Molecular analyses of candidate carotenoid biosynthetic genes in Vitis vinifera L.
Date
2004-03
Authors
Journal Title
Journal ISSN
Volume Title
Publisher
Stellenbosch : Stellenbosch University
Abstract
ENGLISH ABSTRACT: Plants cannot avoid stress and must therefore be capable of rapidly responding to
extreme environmental changes. An inability to control and regulate the
photosynthetic process during stress conditions will lead to the formation of highly
reactive oxygen species that concomitantly causes photo-oxidative damage to the
pigments and proteins of the photosynthetic apparatus. Since light is the primary
source of energy for the photosynthetic process, it is clear that plants are
continuously required to balance the light energy absorbed for the photochemical
reactions against photoprotection in a dynamic way in order to survive. Carotenoids
are precursors of abscisic acid, but more importantly structural components of the
photosynthetic apparatus. During photosynthesis carotenoids function as accessory
light-harvesting pigments, and also fulfil a photoprotective function by quenching the
reactive molecules formed during conditions that saturate the photosynthetic process.
Due to the importance of carotenoids to plant fitness and human health (as
Vitamin A precursors) this study has attempted to isolate and characterise genes that
are directly, or indirectly involved in carotenoid biosynthesis in Vitis vinifera. In total
eleven full-Iength- and eight partial genes have been isolated, cloned and
sequenced. These genes can be grouped into the following pathways: (i) the 1-
deoxy-D-xylulose 5-phosphate (DOXP)/2-C-methyl-D-erythritol 4-phosphate (MEP)
pathway (i.e. the plastidic isopentenyl diphosphate biosynthetic pathway); (ii) the
mevalonate pathway (i.e. the cytosolic/mitochondrial IPP biosynthetic pathway); (iii)
the carotenoid biosynthetic pathway; (iv) the abscisic acid biosynthetic pathway (as a
degradation product of carotenoids); and general isoprenoid biosynthetic pathways
(as precursors of carotenoids).
The full-length genes (i.e. from the putative ATG to the STOP codon) of DOXP
synthase (DXS), 4-hydroxy-3-methylbut-2-enyl diphosphate reductase (lytB), IPP
isomerase (IPI), 3-hydroxy-3-methylglutaryl coenzyme A synthase (HMGS), phytoene
synthase (PSY), Iycopene ~-cyclase (LBCY), ~-carotene hydroxylase (BCH),
zeaxanthin epoxidase (lEP), 9-cis-epoxy carotenoid dioxygenase (NCED), farnesyl
diphosphate synthase (FPS) and geranylgeranyl diphosphate synthase (GGPS) have
been isolated from cDNA. In addition, the full-length genomic copy and putative
promoters of DXS, PSY, LBCY, BCH, NCED and lEP have also been isolated from
genomic DNA by the construction and screening of sub-genomic libraries.
Alignments of the genomic copies of these genes to the corresponding cDNA
sequences have provided useful information regarding the genomic organisation of
these genes, including the intron-exon junction sites in V. vinifera. The copy number
of the DXS, PSY, LBCY, BCH, NCED and lEP encoding genes in the Vitis genome
have been determined. DXS, PSY, BCH and lEP are single copy genes, whereas
LBCY and NCED have two and three copies, respectively.
The transcriptional activity of the putative promoters of six of the isolated genes
(i.e. DXS, PSY, LBCY, BCH, lEP and NCED) were tested with a transient reporter
gene assay. None of the putative promoters tested showed any transcriptional
activity of the reporter gene. The transcription of these genes, has however been
shown using northern blot analysis and/or RT-PCR. Preliminary expression profiles
for PSY, LBCY, BCH, and lEP were determined in different plant organs and the
expression of these genes was generally higher in photosynthetically active tissues.
The expression of these genes following different treatments (abscisic acid, NaCI and
wounding) was also assayed. The functionality of five of the isolated full-length genes (IPI, GGPS, PSY, LBCY and BCH) has been shown in a bacterial colour
complementation assay.
