Essays on macroprudential policy and financial stability : the case of South Africa
Date
2020-03
Authors
Journal Title
Journal ISSN
Volume Title
Publisher
Stellenbosch : Stellenbosch University
Abstract
ENGLISH ABSTRACT : This thesis contributes to the literature on macroprudential policies for the South African economy. The main goal of the thesis is to enhance our understanding on how macroprudential
policies work, their effectiveness, transmission channels and their interaction with the monetary
policy. The thesis consists of three main chapters. Chapter 2 develops a real business
cycle dynamic stochastic general equilibrium (DSGE) model that features a stylised banking
sector, a housing market and a role of a macroprudential policy, and examines the extent to
which the Basel III bank capital regulation attenuates fluctuations in housing and credit markets
and fosters financial and macroeconomic stability. Secondly, we compare the effectiveness
of four different Basel III countercyclical capital requirement (CcCR) rules in terms of enhancing
financial and macroeconomic stability. The results show that the rule-based Basel III
CcCR effectively attenuates fluctuations in credit and housing markets and mitigates the procyclicality
of the Basel II capital regulation. The impact of a permanent increase in capital
requirement ratio (a 2.5% conservation capital buffer) is marginal. The comparative assessment
of the four Basel III CcCR rules suggests that the most effective policy rule is the one in
which the authority adjusts bank capital requirement ratio to credit and output gaps. Chapter 3 investigates the implications of the countercyclical loan-to-value (CcLTV) regulation
in a setting where household and non-financial corporate borrowers co-exist. To do this,
we consider two policy regimes - one generic and one sector-specific. The results suggest that
both the generic and the sector-specific regimes are effective in enhancing financial and macroeconomic
stability. A comparative effectiveness of the two policy regimes is shock dependent.
The effectiveness of the two policy regimes is more or less the same when the economy faces
a technology shock. However, the sector-specific regime outperforms the generic regime when
one sector of the credit market is hit by a financial shock. On the contrary, the generic regime
outperforms the sector-specific regime when the economy is hit by a housing demand shock
that has similar spillover effects on household and corporate credit markets.
Chapter 4 develops and estimates a new Keynesian DSGE model, which features a stylised
banking sector, a housing market and the role of monetary and macroprudential policies. The
estimated model is then used to compare the effectiveness of a simultaneous deployment of
monetary and macroprudential policies under the two alternative policy regimes against a
benchmark regime in which there is only monetary policy. The first alternative regime is a
combination of a standard monetary policy rule (Taylor rule) and a macroprudential policy
rule, which is exemplified by a CcCR rule. The second alternative regime is a combination
of an augmented monetary policy rule (an augmented Taylor rule), where the policy rate also
reacts to credit growth, and a CcCR rule. The results suggest that a policy regime that combines
a standard monetary policy and a macroprudential policy delivers a more stable economic system
with price and financial stability. A policy regime that combines an augmented monetary
policy and macroprudential policy is superior in enhancing financial stability, but compromises
price stability.
