Rheo-mechanics and foam stability of 3D printable foamed concrete with nanoparticle Incorporation
Date
2021-03
Authors
Journal Title
Journal ISSN
Volume Title
Publisher
Abstract
ENGLISH ABSTRACT: The imaginative concept of digital construction (DC), through the 3D concrete printing (3DCP)
technique, is emerging, driven by the ceaseless efforts of academia and the dynamic collaboration with
pioneering start-up companies. The endeavours towards automation in construction are accelerated by
the great demand for construction time- and cost-savings in economic and sustainability aspects, as well
as acquiring design flexibility.
he most renowned lightweight building material, namely lightweight foamed concrete (LWFC) –
consists of a concrete paste that is aerated with a natural protein-based foaming agent, is considered as
energy-efficient due to its native prominent thermal and acoustic insulative properties, and reduced
embodied energy of a concrete structure due to the reduced solid content and low weight. The evolution
of LWFC began 50 years ago, and many applications of LWFC were developed for the building and
construction (B&C) industry. From the overarching benefits of 3DCP and LWFC, the harmonisation of
those techniques is expected to bring promising outcomes for the B&C industry.
In this research, the mix design development of LWFC for 3D printing application (3DP-LWFC)
through rheological modification without compromising foam stability is presented and investigated
through various theoretical discussions and experimental programmes.
As a preliminary work, normal weight 3D printable concrete mix design was developed, and rheological
and mechanical properties were characterised. As a validation for the printability – a term expressing
suitable pumpability, buildability and shape retention – several objects were constructed with the
designed material and 3D printing technique.
Rheological modification of LWFC raises concern for foam stability, since foam stability received
significant attention in literature on conventional LWFC which is highly flowable, and has low shearing
yield stress in the order of tens of Pascals. The effect of fresh stiffness of the base mix on foam stability
is initially investigated here, and an optimal slump flow range, 185 mm – 195 mm, acquired by
considering both foam stability and buildability. Based on the optimal base mix, three different LWFC
mixes were designed for 3D printing application, namely 700, 1000 and 1400 kg/m3 denoted as TD-7,
TD-10 and TD-14. Foam stability tests with the designed samples were conducted under static and
dynamic environments. In particular, the identical 3D printer and concrete pump setup were used to
investigate the actual foam stability behaviour of 3DP-LWFC. In a static environment, no foam
destabilisation was observed for all samples. The post-pumped TD-10 sample showed slight
densification after 3 minutes of continuous 3D printing extrusion, whereas TD-14 showed a higher
degree of densification immediately. The TD-7 sample showed the most stable behaviour for both pre-
and post-pumped samples, i.e. no densification was found. Void structures of three samples were investigated through X-ray computed tomography scan images, and a directly proportional relation
between porosity (19.94% - 52.77% depending on the density of the sample) and foam volume fraction
confirmed. The analysis also showed that pumping pressure, in most cases, created confining pressure
which led to reduced void sphericity and increased smaller sized pore populations.
Rheological characterisation is presented for the same LWFC density range, from tests performed with
a rotary concrete rheometer. Two types of tests, i.e. a controlled shear-rate (CSR) test and a flow curve
test, were performed to identify yield stress, thixotropic parameters (Rthix and Athix), elastic shear
modulus, plastic and kinematic viscosity. A direct proportional relation is found between density and
yield stress, thixotropic behaviour and shear modulus. With the rheological characteristics, buildability
was investigated for the three densities. As result, 17 printed layers were constructed with TD-14 in
continuous high-rate 3DPC before plastic collapse. A potential practical 3DP-LWFC application is
demonstrated by constructing modular buoyant façade elements, i.e. with density less than 1000 kg/m3.
