DIE GESKIEDENIS VAN DIE VISSERY AAN DIE KAAP TOT AAN DIE MID DEL VAN DIE AGTIENDE EEU. DEUR C. F. J. MUJ:;-LER, M.A.. (M.A.-tesis, Universitez't van Stellenbosch, 1938). Stellenbosch University http://scholar.sun.ac.za .f. I VOORWOORD. . .. Aan die U niversiteit van Stellenbosch is alreeds nagegaan,.-die ontwikkeling van die Skaapteelt, Wingerd- .en Graankultuur aan die Kaap tydens die eerste honderd jaar.1) En a~gesien get).oegsame ho~veelh~de vlees, wyn en graan (afgesien van groente) vir hul. kosbare Oos-Indiese handelsvloot ook die hoofmotief van die Here XVII met die stigting van die volksplanting aan die Kaap was, is daarmee die grondslag van die ekonomiese !ewe aan die Kaap tydens die eerste honderd jaar sistematies blootgele. Die vissery daar ter plaatse het nie dieselfde ekonomiese betekenis gehad as die landbou en veeteelt nie. Dit was eers teen die uitgang van die agtiende eeu dat die walvisvangs 'n belangrike 'faktor geword het en teen die eitlde van die volgende eeu dat met die treilnet die besonder ryk Agulhasbank ontgin is. Dit wil nie se dat die geskiedenis van die Vissery -nie die aandag van die navorser werd is nie en die studie daarvan nie die moeite loon nie. Hoewel die Vissery vermoedelik die oudst.e bedryf in Suid-Mrika is, het omstandighede sy ontwikkeling 'n paar honderd jaar vertraag en word eers ·op die huidige dag sy aansienlike moontlikhede as 'n bron van welvaart vir die lanq meer en meer ingesien. En, afgesien van die suiwer wetenskaplike interesse van die onderwerp, is dit vera! om hierdie rede wenslik dat die voorgeskiedenis van hierdie ny\'verheid bekend gestel word. Met hlerdie studie 'is 'n poging aangewend om daarin te voorsien en tewens 'n beskeie hydrae te !ewer · tot die ekonomiese geskiedenis van ons land. Aangesien die term , Vissery" 'n veelomvattende benaming is wat die vangs van velerlei seediere insluit, moes die onder\v~tp · dui&Iik oinlyn word. In ooreenstemming met die meerderheid van geraadpleegde werke op die onderhawige gebied, :word in hierdie studie hieronder verstaan die vangs van gewone visse, robbe, walvisse en skulpdiere. Voorts omvat hierdie benaming ,,Suid-Mrikaanse waters" die kuswaters van min of meer die gebied van die Unie en Suid-Wes. Dat die ontwikkeling van die ·Suid-Mrikaanse Vissery nog nie sistematies ondersoek is nie, was 'n sterk aansporing om die onontginde gebied te betree. Hier moet egter spesiaal vermeld word , The Sea Fisheries of the Cape Colony, 1652-1910" deur W. W. Thompson. 2) Die bedoeliflg van die skrywer, 'n sooloog, was om op populere wyse 'n uiteensetting te gee van die geskiedenis. van die bedryf en van 'n 1 2 ) ) Sien Literatuurlys. Ibid. '1 .... \.: -:.;: ··;··:.·.' Stellenbosch University http://scholar.sun.ac.za "·· .,_ streng histories-wetenskaplike beharideling van die onderwerp is daar · in sy werk dus geen sprake nie. Van hierdie werk is dan ook feitlik alleen gebruik gemaak in die slothoofstuk van hierdie verhandeling waarin die hedendaagse staat van die Kaapse seediere ter sprake kom. Vir die owerige is die verskillende reekse van oorspronklike stukke in die Kaapse. Argief waarin die stof vir qns onderwerp sporadies versprei le, ·metodies en sistematies ondersoek. Terwyl Reisbeskrywings en Joetnale goeie aanvullende inligting verskaf het vir die tydperk na die stigting van die volksplanting, was hul feitlik die enige aanwesige bronne vir die jare voor 1652. Hier is. so goed as alle beskik~ bare werke geraadpleeg. Die verwerking en interpretasie van die stof het sekere besware opgelewer. Aangesien in hierdie tydperk nie