Lived experiences with regards to social participation for persons with disabilities living in a residential facility in Cape Town
Date
2021-12
Authors
Journal Title
Journal ISSN
Volume Title
Publisher
Stellenbosch : Stellenbosch University
Abstract
ENGLISH SUMMARY : The aim of this study was to explore the lived experiences with regards to social participation of persons with disabilities living in a residential facility in Cape Town.
Objectives: The challenges experienced regarding social participation and facilitators of social participation experienced by the participants were identified using a qualitative research method.
Method: The methodology was phenomenological where the eight (8) participants with disabilities, represented themselves in the exploration of their lived experiences in the residential facilities from a subjective paradigm. Telephone interviews were used in lieu of face-to-face interviews which were not possible due to COVID-19 related restrictions. Thematic analysis was implemented.
Findings: Outcomes from this study showed how limitations in executing daily activities affected their social participation leading to passive leisure like reading, watching television and listening to music. Residential homes have proven to be a reality for persons with disabilities due to lack of finances and inaccessible family home environments. Being wheelchair-dependent, with less mobility and facing the COVID-19 pandemic restrictions, social media and online communication filled in the gaps of isolation for some residents. Environments can limit the independence of persons with disabilities but with assistive products designed for wheelchair users, residents living in residential homes can live more fulfilling lives and engage more socially.
Conclusion: While acknowledging limitation of findings from this “2 residences” focused study, conclusions drawn from its findings indicate that; inaccessibility of family homes and need for full time care and support make residential homes a practical alternative for persons with disabilities. The move from family home environment to the residential facility tends to limit participation of persons with disabilities in their families and community at large. Further investigation involving more residential institutions is needed to investigate social participation of persons with disabilities in order to establish relevant ways in which government, professionals and non-government organizations can work together with persons with disabilities in residential homes to promote social participation.
AFRIKAANSE OPSOMMING : Die hoofdoel van hierdie studie was om die geleefde ervarings ten opsigte van sosiale deelname van mense met gestremdhede in ʼn residensiële fasiliteit in Kaapstad, te verken. Doelstellings: Die uitdagings wat ervaar word aangaande sosiale deelname en die fasiliteerders van sosiale insluiting is geïdentifiseer deur ʼn kwalitatiewe navorsingsmetodiek. Metode: Die metodologie was fenomenologies in n subjektiewe paradigma, en ag (8) deelnemers met gestremdhede het hulleself verteenwoordig in hierdie verkenning van hul geleefde ervarings in ʼn residensiële fasiliteit. Onderhoude is telefonies deurgevoer in plaas van aangesig tot aangesig weens COVID-19 verwante inperkings. Tematiese ontleding is toegepas. Bevindinge: Uitkomste van hierdie studie het gewys hoe beperkings in die uitvoer van daaglikse aktiwiteite hul sosiale deelname beïnvloed het en gelei het tot passiewe ontspanningsaktiwiteite soos lees, televisiekyk en na musiek luister. Residensiële tehuise is bewys as ʼn realiteit vir persone met gestremdhede weens finansiële behoeftes en ontoeganklike gesinshuis-omgewings. Deur afhanklik van ‘n rolstoel te wees, met minder mobiliteit en die COVID-19 pandemie in die gesig te staar, het sosiale media en aanlyn kommunikasie die gapings van isolasie vir party van die inwoners gevul. Omgewings kan die onafhanklikheid van persone met gestremdhede beperk, maar met hulpmiddels wat ontwerp is vir rolstoel-gebruikers wat in residensiële tehuise woon, kan hulle meer vervulde lewens geniet en meer sosiaal verkeer. Afsluiting: Die ontoeganklikheid van gesins-tuistes en die behoefte aan voltydse versorging en ondersteuning maak dat residensiële tehuise ʼn praktiese alternatief is vir mense met gestremdhede. Die verhuising van gesins-tuiste na ʼn residensiële tehuis is geneig om die deelname van persone met gestremdhede in hul eie families en gemeenskappe, te beperk Verdere ondersoek is nodig om maniere te ondersoek waarop die regering, professionele persone en nie-regerings organisasies kan saamwerk met persone met gestremdhede in residensiële tehuise om sosiale deelname te bevorder.
AFRIKAANSE OPSOMMING : Die hoofdoel van hierdie studie was om die geleefde ervarings ten opsigte van sosiale deelname van mense met gestremdhede in ʼn residensiële fasiliteit in Kaapstad, te verken. Doelstellings: Die uitdagings wat ervaar word aangaande sosiale deelname en die fasiliteerders van sosiale insluiting is geïdentifiseer deur ʼn kwalitatiewe navorsingsmetodiek. Metode: Die metodologie was fenomenologies in n subjektiewe paradigma, en ag (8) deelnemers met gestremdhede het hulleself verteenwoordig in hierdie verkenning van hul geleefde ervarings in ʼn residensiële fasiliteit. Onderhoude is telefonies deurgevoer in plaas van aangesig tot aangesig weens COVID-19 verwante inperkings. Tematiese ontleding is toegepas. Bevindinge: Uitkomste van hierdie studie het gewys hoe beperkings in die uitvoer van daaglikse aktiwiteite hul sosiale deelname beïnvloed het en gelei het tot passiewe ontspanningsaktiwiteite soos lees, televisiekyk en na musiek luister. Residensiële tehuise is bewys as ʼn realiteit vir persone met gestremdhede weens finansiële behoeftes en ontoeganklike gesinshuis-omgewings. Deur afhanklik van ‘n rolstoel te wees, met minder mobiliteit en die COVID-19 pandemie in die gesig te staar, het sosiale media en aanlyn kommunikasie die gapings van isolasie vir party van die inwoners gevul. Omgewings kan die onafhanklikheid van persone met gestremdhede beperk, maar met hulpmiddels wat ontwerp is vir rolstoel-gebruikers wat in residensiële tehuise woon, kan hulle meer vervulde lewens geniet en meer sosiaal verkeer. Afsluiting: Die ontoeganklikheid van gesins-tuistes en die behoefte aan voltydse versorging en ondersteuning maak dat residensiële tehuise ʼn praktiese alternatief is vir mense met gestremdhede. Die verhuising van gesins-tuiste na ʼn residensiële tehuis is geneig om die deelname van persone met gestremdhede in hul eie families en gemeenskappe, te beperk Verdere ondersoek is nodig om maniere te ondersoek waarop die regering, professionele persone en nie-regerings organisasies kan saamwerk met persone met gestremdhede in residensiële tehuise om sosiale deelname te bevorder.
Description
Thesis (MHumanRehabSt)--Stellenbosch University, 2021.
Keywords
People with disabilities -- Attitudes -- Cape Town (South Africa), People with disabilities -- Services for -- Cape Town (South Africa), Social participation, Social integration, UCTD