A practical theological study of the preacher's ethos in Korean context
Date
2010-10
Authors
Jeong, Woo-Sung
Journal Title
Journal ISSN
Volume Title
Publisher
Stellenbosch : University of Stellenbosch
Abstract
ENGLISH ABSTRACT: a reasonable foundation for their authority is needed. Lastly, it is argued that within the Korean context, the preacher’s “reasonable authority” should have the Word of God as its foundation.
Chapter 5 demonstrates three key aspects of the preacher’s ethos by highlighting the following: firstly, three kinds of proofs for structural principles, i.e. persuasion by moral character (ethos); persuasion by putting the hearer into a certain emotional frame of mind (pathos); and persuasion by the speech itself, when the truth or apparent truth(logos) is established. Secondly, an important rule for the preacher’s ethos, namely that listeners must trust and feel connected with the speaker. Thirdly, the attitude of the audience as an important element that influences and even constructs the speaker’s character.
Chapter 6 presents four key aspects of preaching in crisis as related to the preacher’s ethos by pointing out the following: firstly, preachers cannot be separated from their preaching. Secondly, a large part of preparation for preaching is the preachers’ own personal preparation–the impact from the pulpit is indeed tied to their own moral character and ethos. Thirdly, the most importance aspect of the preachers’ ethos in preaching is the danger of their possible inconsistent lifestyle .Preachers’ talk should be supported and balanced by their walk. Lastly, the key point of the preachers’ ethos related to their congregations is that, in their minds during reparation of the sermons, there should always be recognition of the reality of a listening audience.
Chapter 7 focuses on ethos related to two areas: firstly, the development of the preachers’ ethos. Secondly, some suggestions for the development of their ethos concern five aspects, such as their vocation, spirituality, reading, prayer and “glory”.
AFRIKAANSE OPSOMMING: Die doel van hierdie studie is om die belangrikheid van predikers se etos in prediking uit te lig. Oor prediking bestaan daar baie hedendaagse kritiek. Die kwynende invloed van prediking word deur sommige aan die deur van die prediker se eie persoonlike etos gelê. Dus, wat beteken etos met betrekking tot die prediker? Hierdie vraag vorm deel van die kern van hierdie navorsing. Die verhouding tussen etos en prediking is duidelik van groot belang. Hoofstuk 2 ondersoek die basiese konsep van ‘n prediker met betrekking tot vyf sleutel aspekte: Eerstens, die definisie van “prediker” is dat hy/sy ‘n dienaar van die Woord en van God is. Tweedens, die betekenis van die prediker se roeping is soos dié van Jesus Christus en die uitgangspunt is dat die prediker woorde lei tot die gemeente se verlossing. Derdens, in die praktyk word ‘n prediker dikwels as ‘n ambassadeur, profeet, getuie, herder, rentmeester, boodskapper of woordvoerder beskryf. Vierdens, in prediking is die prediker se taak dié van ‘n bemiddelaar tussen God en mens, ‘n vertolker van die Bybel vir die gemeentelede en om hulle te inspireer om ‘n meersinvolle lewe te lei. Laastens het die navorser klem gelê op die belang van prediking met betrekking tot ses areas: die prediker, die gemeente, die kerk, aanbidding, die Christendom en die wêreld. Hoofstuk 3 ondersoek sekere voorlopige navorsing op huidige prediking in krisis. In ‘n sekere sin bejeën (post)moderne mense, soos sosiale wetenskaplikes, kommunikasie kundiges, teoloë en hulle in die kerkbanke, prediking met negatiwiteit. Elke groep het sy eie fokus van kritiek, maar wat dit ookal mag wees, hulle stem almal saam dat iets ernstigs verkeerd is met vandag se preke. Hoofstuk 4 ondersoek die algemene omstandighede van die kerk en prediking, asookdie prediker in die Koreaanse konteks, met die fokus op die volgende vier aspekte. Eerstens, die Koreaanse Kerk is een van die verstommende fenomene in die Christendom se onlangse geskiedenis. Ongelukkig het dié Kerk se groei inderdaad opgehou en het selfs ‘n agteruitgang getoon sedert die middel 90s. Tweedens, ‘n noukeurige studie van Koreaanse prediking het bewys dat hierdie teologiese instelling nie sterk is nie en dat ‘n vorm van bevooroordeelde eksegese van die Bybel tans versprei. Derdens, in die Koreaanse konteks het Koreaanse predikers buitensporige outoriteit; hulle is verantwoordelik vir vele aktiwiteite en ‘n redelike basis vir hul outoriteit is nodig. Laastens word geargumenteer dat, binne die Koreaanse konteks, die prediker se “redelike outoriteit” die Woord van God as basis moet behou. Hoofstuk 5 demonstreer drie sleutel aspekte van die prediker se etos deur die volgende uit te lig: eerstens, drie soorte strukturele rigsnoere, naamlik oorreding deur morele karakter (etos); oorreding deur die hoorder in ‘n sekere emosionele gemoedstoestand (patos) te plaas; en oorreding deur die toespraak self, wanneer die waarheid of oënskynlike waarheid (logos) bepaal is. Tweedens, ‘n belangrike reël vir die prediker se etos is dat luisteraars die spreker vertrou en aan hom/haar verbind voel. Derdens, houding as ‘n belangrike element wat gehorebeïnvloed om die spreker se karakter te beoordeel. Hoofstuk 6 bied vier sleutel aspekte van krisisprediking met betrekking tot die prediker se etos, naamlik: eerstens,predikers kan nie van hul prediking geskei word nie. Tweedens, ‘n groot deel van die voorbereiding vir prediking is die predikers se eie persoonlike voorbereiding –impak vanaf die kansel is inderdaad verbind aan hul eie morele karakter en etos. Derdens is die belangrikste aspek van die predikers se etos die gevaar van hul moontlike teenstrydige leefwyse. Predikers se woorde moet ondersteun en gebalanseer word deur hul optrede. Laastens, die sleutelpunt van die predikers se etos, wat betref hul gemeentes,is dat daar tydens die preekvoorbereiding ‘n voortdurende bewussyn van die realiteit van ‘n luisterende gehoor moet wees. Hoofstuk 7 fokus op twee areas: eerstens, die ontwikkeling van predikers se etos. Tweedens, ‘n paar voorstelle vir die ontwikkeling van hierdie etos met betrekking tot vyf aspekte, naamlik predikers se roeping, spiritualiteit, leeswerk, gebed en “heeklikheid”.
