderontwikkeling, onderwyseropleiding en werkstevredenheid, en laastens die nalatenskap van die verlede en ongelykheid. Identifisering van probleemvoorstellings en die toepassing van die WPR-benadering toon die onderliggende aannames wat gemaak word deur beleidsdokumente wat ingebed is in die eksplisiete en implisiete voorstellings van probleme. Hierdie aannames bring verskillende betekenisse en interpretasies van wat as die 'probleem' geklassifiseer word. Die proefskrif beklemtoon die nalatenskap van apartheid binne die onderwysstelsel en kom tot die gevolgtrekking dat die demokratiese stelsel van leerders verwag, wat voorheen benadeel is deur die stelsel van apartheid en wat nou benadeel word deur sosio-ekonomiese ongelykhede, om dieselfde leerderprestasie-uitkomste te bereik as diegene wat nie nadele ervaar in enige van hierdie vorms nie.
AFRIKAANSE OPSOMMING: Die proefskrif ontleed kritiese probleemvoorstellings wat in die beleidsdokumente van onderwys geïdentifiseer is, wat tussen 1995 en 2015 gedateer is. Hierdie beleidsdokumente word in die proefskrif geïdentifiseer as die Witskrif oor Onderwys en Opleiding van 1995, die Plan van Aksie: Verbetering van toegang tot gratis en kwaliteit basiese onderwys vir almal en ten slotte die Aksieplan tot 2019: na die besef van onderwys 2030. Probleemvoorstellings is die eksplisiete en implisiete voorstellings van probleme soos genoem deur Bacchi (1999). Bacchi (2009) se "Wat is die probleem wat voorgestel word?" (WPR) benadering is die grondslag en die analitiese instrument wat binne die proefskrif gebruik word, en word afgesonder van konvensionele vorms van beleidsanalise. Deel van die onkonvensionele benadering tot beleid analise is die poststrukturalisme-filosofie, wat ook die rigting van hierdie proefskrif ondersteun. Die proefskrif oorweeg globale neigings in die benadering van beleidsontledings en vernou dit tot die Suid-Afrikaanse konteks. 'n In-diepte analise van literatuur toon dominante temas en benaderings in onderwysbeleidsanalise in Suid-Afrika aan, wat ook aandui dat die WPRbenadering nog nooit van toepassing is op onderwysbeleid in Suid-Afrika nie. Die WPRbenadering in die proefskrif is die analitiese instrument wat toegepas word en ondersteun die kwalitatiewe benadering wat in die navorsing onderneem word. Die eksplisiete en implisiete voorstelling van probleme toon patrone wat in al drie beleidsdokumente waargeneem word, naamlik; die voorsiening van fisiese infrastruktuur, verpligte en gratis opvoeding, bestuur van die stelsel en leerderprestasie, vroeë kinderontwikkeling, onderwyseropleiding en werkstevredenheid, en laastens die nalatenskap van die verlede en ongelykheid. Identifisering van probleemvoorstellings en die toepassing van die WPR-benadering toon die onderliggende aannames wat gemaak word deur beleidsdokumente wat ingebed is in die eksplisiete en implisiete voorstellings van probleme. Hierdie aannames bring verskillende betekenisse en interpretasies van wat as die 'probleem' geklassifiseer word. Die proefskrif beklemtoon die nalatenskap van apartheid binne die onderwysstelsel en kom tot die gevolgtrekking dat die demokratiese stelsel van leerders verwag, wat voorheen benadeel is deur die stelsel van apartheid en wat nou benadeel word deur sosio-ekonomiese ongelykhede, om dieselfde leerderprestasie-uitkomste te bereik as diegene wat nie nadele ervaar in enige van hierdie vorms nie.
Description
Thesis (MA)--Stellenbosch University, 2018.
Keywords
Education Policy -- South Africa, Basic education -- South Africa, WPR approach, Post-structuralism, Postmodernism, UCTD