In silica analysis of the predicted protein sequences of all eleven isolated
genes revealed that they are conserved and share a high degree of homology to the
corresponding proteins in other plant species. The sequences were further analysed
for conserved domains in the protein sequences, and these proteins typically
demonstrated similar domain profiles to homologues in other species (plant, bacteria
and algae). The predicted protein sequences were further analysed for transit
peptides, the presence of which would provide evidence for the sub-cellular
localisation of the mature peptides. Since these genes are involved in biosynthetic
pathways that are active in discrete organelles, the sub-cellular localisation of most of
these proteins is known. The carotenoid biosynthetic genes (PSY, LBCY, BCH and
ZEP), the abscisic acid biosynthetic gene, NCED, as well as the DOXP/MEP pathway
genes (DXS, lytB and IPI) were all localised to the chloroplast. The mevalonate
pathway gene, HMGS, was localised to both the cytosol and the mitochondria, and
the general isoprenoid precursor genes, FPS and GGPS, were localised to the
cytosol and the chloroplast, respectively. All these results are in agreement with the
localisation of the respective pathways.
In order to increase our understanding of carotenoid biosynthesis and functions
in plants, we constitutively overexpressed one of the isolated genes (BCH) in the
model plant, Nicotiana tabacum. Plants expressing the BCH gene in the sense
orientation maintained a healthy photosynthetic rate under stress conditions that
typically caused photoinhibition and photodamage in the untransformed control
plants. This result was inferred using chlorophyll fluorescence and confirmed using
CO2 assimilation rates and stomatal conductance. Chlorophyll fluorescence
measurements indicated that the photo protective non-photochemical quenching
ability of the BCH-expressing plants increased, enabling the plants to maintain
photosynthesis under conditions that elicited a stress response in the untransformed
control plants. An integral photosynthetic protein component, the D1 protein, was
specifically protected by the additional zeaxanthin in the BCH sense plants. Plants
expressing an antisense BCH proved the converse, i.e. lower levels of BCH resulted
in decreased zeaxanthin levels and made the transgenic plants more susceptible to
high-light induced stress. These results have shown the crucial role of carotenoids
(specifically the xanthophylls) in the photoprotective mechanism in plants. The
increased photoprotection provided by the BCH expressing plants suggests that the
scenario in plants is not optimal and can be improved. Any improvement in the
photoprotective ability of a plant will affect both the fitness and productivity of the
plant as a whole and will therefore find application in a number of crop plants on a
global scale. This study has resulted in the successful isolation and characterisation
of genes involved in the direct, or indirect, carotenoid biosynthetic pathways. The
further study and manipulation of these genes in model plants will provide useful
insights into the physiological role of specific carotenoids in photosynthesis and in
plants as a whole.