AFRIKAANSE OPSOMMING : Hierdie proefskrif dra by tot die literatuur oor makrovoorsorgbeleide vir die Suid-Afrikaanse ekonomie. Die hoofdoel van die proefskrif is om ons begrip van hoe makrovoorsorgbeleide werk, hul doeltreffendheid, transmissiekanale en hul interaksie met die monetêre beleid te verbeter. Die proefskrif bestaan uit drie belangrike hoofstukke. Hoofstuk 2 ontwikkel ’n reële sakesiklus- dinamiese stochastiese algemene ekwilibrium (DSGE)-model wat ’n gestileerde banksektor, ’n behuisingsmark en ’n rol van makrovoorsorgbeleid kenmerk, en ondersoek die omvang waartoe die Basel III-bankkapitaalregulasie fluktuasies in behuisings- en krdietmarkte verminder en finansiële en makro-ekonomiese stabiliteit bevorder. In die tweede plek vergelyk ons die doeltreffendheid van vier verskillende Basel III- antisikliese kapitaalvereiste (CcCR)-reëls ten opsigte van die bevordering van finansiële en makro-ekonomiese stabiliteit. Die resultate toon dat die reëlgebaseerde Basel III CcCR fluktuasies in krediet- en woningsmarkte doeltreffend verminder en die prosiklisiteit van die Basel III-kapitaalregulering temper. Die impak van ’n permanente toename in kapitaalbehoefteverhouding (’n 2.5%-bewaringskapitaalbuffer) is marginaal. Die vergelykende bepaling van die vier Basel III CcCR-reëls suggereer dat die mees effektiewe beleidsreël die een is waarin die owerheid die bankkapitaalvereisteverhouding tot krediet- en uitsetgapings aanpas. Hoofstuk 3 ondersoek die implikasies van die antisikliese leen-tot-waarde (CcLTV)-regulasie in ’n omgewing waar huishoudelike en nie-finansiële korporatiewe leners saam bestaan. Om dit te doen, oorweeg ons twee beleidstelsels – een generies en een sektorspesifiek. Die resultate dui daarop dat die generiese sowel as die sektorspesifieke stelsels doeltreffend is met die verbetering van finansiële en makro-ekonomiese stabiliteit. ’n Vergelykende doeltreffendheid van die twee beleidstelsels is skok-afhanklik. Die doeltreffendheid van die twee beleidstelsels is naastenby dieselfde wanneer die ekonomie ’n tegnologiese skok in die gesig staar. Die sektorspesifieke stelsel presteer egter beter as die generiese stelsel wanneer een sektor van die kredietmark deur ’n finansiële skok getref word. In teenstelling hiermee presteer die generiese stelsel beter as die sektorspesifieke stelsel wanneer die ekonomie deur ’n behuisingsaanvraagskok getref word wat soortgelyke oorloop-gevolge op huishoudelike en korporatiewe kredietmarkte het. Hoofstuk 4 ontwikkel en beraam ’n nuwe Keynesiaanse DSGE-model, wat ’n gestileerde banksektor, ’n behuisingsmark en die rol van monetêre en makrovoorsorgbeleide kenmerk. Die beraamde model word dan gebruik om die doeltreffendheid van ’n gelyktydige ontplooiing van monetêre en makrovoorsirgbeleide onder die twee verskillende beleidstelsels te vergelyk teen ’n standaardstelsel waarin daar slegs monetêre beleid is. Die eerste alternatiewe regime is ’n kombinasie van ’n standaard- monetêre beleidsreël (Taylor-reël) en ’n makrovoorsorg-beleidsreël, wat deur ’n CcCR-reël beliggaam word. Die tweede alternatiewe stelsel is ’n kombinasie van ’n vergrote monetêre beleidsreël (’n vergrote Taylor-reël), waar die beleidskoers ook op kredietgroei reageer, en ’n CcCR-reël. Die resultate suggereer dat ’n beleidregime wat ’n standaard- monetêre beleid en ’n makrovoorsorgbeleid kombineer, ’n meer stabiele ekonomiese stelsel met prys- en finansiële stabiliteit lewer. ’n Beleidstelsel wat ’n vergrote monetêre beleid en ’n makrovoorsorgbeleid kombineer is uitstekend met verbetering van finansiële stabiliteit, maar dit kompromitteer prysstabiliteit.