uitsta:ande keerpunte in die bedryf voorkom nie, was die hooflyne moeiliker onderkenbaar. Klein veranderings moes dus nagespoor word en op grond daarvan · die ontwikkeling aangedui word. Die tydperk wat ek oiider behandeling geneem het sluit af met die jaar 1752. Graag sou ek my ondersoek uitgestrek het oor die hele tydperk van die Kompanjie, daar vera! in die .Walvisvangs in die tweede helfte van die agtiende eeu die vemaamste ontwikkellng plaasgevind het, maar my tyd was beperk. Ek hoop dat ek later die gdeentheid sal he om die ontbrekende aan te vul. · Ten slotte wil ek bier graag met dankbaarheid en erkentlikheid gewaag van hulp vai:J. verskillende kante aan my verleen. En eers en vera! aan Prof. Dr. J. A. Wiid en Prof. Dr. H. B. Thorn vir wetenskaplike leiding en raad. Voorts spreek ek my waardering uit aan Dr. S:,. von Btmde, Direkteur van Visserye en Biologiese Mariene-opname, wat nie alleen altyd bereid was om op te~ese punte my van raad te dien nie, maar ook insage · verleen het van werke en stukke ontoegai:J.klik vir die algemene publiek. Ook betuig ek my dank aan Dr. P. J. Venter en Mnr. V. de Kock vir hulle bystand by my recherches in die Kaapse Argief. Ten slotte wens ek my dank uit te spreek aan Prof. Dr. J. L. M. Franken vir die versorging en nasien van die teks met die oog op die uitgawe van my werk in die Argief-J aarboek vir Suid-Mrikaanse Geskiedeius, en ook aan die Redaksie van die Argief-Jaarboek vir die opname en publikasie van my werk. · STELLENBOSCH, Oktober 1943. C. F. J. M .. . ·:~ Stellenbosch University http://scholar.sun.ac.za INHOUD. BLADSY. ix 'VooRWOORD HOOFSTUK 1: I VISSERY AAN l>IE KAAP V66R DIE STIGTING VAN DIE VOLKSPLANTING I Deur inwoners van Suid-Afrika voor koms van Boesmans-Deur Boesmans-Hottentotte-Bantoes-Verskyning van vreep1Cj.e skepe in Suid-Afrikaanse waters-Hul vangs van gewone visse-Robbevangs-Walvisvangs-Vangs van Skulpdiere-Konklusie. HOOFSTUK 11 : MARK VIR VIS •• Belangrikheid-Eerste fase van die Mark, 1652-1657-Tweede fase, 1657-1691-Derde fase, 1691-1752-Samevatting van toestand teen 1752. HOOFSTUK Ill : V1svAioms Uitbreiding van die terrein : Beperkei;lde faktore-TafelbaaiSaldanhabaai-Ander waters wes van Kaappunt-Waters oos van l{aappunt: Valsbaai-Besluit-Vissoorte van ekonomiese belangMetodes van vangs-Verkryging van sout-Opsomming. DIE DIE HOOFSTUK IV: MARK VIR PRODUKTE VAN DIE ROBBEVANGS •• Belangrikheid-Eerste fase van die mark, 1652-1657-Tweede fase, 1.657-1684-Derde fase, 1684-1752-Samevatting. 20 31 47 HOOFSTUK V: 60 ROBBEVANGS Uitbreiding van die terrein : Die aangewese terrein-Robbeneiland-Dasseneiland-Saldanhabaai-Pogings tot verdere uitbreiding-Redes vir mislukking-Metodes van vangs-Besluit. HOOFSTUK VI : W ALVISVANGS •• Belangrikheid hiervan-Eerste skema (J. van Riebeeck)-Eerste poging (Hoeker L'Emperiael)-Tweede poging (S. van der Stel)Tweede skema (Here XVII)-Besluit. 6s HOOFSTUK VII : V ANGS VAN SKULPDIERE 75 Belangrikheid hiervan-Oorsig. HOOFSTUK VIII : DIE HUIDIGE STAAT VAN DIE SUID-AFRIKAANSE SEEDIERWERELD ~Suid~Afrikaanse waters besonder ryk aan seediere-Geaardheid van waters en kuste-Seevisse-Inheemse varswatervisse-Robb~ Walvisse-Skulpdiere-Afwykings van huidige toestand. BYLAE: Omvang en aard van die bestendige mark Literatuur- en Bronnelys 92 93 KAART: Aantoning by benadering van Verspreiding en Talrykheid van sommige belangrike Suid-Afrikaanse Seediere . . 8o Stellenbosch University http://scholar.sun.ac.za HOOFSTUK I. 