Nutrient and water use of tomato (Solanum Lycopersicum) in soilless production systems
Date
2015-12
Authors
Journal Title
Journal ISSN
Volume Title
Publisher
Stellenbosch : Stellenbosch University
Abstract
ENGLISH ABSTRACT: Soilless production of crops relies on the addition of high concentrations of nutrients with the irrigation
water. The drained nutrient solution should be re-used to reduce the risk of pollution and to increase
the water- and nutrient use efficiency of the system. Besides the risk of pathogen build-up, one of the
main impediments of a wider application of this method is the frequent analysis required to maintain
optimum nutrient concentrations and ratios in the rootzone. Yield reductions may be caused by an
unbalanced nutrient solution.
Alternatively the addition level of nutrients can be calculated through the use of nutrient uptake models
that simulate the change in the re-circulated nutrient solution. To simulate crop water and nutrient
demand necessary for model based regulation it was necessary to quantify the key factors affecting
nutrient uptake by plants.
The nutrient solution concentration and ratios between the macro-nutrients affected the uptake of
water and nutrients. The total nutrient uptake per root dry weight increased and more specifically the
nitrate (NO3
-), phosphate (H2PO4
-), potassium (K+) and sulphate (SO4
2-) uptake increased with an
increase in nutrient solution electrical conductivity (EC) from 0.8 to 4.0 mS cm-1 while water uptake
decreased. Except for Ca2+ uptake there was no correlation between nutrient and water uptake.
Nutrient uptake can thus not be calculated based on water uptake. Instead a mechanistic high-affinity
Michaelis-Menten based model can be used to estimate macro-nutrient uptake (Un, mg m-2 hr-1).
Water and nutrient uptake was also affected by the solar radiation levels. Since nutrient uptake is
related to the growth rate, solar radiation levels can be expected to influence nutrient uptake. The
uptake of all ions increased with an increase in the solar radiation levels and for NO3
-, K+ and H2PO4
-
the uptake rate was higher at higher nutrient solution concentrations. The Michaelis-Menten based
model was adjusted to incorporate the effect of solar radiation levels on nutrient uptake. Water uptake
(Wu, L m-2 day-1) was simulated as a function of crop transpiration and crop leaf area using a linear
regression model, but since leaf area development was affected by solar radiation levels this was
additionally incorporated into the estimation of the leaf area index (LAI).
The composition of the nutrient solution also affected the biomass allocation of the crop which can again affect nutrient use as well as the fruit yield. There was also a direct effect of nutrient solution composition on fruit yield and quality with higher EC’s resulting in smaller fruit but an increase in fruit
dry matter %, total soluble solids (TSS), titratable acidity (TA) and lycopene content.
The results in this thesis make a valuable contribution to our understanding of the effect of nutrient
availability (concentration and ratios) and nutrient requirement for growth (solar radiation levels) on
nutrient uptake. Incorporating these into nutrient uptake models resulted in the development of a
handy tool to simulate changes in composition of re-circulating nutrient solutions ultimately resulting in
an improvement of the water and nutrient use efficiency of soilless systems.
AFRIKAANSE OPSOMMING: Die grondlose verbouing van gewasse is afhanklik van toediening van voedingselemente teen hoë peile in die besproeiingswater. Die voedingsoplossing wat dreineer moet hergebruik word om die risiko van besoedeling te verminder en ook om die water en nutriënt verbruik doeltreffendheid van die sisteem te verbeter. ʼn Ongebalanseerde voedingsoplossing kan ʼn verlaging in opbrengste veroorsaak. Benewens die risiko van patogene wat opbou, is die gereelde analises nodig word vir die handhawing van optimale nutriënt konsentrasies en verhouding tussen elemente in die wortelsone een van die hoof faktore wat ʼn meer algemene gebruik van die metode verhoed. Alternatiewelik kan die nutriënt toedieningspeile bereken word deur voedingstof opname modelle en simulasie van die verandering in water en nutriente wat dreineer. Om ʼn model gebaseerde reguleringsmetode daar te stel was dit nodig om die belangrikste faktore wat nutriënt opname beïnvloed te kwantifiseer. Beide die konsentrasie van die voedingsoplossing en die verhouding tussen elemente het ‘n effek gehad op die opname van water en nutriënte. Die totale nutriënt opname per wortel droë massa het toegeneem. Terwyl water opname afgeneem het met ‘n toename in die elektriese geleding (EG) van die voedingsoplossing vanaf 0.8 tot 4.0 mS cm-1 het die nitraat (NO3 -), fosfaat (H2PO4 -), kalium (K+) en sulfaat (SO4 2-) opname verhoog. Behalwe vir Ca2+ opname was daar geen korrelasie tussen water en nutriënt opname nie. Nutriënt opname kan dus nie bepaal word gebaseer op wateropname nie. Alternatiewelik is die gebruik van ʼn meganistiese hoë-affiniteit Michaelis-Menten-gebaseerde model voorgestel om die opname van makro-nutriente (Un, mg m-2 hr-1) te bepaal. Water- en voedingstofopname is beinvloed deur die ligintensiteit vlakke. Voedingsopname word bepaal deur die groei van die plant, daarom is dit verwag dat ligintensiteit vlakke die opname van voedingstowwe sal beïnvloed. Die opname van al die ione het toegeneem met 'n toename in die ligintensiteit vlakke en die tempo van NO3 -, K+ en H2PO4 - opname was hoër by 'n hoër voedingsoplossing konsentrasie. Die Michaelis-Menten gebaseerde model is aangepas om die effek van ligintensiteit vlakke op nutriënt opname te inkorporeer. Opname van water (Wu, L m-2 dag-1) is gesimuleer as 'n funksie van transpirasie en blaaroppervlakte met behulp van 'n lineêre regressiemodel en aangesien die blaaroppervlak ontwikkeling ook deur ligintensiteit vlakke beïnvloed word, is dit opgeneem in die skatting van die blaaroppervlakte-indeks (LAI). Die samestelling van die voedingsoplossing het die biomassa verspreiding beïnvloed. Dit kan nutriënt gebruik en vrug opbrengs beïnvloed. Die voedingsoplossing samestelling het vrug opbrengs en - kwaliteit beinvloed met kleiner vrugte, maar 'n toename in droëmateriaal %, totale oplosbare vastestowwe (TOVS), titreerbare suur (TA) en likopeen inhoud by ʼn hoër EG. Die resultate in hierdie tesis lewer 'n waardevolle bydrae tot ons begrip van die effek van nutriënt beskikbaarheid (konsentrasie en verhoudings) en voedingstof behoefte vir groei (ligintensiteit vlakke) op voedingsopname. Deur die inligting te inkorporeer in voedingsopname modelle het gelei tot die ontwikkeling van 'n handige instrument om die veranderinge in die samestelling van hersirkulerende voedingsoplossings te simuleer. Dit lei gevolglik tot die verbetering van die water en voedingstof gebruik doeltreffendheid van grondlose stelsels.