AFRIKAANSE OPSOMMING : Hierdie proefskrif dra by tot die literatuur oor makrovoorsorgbeleide vir die Suid-Afrikaanse ekonomie. Die hoofdoel van die proefskrif is om ons begrip van hoe makrovoorsorgbeleide werk, hul doeltreffendheid, transmissiekanale en hul interaksie met die monetêre beleid te verbeter. Die proefskrif bestaan uit drie belangrike hoofstukke. Hoofstuk 2 ontwikkel ’n reële sakesiklus- dinamiese stochastiese algemene ekwilibrium (DSGE)-model wat ’n gestileerde banksektor, ’n behuisingsmark en ’n rol van makrovoorsorgbeleid kenmerk, en ondersoek die omvang waartoe die Basel III-bankkapitaalregulasie fluktuasies in behuisings- en krdietmarkte verminder en finansiële en makro-ekonomiese stabiliteit bevorder. In die tweede plek vergelyk ons die doeltreffendheid van vier verskillende Basel III- antisikliese kapitaalvereiste (CcCR)-reëls ten opsigte van die bevordering van finansiële en makro-ekonomiese stabiliteit. Die resultate toon dat die reëlgebaseerde Basel III CcCR fluktuasies in krediet- en woningsmarkte doeltreffend verminder en die prosiklisiteit van die Basel III-kapitaalregulering temper. Die impak van ’n permanente toename in kapitaalbehoefteverhouding (’n 2.5%-bewaringskapitaalbuffer) is marginaal. Die vergelykende bepaling van die vier Basel III CcCR-reëls suggereer dat die mees effektiewe beleidsreël die een is waarin die owerheid die bankkapitaalvereisteverhouding tot krediet- en uitsetgapings aanpas. Hoofstuk 3 ondersoek die implikasies van die antisikliese leen-tot-waarde (CcLTV)-regulasie in ’n omgewing waar huishoudelike en nie-finansiële korporatiewe leners saam bestaan. Om dit te doen, oorweeg ons twee beleidstelsels – een generies en een sektorspesifiek. Die resultate dui daarop dat die generiese sowel as die sektorspesifieke stelsels doeltreffend is met die verbetering van finansiële en makro-ekonomiese stabiliteit. ’n Vergelykende doeltreffendheid van die twee beleidstelsels is skok-afhanklik. Die doeltreffendheid van die twee beleidstelsels is naastenby dieselfde wanneer die ekonomie ’n tegnologiese skok in die gesig staar. Die sektorspesifieke stelsel presteer egter beter as die generiese stelsel wanneer een sektor van die kredietmark deur ’n finansiële skok getref word. In teenstelling hiermee presteer die generiese stelsel beter as die sektorspesifieke stelsel wanneer die ekonomie deur ’n behuisingsaanvraagskok getref word wat soortgelyke oorloop-gevolge op huishoudelike en korporatiewe kredietmarkte het. Hoofstuk 4 ontwikkel en beraam ’n nuwe Keynesiaanse DSGE-model, wat ’n gestileerde banksektor, ’n behuisingsmark en die rol van monetêre en makrovoorsorgbeleide kenmerk. Die beraamde model word dan gebruik om die doeltreffendheid van ’n gelyktydige ontplooiing van monetêre en makrovoorsirgbeleide onder die twee verskillende beleidstelsels te vergelyk teen ’n standaardstelsel waarin daar slegs monetêre beleid is. Die eerste alternatiewe regime is ’n kombinasie van ’n standaard- monetêre beleidsreël (Taylor-reël) en ’n makrovoorsorg-beleidsreël, wat deur ’n CcCR-reël beliggaam word. Die tweede alternatiewe stelsel is ’n kombinasie van ’n vergrote monetêre beleidsreël (’n vergrote Taylor-reël), waar die beleidskoers ook op kredietgroei reageer, en ’n CcCR-reël. Die resultate suggereer dat ’n beleidregime wat ’n standaard- monetêre beleid en ’n makrovoorsorgbeleid kombineer, ’n meer stabiele ekonomiese stelsel met prys- en finansiële stabiliteit lewer. ’n Beleidstelsel wat ’n vergrote monetêre beleid en ’n makrovoorsorgbeleid kombineer is uitstekend met verbetering van finansiële stabiliteit, maar dit kompromitteer prysstabiliteit.
Description
Thesis (PhD)--Stellenbosch University, 2020.
Keywords
Finance -- Government policy -- South Africa, Monetary policy -- South Africa, Financial security -- South Africa, Macroeconomics -- South Africa, UCTD