AFRIKAANSE OPSOMMING: Plante het nie die vermoë om stres te ontwyk nie en moet dus vinnig op veranderinge in hulomgewingstoestande kan reageer. Indien hulle nie die fotosinteseproses kan kontroleer en reguleer tydens streskondisies nie, sal dit tot die vorming van hoogs reaktiewe suurstofspesies lei, wat beide die pigmente en proteiene van die fotosintetiese apparaat sal beskadig. Lig is die primêre energiebron vir fotosintese en daarom is dit noodsaaklik dat plante deurgaans 'n dinamiese balans tussen fotosintese en fotobeskerming moet handhaaf. Karotenoiëde is voorlopers vir die vorming van absisiensuur, maar meer belangrik vir die plant, ook integrale komponente van die fotosintetiese apparaat. Tydens fotosintese word karotenoiëde vir die opneem van lig benodig, terwyl dit ook die fotosintetiese apparaat beskerm wanneer lig 'n versadigingspunt bereik vir fotosintese. Weens die belang van karotenoiëde vir plant- en menslike gesondheid (as Vitamiene A voorlopers), het hierdie studie beoog om gene te isoleer en karakteriseer wat direk of indirek 'n rol in karoteenbiosintese in Vitis vinifera speel. Elf vollengte- en agt gedeeltelike gene is geïsoleer, gekloneer, en gekarakteriseer. Hierdie gene kan in die volgende biosintetiese paaie gegroepeer word: (i) die 1- deoksi-D-xilulose 5-fosfaat (DOXP)/2-C-metiel-D-eritritol-4-fosfaat (MEP) pad (d.w.s. die plastiediese isopenteniel difosfaat biosintetiese pad); (ii) die mevalonaat pad (d.w.s. the sitosoliese/mitokondriale IPP biosintetiese pad); (iii) die karotenoiëd biosintetiese pad; (iv) die absisiensuur biosintetiese pad (as 'n afbraak produk van karotenoiëde) en die algemene isoprenoïed bisintetiese paaie (as voorlopers van karotenoiëde ). Die vollengte gene (d.w.s. vanaf die geskatte ATG tot die STOP kodon) van DOXP-sintase (DXS), 4-hidroksi-3-metielbut-2-eniel difosfaatreduktase (lytB), IPPisomerase (IPI), 3-hidroksi-3-metielglutariel koensiem A sintase (HMGS), fitoeën sintase (PSY), likopeen p-siklase (LBCY), p-karoteen hidroksilase (BCH), zeaxantien oksidase (ZEP), 9-cis-epoksi karotenoiëd dioksigenase (NCED), farnesiel difosfaat sintase (FPS)en geranielgeraniel difosfaat sintase (GGPS) is met behulp van. RTPKR vanaf eDNA geïsoleer. Die vollengte genomiese kopieë en die verwagte promotors van die DXS, PSY, LBCY, BCH, NCED and ZEP gene is ook geïsoleer d.m.v. die opstel en sifting van subgenomiese biblioteke. Vergelykende analises van die genoom- en eDNA kopieë het insiggewende data oor die genomiese rangskikking van die gene, insluitende die intron-ekson setels in V. vinifera gelewer. Die kopiegetalle van DXS, PSY, LBCY, BCH, NCED en ZEP is bepaal. DXS, PSY, BCH en ZEP is in die Vitis-genoom as enkel kopieë teenwoordig, terwyl LBCYen NCED twee en drie kopieë, repektiewelik, beslaan. Die transkipsionele aktiwiteit van die verwagte promotors van ses van die geïsoleerde gene (naamlik DXS, PSY, LBCY, BCH, ZEP en NCED) is d.m.v. 'n tydelike verklikkergeentoets ondersoek. Geeneen van die promotors het die transkripsie van die verklikkergeen bemiddel nie. Die transkripsie van die gene is egter wel bewys deur van northernhibridisasies en/of RT-PKR gebruik te maak. Die promotors van hierdie gene kan dus as transkipsioneel aktief beskou word. Voorlopige uitdrukkingsprofiele van PSY, LBCY, BCH, en ZEP is in verskillende plantorgane bepaal; die profiele was deurgaans hoër in fotosinteties aktiewe weefsels. Die uitdrukkingsprofiele van die gene is verder ook in