Perspektief van maatskaplike werkers oor die assessering by die lewering van kinderbeskermingsdienste
Date
2018-12
Authors
Journal Title
Journal ISSN
Volume Title
Publisher
Stellenbosch : Stellenbosch University
Abstract
ENGLISH ABSTRACT: African social workers rendering social service, typically focus more on child protection services and statutory work and less so on the family. For quality services to be rendered, the social worker’s primary task must be to assess the family on a holistic manner. Services cannot be rendered if assessment is not completed correctly.
Social work policy and legislation are the guiding principles to service delivery to vulnerable families. The Children’s Act 38 of 2005 as amended 41 of 2007, forces social workers to render services to vulnerable families (Republic of South Africa, 1996). Child neglect and abuse is one of the biggest problems in the world and therefore children should be protected.
This study investigates the perspectives about assessment during the rendering of child protection services of social workers in the West Cape Metropole and surrounding areas. Firstly, a literature study was done to better understand the way in which social workers use social policy and legislation during child protection services. Secondly, the use of the ecological approach during the rendering of child protection services to families was investigated. Finally a literature study explains the assessments done when rendering child protection services as well as the challenges that social workers have to face whilst rendering these services in the social work sector.
This study primarily followed a qualitative approach, however a quantity approach was used where the identification details of respondents were asked. This study also used both an exploratory and a descriptive research design that provide more in-depth descriptions and results of the investigation. The researcher also made use of a semi-structured interview schedule to interview the twenty respondents on the perspectives of social workers on assessment during the rendering of child protection services.
Important findings of this study were that even though South African policies and legislation both guide child protection services, the respondents in this study experienced different types of obstacles in practice. The study also shows that the respondents interpret the policies and legislation differently. A further finding was that respondents indicated that risks have different meanings for social workers and families. Current risk assessments are therefore difficult to implement because workers did not receive any formal training.
Respondents also found that sufficient specialised training about assessments during the rendering of child protection services is not available and that this influences the quality of the assessment as well as the decision to remove the child. Further findings were that respondents did not use or interpret theory during assessment in child protection services.
South African social workers rendering child protection services to vulnerable families at child and family organisations need to receive specialised training and learn how to apply literature. It is the
South African government’s responsibility to provide access to funds for child protection agencies to help agencies in their struggle to provide a better quality of social work services to protect vulnerable families.
AFRIKAANSE OPSOMMING: Die dienste wat maatskaplike werkers in Suid-Afrika aan kinders en gesinne lewer, fokus veral op kinderbeskerming en statutêre werk. Indien kwaliteit dienste aan gesinne gelewer moet word, is dit die primêre taak van die maatskaplike werker om die gesin op ’n holistiese wyse te assesseer. Geen dienslewering kan plaasvind indien assessering nie korrek voltooi word nie. Maatskaplike beleid en wetgewing rig die dienste wat aan hierdie kwesbare gesinne gelewer moet word. Die Kinderwet 38 van 2005 soos gewysing 41 van 2007, verplig maatskaplike werkers om dienste aan kwesbare gesinne te lewer (Republiek van Suid-Afrika, 1996). Kinderverwaarlosing en -mishandeling is een van die grootste probleme wêreldwyd en kinders moet dus beskerm word. Hierdie studie ondersoek maatskaplike werkers in die Wes-Kaapse metropool en omgewing se perspektief oor assessing by die lewering van kinderbeskermingsdienste. ʼn Literatuurstudie is gedoen om eerstens ʼn beter begrip te kry oor die wyse waarop maatskaplike beleid en wetgewing kinderbeskermingsdienste rig. Tweedens is die benutting van ʼn ekologiese perspektief tydens die lewering van kinderbeskermingsdienste aan gesinne ondersoek. Laastens het die literatuurstudie assessering by die lewering van kinderbeskermingsdienste verduidelik asook die uitdagings waarmee maatskaplike werkers in die welsynsektor te doen kry wanneer beskermingsdienste gelewer word. Die studie volg hoofsaaklik ʼn kwalitatiewe benadering, alhoewel ʼn kwantitatiewe benadering ook gevolg is waar die identifiserende besonderhede van deelnemers aangevra was. Hierdie studie het van beide ʼn verkennende en beskrywende navorsingsontwerp gebruik gemaak om so te verseker dat inligting, insig, en omvattende beskrywings oor die ondersoek en resultate, deurgegee word. Daar is gebruik gemaak van ʼn semi-gestruktureerde onderhoudskedule om die onderhoude te rig en te lei. Die onderhoude is met twee-en-twintig deelnemers gevoer en het gegaan oor maatskaplike werkers se perspektief oor assessering tydens die lewering van kinderbeskermingsdienste. Een van die belangrikste bevindings van hierdie studie is dat, ten spyte van beleid en wetgewing in Suid-Afrika wat kinderbeskermingsdienste voorskryf en rig, dit nie konsekwent en deurlopend deur al die maatskaplike werkers toegepas word nie, voorts interpreteer elke maatskaplike werker beleid en wetgewing verskillend. ’n Verdere bevinding is dat deelnemers aangedui het dat risiko’s verskillende betekennisse het vir verskillende maatskaplike werkers asook vir gesinne. Die bestaande risiko-assessering is dus moeilik om uit te voer en werkers het nie formele opleiding daarvoor ontvang nie. Nog ʼn belangrike bevinding van hierdie studie is dat daar nie voldoende gespesialiseerde indiensopleiding oor assessering by die lewering van kinderbeskermingsdienste ontvang word nie, wat ook die kwaliteit van assessering en die besluit oor verwydering moontlik kan beïnvloed. Laastens is bevind dat deelnemers wat dienste by kinder- en gesinsorgorgansies lewer nie literatuur oor assessering by die lewering van kinderbeskermingsdienste integreer en benut nie vanweë uitdagings in die praktyk en onkunde oor literatuur. Maatskaplike werkers wat dienste aan kwesbare gesinne by kinder- en gesinsorgorganisasies in Suid-Afrika lewer, moet gespesialiseerde indiensopleiding oor assessering ontvang wat die benutting van literatuur tydens kinderbeskermingsdienslewering insluit. Die verantwoordelikheid rus op die staat om meer fondse beskikbaar te stel aan kinder- en gesinsorgorganisasies sodat daar meer maatskaplike werkers aangestel kan word om die uitdagings in die maatskaplike werkpraktyk beter te bestuur en gevolglik kwaliteit beskermingsdienste te verbeter om kwesbare gesinne se regte te beskerm en te bevorder.
