Migration and brain drain in secondary cities: A case study of the Madibeng Municipality
Date
2018-03
Authors
Journal Title
Journal ISSN
Volume Title
Publisher
Stellenbosch : Stellenbosch University
Abstract
ENGLISH ABSTRACT: Secondary cities and rural municipalities lose their skilled labour force (those with three or more
years of tertiary qualification) to more urbanised municipalities throughout the world. Madibeng
municipality, a secondary city municipality located in the North West province, and which
functionally forms part of the satellite urban system of the Gauteng polycentric city region that
straddles provincial boundaries, is a typical example of such a municipality. Using Census 2011 data,
the study seeks to understand the significance of the economic benefits that the Madibeng
municipality holds for out-migrants, the pulling factor that the municipality has on the in-migrants,
and the impact of migration on the locals. To be able to identify possible benefits of marginal
productivity and increasing wage levels accrue to the municipality as a traditional migrant sending
economy or whether there is a window of opportunity to identify possible areas for improvement to
reach that eventuality. The study also seeks to understand the level of brain drain in the municipality
and evaluate the adequacy of in-migrants to reverse the brain drain as well as identify the categories
of workers that are adversely affected by this form of migration.
For the purpose of the study, the dataset for analysis excludes children born after the 2001 population
census. People who did not usually reside in the household when they were enumerated on census
night were excluded and those who moved within the municipality were still regarded as locals. The
study uses proportions of variables of interest to standardise comparison of different categories (i.e.
locals, in-migrants and out-migrants). The variables are then cross-tabulated according to different
characteristics of the population to allow interpretation of these characteristics. For selected variables,
a test is performed to assess if the differences in the proportions are significant between the three
categories. Comparison is made between the three categories (locals, in-migrants and out-migrants)
to check their characteristics according to employment status, educational attainment (as a proxy to
skills level), income levels, age structure and access to goods/services.
The study shows that the in-migrants are highly skilled compared to local residents, although the outmigrants
are proportionally higher educated than the in-migrants. The high volume of in-migrants
significantly mitigates the loss of skilled workers. In-migrants play a role in increasing skills
differentials in the Madibeng municipality. Due to the low-skilled migrants representing the highest
proportion, their impact lowers average incomes in the municipality, thus contributing to inequality.
Migrants were found to be resilient with lower unemployment rates compared to the locals. The outmigrants
moved to destinations that provide better services such as sanitation, water and electricity
when compared to their place of origin. The municipality should pursue policies that deliberately
target a higher proportion of skilled migrants. To be able to retain some of these skilled migrants, the
municipality should pursue policies that are geared towards urbanisation at high densities to be able
to reduce costs that are associated with the provision of infrastructure when it is provided over a long
distance.
AFRIKAANSE OPSOMMING: Sekondêre stede en landelike munisipaliteite verloor regoor die wêreld geskoolde arbeid (werkers met drie jaar of meer tersiêre onderrig) aan stedelike munisipaliteite. Die Madibeng-munisipaliteit, ’n sekondêre stadsmunisipaliteit wat geleë is in die Noordwes provinsie maar wat funksioneel deel is van die polisentriese Gauteng stadsgebied, is ‘n tipiese voorbeeld van so ‘n munisipaliteit. Die studie maak gebruik van Sensus 2011 resultate om die belangrikheid van Madibeng se ekonomiese situasie vir uit-migrante, sowel as trekkragte vir in-migrante, en die impak van migrasie op die plaaslike bevolking te verstaan. Die studie ondersoek die mate waartoe die munisipaliteit, as ‘n tradisionele netto-uitmigrasie area, voordeel trek uit marginale produktiwiteit en stygende loonvlakke, en hoe enige voordele bewerkstellig kan word. Die studie poog, laastens, om te bepaal tot watter mate inmigrasie kompenseer vir uitmigrasie. Die die kategorieë van werkers wat negatief geraak word deur migrasie word geidentifiseer. Vir die doeleindes van die studie word kinders wat gebore is na die 2001 bevolkingsensus sowel as individue wat nie gewoonlik in die huishouding woon nie uitgesluit. Intra-munisipale migrante word steeds beskou as deel van die plaaslike bevolking. Die studie maak gebruik van proporsies in veranderlikes van belang ten einde vergelykings tussen verskillende kategorieë (i.e. plaaslikes, inmigrasie, uitmigrasie) te standaardiseer. Die eienskappe van veranderlikes is dan gekruistabuleer volgens verskillende bevolkingseienskappe ten einde interpretasie te fasiliteer. ’n Toets is laastens uitgevoer om die statistiese betekenisvolheid van verskille tussen proporsies in die drie kategorieë te toets. Die studie vergelyk drie kategorieë (plaaslikes, inmigrante en uitmigrante) in terme van die volgende karaktereinskappe: indiensneming, onderwys (as ‘n aanduiding van vaardigheid), inkomste, ouderdomstruktuur en toegang tot goedere en dienste. Die studie toon dat, hoewel die inmigrante meer geskool is as nie-migrante, uitmigrante meer geskool is as inmigrante. Die hoë volume van inmigrasie lewer egter ’n betekenisvolle bydrae daartoe om die verlies aan geskoolde werkers te mitigeer. Inmigrante dra definitief by tot die verhoging van die vaardigheidsdifferensiaal in die Madibeng munisipaliteit deurdat die hoë proporsie laag geskoolde inmigrante gemiddelde lone in die munisipaliteit afstoot wat ongelykheid verhoog. Die studie bevind dat, vergeleke met plaaslike inwoners, inmigrante ‘n laer werkloosheidsyfer gehad het. Uitmigrante het oorwegend migreer na bestemmings met beter dienslewering (water, riolering en elektrisiteit). Stellenbosch University https://scholar.sun.ac.za vi Die munisipaliteit behoort, ten slotte, beleid te implementeer wat ten doel het om meer hooggeskoolde arbeid te trek en te behou. Een benadering is om hoë digtheid verstedeliking voor te staan ten einde die marginale koste van infrastruktuur te verminder waar dit oor lang afstande gelewer word.
