An efficiency and economic comparison of conventional and radio frequency identification slaughter readiness methodology in commercial lamb feedlots
Date
2022-12
Authors
Journal Title
Journal ISSN
Volume Title
Publisher
Stellenbosch : Stellenbosch University
Abstract
ENGLISH ABSTRACT: Lamb feedlots are closed intensive systems that takes advantage of high growth rates to rear lambs
for carcass production and consumption. Different feedlots use different methods to select
slaughter ready animals. Incorporating modern technology into feedlots implies a shift from
traditional subjective methods to objective precision methods. When selecting animals for optimal
production and margin, individual data is required. After finishing, animals selected for slaughter
are transported to the abattoir where after slaughter the carcasses are classed. A heavier carcass
with optimal class will lead to higher carcass income. The current study seeks to investigate the
effect of selection method on growth, slaughter and profitability parameters while investigating
break-even point unit turnover to justify investment in technology to effectively select animals of
slaughter from a commercial feedlot.
Ninety-eight Merino wether store lambs were allocated to seven different groups. The seven methods
evaluated were lambs selected with ultrasound scanning (RTU), fixed feeding period of 42 days (42
days), visual observation by an experienced person (E-VS), visual observation by an inexperienced
person (I-VS), manual palpation of the loin region by an experienced person determining body
condition (E-BCS), manual palpation of the loin region by an inexperienced person determining body
condition (I-BCS) and using Radio Frequency Identification( RFID) technology auto drafter (Fixed
body weight - FBW). Significant differences were observed between the different methods on the
respective parameters measured.
In the first study, the effect of the different methods of slaughter readiness selection were
evaluated on growth parameters of feedlot lambs including daily dry matter intake (DMI),
cumulative dry matter intake (CFI), days spent in the feedlot, live weight gain (LWG), average
daily gain (ADG), feed conversion ratio (FCR) and real time ultrasound scan (RTU).
The cumulative feed intake (CF)I differed (P < 0.05) as the animals differed (P < 0.05) in the
number of days spent in the feedlot between treatments. The FBW group resulted in increased (P <
0.05) time spent in the feedlot, increased (P < 0.05) feed intake and cost with the heaviest (P <
0.05) final live weight with the least (P < 0.05) variation. The FBW group had the highest RTU
measurement and differed (P < 0.05) from all the other treatments. No differences were observed
between the subjective methods of the experienced and inexperienced assessors for either BCS or
visual selection at any parameter investigated. The result could be explained by the high level of
variance. The use of RFID technology and hardware made data recording easier and more accurate to
determine results and monitor the lambs.
In the second study, slaughter, profitably and investment parameters were investigated for the
seven slaughter readiness selection methods evaluated and included final live weight, cold carcass
weight (CCW), dressing percentage (DP%), and margin above feed cost. Capital investment break-even
unit turnover over 1-, 3- and 5-year amortization scenarios were also evaluated while accuracy of
carcass income prediction options were determined.
The dressing percentage of the animals selected by the inexperienced and experienced group was
lower (P < 0.05) compared to the 42 days and fixed body weight (FBW) groups. The cold carcass
weight between the FBW group and the 42-day group differed (P < 0.05) in carcass weight. The cold
carcass weight of the FBW group was heavier (P < 0.05) than all the other groups. The FBW group
produced the highest numeric margin above feed cost of all the methods evaluated and differed (P <
0.05) from the 42 days, the I-BCS and the I-VS. Real time ultrasound measurement was found to be an
accurate technique to predict carcass class, however due to the lack of final body weight data,
were less accurate to predict carcass income. Despite a lack of significance of differences in
carcass margin between the experience level of subjective evaluation methods of selection, the
inexperienced assessor led to major variation that affects repeatability. The longer the payment
period, the more animal units are required to justify investment in technology (P < 0.05). The FBW
group required the least (P < 0.05) number of animal units per period to break even.
