The prevalence of burnout in nurses working in private healthcare facilities in Mbombela/Nelspruit during the COVID-19 pandemic
Date
2022-12
Authors
Journal Title
Journal ISSN
Volume Title
Publisher
Stellenbosch : Stellenbosch University
Abstract
ENGLISH SUMMARY: Aims: To determine the prevalence of burnout in nurses working in the private healthcare facilities in Mbombela/Nelspruit during the COVID-19 pandemic.
Background: The nursing profession has long been associated with burnout. The COVID-19 pandemic has exacerbated many of the vocational stressors associated with burnout. Burnout has a known negative impact on healthcare services. Despite the dependence of COVID pandemic management on physically and mentally healthy nurses, very limited data are available about burnout prevalence in the South African nursing population.
Design: A cross-sectional survey with total population sampling (n = 514) was used.
Methods: The Maslach Burnout Inventory – Human Services Survey and a socio-demographical questionnaire were completed by 125 participants through an online survey. Multivariate logistic regression analysis was implemented for variable identification associated with burnout in three sub-categories: Emotional Exhaustion, Depersonalization, and Decreased Personal Accomplishment.
Results: 41.6% of participants presented with high Emotional Exhaustion, 32.8% with high Depersonalization, and 32.0% with high Decreased Personal Accomplishment. A strong association was found between the Emotional Exhaustion and Depersonalization sub-categories (p=.000). Low levels of support were strongly correlated with high Emotional Exhaustion and Depersonalization. Specialist registered nurses and registered nurses reported high Emotional Exhaustion and Depersonalization, while being an auxiliary nurse was associated with low Emotional Exhaustion and Depersonalization levels. The most common stress coping strategies were hobbies (n=40; 32%), exercise/sport (n=35; 28%), over-/under-eating (n=28; 22.4%), and self-medication (n=19; 15.2%).
Conclusions: More than 40% of nurses in the Mbombela/Nelspruit private healthcare sector suffer from at least one category of burnout. Social support has emerged as a central variable in the study, contributing to either burnout susceptibility or burnout resilience and warranting further investigation for burnout intervention purposes.
AFRIKAANSE OPSOMMING: Doelwitte: Om die prevalensie te bepaal van uitbranding in verpleegkundiges wat werkend is in private gesondheidsorg fasiliteite in Mbombela/Nelspruit gedurende die COVID-19 pandemie. Agtergrond: Die verplegingsberoep het ‘n lang geskiedenis van vatbaarheid tot uitbranding. Die COVID-19 pandemie het baie van die werk stremmingspunte wat geassosieer word met uitbranding vererger. Die negatiewe impak van uitbranding op gesondheidsorgdienste is wel bekend. Ten spyte daarvan dat die hantering van die COVID-19 pandemie afhanklik is van fisies en geestelik gesonde verpleegkundiges is daar beperkte data beskikbaar oor die prevalensie van uitbranding in die Suid-Afrikaanse verpleging populasie. Ontwerp: ‘n Deursnit opname met totale populasie monsterneming (n = 514) is aangewend. Metodes: 125 deelnemers het die Maslach Burnout Inventory – Human Services Survey en ‘n sosio-demografiese vraelys voltooi deur middel van ‘n aanlyn vraelys. Multi-veranderlike logistiese regressie analise is geimplimenteer vir die identifisering van veranderlikes geassosieer met uitbranding in drie kategorie: Emosionele Uitputting, Depersonalisering, en Verminderde Persoonlike Prestasie. Resultate: 41.6% van die deelnemers het presenteer met hoe Emosionele Uitputting, 32.8% met hoe Depersonalisering, en 32.0% met hoe Verminderde Persoonlike Prestasie. ‘n Sterk assosiasie is gevind tussen Emosionele Uitputting en Depersonalisasie. Lae ondersteuningsvlakke was sterk gekorreleer met hoe Emosionele Uitputting en Depersonalisering sub-kategorie. Verder het spesialis geregistreerde verpleers en geregistreerde verpleers hoe Emosionele Uitputting en Depersonalisering gerapporteer, terwyl hulpverpleegkundiges geassosieer was met lae Emosionale Uitputting en DP vlakke. Die mees algemeen aangewende stres hantering strategiee was stokperdjies (n=40; 32%), oefening/sport (n=35; 28%), oor-/onder-voeding (n=28; 22.4%), en self-medisinering (n=19; 15.2%). Gevolgtrekkings: Meer as 40% van verpleegkundiges in die Mbombela/Nelspruit private gesondheidsorg sektor lei aan minstens een kategorie van uitbranding. Ondersteuningsvlakke het uitgestaan as ‘n sentrale veranderlike van die studie wat bydra tot uitbranding vatbaarheid of uitbranding weerstandigheid en verdien verdere ondersoek hiervan vir uitbranding intervensie doeleindes.