AFRIKAANSE OPSOMMING: Sekondêre stede en landelike munisipaliteite verloor regoor die wêreld geskoolde arbeid (werkers met drie jaar of meer tersiêre onderrig) aan stedelike munisipaliteite. Die Madibeng-munisipaliteit, ’n sekondêre stadsmunisipaliteit wat geleë is in die Noordwes provinsie maar wat funksioneel deel is van die polisentriese Gauteng stadsgebied, is ‘n tipiese voorbeeld van so ‘n munisipaliteit. Die studie maak gebruik van Sensus 2011 resultate om die belangrikheid van Madibeng se ekonomiese situasie vir uit-migrante, sowel as trekkragte vir in-migrante, en die impak van migrasie op die plaaslike bevolking te verstaan. Die studie ondersoek die mate waartoe die munisipaliteit, as ‘n tradisionele netto-uitmigrasie area, voordeel trek uit marginale produktiwiteit en stygende loonvlakke, en hoe enige voordele bewerkstellig kan word. Die studie poog, laastens, om te bepaal tot watter mate inmigrasie kompenseer vir uitmigrasie. Die die kategorieë van werkers wat negatief geraak word deur migrasie word geidentifiseer. Vir die doeleindes van die studie word kinders wat gebore is na die 2001 bevolkingsensus sowel as individue wat nie gewoonlik in die huishouding woon nie uitgesluit. Intra-munisipale migrante word steeds beskou as deel van die plaaslike bevolking. Die studie maak gebruik van proporsies in veranderlikes van belang ten einde vergelykings tussen verskillende kategorieë (i.e. plaaslikes, inmigrasie, uitmigrasie) te standaardiseer. Die eienskappe van veranderlikes is dan gekruistabuleer volgens verskillende bevolkingseienskappe ten einde interpretasie te fasiliteer. ’n Toets is laastens uitgevoer om die statistiese betekenisvolheid van verskille tussen proporsies in die drie kategorieë te toets. Die studie vergelyk drie kategorieë (plaaslikes, inmigrante en uitmigrante) in terme van die volgende karaktereinskappe: indiensneming, onderwys (as ‘n aanduiding van vaardigheid), inkomste, ouderdomstruktuur en toegang tot goedere en dienste. Die studie toon dat, hoewel die inmigrante meer geskool is as nie-migrante, uitmigrante meer geskool is as inmigrante. Die hoë volume van inmigrasie lewer egter ’n betekenisvolle bydrae daartoe om die verlies aan geskoolde werkers te mitigeer. Inmigrante dra definitief by tot die verhoging van die vaardigheidsdifferensiaal in die Madibeng munisipaliteit deurdat die hoë proporsie laag geskoolde inmigrante gemiddelde lone in die munisipaliteit afstoot wat ongelykheid verhoog. Die studie bevind dat, vergeleke met plaaslike inwoners, inmigrante ‘n laer werkloosheidsyfer gehad het. Uitmigrante het oorwegend migreer na bestemmings met beter dienslewering (water, riolering en elektrisiteit). Stellenbosch University https://scholar.sun.ac.za vi Die munisipaliteit behoort, ten slotte, beleid te implementeer wat ten doel het om meer hooggeskoolde arbeid te trek en te behou. Een benadering is om hoë digtheid verstedeliking voor te staan ten einde die marginale koste van infrastruktuur te verminder waar dit oor lang afstande gelewer word.
Description
Thesis (MA)--Stellenbosch University, 2018.
Keywords
Migration, internal –- South Africa –- Madibeng, Migrants –- Education –- South Africa –- Madibeng, Migrants –- Employment –- South Africa –- Madibeng, Brain drain -- South Africa -- Madibeng, UCTD