Determining the spatiality of food accessibility in South Africa and the factors influencing poor accessibility
Date
2020-12
Authors
Journal Title
Journal ISSN
Volume Title
Publisher
Abstract
ENGLISH ABSTRACT: The world is growing at a faster rate and the world’s population growth is alarming. Urbanisation and advances in technology are the key issues that world organisations need to address. Most people are moving to the cities. Hence, the need for a variety of nutritious and healthy food. Despite this need, the traditional ways of farming and the skills needed to produce the required types of food are still some of the challenges facing most highly urbanised cities. High unemployment rate and challenges around the previously disadvantaged groups are still key issues that also need to be addressed. Household farming as a way to eradicate food insecurity and household poverty is still widely practised in some parts of the country. The study aims to determine the spatiality of food accessibility in South Africa and the factors influencing food inaccessibility. The study indicates that local municipalities belonging to provinces such as Gauteng, North West, Mpumalanga and Limpopo have a dispersed count of households which reported place of agricultural activity as farmland. This objective was achieved by mapping the spatial distributional clusters of food accessibility throughout Census 2011 enumeration areas of Statistics South Africa using a technique called Hot Spot Analysis (Getis-Ord Gi*). To test the second objective of the study; Moretele, Madibeng, Rustenburg, Kgetlengrivier in the North West province, Mogale City, Randfontein, Westonaria, Ekurhuleni, City of Johannesburg, the City of Tshwane in Gauteng province, Victor Khanye, Emalahleni, Steve Tshwete, Thembisile, Dr JS Moroka in Mpumalanga Province, and Greater Tzaneen, Maruleng, Lepele-Nkumpi, Mookgopong, Modimolle, Bela-Bela, Ephraim Mogale, Elias Motsoaledi, Makhuduthamaga, Fetakgomo, Greater Tubatse in Limpopo province were identified and extracted as the municipalities with the lowest food accessibility across South Africa. Through achieving the last objective it was found out that; gas and wood as the type of energy used to cook and heat, households headed by females, households with seniors as well as households headed by persons of the other race were variables which contributed 77.3% to the household which showed characteristics of being food insecure and having experienced food inaccessibility. As part of concluding statements for the study, it was recommended that policy and decision-makers should focus on these areas found to be food insecure in the country. The main focus should be on ensuring that policies are properly implemented, monitored and continuously evaluated for all target based programmes which focuses on eradicating poor food access.
AFRIKAANS OPSOMMING: Die wêreld groei vinniger en die wêreld se bevolkingsaanwas is kommerwekkend. Verstedeliking en tegnologiese vooruitgang is die sleutelkwessies wat wêreldorganisasies moet aanspreek. Die meeste mense trek na die stede. Daarom is die behoefte aan 'n verskeidenheid voedsame en gesonde kos. Ten spyte van hierdie behoefte is die tradisionele boerderywyses en die vaardighede wat nodig is om die benodigde voedselsoorte te produseer, nog steeds 'n paar van die uitdagings waarmee die meeste verstedelikte stede te staan kom. Die hoë werkloosheidsyfer en uitdagings rondom die voorheen benadeelde groepe is steeds belangrike kwessies wat ook aangespreek moet word. Huishoudelike boerdery is 'n manier om voedselonsekerheid en armoede by huishoudings uit te roei, word steeds in sommige dele van die land algemeen gebruik. Die studie is daarop gemik om die ruimtelikheid van die toeganklikheid van voedsel in Suid-Afrika en die faktore wat die ontoeganklikheid van voedsel beïnvloed, te bepaal. Die studie dui aan dat plaaslike munisipaliteite wat deel uitmaak van provinsies soos Gauteng, Noordwes, Mpumalanga en Limpopo, 'n aantal huishoudings het wat die landboubedrywighede as landbougrond beskryf. Hierdie doelwit is bereik deur die ruimtelike verspreidingsgroepe van voedseltoeganklikheid deur die Sensus 2011-opsommingsgebiede van Statistieke Suid-Afrika te karteer met behulp van 'n tegniek genaamd Hot Spot Analysis (Getis-Ord Gi *). Ten einde die tweede doelstelling van die studie te toets; Moretele, Madibeng, Rustenburg, Kgetlengrivier in die Noordwes provinsie, Mogale City, Randfontein, Westonaria, Ekurhuleni, Stad Johannesburg, die stad Tshwane in Gauteng provinsie, Victor Khanye, Emalahleni, Steve Tshwete, Thembisile, Dr. JS Moroka in Mpumalanga Provinsie en Groter Tzaneen, Maruleng, Lepele-Nkumpi, Mookgopong, Modimolle, Bela-Bela, Ephraim Mogale, Elias Motsoaledi, Makhuduthamaga, Fetakgomo, Groter Tubatse in die provinsie Limpopo, is geïdentifiseer en onttrek as die munisipaliteite met die laagste voedsel-toeganklikheid in Suid-Afrika . Deur die bereiking van die laaste doelwit is uitgevind dat; gas en hout as die tipe energie wat gebruik word om te kook en te verhit, huishoudings onder leiding van vrouens, huishoudings met bejaardes sowel as huishoudings onder leiding van persone van die ander ras, was veranderlikes wat 77,3% bygedra het tot die huishouding wat kenmerke van voedselonsekerheid getoon het. voedsel ontoeganklik ervaar het. As deel van die slotuitsprake vir die studie is aanbeveel dat beleid en besluitnemers moet fokus op hierdie gebiede wat voedselveilig in die land is. Die belangrikste fokus moet wees op die versekering dat beleide behoorlik geïmplementeer, gemonitor en voortdurend geëvalueer word vir alle teikengebaseerde programme wat fokus op die uitwissing van swak toegang tot voedsel.