'VISSERY AAN DIE KAAP VOOR DIE STIGTING' VAN DIE VOLKSPLANTING.. Reeds baie lank voor die stigting van· die volksplanting is die vissery "beoefen in die Suid-Afrikaanse waters : eers alleen deur die inheemse rasse, maar later ook ·deur die bemanning van verbyseilende skepe. Omtrent die ras wat Suid-Afrika voor die koms van die Boesman, .:Hottentot en Bantoe be'woon het, is baie min bekend. Uit hullewenswyse wat nagespoor is sowel as uit die rol van die visvangs in die vroegste geskiedenis vim ander lande, kan egter met sekerheid vas;:gestel word dat seediere vanaf ~n baie vroee tydperk een van hul vemaamste voedselbrohne was. · Ophopinge van grotendeels vergane skulpe v~n eetbare weekdiere soos o.a. die mossel, oester en perJemoen en ook visgrate, is op verskillende plekke langs die SuidAfrikaanse kus gevind. 1) Vandaar die benaming ,the Ancient' Shell.mound Men" 2) deurTheal aan hietdie ras gegee. Maar uit die vroegste geskiedenis van ander lande blyk ook dat ,fishing was one of in;ln's ,earliest sources of food supply" 3} en waarskynlik die oudste bedryf .in die wereld.') Die lewe van die Boesman wat die plek van die ,Ancient Shellmound Men" ingeneem het, was 'n voortdurende stryd hulle .daeliks van voedsel te voorsien. ,,For their subsistence they rely entirely on the natural products of their environment : their animal :food is obtained mainly by hunting; ·and occasio11ally fishing". 5) Hul het dan ook orals waar hul vis kon bemagtig, dit gebruik as voedsel. .Die merendeel van die Boesmans was egter versprei in die baie dorre diMe van Suid-Afrika ver van die seekus met sy visvoorraad. Maar daar WqS ook groepe wat naby die strand gewoon het, veral op die weskus waar die swakkere Boesmanstamme wat vir die suidwaarts ·trekkende Hottentotte gevlug . het, 'n toevlug gesoek het tussen ·die rotse en eensame strande. 6) Oesters~ mossels en andere weekdiere sowel as vissies wat in rotspoele met h1agwater agtergebly het, is deur om McKay, The Antiquity of Man in S.A. (sien Theal, Belangryke Historische Dokumenten, II, pp. I en 5). 2 ) Ethnography and Condition of S,A. before 1505, p. 4· 3 ) Hohman, Fisheries (sien Encycl. of the Social.Sciences,, VI, p. 266). •4 ) ,Fishing is probably the earliest form of hunting, and, as men were surely hunters before they were cultivators, is actually the oldest industry in the world". Maurice, Fisheries (sien Ency. Brit., IX, P• 293) . .5) Schapera, The Khoisan Peoples of S.A., p. 91. · , -,6) Stow, lhe Native Races of S.A., p. 151. 1) 1 Stellenbosch University http://scholar.sun.ac.za ;,., 2 hulle versamel. Omdat hul geen begrip gehad het van skuite of vlotte nie, was hul visvangs beperk tot die vlak water van die strand· en . rotse. 7) Verder het hierdie ras wat amper alles wat enigsins eetbaarwas ,veneer het, ook opgespoelde dooi visse en veral walvisse as voedsel verwelkom. Hul het soms maande van so 'n halfverrotte noordkaperof poenskop geleef. 8) ' In die beperkte aantal watercyke streke van Suid-Afrika, het VIS. 'n baie belangrike deel van die voedsel van die Boesman gevorm. Langs die waterstrome van die Kaapprovinsie en veral langs .die Oranjerivier en sy takke het hierdie ras he_elwat bedrewenheid in die visvangs getoon en daarby onderskeie metodes in toepassing gebring.. Aan 'n harpoen gemaak van die stam van die bergbamboes en voorsien . van 'n lang skerp beenpunt met 'n weerhaak. is· 'n lang lyn bevestig vervaardig uit die rugsenings van wildebokke. Groot visse soos barbers. en geelvisse is daarmee op bedrewe wyse deurboor en aan land getrek. 9} Vir die kleinere visse is die pyl en boog gebruik. Met die pyl waaraan 'n lang en ligte lyn vasgemaak was, is vis met die grootste trefsekerhe~d 1 geskiet as hy naby die oppervlakte van die water yerskyn. 