AFRIKAANSE OPSOMMING: Die grondlose verbouing van gewasse is afhanklik van toediening van voedingselemente teen hoë peile in die besproeiingswater. Die voedingsoplossing wat dreineer moet hergebruik word om die risiko van besoedeling te verminder en ook om die water en nutriënt verbruik doeltreffendheid van die sisteem te verbeter. ʼn Ongebalanseerde voedingsoplossing kan ʼn verlaging in opbrengste veroorsaak. Benewens die risiko van patogene wat opbou, is die gereelde analises nodig word vir die handhawing van optimale nutriënt konsentrasies en verhouding tussen elemente in die wortelsone een van die hoof faktore wat ʼn meer algemene gebruik van die metode verhoed. Alternatiewelik kan die nutriënt toedieningspeile bereken word deur voedingstof opname modelle en simulasie van die verandering in water en nutriente wat dreineer. Om ʼn model gebaseerde reguleringsmetode daar te stel was dit nodig om die belangrikste faktore wat nutriënt opname beïnvloed te kwantifiseer. Beide die konsentrasie van die voedingsoplossing en die verhouding tussen elemente het ‘n effek gehad op die opname van water en nutriënte. Die totale nutriënt opname per wortel droë massa het toegeneem. Terwyl water opname afgeneem het met ‘n toename in die elektriese geleding (EG) van die voedingsoplossing vanaf 0.8 tot 4.0 mS cm-1 het die nitraat (NO3 -), fosfaat (H2PO4 -), kalium (K+) en sulfaat (SO4 2-) opname verhoog. Behalwe vir Ca2+ opname was daar geen korrelasie tussen water en nutriënt opname nie. Nutriënt opname kan dus nie bepaal word gebaseer op wateropname nie. Alternatiewelik is die gebruik van ʼn meganistiese hoë-affiniteit Michaelis-Menten-gebaseerde model voorgestel om die opname van makro-nutriente (Un, mg m-2 hr-1) te bepaal. Water- en voedingstofopname is beinvloed deur die ligintensiteit vlakke. Voedingsopname word bepaal deur die groei van die plant, daarom is dit verwag dat ligintensiteit vlakke die opname van voedingstowwe sal beïnvloed. Die opname van al die ione het toegeneem met 'n toename in die ligintensiteit vlakke en die tempo van NO3 -, K+ en H2PO4 - opname was hoër by 'n hoër voedingsoplossing konsentrasie. Die Michaelis-Menten gebaseerde model is aangepas om die effek van ligintensiteit vlakke op nutriënt opname te inkorporeer. Opname van water (Wu, L m-2 dag-1) is gesimuleer as 'n funksie van transpirasie en blaaroppervlakte met behulp van 'n lineêre regressiemodel en aangesien die blaaroppervlak ontwikkeling ook deur ligintensiteit vlakke beïnvloed word, is dit opgeneem in die skatting van die blaaroppervlakte-indeks (LAI). Die samestelling van die voedingsoplossing het die biomassa verspreiding beïnvloed. Dit kan nutriënt gebruik en vrug opbrengs beïnvloed. Die voedingsoplossing samestelling het vrug opbrengs en - kwaliteit beinvloed met kleiner vrugte, maar 'n toename in droëmateriaal %, totale oplosbare vastestowwe (TOVS), titreerbare suur (TA) en likopeen inhoud by ʼn hoër EG. Die resultate in hierdie tesis lewer 'n waardevolle bydrae tot ons begrip van die effek van nutriënt beskikbaarheid (konsentrasie en verhoudings) en voedingstof behoefte vir groei (ligintensiteit vlakke) op voedingsopname. Deur die inligting te inkorporeer in voedingsopname modelle het gelei tot die ontwikkeling van 'n handige instrument om die veranderinge in die samestelling van hersirkulerende voedingsoplossings te simuleer. Dit lei gevolglik tot die verbetering van die water en voedingstof gebruik doeltreffendheid van grondlose stelsels.
Description
Thesis (PhD)--Stellenbosch University, 2015.
Keywords
Tomato (Solanum Lycopersicum) -- Soil nutrients, Water irrigation, Tomato (Solanum Lycopersicum) -- Soilless production, UCTD