AFRIKAANS OPSOMMING: Die wêreld groei vinniger en die wêreld se bevolkingsaanwas is kommerwekkend. Verstedeliking en tegnologiese vooruitgang is die sleutelkwessies wat wêreldorganisasies moet aanspreek. Die meeste mense trek na die stede. Daarom is die behoefte aan 'n verskeidenheid voedsame en gesonde kos. Ten spyte van hierdie behoefte is die tradisionele boerderywyses en die vaardighede wat nodig is om die benodigde voedselsoorte te produseer, nog steeds 'n paar van die uitdagings waarmee die meeste verstedelikte stede te staan kom. Die hoë werkloosheidsyfer en uitdagings rondom die voorheen benadeelde groepe is steeds belangrike kwessies wat ook aangespreek moet word. Huishoudelike boerdery is 'n manier om voedselonsekerheid en armoede by huishoudings uit te roei, word steeds in sommige dele van die land algemeen gebruik. Die studie is daarop gemik om die ruimtelikheid van die toeganklikheid van voedsel in Suid-Afrika en die faktore wat die ontoeganklikheid van voedsel beïnvloed, te bepaal. Die studie dui aan dat plaaslike munisipaliteite wat deel uitmaak van provinsies soos Gauteng, Noordwes, Mpumalanga en Limpopo, 'n aantal huishoudings het wat die landboubedrywighede as landbougrond beskryf. Hierdie doelwit is bereik deur die ruimtelike verspreidingsgroepe van voedseltoeganklikheid deur die Sensus 2011-opsommingsgebiede van Statistieke Suid-Afrika te karteer met behulp van 'n tegniek genaamd Hot Spot Analysis (Getis-Ord Gi *). Ten einde die tweede doelstelling van die studie te toets; Moretele, Madibeng, Rustenburg, Kgetlengrivier in die Noordwes provinsie, Mogale City, Randfontein, Westonaria, Ekurhuleni, Stad Johannesburg, die stad Tshwane in Gauteng provinsie, Victor Khanye, Emalahleni, Steve Tshwete, Thembisile, Dr. JS Moroka in Mpumalanga Provinsie en Groter Tzaneen, Maruleng, Lepele-Nkumpi, Mookgopong, Modimolle, Bela-Bela, Ephraim Mogale, Elias Motsoaledi, Makhuduthamaga, Fetakgomo, Groter Tubatse in die provinsie Limpopo, is geïdentifiseer en onttrek as die munisipaliteite met die laagste voedsel-toeganklikheid in Suid-Afrika . Deur die bereiking van die laaste doelwit is uitgevind dat; gas en hout as die tipe energie wat gebruik word om te kook en te verhit, huishoudings onder leiding van vrouens, huishoudings met bejaardes sowel as huishoudings onder leiding van persone van die ander ras, was veranderlikes wat 77,3% bygedra het tot die huishouding wat kenmerke van voedselonsekerheid getoon het. voedsel ontoeganklik ervaar het. As deel van die slotuitsprake vir die studie is aanbeveel dat beleid en besluitnemers moet fokus op hierdie gebiede wat voedselveilig in die land is. Die belangrikste fokus moet wees op die versekering dat beleide behoorlik geïmplementeer, gemonitor en voortdurend geëvalueer word vir alle teikengebaseerde programme wat fokus op die uitwissing van swak toegang tot voedsel.
Description
Thesis (MPhil)--Stellenbosch University, 2020.