10) Mgesien van vangs me~ werp- en skiettuige het die Boesmans in hierdie streke andere vernuftige middels bedink om hulle prooi te _bemagtig. Een daarvan was veral gerig op die vangs van kleinere visse en het bestaan uit 'n tregtervormige mandjie van omtrent ses voet lank en van agtien duim tot twee voet wyd wat na die mond toe n.ouer geword het. · Hierdie mandjies is gevleg uit riete en takkies van die taaibos wat aanmekaar gebind is met toue gemaak van gekneusde bossies of die binnebaS: van die doringpoom. Hul is op sekere afstande van :mekaar geplaas. op geskikte plekke langs rietbegroeide oewers van riviere en veral naby nou openinge waardeur in sekere tyevan die jaar die vis in groot getalle opgeswem het. · Die visse is verder aangekeer na die mond van die mandjies deur klipwalle in die rivier gebou, en op hierdie wyse is by tye baie groot getalle gevang. Soms het 'n paar Boesmans agter die mandjies posgevat terwyl andet van 'n plek laer af in die rivier die vis voor hul uitgeja het na die mandjies waar hul dan gevang is.11) Die Kaapse Boesmans het na dit skyn ook die kuns verstaan om vis te konserveer deur middel van droging in die son. Die geselskap onder leiding van J_an Danckaert wat in 166o in 'n noord-westelike rigting vanaf die Kaap 'n landtog onderneem het, het 'n ,seecker cleyn arm volcq" ontmoet wat aan hul ,wat gedroogde vis ende hoo:ningh" gegee het. 12) ,. 1 ' 7 Theal, Ethnography and Condition of S.A. before 1505, p. 49· Stow, Native Races,- p. 152. 9 ) Stow, Native ·Races, pp. 72 en 92; Theal, Ethn. and Condition of S.A., . P·5I. 10 ) Stow, Native Races, p. 92. 11 ) Ibid., pp. 92-93; Schapera, The Khoisan Peoples, p. 138; Theal, Ethn. and Condition of S.A., pp. 50-5I. 12 ) Dagv. van J, v. Riebeeck, III, p. 469. Uit die verband blyk dat dit allerwaarskynliks varswatervis was. 8 ) ) ., ·l Stellenbosch University http://scholar.sun.ac.za 3 ------------------------------------------~----- Maar verder was in die uitgestrekte Okavango-moerasse van die noordelike Kalahari die visvangs een van die allervernaamste bedrywe van die Boesmans wat daar gewoon het. Omdat hul ter wille van die -vel.ligheid hoofsaaklik op die klein eilandjies in daardie gebied ,gewoon het, was hul tot 'n baie groot mate op die visvangs as 'n middel van bestaan aangewese. 13) Onder die Boesmans van die Okavangomoerasse,-so verklaar Schapera, is vis ,a staple article of _diet .. ,. Among the tribes living in the Okavango swamps 'it (visvrui:gs) is .even more important as a mode of subsistence than hunting." 14) In hierdie streek het die Boesmans ook die .bogenoemde mandjiefuik ;gebruik ih die visvangs, maar daar was ook verskeie ander metodes. Soms is die vis geharpoeneer van uit platboomde skuite en in ander ,gevalle is rietheinings of' steendamme gebou oor die beddings van droe lope waarin die rivier •in tye van vloed oorgeloop het. Na die water weer gesak het, was die visse voor daardie slagboom vasgekeer -en is dan maklik gevang. 15) Die Hottentotte16) was die volgende volk wat Suid-Mrika binne;getrek het en hul het langsamerhand die Boesmans verdring. ·Hul het al langs die weskus na die suide getrek en toe weer langs die suidkus in 'n oostelike rigting. Maar hul het nie die voorkeur gegee aan die .kus ter wille van die aanwesige seediere nie. · As 'n tipiese nomadiespastorale volk het hul die beste weiveld gesoek vir hul vee en dit daar gevind. 