Margin above feed cost showed the highest correlation with ADG (P < 0.01), carcass weight (P <
0.01),final weight (P < 0.01) and dressing percentage (P < 0.05) respectively. It was determined
that all these parameters need to be considered to optimize profit, however it was concluded from
this study that despite the importance of several parameters, final BW played a significant role in
profitability given that carcass class remains a constant.
AFRIKAANSE OPSOMMING: Lamvoerkrale is ‘n geslote intensiewe stelsel wat voordeel trek uit hoë groeitempo's om lammers af te rond vir karkas produksie en verbruik. Verskillende voerkrale gebruik verskillende metodes om slaggerete diere te selekteer. Die inkorporering van moderne tegnologie in voerkrale lei tot 'n verskuiwing van tradisionele subjektiewe metodes na objektiewe presisie meting metodes. Wanneer diere vir optimale produksie en marge geselekteer word, word individuele data egter vereis. Na voerkraalafronding word diere wat slaggereed diere geselekteer en na die slagpale vervoer waar die karkas na slagting geklassifiseer word. Swaarder karkasse met optimale klas sal lei tot hoër karkasinkomste. Die huidige studie poog om die effek van seleksiemetode op groei-, slag- en winsgewendheidparameters te ondersoek, terwyl ‘n ondersoek na gelykbreekpunt onderneem is om investering in tegnologie te regverdig om slagdiere effektief uit 'n kommersiële voerkraal te selekteer. Agt-en-negentig Merino hamellammers is in sewe verskillende groepe verdeel. Die sewe metodes wat geëvalueer was, was lammers geselekteer met ultraklankskandering (RTU), vaste voerperiode van 42 dae (42 dae), visuele waarneming deur 'n ervare persoon (E-VS), visuele waarneming deur 'n onervare persoon (I-VS), hand palpasie van die lendestreek deur 'n ervare persoon wat liggaamstoestand (E-BCS) bepaal, hand palpasie van die lendestreek deur 'n onervare persoon wat liggaamskondisie bepaal (I-BCS) en die gebruik van radio frekwensie identifikasie (RFID) tegnologie automatiese sorteer skaal (Vaste liggaamsgewig - FBW). Beduidende verskille van die onderskeie parameters wat gemeet is, is waargeneem tussen die verskillende metodes. In die eerste studie is die effek van die verskillende metodes van slaggereedheid seleksie op groei parameters van voerkraallammers geëvalueer en het daaglikse droë materiaal inname (DMI), kumulatiewe droë materiaal inname (CFI), dae gespandeer in die voerkraal, lewende massatoename, gemiddeld daaglikse groei (ADG), voeromset verhouding (FCR) en intydse ultraklankskandering (RTU) ingesluit. Die CFI het betekenisvol verskil (P < 0.05) aangesien die diere verskil het (P < 0.05) in die aantal dae wat tussen behandelings in die voerkraal deurgebring is. Die FBW-groep het gelei tot verlengde (P < 0.05) tyd in die voerkraal gespandeer, verhoogde (P < 0.05) voerinname en hoër voerkoste met die swaarste (P < 0.05) finale lewende massa met die minste variasie. Die FBW-groep het die hoogste RTU-meting (P < 0.05) teenoor al die ander behandelings behaal. Geen verskille is waargeneem tussen die subjektiewe metodes van die ervare en onervare assessore vir óf BCS óf visuele seleksie by enige parameter wat ondersoek is nie. Die resultaat kan verklaar word deur die hoë vlak van variansie. Die gebruik van RFID tegnologie en hardeware het datainsameling makliker en meer akkuraat gemaak. In die tweede studie is slag-, winsgewendheids en beleggingsparameters vir die sewe slaggereedheid seleksie metodes wat geëvalueer is ondersoek en het finale lewende massa, koue karkasgewig (CCW), uitslag persentasie (DP%) en marge bo voerkoste