Exploring the perceptions of medical officers and registered nurses about family presence during cardiopulmonary resuscitation
Date
2020-03
Authors
Journal Title
Journal ISSN
Volume Title
Publisher
Stellenbosch : Stellenbosch University
Abstract
ENGLISH SUMMARY : Background: In emergency units, cardiopulmonary resuscitation (CPR) occurs daily
as a life- saving intervention for crittically ill patients. Traditionally, families are told to
wait outside when CPR commences. Family presence during CPR is when one or
more family members witness all interventions performed and who provides physical
or visual contact to the patient during the resuscitation event. Ever since family
members requested to be present during CPR in 1980’s at Foote Memorial Hospital
in Michigane America, to allow this practice has been a controversial concept
amongst healthcare providers. In a secondary provincial hospital in the Western
Cape of South Africa, family members are mostly not allowed, or are seldom offered
the opportunity to be present during a resuscitative event as no standardised
practice or protocol is in place. Some medical and nursing personnel conventiently
do not allow family to witness the CPR on their family members, which create
confusion amongst families, navigating away from facilitating family-centred care.
Methods: A qualitative approach with an exploratory-descriptive design was utilised.
Data was collected by a fieldworke using in-depth individual interviews with
healthcare providers. A self-developed, semi-structured interview guide with openended
questions and probes were used. A final total of 10 participants took part in
the study after giving informed concent. Trustworthiness was maintained throughout
the study. Member checking took place during the interviews to summarise the
participants’ information as well as a follow-up meeting. Transcribing was done by
the primary researcher. The data was analysed by the primary researcher who
followed the content analysis process.
Results: Five main themes surfaced from this analysis: Information communication;
benefits and challenges of family presence; the family’s choices and reactions, types
of CPR cases and the health professional’s professional’s interactions and skills
during the CPR process. The findings of the research study illustrated the
importance of communication to the family and to provide them with accurate
information. The choices to be present or not to be present as well emotional
reactions of the family have an impact on the decision to allow family to be present
or not. The types of CPR cases and prognosis of the patient influences the decision to allow the family in the resuscitation room and the different reactions families can
experience, have an impact on the decision to allow family to be present or not. The
professional skills and interactions of the healthcare team are an important aspect
that influences the decision to allow family to be present.
Conclusion: The perceptions of medical officers and registerd nurses about family
presence during cardiopulmonary resuscitation at a secondary hospital provide the
emergency department with a deeper understanding and knowledge around family
presence practices.
AFRIKAANSE OPSOMMING : Agtergrond: Kardiopulmonale resussitasie (KPR) vind daagliks plaas as ‘n lewensredinde aksie in nood eenhede. Gewoonlik word families gevra om na buite te gaan terwyl KPR aanvangs neem. Familie teenwoordigheid gedurende KPR is wanneer een of meer familielede toekyk hoe die intervensies uitgevoer word en ook fisiese of visuele kontak verleen aan die pasient tydens ‘n resussitasie aangeleentheid. Sedert die families versoek het om betrokke te wees by KPR by die Foote Memorial Hospitaal in Mechigin Amerika, is hierdie praktyk kontroversieel van die gesonheidswerker perspektief. By die sekodere provinsiale hospitaal in die Weskaap provinsie in Suid Afrika, word familielede nie toegelaat nie of word selde die geleentheid gebied om deel te wees by KPR aangesien daar nog nie ‘n standaard praktyk of protokol inwerking is nie. Vir gerieflikheidshalwe is daar sommige mediese en verpleegpersonneel wat geen familie toe laat tydens KPR van ‘n familielid nie, wat dus wrywing tuusen families kan veroorsaak, weg van die fasilitering van gesinsgesentreerde versorging Metode:’n Kwalitatiewe benadering met ‘n eksploratiewe- beskrywende ontwerp was gebruik. Data kolleksie was gedoen deur ‘n veldwerker wie indiepte individuele onderhoude met gesondheidswerkers geloots het. ‘n Self-ontwikkelde semigestruktureerde inderhouds gids met oop- as ook ondersoekende vrae was gebruik. ‘n Finale totaal van 10 deelnemers was deel van die studie nadat ingeligte toestemming verleen was. Betroubaarheid was deurentyd gehandhaaf. deelnemer kontrolering het tydens die onderhoude plaasgevind asook tydens opvolg onderhoude om die informasie van deelnemers op te som. Transkribering en inhoudsanalise was deur die primere navorser gedoen. Resultate: Vyf temas is verkry vanuit hierdie analise: Informasie kommunikasie; voordele en uitdagings van familieteenwoordigheid; familie keuses en reaksies; die tipe KPR geval asook die professionele interaksies en vaardighede tydens die KPR proses. Die bevindinge van die navorsingsstudie illustreer die belangrikheid van kommunikasie en om die familie van korrekte inligting te voorsien. Die keuses van die familie om teenwoordig te wees of nie teewordig te wees nie asook die emosionele reaksies van die families het ‘n impak op die besluitneming om familie toe te laat of nie. Die tipes van KPR gevalle en prognoses van die pasient beinvloed ook die besluit om familie toe te laat in die resussitasie kamer. Die voordele en uitdagings wat familieteenwoordigheid op kliniese praktyk kan hê, is uitgewys. Die professionele vaardighede en die interaksies van die gesondheidspan is belangrike aspekte wat die besluit om families toe te laat om teenwoordig te wees, beinvloed. Slotsom: Die persepsies van mediese beamptes en geregistreerde verpleegkundiges oor die teenwoordigheid van familie gedurende kardiopulmonale resussitasie by ‘n sekondêre hospitaal, het die noodeenheid van dieper insig en kennis voorsien rondom familieteenwoordigheidspraktyke.