Finally, the effect of nanoparticle inclusion in LWFC for both rheological and mechanical behaviour is
studied. The yield stress of nanoparticle infused LWFC is increased by roughly two orders up to 1170
Pa, compared to conventional LWFC. Nanoparticle inclusion also introduced significant improvement
in mechanical strength – compressive strength 31.1 MPa, flexural strength 3.8 MPa and elastic modulus
13.8 GPa at 28 days– compared to the conventional LWFC – compressive strength 11.6 MPa, flexural
strength 1.4 MPa and elastic modulus 7.1 GPa at 28 days.
This research unlocks structural and innovative application of LWFC, and introduces the engineered
material to the B&C industry so that they can bring innovative ideas and new thinking regarding
structural and architectural design.
AFRIKAANSE OPSOMMING: Die verbeeldingryke konsep van digitale konstruksie (DC), ook bekend as 3DCP-tegniek (3D concrete printing), ontluik deur intensiewe navorsing in die akademie in samewerking met baanbreker pioniersmaatskappye. Die pogings tot outomatisering in konstruksie word versnel deur die groot vraag na konstruksietyd- en kostebesparings in ekonomiese en volhoubaarheidsaspekte, sowel as buigsaamheid in ontwerp. Die mees bekende liggewig boumateriaal, naamlik skuimbeton, word as energie-effektief beskou, weens inherente termiese en akoestiese isolerende eienskappe, en laer ingeslote energie van 'n betonstruktuur as gevolg van die lae gewig. Die ontwikkeling van LWFC het 50 jaar gelede begin, en baie toepassings van LWFC is ontwikkel vir die bou- en konstruksiebedryf (B&C). Van die oorkoepelende voordele van 3DCP en LWFC, word verwag dat die harmonisering van hierdie tegnieke 'n belowende uitkoms vir die B&C-industrie sal lewer. In hierdie navorsing word die ontwikkeling van die mengontwerp van LWFC vir 3D-drukwerk deur reologiese aanpassing sonder om skuimstabiliteit in te boet, aangebied en ondersoek deur middel van verskillende teoretiese beskouings en eksperimentele programme. As 'n voorwerk is die ontwerp van die normale 3D-drukbare mengontwerp ontwikkel en is reologiese en meganiese eienskappe gekarakteriseer. Om die 3D-drukbaarheid te bevestig - bestaande uit pompbaarheid, boubaarheid en vormbehoud - is verskeie voorwerpe met die ontwerpte materiaal en 3D-druktegnieke vervaardig. Reologiese aanpassings van LWFC wek sorg oor skuimstabiliteit, aangesien bestaande literatuur skuimstabiliteit bestudeer vir konvensionele LWFC wat baie vloeiend is, en oor lae vloeispanning in die orde van tien talle Pascal beskik. Die effek van die styfheid van die basismengsel in die vars toestand op skuimstabiliteit word aanvanklik ondersoek, en die optimale spreidingsbereik, 185 mm - 195 mm, is verkry deur beide skuimstabiliteit en boubaarheid in ag te neem. Op grond van die optimale basismengsel is drie verskillende LWFC-menge ontwerp vir 3D-drukwerk, naamlik 700, 1000 en 1400 kg/m3 of TD-7, TD-10 en TD-14. Skuimstabiliteitstoetse op monsters van die ontwerpte menge is onder 'n statiese en dinamiese toestand uitgevoer. In die besonder is die identiese 3D-drukker en betonpompopstelling gebruik om die ware skuimstabiliteitsgedrag van 3DP-LWFC te ondersoek. In 'n statiese toestand is geen skuimdestabilisering vir enige van die menge waargeneem nie. Die ná- gepompte TD-10-meng vertoon effense verdigting na 3 minute aaneenlopende ekstrusie, terwyl TD-14 onmiddellik 'n mate van verdigting ondergaan. TD-7 het