AFRIKAANSE OPSOMMING: Doelwitte: Om die prevalensie te bepaal van uitbranding in verpleegkundiges wat werkend is in private gesondheidsorg fasiliteite in Mbombela/Nelspruit gedurende die COVID-19 pandemie. Agtergrond: Die verplegingsberoep het ‘n lang geskiedenis van vatbaarheid tot uitbranding. Die COVID-19 pandemie het baie van die werk stremmingspunte wat geassosieer word met uitbranding vererger. Die negatiewe impak van uitbranding op gesondheidsorgdienste is wel bekend. Ten spyte daarvan dat die hantering van die COVID-19 pandemie afhanklik is van fisies en geestelik gesonde verpleegkundiges is daar beperkte data beskikbaar oor die prevalensie van uitbranding in die Suid-Afrikaanse verpleging populasie. Ontwerp: ‘n Deursnit opname met totale populasie monsterneming (n = 514) is aangewend. Metodes: 125 deelnemers het die Maslach Burnout Inventory – Human Services Survey en ‘n sosio-demografiese vraelys voltooi deur middel van ‘n aanlyn vraelys. Multi-veranderlike logistiese regressie analise is geimplimenteer vir die identifisering van veranderlikes geassosieer met uitbranding in drie kategorie: Emosionele Uitputting, Depersonalisering, en Verminderde Persoonlike Prestasie. Resultate: 41.6% van die deelnemers het presenteer met hoe Emosionele Uitputting, 32.8% met hoe Depersonalisering, en 32.0% met hoe Verminderde Persoonlike Prestasie. ‘n Sterk assosiasie is gevind tussen Emosionele Uitputting en Depersonalisasie. Lae ondersteuningsvlakke was sterk gekorreleer met hoe Emosionele Uitputting en Depersonalisering sub-kategorie. Verder het spesialis geregistreerde verpleers en geregistreerde verpleers hoe Emosionele Uitputting en Depersonalisering gerapporteer, terwyl hulpverpleegkundiges geassosieer was met lae Emosionale Uitputting en DP vlakke. Die mees algemeen aangewende stres hantering strategiee was stokperdjies (n=40; 32%), oefening/sport (n=35; 28%), oor-/onder-voeding (n=28; 22.4%), en self-medisinering (n=19; 15.2%). Gevolgtrekkings: Meer as 40% van verpleegkundiges in die Mbombela/Nelspruit private gesondheidsorg sektor lei aan minstens een kategorie van uitbranding. Ondersteuningsvlakke het uitgestaan as ‘n sentrale veranderlike van die studie wat bydra tot uitbranding vatbaarheid of uitbranding weerstandigheid en verdien verdere ondersoek hiervan vir uitbranding intervensie doeleindes.
Description
Thesis (MHumanRehabSt)--Stellenbosch University, 2022.
Keywords
Nursing -- Psychological aspects -- Mbombela (South Africa), Burn out (Psychology) -- Mbombela (South Africa), Nursing -- Job stress -- Mbombela (South Africa), UCTD