reaksie op verskillende induktiewe behandelings (absisiensuur, NaCI en beskadiging) bepaal. Vyf van die vollengte gene (IPI, GGPS, PSY, LBCYen BCH) is funksioneel bewys in 'n bakteriese funksionele kleurkomplementasiesisteem. In silico analises van die afgeleide proteïene van al elf geïsoleerde gene het 'n hoë vlak van homologie met ooreenstemende proteiene van ander plantspesies getoon. Gekonserveerde domeine is ook in die proteïensekwense van die geïsoleerde gene teenwoordig. Hierdie proteïene het deurgaans dieselfde domeinprofiele vertoontoon as homoloë in ander spesies (bakterieë, alge en plante). Die sub-sellulêre teikening van die gene kon voorspel word deur die seinpeptiede in die proteiensekwense te eien. Aangesien hierdie gene betrokke is by biosintetiese paaie wat in diskrete kompartemente plaasvind; is die sub-selluiêre lokalisering van hierdie proteïene voorspelbaar. Die karotenoïed biosintetiese gene (PSY, LBCY, BCH en ZEP), die absisiensuur biosintetiese geen, NCED, sowel as die DOXP/MEP pad se gene (DXS, lytB en IPI) kom almal in die chloroplast voor. Die mevalonaatpadgeen, HMGS, word na beide die sitosol en die mitokondria geteiken, terwyl die algemene isoprenoïed voorlopergene, FPS en GGPS, onderskeidelik na die sitosol en die chloroplast geteiken word. Die verkreë voorspellings stem met die lokalisering van die biosintetiese paaie in die selooreen. Om ons kennis rakende karotenoïed biosintese en veral hulle funksie(s) in plante te verbreed, het ons een van die geïsoleerde gene, BCH, in die model plant, Nicotiana tabacum, konstitutief ooruitgedruk. Plante wat die BCH geen in die "sense" orientasie uitgedruk het, kon normale fotosintetiese aktiwiteit handhaaf onder kondisies wat foto-inhibisie en foto-osidatiewe skade in die ongetransformeerde kontrole plante veroorsaak het. Hierdie resultaat is met chlorofil fluoresensie analises aangetoon terwyl dit met CO2 assimilasie- en huidmondjie geleidingseksperimente bevestig is. Chlorofil fluoresensie metings het aangetoon dat die beskermingsvermoë van die transgeniese plante verhoog is, en dit dan die plante in staat stelom fotosintetese te handhaaf onder streskondisies van hoë lig. Proteïen analises het aangetoon dat 'n integrale fotosintetiese proteien, die 01 proteïen, word veral deur die verhoogde zeaxantien vlakke in die BCH transgeniese plante beskerm. Plante wat verminderde zeaxantien vlakke gehad het, weens die konstitutiewe ooruitdrukking van die BCH geen in die anti-"sense" orientasie, het die teenoorgestelde bewys. Met ander woorde. laer BCH vlakke (en dus laer zeaxantien vlakke) het tot plante wat meer vatbaar was vir hoë lig geïnduseerde stress gelei. Hierdie resultate het die essensiële beskermende rol wat karotenoiede tydens fotosintese speel, uitgelig. Die vermoë om hierdie beskermende meganisme te manipuleer in transgenies plante het aangetoon dat die sisteem in plante, alhoewel effektief, nie optimaal is nie. Enige verbetering in 'n plant se inherente vermoë om streskondisies te weerstaan sal die plant se algemene gesondheid en dus produktiwiteit beïnvloed. As sulks sal hierdie in meeste gewasspesies toepassing vind. Hierdie studie beskryf die isolering en karakterisering van gene wat direk, of indirek, by karotenoïedbiosintese betrokke is. Verdere studies, en veral die manipulering van hierdie gene in model plante, sal die fisiologiese rol van spesifieke karotenoïeede in fotosintese, en die plant as 'n geheel, ontrafel.
