Assessment of knowledge, attitude and practice of nurses regarding enteral nutrition at a military hospital
Date
2017-12
Authors
Journal Title
Journal ISSN
Volume Title
Publisher
Stellenbosch : Stellenbosch University
Abstract
ENGLISH SUMMARY : Background: Enteral nutrition support plays a vital role in reducing malnutrition in hospitalised patients, and its provision is primarily a nurse’s role. Therefore, nurses need to have adequate knowledge and a positive attitude with regard to enteral nutrition.
Objectives: The objectives of this study are to determine the knowledge, attitudes and practices regarding enteral nutrition learnt during the undergraduate qualification of nursing personnel at the nursing college of 1 Military Hospital and to determine differences based on professional rank.
Method: A descriptive, cross-sectional design with an analytical component was used to collect data from military nurses through self-administered questionnaires. A score of 80% and above was rated as adequate knowledge, and questions regarding attitude were measured by means of a Likert scale. The data collected was captured using Microsoft Excel. Descriptive statistics were employed to describe the results of the study participants; Chi-Square tests were applied to determine the level of association between groups, and correlations were used to determine relationships between continuous variables. A p-value of <0.05 was used to test the hypothesis.
Results: In total, 207 (86.2% response rate) questionnaires were completed and captured. The average knowledge score was 46.3%. Participants scored above 80% in the individual questions relating to enteral nutrition as part of the medical treatment and the definition of EN. More than two-thirds (75.4%) of the participants consider themselves competent to administer enteral nutrition and have protocols in their workplace (29.3%), with 79.6% referring to them once or twice per month. The most common sources of nutrition knowledge are in-service training (24.9%) and the nursing college (20.6%). Participants prefer lectures (45.4%) provided by the dietician to upgrade their nutrition knowledge. No significant differences were found between knowledge and professional rank or in the relationship between knowledge and years of working experience (r = -0.01; p=0.85).
Conclusion: Nursing personnel have inadequate enteral nutrition knowledge, irrespective of their professional rank and experience. However, they are perceived to have positive attitudes towards the importance and administration of enteral nutrition. Future research should focus on whether continual in-service training improves the knowledge and practice of enteral nutrition among nurses.
AFRIKAANSE OPSOMMING : Agtergrond: Enterale voeding speel ‘n belangrike rol in die vermindering van wanvoeding onder gehospitaliseerde pasiënte en die toediening daarvan is ‘n primêre funksie van verpleegpersoneel. Daarom behoort verpleegpersoneel voldoende kennis en ‘n positiewe instelling te toon teenoor enterale voeding. Doelwitte: Die doelwitte van die studie was om die kennis, houding en praktyke rakende enterale voeding te bepaal soos geleer tydens die voorgraadse kwalifikasie van verpleegpersoneel by die Verpleegkollege van 1 Militêre Hospitaal en om verskille tussen professionele rang te bepaal. Metode: ‘n Dwarssnit beskrywende studie met ‘n analitiese komponent is gevolg om data te versamel van militêre verpleegpersoneel d.m.v. self-voltooide vraelyste. ‘n Punt van 80% en hoër is aanvaar as voldoende kennis en houding vrae is bepaal d.m.v ‘n Likert skaal. Data is vasgelê deur gebruik te maak van Microsoft Excel. Beskrywende statistiek is gebruik om die resultate van die deelnemers te bespreek; Chi-kwadraat toetse is gebruik om verskille tussen groepe te bepaal en korrelasies is gebruik om die verband tussen kontinue data te bepaal. Hipotese toetsing is gedoen met ‘n p-waarde < 0.05. Resultate: In totaal, is 207 (86.2% respons syfer) vraelyste voltooi en data vasgelê. Die gemiddelde kennisvlak was 46.3%. Deelnemers het hoër as 80% behaal vir individuele vrae oor enterale voeding as deel van mediese behandeling en die definisie van buisvoedings. Meer as twee-derdes (75.4%) van deelnemers het hulself bevoegd beskou om enterale voeding toe te dien; protokolle is beskikbaar in die werkplek (29.3%) en 79.6% raadpleeg die protokolle een tot twee maal per maand. Die mees algemene bron van voedingkennis was indiensopleiding (24.9%) en die verpleegkollege (20.6%). Deelnemers het lesings deur die dieetkundiges (45.4%) verkies as metode om hul kennis te verbeter. Geen betekenisvolle verskille is gevind tussen kennis en professionele rang of in ‘n verband tussen kennis en aantal jare van diens (r = -0.01; p=0.85). Gevolgtrekking: Verpleegpersoneel besit oor onvoldoende kennis rakende enterale voeding, ongeag die professionele rang en ondervinding. Hul blyk egter ‘n positiewe houding te toon teenoor die belang en toediening van enterale voeding. Toekomstige navorsing kan gedoen word om te bepaal of deurlopende indiensopleiding kennis en praktyke rakende enterale voeding van verpleegpersoneel verbeter.