17) Alleen die Hottentotte, sowel stamme as individue, wat hul vee op een of ander wyse verloor het, ,and had to abandon the communities to which they belonged and seek for means of existence ·elsewhere, lived chiefly upon the produce of the sea."18) Die vernaam~te voedsel van eersgenoemde Hottentotte was die melk van hul vee. Hul het hulle blykbaar nie tuis gevoel in die seewater nie : ,Zy •. ,. zyn zeer schuw voor het water, en derven niet verder dan tot de knien daer ingaen." 19) Die voedsel gelewer deur Suid-Afrikaanse seediere is dus alleen gebruik deur die verarmde uitstotelinge onder die Hottentotte wat hulle weer tot groepe verenig het. Onder hierdie val die Goringhaiconas, Watermans of Strandlopers onder Herry in 13 ) Schapera, .The Khoisan Peoples, p. 23. u) Ibid., pp. 93 en 137-138 · resp. · 1s) Ibid., p. 138. · Die brc.mne wat lig werp op die bedrywigheid op die _gebied van vissery van die Hottentotte, weerspreek mekaar tot op sekere hoogte. Dit is nietemin moontlik om 'n taamlike duidelike beeld te vorm van die staat van sake ten opsigte daarvan. :1 7 ) Theal, Ethn. and Condition of S.A., p. 88 : ,It was ... not from any attachment to the ocean or from .any benefit derived directly from it that they continued their course along its margin, but from the pastures, owing to the greater rainfall, being more luxuriant in its neighbourhood than further inland." Ook Schapera en Farrington, The Early Cape Hottentots, p. vi. · 1s) Theal, Ethn. and Condition of S.A., p. 104. Sien ook p. 88. 19 ) Nieuhof, Zee en Lant-Reize, p. 15. Sien ·ook Dapper, Kaffrarie of Lant der Kaffers (uitgegee deur Schapera en Farrington in The Early Cape Hottentots, p. 58). 11 6) ·----·~ . .. ."·-~ . j .. , Stellenbosch University http://scholar.sun.ac.za 4 ------~~--------------------------------------------- ·die omtrek van Tafelbaai,20) ~n stam ontmoet aan die weskus op 'n_ tog van die ,Grundel" in 1677wat in hutte gemaak van die bene van noordkapers gewoon het, 21) en ten slotte tot 'n seker mate ook die. Hottelitotte waarmee die opvarendes van die Portugese skip S. Joao· Baptista in 1622 naby die mond van die Keiskama in aanraking gekorri ~~ . Hierdie Ho~entotte het alle seediere gevang wat hlll primitiewe: tuig hUt instaat gestel het om buit te maak. Skulpdiere soos mossels,. alikruikels, klipkouse, perdevoetjies, krappe en krewe het hul gemaklik. met laaiDVater tussen die rotse versa~el. 23) Van die visse kon hul egter . alleen · die soorte vang wat in die vlakwater digby die strand geboer het. Hiervan het die hottentotvis wat geredelik en volop verkryg--baar was, hoog aangeskrew;e gestaan. 24) Ook die groot ·verskeidenheid. van klipvissoorte in die Kaapse waters wat in die rotspo~le in groot getalle gevang kan word, is sekerlik nie versmaai nie, hoewel die Hottentotte in die reel nie vis sonder skubbe geeethet nie. 25) Verskil-· lende visvangs~etodes is deur die Hottentotte aan die seekus toegepas. Hill het o.a. die vis deurboor met lang spiese waarvan die punt versterk is of waaraan die reguit boring van die gemsbok geheg is. By· groter : afstande is ·ligte lyne van gedraaide dieresenings of derms daaraan vasgemaak, maar as hul bv. rogge op die sandbodem wou vang, het, hul met hul voete daarna rondgetas en- die vis met die spies in die hand deursteek. ,They are very expert,'~ getuig 'n Engelsman~ wat in 16II by Tafelbaai aangedoen het,. ,,in throwing their Darts,. wherewith ·they kill many fish· in the S~a." 26) Soms het hul damme: gebou langs ·die kus op gunstige plekke waar 'n strandvlak amper dr.oog gelaat is met laagwater. Ook was hoeke, eers vervaardig· van. dieretande of bene en toe van yster, vasgemaak aan lyne van gedraaide. senings en derms, in gebruik op 'n later stadium (waarskynlik onder Europese invloed). Hierdie lyne is sonder stok met die hand vasgehou. Mossels was 'n gewilde aas. Met hierdie metodes was hul in staat c. 700: Mem. en Instr. I657-I68s, pp. 68 en I 55 ; Dagv. v. J. v. Riebeeck, I, p. 87; Dapper, KlUfrarie, p. 58 ; Molsbergen, Jan van Riebeeck,. p. 84 ; Molsbergen, Reizen in Zuid-Mrika, I, p .. 