AFRIKAANSE OPSOMMING : Agtergrond: Kardiopulmonale resussitasie (KPR) vind daagliks plaas as ‘n lewensredinde aksie in nood eenhede. Gewoonlik word families gevra om na buite te gaan terwyl KPR aanvangs neem. Familie teenwoordigheid gedurende KPR is wanneer een of meer familielede toekyk hoe die intervensies uitgevoer word en ook fisiese of visuele kontak verleen aan die pasient tydens ‘n resussitasie aangeleentheid. Sedert die families versoek het om betrokke te wees by KPR by die Foote Memorial Hospitaal in Mechigin Amerika, is hierdie praktyk kontroversieel van die gesonheidswerker perspektief. By die sekodere provinsiale hospitaal in die Weskaap provinsie in Suid Afrika, word familielede nie toegelaat nie of word selde die geleentheid gebied om deel te wees by KPR aangesien daar nog nie ‘n standaard praktyk of protokol inwerking is nie. Vir gerieflikheidshalwe is daar sommige mediese en verpleegpersonneel wat geen familie toe laat tydens KPR van ‘n familielid nie, wat dus wrywing tuusen families kan veroorsaak, weg van die fasilitering van gesinsgesentreerde versorging Metode:’n Kwalitatiewe benadering met ‘n eksploratiewe- beskrywende ontwerp was gebruik. Data kolleksie was gedoen deur ‘n veldwerker wie indiepte individuele onderhoude met gesondheidswerkers geloots het. ‘n Self-ontwikkelde semigestruktureerde inderhouds gids met oop- as ook ondersoekende vrae was gebruik. ‘n Finale totaal van 10 deelnemers was deel van die studie nadat ingeligte toestemming verleen was. Betroubaarheid was deurentyd gehandhaaf. deelnemer kontrolering het tydens die onderhoude plaasgevind asook tydens opvolg onderhoude om die informasie van deelnemers op te som. Transkribering en inhoudsanalise was deur die primere navorser gedoen. Resultate: Vyf temas is verkry vanuit hierdie analise: Informasie kommunikasie; voordele en uitdagings van familieteenwoordigheid; familie keuses en reaksies; die tipe KPR geval asook die professionele interaksies en vaardighede tydens die KPR proses. Die bevindinge van die navorsingsstudie illustreer die belangrikheid van kommunikasie en om die familie van korrekte inligting te voorsien. Die keuses van die familie om teenwoordig te wees of nie teewordig te wees nie asook die emosionele reaksies van die families het ‘n impak op die besluitneming om familie toe te laat of nie. Die tipes van KPR gevalle en prognoses van die pasient beinvloed ook die besluit om familie toe te laat in die resussitasie kamer. Die voordele en uitdagings wat familieteenwoordigheid op kliniese praktyk kan hê, is uitgewys. Die professionele vaardighede en die interaksies van die gesondheidspan is belangrike aspekte wat die besluit om families toe te laat om teenwoordig te wees, beinvloed. Slotsom: Die persepsies van mediese beamptes en geregistreerde verpleegkundiges oor die teenwoordigheid van familie gedurende kardiopulmonale resussitasie by ‘n sekondêre hospitaal, het die noodeenheid van dieper insig en kennis voorsien rondom familieteenwoordigheidspraktyke.
Description
Thesis (MNur)--Stellenbosch University, 2020.
Keywords
CPR (First aid) -- Sociological aspects, Nurses -- Attitudes, Emergency medical personnel -- Attitudes, UCTD