AFRIKAANSE OPSOMMING : Agtergrond: Enterale voeding speel ‘n belangrike rol in die vermindering van wanvoeding onder gehospitaliseerde pasiënte en die toediening daarvan is ‘n primêre funksie van verpleegpersoneel. Daarom behoort verpleegpersoneel voldoende kennis en ‘n positiewe instelling te toon teenoor enterale voeding. Doelwitte: Die doelwitte van die studie was om die kennis, houding en praktyke rakende enterale voeding te bepaal soos geleer tydens die voorgraadse kwalifikasie van verpleegpersoneel by die Verpleegkollege van 1 Militêre Hospitaal en om verskille tussen professionele rang te bepaal. Metode: ‘n Dwarssnit beskrywende studie met ‘n analitiese komponent is gevolg om data te versamel van militêre verpleegpersoneel d.m.v. self-voltooide vraelyste. ‘n Punt van 80% en hoër is aanvaar as voldoende kennis en houding vrae is bepaal d.m.v ‘n Likert skaal. Data is vasgelê deur gebruik te maak van Microsoft Excel. Beskrywende statistiek is gebruik om die resultate van die deelnemers te bespreek; Chi-kwadraat toetse is gebruik om verskille tussen groepe te bepaal en korrelasies is gebruik om die verband tussen kontinue data te bepaal. Hipotese toetsing is gedoen met ‘n p-waarde < 0.05. Resultate: In totaal, is 207 (86.2% respons syfer) vraelyste voltooi en data vasgelê. Die gemiddelde kennisvlak was 46.3%. Deelnemers het hoër as 80% behaal vir individuele vrae oor enterale voeding as deel van mediese behandeling en die definisie van buisvoedings. Meer as twee-derdes (75.4%) van deelnemers het hulself bevoegd beskou om enterale voeding toe te dien; protokolle is beskikbaar in die werkplek (29.3%) en 79.6% raadpleeg die protokolle een tot twee maal per maand. Die mees algemene bron van voedingkennis was indiensopleiding (24.9%) en die verpleegkollege (20.6%). Deelnemers het lesings deur die dieetkundiges (45.4%) verkies as metode om hul kennis te verbeter. Geen betekenisvolle verskille is gevind tussen kennis en professionele rang of in ‘n verband tussen kennis en aantal jare van diens (r = -0.01; p=0.85). Gevolgtrekking: Verpleegpersoneel besit oor onvoldoende kennis rakende enterale voeding, ongeag die professionele rang en ondervinding. Hul blyk egter ‘n positiewe houding te toon teenoor die belang en toediening van enterale voeding. Toekomstige navorsing kan gedoen word om te bepaal of deurlopende indiensopleiding kennis en praktyke rakende enterale voeding van verpleegpersoneel verbeter.
Description
Thesis (MNutr)--Stellenbosch University, 2017.
Keywords
Enteral feeding, Nursing -- Practice, Military hospitals, Nutrition -- Information services, UCTD