An intertextual study of the formulaic fulfilment quotations in the Gospel of Matthew
Date
2018-03
Authors
Journal Title
Journal ISSN
Volume Title
Publisher
Stellenbosch : Stellenbosch University
Abstract
ENGLISH ABSTRACT: The text of Matthew contains numerous examples of overt intertextuality, a number of them as formulaic fulfilment quotations. A significant portion of these examples can be linked to the book of Isaiah. Much has been done to define the textual features of these fulfilment quotations. Yet, the prevalence of these quotations in
Matthew still begs the question: Why? Something more must underlie them than a quest for similar surface structures. The problem which this thesis seeks to address is whether an intertextual examination of these utterances yields perspective on whether their formulaic nature extends beyond textual surface features to include thematic and discursive aspects as well.
The thesis introduces a conceptualisation of intertextuality concerning the notions of intercontextuality, interfigurality, internarrativity and interdiscursivity. These concepts are defined with regard to their theoretical functions and also described in terms of their operation in different literary examples.
A detailed intertextual examination of five different fulfilment quotations within their contextual settings shows Matthew’s systematic development of a storyline from Isaiah which he augments with details about the person and work of Jesus.
Other canonical voices are engaged as Matthew draws on the authority of Judaism’s oracles in order to substantiate his thesis. Intertextuality, as featured in Matthew’s text, transcends the thematic to operate also in terms of interfigurality. Jesus is repeatedly posited as the post-figuration of important religio-historical figures, thereby affirming Matthew’s position on the Messianic identity and ministry of Jesus.
By the use narrative moments drawn from Isaiah and internarratively reframed, the prophet himself is situated in Matthew’s text as a character with an oracular voice.
Matthew’s interdiscursive endeavour supports his hypothesis of Jesus. This study demonstrates that Matthew’s intentional articulation of a theological perspective may be usefully evidenced through the application of intertextual concepts.
AFRIKAANSE OPSOMMING: Die teks van Matteus bevat verskeie voorbeelde van ooglopende intertekstualiteit, waarvan 'n aantal in die vorm van geformuleerde vervullingsuitsprake is. 'n Noemenswaardige deel van hierdie voorbeelde kan gekoppel word aan die boek Jesaja. Veel is al gedoen om die tekstuele kenmerke van hierdie vervullingsuitsprake te definieer. Tog vereis die aanwesigheid van hierdie aanhalings in Matteus 'n noodsaaklike vraag: Waarom? Hulle moet immers iets meer onderlê as die blote soeke na ooreenstemmende oppervlaktestrukture. Die probleem wat hierdie verhandeling ondersoek is of 'n intertekstuele studie van die vervullingsuitsprake perspektief bied in terme van hul geformuleerde aard; of die kenmerke dieperliggend is as die oppervlaktestruktuur, om ook tematiese en diskursiewe aspekte in te sluit. Die verhandeling bied 'n konseptualisering van intertekstualiteit aan, rakende die begrippe van interkontekstualiteit, interfiguurlikheid, internarratiwiteit en interdiskursiwiteit. Hierdie konsepte word gedefinieer met betrekking tot hul teoretiese funksionering en ook beskryf in terme van hul uitwerking in verskillende letterkundige voorbeelde. 'n Gedetailleerde intertekstuele studie van vyf vervullingsuitsprake binne hul kontekstuele omgewing wys op Matteus se sistematiese ontwikkeling van 'n verhaallyn uit Jesaja, wat hy aanvul met besonderhede oor die persoon en werk van Jesus. Ander kanonieke stemme word ingespan in Matteus se soeke om die gesag van die Judaïsme se vraagbake te betrek tot die stawing van sy argument. Intertekstualiteit, soos wat dit in Matteus se teks funksioneer, transendeer die tematiese om ook in terme van interfiguurlikheid te opereer. Jesus word herhaaldelik voorgehou as die post-figurering van belangrike religio-historiese figure, aldus in bevestiging van Matteus se posisie in terme van Jesus se Messiaanse identiteit en bediening. Deur die gebruik van narratiewe oomblikke uit Jesaja opgediep en op internarratiewe wyse herraam, word die profeet self in Matteus se teks uitgebeeld as 'n karakter met 'n orakulêre stem. Matteus se diskursiewe soeke ondersteun sy hipotese aangaande Jesus. Hierdie studie demonstreer dat Matteus se doelmatige verwoording van 'n teologiese perspektief op nuttige wyse blootgelê kan word deur die toepassing van intertekstuele konsepte.
AFRIKAANSE OPSOMMING: Die teks van Matteus bevat verskeie voorbeelde van ooglopende intertekstualiteit, waarvan 'n aantal in die vorm van geformuleerde vervullingsuitsprake is. 'n Noemenswaardige deel van hierdie voorbeelde kan gekoppel word aan die boek Jesaja. Veel is al gedoen om die tekstuele kenmerke van hierdie vervullingsuitsprake te definieer. Tog vereis die aanwesigheid van hierdie aanhalings in Matteus 'n noodsaaklike vraag: Waarom? Hulle moet immers iets meer onderlê as die blote soeke na ooreenstemmende oppervlaktestrukture. Die probleem wat hierdie verhandeling ondersoek is of 'n intertekstuele studie van die vervullingsuitsprake perspektief bied in terme van hul geformuleerde aard; of die kenmerke dieperliggend is as die oppervlaktestruktuur, om ook tematiese en diskursiewe aspekte in te sluit. Die verhandeling bied 'n konseptualisering van intertekstualiteit aan, rakende die begrippe van interkontekstualiteit, interfiguurlikheid, internarratiwiteit en interdiskursiwiteit. Hierdie konsepte word gedefinieer met betrekking tot hul teoretiese funksionering en ook beskryf in terme van hul uitwerking in verskillende letterkundige voorbeelde. 'n Gedetailleerde intertekstuele studie van vyf vervullingsuitsprake binne hul kontekstuele omgewing wys op Matteus se sistematiese ontwikkeling van 'n verhaallyn uit Jesaja, wat hy aanvul met besonderhede oor die persoon en werk van Jesus. Ander kanonieke stemme word ingespan in Matteus se soeke om die gesag van die Judaïsme se vraagbake te betrek tot die stawing van sy argument. Intertekstualiteit, soos wat dit in Matteus se teks funksioneer, transendeer die tematiese om ook in terme van interfiguurlikheid te opereer. Jesus word herhaaldelik voorgehou as die post-figurering van belangrike religio-historiese figure, aldus in bevestiging van Matteus se posisie in terme van Jesus se Messiaanse identiteit en bediening. Deur die gebruik van narratiewe oomblikke uit Jesaja opgediep en op internarratiewe wyse herraam, word die profeet self in Matteus se teks uitgebeeld as 'n karakter met 'n orakulêre stem. Matteus se diskursiewe soeke ondersteun sy hipotese aangaande Jesus. Hierdie studie demonstreer dat Matteus se doelmatige verwoording van 'n teologiese perspektief op nuttige wyse blootgelê kan word deur die toepassing van intertekstuele konsepte.
Description
Thesis (MA)--Stellenbosch University, 2018.
Keywords
Bible -- New Testament, Intertextuality in the Bible, Bible. Matthew -- Criticism, interpretation, etc., Bible. Isaiah -- Criticism, interpretation, etc., UCTD