die mees stabiele gedrag getoon beide voordat en nadat dit gepomp is, dit wil sê geen verdigting is gevind nie. Die porie-struktuur van drie monsters is ondersoek deur middel van X-straal tomografiese beelde, en ‘n direk eweredige verband is bevind. v tussen porositeit (19,94% - 52,77%, afhangende van die digtheid van die monster) en die skuimvolume fraksie. Die ontleding het ook getoon dat pompdruk in die meeste gevalle inperkingsdruk skep wat lei tot laer bolvormigheid en 'n toename in die aantal kleiner porieë. Reologiese karakterisering is gedoen vir dieselfde toetsreeks, met ‘n roterende beton-reometer. Twee soorte toetse is uitgevoer, naamlik ‘n beheerde skuiftempotoets (CSR) en ‘n vloeikurwe-toets, om vloeispanning, tiksotropiese parameters (Rthix en Athix), elastiese skuifmodulus, sowel as plastiese en kinematiese viskositeit te identifiseer. ‘n Direkte proporsionele verband is gevind tussen digtheid en vloeispanning, tiksotropiese gedrag en skuifmodulus. Met hierdie reologiese eienskappe is boubaarheid van die drie digthede ondersoek. Gevolglik is 17 gedrukte lae met TD-14 behaal. 'n Moontlike praktiese toepassing is gedemonstreer deur die konstruksie van modulêre geuwelelemente met digtheid minder as 1000 kg/m3. Laastens is die effek van insluiting van nanopartikels in LWFC op sowel reologiese as meganiese gedrag bestudeer. Die vloeispanning van LWFC word met rofweg twee ordes verhoog deur nanopartikels tot ‘n statiese vloeispanning van 1170 Pa. Insluiting van nanopartikels bring ook beduidende verbetering in meganiese sterkte - druksterkte 31.1 MPa, buigsterkte 3.8 MPa en elastisiteitsmodulus 13.8 GPa op 28 dae - vergeleke met die konvensionele LWFC - druksterkte 11.6 MPa, buigsterkte 1.4 MPa en elastiese modulus 7.1 GPa op 28 dae. Hierdie navorsing ontsluit strukturele en innoverende toepassing van LWFC en stel die ontwerpte materiaal aan die B&C-industrie bekend sodat hulle innoverende idees en nuwe denke rakende strukturele en argitektoniese ontwerp kan skep.
AFRIKAANSE OPSOMMING: Die verbeeldingryke konsep van digitale konstruksie (DC), ook bekend as 3DCP-tegniek (3D concrete printing), ontluik deur intensiewe navorsing in die akademie in samewerking met baanbreker pioniersmaatskappye. Die pogings tot outomatisering in konstruksie word versnel deur die groot vraag na konstruksietyd- en kostebesparings in ekonomiese en volhoubaarheidsaspekte, sowel as buigsaamheid in ontwerp. Die mees bekende liggewig boumateriaal, naamlik skuimbeton, word as energie-effektief beskou, weens inherente termiese en akoestiese isolerende eienskappe, en laer ingeslote energie van 'n betonstruktuur as gevolg van die lae gewig. Die ontwikkeling van LWFC het 50 jaar gelede begin, en baie toepassings van LWFC is ontwikkel vir die bou- en konstruksiebedryf (B&C). Van die oorkoepelende voordele van 3DCP en LWFC, word verwag dat die harmonisering van hierdie tegnieke 'n belowende uitkoms vir die B&C-industrie sal lewer. In hierdie navorsing word die ontwikkeling van die mengontwerp van LWFC vir 3D-drukwerk deur reologiese aanpassing sonder om skuimstabiliteit in te boet, aangebied en ondersoek deur middel van verskillende teoretiese beskouings en eksperimentele programme. As 'n voorwerk is die ontwerp van die normale 3D-drukbare mengontwerp ontwikkel en is reologiese en meganiese eienskappe gekarakteriseer. Om die 3D-drukbaarheid te bevestig - bestaande uit pompbaarheid, boubaarheid en