13 ; Cory, The Rise of South Africa, I, p. 5· . · 21) Molsbergen, Reizen in Zuid-Afrika, I, p. 132. 22) Mamgard, The Lost Tribes of the Cape (sien S.A. Journal of Science,. XXVIII, p. 500 ). · . 2s) Dagv. v. J. v. E.iebeeck, I, pp. 36 en 87; Nieuhof, Zee en Lant-Reize,. p. II; B6gaerts, Historische Reizen, p. III; Dapper, Kaffrarie, p. 56 ; Grevenbroek, Elegans et accurata Gentis Africanae ... Descriptio Epistolaris (uitgegee deur Schapera en Farrington in The Early Cape· Hottentots, p. r85). . · . . . u) Ten Rhyne, Account of the Cape (uitgegee deur Schapera en Farrington . · in The Early Cape Hottentots, p. 103). 2 6 ) Een-en-twintig verskillende soorte klipvisse is aangeteken in die Kaapse· waters (Gilchrist, The S.A. Seas; sien S.A. Joam. of Science, XX, p. r8).. Vir Iaasgenoemde bewering sien Hedendaagsche Historie, p. 638; Kolbe, Naauwkeurige en Uitvoerige Beschryving van de Kaap de Goede Hoop, pp. II7-II8 ; Ten Rhyne, Account of the Cape, p. 129. Sien ook egter Dagv. v. J. v. Riebeeck, II, p. 457 waar gepraat word van, klipvisse bestem as voedsel vir Hottentotte te Robbeneiland. 2 6) Nicholas Withington in Purchas, Purchas his Pilgrimes, I, boek 3, p. 48220 ) ,j •• -·). Stellenbosch University http://scholar.sun.ac.za .5 om selfs nog ·in 1662 die Kompanjies dienaars en vryburgers tot 'n aansienlike mate van vis te voorsien. 27) Verder is ook robbe wat in die nag aan land gekom het, deur die Hottentotte gevang en wel denr hul met stokke dood te slaan. 28) Hierdie seediere was van 'groot betekenis .. want ni~ alleen is robbevlees delir hul as voedsel hoog gew~ardeer· nie, maar ook die velle. is gebruik as kledingstukke in die vorm van 'n soort mantel en 'n mus, en ' die pense en blase .as watersak. 29.) Maar hierdie · Hottentotte kon. alleen die robbe op. die vasteland bykom en kon net visvang in die water digby die strand en in riviermonde ,for they have no Boats, Barklogs, nor Canoes to go a-Fishing jn,"30) Die duisende robbe opdie eilande is dan ook baie mak bevind deur die blanke reisigers omdat die Hott~ntotte geen vaartuige gehad het om hul daar te gaan molesteer nie. 31) In dielyste gemaak v:an Hottentot woorde kom geen enkele besondere visnaam voor nie, maar alleen algemene name soos ,k'auw" of ,tk aiim" ('n vis), ,houtee"· ('n rob) en ,t'kaka" ('n walvis). Die enigste visnaam wat herinner· aan die Hottentotte, is die naam ,hottentot", en hoewel verskillende verklarings van hierdie benaming gegee word, is dit hoogswaarskynlik deur Europeane gegee weens die oo~eenkoms tussen die kleur van die vis en die van die Hottentotte. 32) Die Hottentotte het nie noemenswaardige pogings aangewend om vis teen bederf te bewaar nie. Hoewel hul dit waarskynlik tot 'n sekere mate in die son gedroog het,. was die gebruik van ,sout vir hierdie doel, by hul totaal onbekend ; ,although there are here various excellent salt beds and pools ...,. yet they are ignorant of the u~e of it." 33) · Die Hottentotte het van 27 ) 28 ) 29 ) 30 ) 81 ) 32 ) 3 3) C. 700 : Mem. en Instr.' 