AFRIKAANSE OPSOMMING: Plante het nie die vermoë om stres te ontwyk nie en moet dus vinnig op veranderinge in hulomgewingstoestande kan reageer. Indien hulle nie die fotosinteseproses kan kontroleer en reguleer tydens streskondisies nie, sal dit tot die vorming van hoogs reaktiewe suurstofspesies lei, wat beide die pigmente en proteiene van die fotosintetiese apparaat sal beskadig. Lig is die primêre energiebron vir fotosintese en daarom is dit noodsaaklik dat plante deurgaans 'n dinamiese balans tussen fotosintese en fotobeskerming moet handhaaf. Karotenoiëde is voorlopers vir die vorming van absisiensuur, maar meer belangrik vir die plant, ook integrale komponente van die fotosintetiese apparaat. Tydens fotosintese word karotenoiëde vir die opneem van lig benodig, terwyl dit ook die fotosintetiese apparaat beskerm wanneer lig 'n versadigingspunt bereik vir fotosintese. Weens die belang van karotenoiëde vir plant- en menslike gesondheid (as Vitamiene A voorlopers), het hierdie studie beoog om gene te isoleer en karakteriseer wat direk of indirek 'n rol in karoteenbiosintese in Vitis vinifera speel. Elf vollengte- en agt gedeeltelike gene is geïsoleer, gekloneer, en gekarakteriseer. Hierdie gene kan in die volgende biosintetiese paaie gegroepeer word: (i) die 1- deoksi-D-xilulose 5-fosfaat (DOXP)/2-C-metiel-D-eritritol-4-fosfaat (MEP) pad (d.w.s. die plastiediese isopenteniel difosfaat biosintetiese pad); (ii) die mevalonaat pad (d.w.s. the sitosoliese/mitokondriale IPP biosintetiese pad); (iii) die karotenoiëd biosintetiese pad; (iv) die absisiensuur biosintetiese pad (as 'n afbraak produk van karotenoiëde) en die algemene isoprenoïed bisintetiese paaie (as voorlopers van karotenoiëde ). Die vollengte gene (d.w.s. vanaf die geskatte ATG tot die STOP kodon) van DOXP-sintase (DXS), 4-hidroksi-3-metielbut-2-eniel difosfaatreduktase (lytB), IPPisomerase (IPI), 3-hidroksi-3-metielglutariel koensiem A sintase (HMGS), fitoeën sintase (PSY), likopeen p-siklase (LBCY), p-karoteen hidroksilase (BCH), zeaxantien oksidase (ZEP), 9-cis-epoksi karotenoiëd dioksigenase (NCED), farnesiel difosfaat sintase (FPS)en geranielgeraniel difosfaat sintase (GGPS) is met behulp van. RTPKR vanaf eDNA geïsoleer. Die vollengte genomiese kopieë en die verwagte promotors van die DXS, PSY, LBCY, BCH, NCED and ZEP gene is ook geïsoleer d.m.v. die opstel en sifting van subgenomiese biblioteke. Vergelykende analises van die genoom- en eDNA kopieë het insiggewende data oor die genomiese rangskikking van die gene, insluitende die intron-ekson setels in V. vinifera gelewer. Die kopiegetalle van DXS, PSY, LBCY, BCH, NCED en ZEP is bepaal. DXS, PSY, BCH en ZEP is in die Vitis-genoom as enkel kopieë teenwoordig, terwyl LBCYen NCED twee en drie kopieë, repektiewelik, beslaan. Die transkipsionele aktiwiteit van die verwagte promotors van ses van die geïsoleerde gene (naamlik DXS, PSY, LBCY, BCH, ZEP en NCED) is d.m.v. 'n tydelike verklikkergeentoets ondersoek. Geeneen van die promotors het die transkripsie van die verklikkergeen bemiddel nie. Die transkripsie van die gene is egter wel bewys deur van northernhibridisasies en/of RT-PKR gebruik te maak. Die promotors van hierdie gene kan dus as transkipsioneel aktief beskou word. Voorlopige uitdrukkingsprofiele van PSY, LBCY, BCH, en ZEP is in verskillende plantorgane bepaal; die profiele was deurgaans hoër in fotosinteties aktiewe weefsels. Die uitdrukkingsprofiele van die gene is verder ook in reaksie op verskillende induktiewe behandelings (absisiensuur, NaCI en beskadiging) bepaal. Vyf