vormbehoud - is verskeie voorwerpe met die ontwerpte materiaal en 3D-druktegnieke vervaardig. Reologiese aanpassings van LWFC wek sorg oor skuimstabiliteit, aangesien bestaande literatuur skuimstabiliteit bestudeer vir konvensionele LWFC wat baie vloeiend is, en oor lae vloeispanning in die orde van tien talle Pascal beskik. Die effek van die styfheid van die basismengsel in die vars toestand op skuimstabiliteit word aanvanklik ondersoek, en die optimale spreidingsbereik, 185 mm - 195 mm, is verkry deur beide skuimstabiliteit en boubaarheid in ag te neem. Op grond van die optimale basismengsel is drie verskillende LWFC-menge ontwerp vir 3D-drukwerk, naamlik 700, 1000 en 1400 kg/m3 of TD-7, TD-10 en TD-14. Skuimstabiliteitstoetse op monsters van die ontwerpte menge is onder 'n statiese en dinamiese toestand uitgevoer. In die besonder is die identiese 3D-drukker en betonpompopstelling gebruik om die ware skuimstabiliteitsgedrag van 3DP-LWFC te ondersoek. In 'n statiese toestand is geen skuimdestabilisering vir enige van die menge waargeneem nie. Die ná- gepompte TD-10-meng vertoon effense verdigting na 3 minute aaneenlopende ekstrusie, terwyl TD-14 onmiddellik 'n mate van verdigting ondergaan. TD-7 het die mees stabiele gedrag getoon beide voordat en nadat dit gepomp is, dit wil sê geen verdigting is gevind nie. Die porie-struktuur van drie monsters is ondersoek deur middel van X-straal tomografiese beelde, en ‘n direk eweredige verband is bevind. v tussen porositeit (19,94% - 52,77%, afhangende van die digtheid van die monster) en die skuimvolume fraksie. Die ontleding het ook getoon dat pompdruk in die meeste gevalle inperkingsdruk skep wat lei tot laer bolvormigheid en 'n toename in die aantal kleiner porieë. Reologiese karakterisering is gedoen vir dieselfde toetsreeks, met ‘n roterende beton-reometer. Twee soorte toetse is uitgevoer, naamlik ‘n beheerde skuiftempotoets (CSR) en ‘n vloeikurwe-toets, om vloeispanning, tiksotropiese parameters (Rthix en Athix), elastiese skuifmodulus, sowel as plastiese en kinematiese viskositeit te identifiseer. ‘n Direkte proporsionele verband is gevind tussen digtheid en vloeispanning, tiksotropiese gedrag en skuifmodulus. Met hierdie reologiese eienskappe is boubaarheid van die drie digthede ondersoek. Gevolglik is 17 gedrukte lae met TD-14 behaal. 'n Moontlike praktiese toepassing is gedemonstreer deur die konstruksie van modulêre geuwelelemente met digtheid minder as 1000 kg/m3. Laastens is die effek van insluiting van nanopartikels in LWFC op sowel reologiese as meganiese gedrag bestudeer. Die vloeispanning van LWFC word met rofweg twee ordes verhoog deur nanopartikels tot ‘n statiese vloeispanning van 1170 Pa. Insluiting van nanopartikels bring ook beduidende verbetering in meganiese sterkte - druksterkte 31.1 MPa, buigsterkte 3.8 MPa en elastisiteitsmodulus 13.8 GPa op 28 dae - vergeleke met die konvensionele LWFC - druksterkte 11.6 MPa, buigsterkte 1.4 MPa en elastiese modulus 7.1 GPa op 28 dae. Hierdie navorsing ontsluit strukturele en innoverende toepassing van LWFC en stel die ontwerpte materiaal aan die B&C-industrie bekend sodat hulle innoverende idees en nuwe denke rakende strukturele en argitektoniese ontwerp kan skep.
Description
Thesis (PhD)--Stellenbosch University, 2021.
Keywords
Digital construction, Three-dimensional printing -- Concrete, Lightweight construction, Lightweight concrete, Deformations (Mechanics), UCTD