1.657-1685, p. 68 : ,daermede grate vervullinge~ onder Comp.s volcq ende vrijeluijden alhier makende" ... , Dagv. v. J. v. R.iebeeck, II, p. 457· Vir visvangmetodes sien Dagv. v~ J. v. R.iebeeck; .I, p. 87 en II, p. U3; Nieuhof, Zee en Lant-R.eize, p. 10;. Grevenbroek, Elegans et accurata Gentis Mricanae , , , Descriptio· Epistolaris, p. 183; R.aveilstein, First Voyage of Vasco da Gama, p. 6; Kolbe; Naauwkeurige Beschryving, pp. II7-II8. Dagv. v. J. v. Riebeeck, p. 248; Ravenstein, First Voyage of Vasco da Gama, pp. 6-8; B6gaerts, Historische Reizen, p. III. Purchas, Purchas his Pilgrimes, I, boek 3, p. 466; Travels of Peter Mundy, II, p. 322 ; Nieuhof, Zee en Lant-Reize, p. 10 ; Dapper, Kaffrarie, pp. 48 en 56; De Vries, Drie seer Aenmercklijcke Reysen, p. 185; Molsbergen, Reizen in Zuid-Afrika, I, p. 132. Dampier, A New Voyage rouild the .World, I, p. 540. 'n Fransman \vat Tafelbaai in 1620 aangedoen het, is dan ook van mening•: ,I consider these savages very lacking in invention ... to be without the means of fashioning a boat or two, or joining together a few piec~ of wood, and going to the islands which are near the mainland. For there they would find as many seals ...-which they consider delicacies -as would suffice to feed them" (de Beaulieu in Strangman, EarlyFrench Callers at the Cape, p. 52). Sien verder Mollema, De Eerste Schipvaart, p. 136; Nieuhof, Zee en Lant-Reize, p .. 15; Botha, Collectanea, p. 50 ; Hondius, Klare ende Korte Besgryvinge . (sien ZuidAfrikaansch Tijdschrift, Okt. 1880, p. 563). . Molsbergen, Reizen in Zuid-Afrika, I, pp. 220-231 ; Kolbe, Naauwkeurige Beschryving, I, pp. 430 en 433 ; Biden, · Sea-Angling Fishes, p. 33 ; Thompson, Sea Fisheries, p. 60 ; Gilchrist, Hist. of the Local Names of Cape Fish, pp. 217-225. De Grevenbroek, Account of the Hottentots, p. 181 (Van Rieb. Verh No. 14). ''t Stellenbosch University http://scholar.sun.ac.za 6 ' sout alleen gehou -soos Europeane van suiker. 34) Hoe primitief die Hottentotte se .vissery nog was, blyk verder daaruit dat hul dooie en opgespoelde walvisse, robbe en visse gretfg verslind het .selfs in so 'n ontbonde toestand dat Europeane nie naby kon kom nie. By _ opgespoelde walvisse het hul hutte opgeslaan en vir :m,aande van die vlees en spek gelewe. Veral die traan was gewild by hul en is aan hullyf gesmeer, in seebamboese bewaar en gretig gedrink: ,Ja zy scheppen de traen, die de zon uit de gestrande walvisschen heeft doen branden, met hele handen daer uit, en drinken die in." 35) Maar ook varswatervis is as voedsel gebruik. Onder die Rottentone wat langs die Oranjerivier en die Groot Visrivier in SuidwesMrika gewoon het, ,fish ... often form an important part of the menu." 36) · Hier is gebruik die bogemelde hoeke, I?-ette 'geskraap uit sagte bas, mandjies soos by die Boesmans uit riet .gevleg en hout spiese. Met laasgenoemde het hulle nie van die wal af gegooi nie maar hulle het eers 'n ent die water ingeloop. Die mandjies is op dieselfde wyse as deur die Bdesmans gebruik. 37) Die Bantoe, die inheemse ras wat Suid-Mrika die laaste binnegetrek het en wellangs die ooskusdele af, het maar tot 'n geringe milte van v1s as voedsel gebt.:uik gemaak. Dit is alleen geeet deur stamme wat noordwaarts van Delagoa baai gewoon het langs die groot riviere op die oosktis.38) So 'n stam was die Shangana-Tonga in die gebied van die huidige Portugees-Oos-Mrika. 