ingesluit. Kapitaalbelegging gelykbreek-eenhede oor een, drie en vyf jaar mortifikasie scenarios is ook geëvalueer terwyl akkuraatheid van karkas inkomste voorspelling opsies bepaal is. Die uitslag persentasie van die diere wat deur die onervare en ervare beoordelaars geselekteer is, was laer (P < 0.05) in vergelyking met die 42 dae en FBW groepe. Die koue karkas gewig tussen die FBW groep en die 42-dae groep het verskil (P < 0.05) in karkasmassa. Die koue karkasmassa van die FBW groep was swaarder (P < 0.05) as al die ander groepe. Die FBW-groep het die hoogste numeriese marge bo voerkoste van al die metodes wat geëvalueer is gelewer en het verskil (P < 0.05) van die 42 dae, die I-BCS en die I-VS. Daar is gevind dat intydse ultraklank skandering 'n akkurate tegniek is om karkasgradering te voorspel, maar weens die gebrek aan finale liggaamsmassadata was dit minder akkuraat om karkasinkomste te voorspel. Ten spyte van 'n gebrek aan betekenisvolle verskille in karkasmarge tussen die ervaringsvlak van subjektiewe evalueringsmetodes van seleksie, het die onervare beoordelaar gelei tot groot variasie wat herhaalbaarheid negatief sal beïnvloed. Hoe langer die betalings tydperk, hoe meer diere-eenhede word benodig om investering in tegnologie te regverdig (P < 0.05). Die FBW groep het die minste (P < 0.05) aantal diere-eenhede per periode nodig gehad om gelyk te breek. Marge bo voerkoste het die hoogste korrelasie met GDT (P < 0.01) en karkasmassa (P < 0.01) en finale gewig (P < 0.01) en uitslagpersentasie (P < 0.05) onderskeidelik getoon. Daar is vasgestel dat al hierdie parameters oorweeg moet word om wins te optimaliseer. Daar is egter vanuit hierdie studie tot die gevolgtrekking gekom dat ten spyte van die belangrikheid van verskeie parameters, finale liggaamsmassa 'n beduidende rol in winsgewendheid speel mits karkas klas konstant bly.
AFRIKAANSE OPSOMMING: Lamvoerkrale is ‘n geslote intensiewe stelsel wat voordeel trek uit hoë groeitempo's om lammers af te rond vir karkas produksie en verbruik. Verskillende voerkrale gebruik verskillende metodes om slaggerete diere te selekteer. Die inkorporering van moderne tegnologie in voerkrale lei tot 'n verskuiwing van tradisionele subjektiewe metodes na objektiewe presisie meting metodes. Wanneer diere vir optimale produksie en marge geselekteer word, word individuele data egter vereis. Na voerkraalafronding word diere wat slaggereed diere geselekteer en na die slagpale vervoer waar die karkas na slagting geklassifiseer word. Swaarder karkasse met optimale klas sal lei tot hoër karkasinkomste. Die huidige studie poog om die effek van seleksiemetode op groei-, slag- en winsgewendheidparameters te ondersoek, terwyl ‘n ondersoek na gelykbreekpunt onderneem is om investering in tegnologie te regverdig om slagdiere effektief uit 'n kommersiële voerkraal te selekteer. Agt-en-negentig Merino hamellammers is in sewe verskillende groepe verdeel. Die sewe metodes wat geëvalueer was, was lammers geselekteer met ultraklankskandering (RTU), vaste voerperiode van 42 dae (42 dae), visuele waarneming deur 'n ervare persoon (E-VS), visuele waarneming deur 'n onervare persoon (I-VS), hand palpasie van die lendestreek deur 'n ervare persoon wat liggaamstoestand (E-BCS) bepaal, hand palpasie van die lendestreek deur 'n onervare persoon wat liggaamskondisie bepaal (I-BCS) en die gebruik van radio frekwensie identifikasie (RFID) tegnologie automatiese sorteer skaal (Vaste liggaamsgewig - FBW). Beduidende verskille van die onderskeie parameters wat gemeet is, is waargeneem tussen die verskillende metodes. In die eerste