AFRIKAANSE OPSOMMING: Die dienste wat maatskaplike werkers in Suid-Afrika aan kinders en gesinne lewer, fokus veral op kinderbeskerming en statutêre werk. Indien kwaliteit dienste aan gesinne gelewer moet word, is dit die primêre taak van die maatskaplike werker om die gesin op ’n holistiese wyse te assesseer. Geen dienslewering kan plaasvind indien assessering nie korrek voltooi word nie. Maatskaplike beleid en wetgewing rig die dienste wat aan hierdie kwesbare gesinne gelewer moet word. Die Kinderwet 38 van 2005 soos gewysing 41 van 2007, verplig maatskaplike werkers om dienste aan kwesbare gesinne te lewer (Republiek van Suid-Afrika, 1996). Kinderverwaarlosing en -mishandeling is een van die grootste probleme wêreldwyd en kinders moet dus beskerm word. Hierdie studie ondersoek maatskaplike werkers in die Wes-Kaapse metropool en omgewing se perspektief oor assessing by die lewering van kinderbeskermingsdienste. ʼn Literatuurstudie is gedoen om eerstens ʼn beter begrip te kry oor die wyse waarop maatskaplike beleid en wetgewing kinderbeskermingsdienste rig. Tweedens is die benutting van ʼn ekologiese perspektief tydens die lewering van kinderbeskermingsdienste aan gesinne ondersoek. Laastens het die literatuurstudie assessering by die lewering van kinderbeskermingsdienste verduidelik asook die uitdagings waarmee maatskaplike werkers in die welsynsektor te doen kry wanneer beskermingsdienste gelewer word. Die studie volg hoofsaaklik ʼn kwalitatiewe benadering, alhoewel ʼn kwantitatiewe benadering ook gevolg is waar die identifiserende besonderhede van deelnemers aangevra was. Hierdie studie het van beide ʼn verkennende en beskrywende navorsingsontwerp gebruik gemaak om so te verseker dat inligting, insig, en omvattende beskrywings oor die ondersoek en resultate, deurgegee word. Daar is gebruik gemaak van ʼn semi-gestruktureerde onderhoudskedule om die onderhoude te rig en te lei. Die onderhoude is met twee-en-twintig deelnemers gevoer en het gegaan oor maatskaplike werkers se perspektief oor assessering tydens die lewering van kinderbeskermingsdienste. Een van die belangrikste bevindings van hierdie studie is dat, ten spyte van beleid en wetgewing in Suid-Afrika wat kinderbeskermingsdienste voorskryf en rig, dit nie konsekwent en deurlopend deur al die maatskaplike werkers toegepas word nie, voorts interpreteer elke maatskaplike werker beleid en wetgewing verskillend. ’n Verdere bevinding is dat deelnemers aangedui het dat risiko’s verskillende betekennisse het vir verskillende maatskaplike werkers asook vir gesinne. Die bestaande risiko-assessering is dus moeilik om uit te voer en werkers het nie formele opleiding daarvoor ontvang nie. Nog ʼn belangrike bevinding van hierdie studie is dat daar nie voldoende gespesialiseerde indiensopleiding oor assessering by die lewering van kinderbeskermingsdienste ontvang word nie, wat ook die kwaliteit van assessering en die besluit oor verwydering moontlik kan beïnvloed. Laastens is bevind dat deelnemers wat dienste by kinder- en gesinsorgorgansies lewer nie literatuur oor assessering by die lewering van kinderbeskermingsdienste integreer en benut nie vanweë uitdagings in die praktyk en onkunde oor literatuur. Maatskaplike werkers wat dienste aan kwesbare gesinne by kinder- en gesinsorgorganisasies in Suid-Afrika lewer, moet gespesialiseerde indiensopleiding oor assessering ontvang wat die benutting van literatuur tydens kinderbeskermingsdienslewering insluit. Die verantwoordelikheid rus op die staat om meer fondse beskikbaar te stel aan kinder- en gesinsorgorganisasies sodat daar meer maatskaplike werkers aangestel kan word om die uitdagings in die maatskaplike werkpraktyk beter te bestuur en gevolglik kwaliteit beskermingsdienste te verbeter om kwesbare gesinne se regte te beskerm en te bevorder.
Description
Thesis (MA)--Stellenbosch University, 2018.
Keywords
Social workers -- Evaluation, Child abuse -- Evaluation, Child Protection Service, Child welfare, Abused children -- Services for, Social work with children, Social service, UCTD