AFRIKAANSE OPSOMMING: Die doel van hierdie studie is om die belangrikheid van predikers se etos in prediking uit te lig. Oor prediking bestaan daar baie hedendaagse kritiek. Die kwynende invloed van prediking word deur sommige aan die deur van die prediker se eie persoonlike etos gelê. Dus, wat beteken etos met betrekking tot die prediker? Hierdie vraag vorm deel van die kern van hierdie navorsing. Die verhouding tussen etos en prediking is duidelik van groot belang. Hoofstuk 2 ondersoek die basiese konsep van ‘n prediker met betrekking tot vyf sleutel aspekte: Eerstens, die definisie van “prediker” is dat hy/sy ‘n dienaar van die Woord en van God is. Tweedens, die betekenis van die prediker se roeping is soos dié van Jesus Christus en die uitgangspunt is dat die prediker woorde lei tot die gemeente se verlossing. Derdens, in die praktyk word ‘n prediker dikwels as ‘n ambassadeur, profeet, getuie, herder, rentmeester, boodskapper of woordvoerder beskryf. Vierdens, in prediking is die prediker se taak dié van ‘n bemiddelaar tussen God en mens, ‘n vertolker van die Bybel vir die gemeentelede en om hulle te inspireer om ‘n meersinvolle lewe te lei. Laastens het die navorser klem gelê op die belang van prediking met betrekking tot ses areas: die prediker, die gemeente, die kerk, aanbidding, die Christendom en die wêreld. Hoofstuk 3 ondersoek sekere voorlopige navorsing op huidige prediking in krisis. In ‘n sekere sin bejeën (post)moderne mense, soos sosiale wetenskaplikes, kommunikasie kundiges, teoloë en hulle in die kerkbanke, prediking met negatiwiteit. Elke groep het sy eie fokus van kritiek, maar wat dit ookal mag wees, hulle stem almal saam dat iets ernstigs verkeerd is met vandag se preke. Hoofstuk 4 ondersoek die algemene omstandighede van die kerk en prediking, asookdie prediker in die Koreaanse konteks, met die fokus op die volgende vier aspekte. Eerstens, die Koreaanse Kerk is een van die verstommende fenomene in die Christendom se onlangse geskiedenis. Ongelukkig het dié Kerk se groei inderdaad opgehou en het selfs ‘n agteruitgang getoon sedert die middel 90s. Tweedens, ‘n noukeurige studie van Koreaanse prediking het bewys dat hierdie teologiese instelling nie sterk is nie en dat ‘n vorm van bevooroordeelde eksegese van die Bybel tans versprei. Derdens, in die Koreaanse konteks het Koreaanse predikers buitensporige outoriteit; hulle is verantwoordelik vir vele aktiwiteite en ‘n redelike basis vir hul outoriteit is nodig. Laastens word geargumenteer dat, binne die Koreaanse konteks, die prediker se “redelike outoriteit” die Woord van God as basis moet behou. Hoofstuk 5 demonstreer drie sleutel aspekte van die prediker se etos deur die volgende uit te lig: eerstens, drie soorte strukturele rigsnoere, naamlik oorreding deur morele karakter (etos); oorreding deur die hoorder in ‘n sekere emosionele gemoedstoestand (patos) te plaas; en oorreding deur die toespraak self, wanneer die waarheid of oënskynlike waarheid (logos) bepaal is. Tweedens, ‘n belangrike reël vir die prediker se etos is dat luisteraars die spreker vertrou en aan hom/haar verbind voel. Derdens, houding as ‘n belangrike element wat gehorebeïnvloed om die spreker se karakter te beoordeel. Hoofstuk 6 bied vier sleutel aspekte van krisisprediking met betrekking tot die prediker se etos, naamlik: eerstens,predikers kan nie van hul prediking geskei word nie. Tweedens, ‘n groot deel van die voorbereiding vir prediking is die predikers se eie persoonlike voorbereiding –impak vanaf die kansel is inderdaad verbind aan hul eie morele karakter en etos. Derdens is die belangrikste aspek van die predikers se etos die gevaar van hul moontlike teenstrydige leefwyse. Predikers se woorde moet ondersteun en gebalanseer word deur hul optrede. Laastens, die sleutelpunt van die predikers se etos, wat betref hul gemeentes,is dat daar tydens die preekvoorbereiding ‘n voortdurende bewussyn van die realiteit van ‘n luisterende gehoor moet wees. Hoofstuk 7 fokus op twee areas: eerstens, die ontwikkeling van predikers se etos. Tweedens, ‘n paar voorstelle vir die ontwikkeling van hierdie etos met betrekking tot vyf aspekte, naamlik predikers se roeping, spiritualiteit, leeswerk, gebed en “heeklikheid”.
Description
Thesis (DTh (Practical Theology and Missiology))--University of Stellenbosch, 2010.
Keywords
Preacher, Ethos, Sermon