studie is die effek van die verskillende metodes van slaggereedheid seleksie op groei parameters van voerkraallammers geëvalueer en het daaglikse droë materiaal inname (DMI), kumulatiewe droë materiaal inname (CFI), dae gespandeer in die voerkraal, lewende massatoename, gemiddeld daaglikse groei (ADG), voeromset verhouding (FCR) en intydse ultraklankskandering (RTU) ingesluit. Die CFI het betekenisvol verskil (P < 0.05) aangesien die diere verskil het (P < 0.05) in die aantal dae wat tussen behandelings in die voerkraal deurgebring is. Die FBW-groep het gelei tot verlengde (P < 0.05) tyd in die voerkraal gespandeer, verhoogde (P < 0.05) voerinname en hoër voerkoste met die swaarste (P < 0.05) finale lewende massa met die minste variasie. Die FBW-groep het die hoogste RTU-meting (P < 0.05) teenoor al die ander behandelings behaal. Geen verskille is waargeneem tussen die subjektiewe metodes van die ervare en onervare assessore vir óf BCS óf visuele seleksie by enige parameter wat ondersoek is nie. Die resultaat kan verklaar word deur die hoë vlak van variansie. Die gebruik van RFID tegnologie en hardeware het datainsameling makliker en meer akkuraat gemaak. In die tweede studie is slag-, winsgewendheids en beleggingsparameters vir die sewe slaggereedheid seleksie metodes wat geëvalueer is ondersoek en het finale lewende massa, koue karkasgewig (CCW), uitslag persentasie (DP%) en marge bo voerkoste ingesluit. Kapitaalbelegging gelykbreek-eenhede oor een, drie en vyf jaar mortifikasie scenarios is ook geëvalueer terwyl akkuraatheid van karkas inkomste voorspelling opsies bepaal is. Die uitslag persentasie van die diere wat deur die onervare en ervare beoordelaars geselekteer is, was laer (P < 0.05) in vergelyking met die 42 dae en FBW groepe. Die koue karkas gewig tussen die FBW groep en die 42-dae groep het verskil (P < 0.05) in karkasmassa. Die koue karkasmassa van die FBW groep was swaarder (P < 0.05) as al die ander groepe. Die FBW-groep het die hoogste numeriese marge bo voerkoste van al die metodes wat geëvalueer is gelewer en het verskil (P < 0.05) van die 42 dae, die I-BCS en die I-VS. Daar is gevind dat intydse ultraklank skandering 'n akkurate tegniek is om karkasgradering te voorspel, maar weens die gebrek aan finale liggaamsmassadata was dit minder akkuraat om karkasinkomste te voorspel. Ten spyte van 'n gebrek aan betekenisvolle verskille in karkasmarge tussen die ervaringsvlak van subjektiewe evalueringsmetodes van seleksie, het die onervare beoordelaar gelei tot groot variasie wat herhaalbaarheid negatief sal beïnvloed. Hoe langer die betalings tydperk, hoe meer diere-eenhede word benodig om investering in tegnologie te regverdig (P < 0.05). Die FBW groep het die minste (P < 0.05) aantal diere-eenhede per periode nodig gehad om gelyk te breek. Marge bo voerkoste het die hoogste korrelasie met GDT (P < 0.01) en karkasmassa (P < 0.01) en finale gewig (P < 0.01) en uitslagpersentasie (P < 0.05) onderskeidelik getoon. Daar is vasgestel dat al hierdie parameters oorweeg moet word om wins te optimaliseer. Daar is egter vanuit hierdie studie tot die gevolgtrekking gekom dat ten spyte van die belangrikheid van verskeie parameters, finale liggaamsmassa 'n beduidende rol in winsgewendheid speel mits karkas klas konstant bly.
Description
Thesis (MScAgric)--Stellenbosch University, 2022.
Keywords
Slaughter, Ultrasound scanning, Carcass, Fixed body weight, Lamb feedlots -- Economic aspects, Slaughtering and slaughter-houses, Animal carcasses -- Quality, Lambs -- Breeding -- Economic aspects, Lamb meat industry -- Economic aspects, UCTD