Social networking for knowledge management : group features as personal knowledge management tools
Date
2014-04
Authors
Mushonga, Cleopatra Tsungai
Journal Title
Journal ISSN
Volume Title
Publisher
Stellenbosch : Stellenbosch University
Abstract
ENGLISH ABSTRACT: With the emergence of Web 2.0 (social network platforms) some Knowledge Management
theorists saw the potential for incorporating its collaborative and networking features in
Knowledge Management Systems. However, the consensus is that harnessing Web 2.0
features for Knowledge Management is still in its infancy and according to some it seems that
Web 2.0 success in the social sphere is hard to translate to the work context.
The thesis argues that Web 2.0 primarily facilitates Personal Knowledge Management (PKM)
and in this way indirectly contributes to Organisational Knowledge Management.
Furthermore not all Web 2.0 features are equally useful in facilitating Personal Knowledge
Management. The thesis identifies the group features of social network platforms as the
prime locations for networking and learning.
The thesis is theoretically based on Cheong and Tsui's PKM 2.0 model, in particular the
Interpersonal Knowledge Transferring phase that in turn is based on Nonaka's SECI model of
knowledge conversion.
The thesis starts out with considering the distinction and relationship between Organisational
Knowledge Management (OKM) and Personal Knowledge Management (PKM). Thereafter
Cheong and Tsui's PKM 2.0 model is described as well as Nonaka's SECI model. The Web
2.0 phenomenon is introduced through a literature review of various studies on the usefulness
of social network platforms and the group features are specifically highlighted. A survey is
conducted among users of a particular Web 2.0 group feature, based on questions developed
from the SECI and PKM 2.0 models.
The thesis comes to the conclusion that the group features of Web 2.0 social network
platforms are useful for Knowledge Management, because it is indeed a component of users'
Personal Knowledge Management.
AFRIKAANSE OPSOMMING: Sekere Kennisbestuursteoretici het met die opkoms van Web 2.0 (sosiale netwerk-platforms) die moontlikheid waargeneem om die samewerks- en netwerk-funksionaliteit van Web 2.0 platforms met bestaande Kennisbestuurstelsels te integreer. Die konsensus is egter dat sulke pogings nog veel tekortskiet en sommige waarnemers meen dat dit baie moeilik sal wees om Web 2.0 se sukses in die sosiale sfeer in die werksplek in te span. Die tesis argumenteer dat Web 2.0 hoofsaaklik Persoonlike Kennisbestuur (PKB) fasiliteer en langs hierdie ompad 'n bydrae lewer tot Organisatoriese Kennisbestuur (OKB). Verder lewer alle funksionaliteite van Web 2.0 nie 'n bruikbare bydra tot Kennisbestuur nie, maar is dit hoofsaaklik die groepsfunksies wat bruikbaar is in terme van netwerking en leer. Die tesis is teoreties gewortel in Cheong en Tsui se PKB 2.0 model, veral die Interpersoonlike Kennisoordragsfase wat weer op Nonaka se SEKI model gebaseer is. Die tesis oorweeg aanvanklik die onderskeid en verhouding tussen Organisatoriese Kennisbestuur (OKB) en Persoonlike Kennisbestuur (PKB). Daarna word Cheong en Tsui se PKB 2.0 model en Nonaka se SEKI model bespreek. Die Web 2.0 fenomeen word beskryf aan die hand van 'n literatuurstudie van navorsing oor die bruikbaarheid van Web 2.0 platforms en die groepsfunksionaliteit word spesifiek belig. 'n Vraelys, gebaseer op die SEKI en PKB 2.0 modelle, is onder gebruikers van 'n spesifieke Web 2.0 groepsfunksie geadministreer. Die tesis kom tot die konklusie dat die groepsfunksies van Web 2.0 sosiale netwerk-platforms bruikbaar is vir Kennisbestuur, want dit is inderdaad 'n komponent van gebruikers se Persoonlike Kennisbestuur (PKB).
AFRIKAANSE OPSOMMING: Sekere Kennisbestuursteoretici het met die opkoms van Web 2.0 (sosiale netwerk-platforms) die moontlikheid waargeneem om die samewerks- en netwerk-funksionaliteit van Web 2.0 platforms met bestaande Kennisbestuurstelsels te integreer. Die konsensus is egter dat sulke pogings nog veel tekortskiet en sommige waarnemers meen dat dit baie moeilik sal wees om Web 2.0 se sukses in die sosiale sfeer in die werksplek in te span. Die tesis argumenteer dat Web 2.0 hoofsaaklik Persoonlike Kennisbestuur (PKB) fasiliteer en langs hierdie ompad 'n bydrae lewer tot Organisatoriese Kennisbestuur (OKB). Verder lewer alle funksionaliteite van Web 2.0 nie 'n bruikbare bydra tot Kennisbestuur nie, maar is dit hoofsaaklik die groepsfunksies wat bruikbaar is in terme van netwerking en leer. Die tesis is teoreties gewortel in Cheong en Tsui se PKB 2.0 model, veral die Interpersoonlike Kennisoordragsfase wat weer op Nonaka se SEKI model gebaseer is. Die tesis oorweeg aanvanklik die onderskeid en verhouding tussen Organisatoriese Kennisbestuur (OKB) en Persoonlike Kennisbestuur (PKB). Daarna word Cheong en Tsui se PKB 2.0 model en Nonaka se SEKI model bespreek. Die Web 2.0 fenomeen word beskryf aan die hand van 'n literatuurstudie van navorsing oor die bruikbaarheid van Web 2.0 platforms en die groepsfunksionaliteit word spesifiek belig. 'n Vraelys, gebaseer op die SEKI en PKB 2.0 modelle, is onder gebruikers van 'n spesifieke Web 2.0 groepsfunksie geadministreer. Die tesis kom tot die konklusie dat die groepsfunksies van Web 2.0 sosiale netwerk-platforms bruikbaar is vir Kennisbestuur, want dit is inderdaad 'n komponent van gebruikers se Persoonlike Kennisbestuur (PKB).
Description
Thesis (MPhil)--Stellenbosch University, 2014.
Keywords
Online social networks, Knowledge management, Web 2.0, Social media -- Industrial applications, UCTD, Dissertations -- Information science, Theses -- Information science