Modelling of surfacing seal binder ageing and rheology
Date
2021-12
Authors
Journal Title
Journal ISSN
Volume Title
Publisher
Stellenbosch : Stellenbosch University
Abstract
ENGLISH ABSTRACT: This thesis aims to develop a model that accounts for in-service changes in seal
binder rheology. South Africa is in a transitional period from penetration-viscosity to
performance grade specifications. Current practices and ageing analysis are still prima-
rily focused on empirical approaches. The study addresses the gap in engineering know-
ledge by asking the extent to which fundamental performance parameters can explain
binder ageing. Samples include extracted and recovered binders from seal specimens
and original, artificially aged binders. Shift and master curve models are determined
from DSR and BBR testing. Numerical model and performance parameters are analysed
extensively to establish primary indicators of changes in rheology and ageing. Machine
learning models are developed from the significant properties to predict the correspond-
ing surfacing age. Adjustments are suggested to the extraction and recovery, and Mod-
ified Kaelble shifting procedures. The regression efficiency of the Generalised Logistic
and CAM master curve models are compared. Specific performance properties, e.g. G-R,
ωc and Gvet , are notably capable of accounting for ageing-related changes in mechanical
responses. Ageing ratios specifically indicate the relative ageing potential of binders in
different behavioural ranges. Emphasis is given to machine learning model optimisation
and feature selection strategies for smaller data sets. The final ageing model combines
linear and non-linear, e.g. k-Nearest Neighbour and Decision Trees with bagging and
boosting, machine learning models in a voting ensemble. Rheology indicators, e.g. Gvet ,
Tmax and C2, and crude estimators of climate and seal type are among the properties
used to estimate surfacing age within an acceptable tolerance.
AFRIKAANSE OPSOMMING: Die doelwit van die proefskrif is om ’n model te ontwikkel wat veranderinge in padse- ëlbindmiddel-reologie kan omskryf. Suid-Afrika is tans in ’n oorgangsfase vanaf penetra- sie-viskositeit tot uitkomsgebaseerde spesifikasies vir die klassifisering van bindmiddels. Praktyke en verouderingsanalises word steeds hoofsaaklik op empiriese benaderings ge- baseer. Die studie spreek ’n gaping in ingenieurskennis aan deur die beskrywing van veroudering deur fundamentele duursaamheidsparameters te ondersoek. Monsters uit herwinde seëlproefstukke en oorspronklike, kunsmatig-verouderde bindmiddels word in die studie geanaliseer. DSR- en BBR-toetsresultate word gebruik om gedragskurwes op te stel. Die numeriese model- en duursaamheidsparameters word geanaliseer om vas te stel wat die primêre aanwysers van veranderinge in reologie en veroudering is. Masjienleermodelle om padseëlouderdom te voorspel, word vervolgens vanuit die be- duidende eienskappe ontwikkel. Aanpassings tot die prosedures vir bindmiddelherwin- ning en gewysigde Kaelble-modellering, word voorgestel. Die doeltreffendheid van die veralgemeende logistiese- en CAM-modelle word vergelyk. Spesifieke duursaamheids- eienskappe, soos G-R, ωc en Gvet , is daartoe in staat om verouderingsverwante veran- derings in meganiese reaksies te verklaar. Verouderingsverhoudinge dui spesifiek die relatiewe verouderingspotensiaal van bindmiddels in verskeie styfheidsintervalle aan. Klem word geplaas op strategieë vir die keuse van veranderlikes en optimering van ma- sjienleermodelle en met kleiner datastelle. Die finale verouderingsmodel kombineer li- neêre en nie-lineêre, soos k-naaste-buurman en beslissingsbome, masjienleermodelle in ’n saamgestelde stemmodel. Reologiese aanwysers, soos Gvet , Tmax asook C2, en een- voudige beskrywings van klimaat- en seëlsoort, is van die eienskappe wat gebruik word om die padseëlouderdom binne ’n aanvaarbare toleransie te voorspel.
AFRIKAANSE OPSOMMING: Die doelwit van die proefskrif is om ’n model te ontwikkel wat veranderinge in padse- ëlbindmiddel-reologie kan omskryf. Suid-Afrika is tans in ’n oorgangsfase vanaf penetra- sie-viskositeit tot uitkomsgebaseerde spesifikasies vir die klassifisering van bindmiddels. Praktyke en verouderingsanalises word steeds hoofsaaklik op empiriese benaderings ge- baseer. Die studie spreek ’n gaping in ingenieurskennis aan deur die beskrywing van veroudering deur fundamentele duursaamheidsparameters te ondersoek. Monsters uit herwinde seëlproefstukke en oorspronklike, kunsmatig-verouderde bindmiddels word in die studie geanaliseer. DSR- en BBR-toetsresultate word gebruik om gedragskurwes op te stel. Die numeriese model- en duursaamheidsparameters word geanaliseer om vas te stel wat die primêre aanwysers van veranderinge in reologie en veroudering is. Masjienleermodelle om padseëlouderdom te voorspel, word vervolgens vanuit die be- duidende eienskappe ontwikkel. Aanpassings tot die prosedures vir bindmiddelherwin- ning en gewysigde Kaelble-modellering, word voorgestel. Die doeltreffendheid van die veralgemeende logistiese- en CAM-modelle word vergelyk. Spesifieke duursaamheids- eienskappe, soos G-R, ωc en Gvet , is daartoe in staat om verouderingsverwante veran- derings in meganiese reaksies te verklaar. Verouderingsverhoudinge dui spesifiek die relatiewe verouderingspotensiaal van bindmiddels in verskeie styfheidsintervalle aan. Klem word geplaas op strategieë vir die keuse van veranderlikes en optimering van ma- sjienleermodelle en met kleiner datastelle. Die finale verouderingsmodel kombineer li- neêre en nie-lineêre, soos k-naaste-buurman en beslissingsbome, masjienleermodelle in ’n saamgestelde stemmodel. Reologiese aanwysers, soos Gvet , Tmax asook C2, en een- voudige beskrywings van klimaat- en seëlsoort, is van die eienskappe wat gebruik word om die padseëlouderdom binne ’n aanvaarbare toleransie te voorspel.
Description
Thesis (PhD)--Stellenbosch University, 2021.
Keywords
Machine Learning, UCTD, Bitumen, Rheology, Road surfacings -- Maintenance and repair, Road surfacings -- Strains and stresses