van die vollengte gene (IPI, GGPS, PSY, LBCYen BCH) is funksioneel bewys in 'n bakteriese funksionele kleurkomplementasiesisteem. In silico analises van die afgeleide proteïene van al elf geïsoleerde gene het 'n hoë vlak van homologie met ooreenstemende proteiene van ander plantspesies getoon. Gekonserveerde domeine is ook in die proteïensekwense van die geïsoleerde gene teenwoordig. Hierdie proteïene het deurgaans dieselfde domeinprofiele vertoontoon as homoloë in ander spesies (bakterieë, alge en plante). Die sub-sellulêre teikening van die gene kon voorspel word deur die seinpeptiede in die proteiensekwense te eien. Aangesien hierdie gene betrokke is by biosintetiese paaie wat in diskrete kompartemente plaasvind; is die sub-selluiêre lokalisering van hierdie proteïene voorspelbaar. Die karotenoïed biosintetiese gene (PSY, LBCY, BCH en ZEP), die absisiensuur biosintetiese geen, NCED, sowel as die DOXP/MEP pad se gene (DXS, lytB en IPI) kom almal in die chloroplast voor. Die mevalonaatpadgeen, HMGS, word na beide die sitosol en die mitokondria geteiken, terwyl die algemene isoprenoïed voorlopergene, FPS en GGPS, onderskeidelik na die sitosol en die chloroplast geteiken word. Die verkreë voorspellings stem met die lokalisering van die biosintetiese paaie in die selooreen. Om ons kennis rakende karotenoïed biosintese en veral hulle funksie(s) in plante te verbreed, het ons een van die geïsoleerde gene, BCH, in die model plant, Nicotiana tabacum, konstitutief ooruitgedruk. Plante wat die BCH geen in die "sense" orientasie uitgedruk het, kon normale fotosintetiese aktiwiteit handhaaf onder kondisies wat foto-inhibisie en foto-osidatiewe skade in die ongetransformeerde kontrole plante veroorsaak het. Hierdie resultaat is met chlorofil fluoresensie analises aangetoon terwyl dit met CO2 assimilasie- en huidmondjie geleidingseksperimente bevestig is. Chlorofil fluoresensie metings het aangetoon dat die beskermingsvermoë van die transgeniese plante verhoog is, en dit dan die plante in staat stelom fotosintetese te handhaaf onder streskondisies van hoë lig. Proteïen analises het aangetoon dat 'n integrale fotosintetiese proteien, die 01 proteïen, word veral deur die verhoogde zeaxantien vlakke in die BCH transgeniese plante beskerm. Plante wat verminderde zeaxantien vlakke gehad het, weens die konstitutiewe ooruitdrukking van die BCH geen in die anti-"sense" orientasie, het die teenoorgestelde bewys. Met ander woorde. laer BCH vlakke (en dus laer zeaxantien vlakke) het tot plante wat meer vatbaar was vir hoë lig geïnduseerde stress gelei. Hierdie resultate het die essensiële beskermende rol wat karotenoiede tydens fotosintese speel, uitgelig. Die vermoë om hierdie beskermende meganisme te manipuleer in transgenies plante het aangetoon dat die sisteem in plante, alhoewel effektief, nie optimaal is nie. Enige verbetering in 'n plant se inherente vermoë om streskondisies te weerstaan sal die plant se algemene gesondheid en dus produktiwiteit beïnvloed. As sulks sal hierdie in meeste gewasspesies toepassing vind. Hierdie studie beskryf die isolering en karakterisering van gene wat direk, of indirek, by karotenoïedbiosintese betrokke is. Verdere studies, en veral die manipulering van hierdie gene in model plante, sal die fisiologiese rol van spesifieke karotenoïeede in fotosintese, en die plant as 'n geheel, ontrafel.
Description
Thesis (PhD)--University of Stellenbosch, 2004.
Keywords
Grapes -- Genetics, Carotenoids -- Synthesis, Carotenoids -- Physiological effect, Photosynthesis -- Molecular aspects