39) Suid van Delagoabaai is vis nie gebruik as voedsel nie, behalwe deur die vertakkinge van' die noorde. like stamme wat hul op 'n paar plekke langs die kus gevestig het. Dit was dan ook een van hierdie stamme in Noordelike Natal wat die skipbreukelinge van die Portugese skip S. Bento in 1554 oor..:: vloedig van vis voorsien het. 40) Die ander stamme bier, selfs die wat langs die kus gewoon het, het geen vis geeet nie, waarskynlik omdat daardie diersoorte voorheen moontlik as verwant beskou is aan die slang waarin na hulle geloof die geeste van hul voorouers verhuis het. Die skipbreukelinge van· die Stavenisse wat in 1686 suid van Natal gestrand het, het dan ook getuig : ,Insgelijcx eeten sij geen visch, nog iets dat uijt de zee komt." 41 ) Teen die einde van die agtiende eeu meld Lady Anne Barnard in verband met die deelname van Bantoes aan 'n maaltyd : ,particularly fish, ~ey seemed to have no taste for-indeed, till they reached the Cape they had never 84 ) 35 ) · 36 ) 37 ) 38 ) 39 ) · 40 ) 41 ) Theal, Ethn. and Condition of S.A, p. _98. V.C. 36 : Raporten der Commissarissen 1657-1764, p. 17. Sien ook Dagv. v. J. v. Riebeeck, I, p. 3I9; Hondius, Besgryvinge, p. 56I; Herbert, Some Yeares Travels, p. 17; Nieuhof, Zee en Lant-Reize, p. II ; Dapper, Kaffrarie, p. 56; De Vries, Drie Reysen, pp. I85 en 188; B6gaerts, Historische Reizen, p. I I 1. Schapera, The Khoisan Peoples, p. 238. Ibid., p. 304. . . Theal, Ethn. and Condition of S.A, p. 270. Schapera, The Bantu-speaking Tribes· of S.A, p. IJ3· Theal, Records of South-Eastern Africa, I, pp. 237-238; Theal, Ethn. and Condition of S.A., p. 270. Molsbergen, Reizen in Zuid-Afrika, III, p. 62. Stellenbosch University http://scholar.sun.ac.za 7 seen a fish, hooks and lines being unknown to them. " 42) Maar ook 3lleen die stamme aan die riviere en seekus noord van Delagoabaai was instaat om kano's te vervaardig en wel uit boomstamme, en het die gebruik van roeirieme geken. In 1498 het die matrose van Da Gama dan ook inboorlinge met kano~s op die Limpopo gevind wat besig was met visvang. Op die seekus verder suidwaarts was bote of vlotte van welke aard ook onbekend.43) Reeds baie vroeg het ilie-inheemse vissers van die Suid-Afrikaanse seediere gebruik gemaak. Hoewel Bartolomeus Dias die eerste Europeaan was wat die Kaap omseil het, was sy skepe hoogswaarskynlik nie die eerste vreemde vaartuie wat hulle in die Suid-Mrikaanse waters bevind het nie. ' Fenisiers ·en daarna Moorse seevaarders van die Mrikaanse ooskus het vermoedelik al veel VI'oeer met daardie waters kennis gemaak. 44) Indien hierdie veronderstelling jws is, was hul tewens waarskynlik die eerste vreemdelinge wat die vissery . hier beoefep. het. Gedurende meer as anderhalwe eeu voor die stigting van die volksplanting het talle van Porttigese, Nederlandse, Engelse, Franse, Deense, e.a. skepe deur die Kaapse waters gevaar. Die Kaapse waters met sy · kale kuslyn het egter geen noemenswaardige aantrekkingskrag vir· hu1 gehad nie, maar is alleen beskou as deel van die seeweg na die Ooste wat ryk aan kosbare hanclelsware so spoedig moontlik bereik moes word. 45 ) Maar tog het in vele gevalle die bemaD.ning van hierdie skepe in die verbyvaar gebruik gemaak van die geleentheid om hier deur middel van vangs 'n voorraad vis op te doen. Dit was ook geen wonder nie want die nasies van wie verieweg die meeste skepe om die Kaap geseil het, was die Portugese, Nederlanders en Engelse, d.w.s. juis volke wat hu11e sinds oudsher toegele het op die visvangs.46) Hoewel die Portugese die eerste honderd jaar nadat hu1 die seeweg na die Ooste ontdek het, sonder mededinging van andere seevaarders om die Kaap gevaar het, het hul om verskeie redes oor die algemeen nie die Silid-Afrikaanse baaie aangedoen nie. Hu1 het hierdie Suidelike kuste vermy veral van wee sy barbaarse inwoners .met Wie geen wmsgewende handel gedryf kon wo,d nie, en wat selfs een van hul onderkonings gedood het, en verder' w~ens die woeste geaardheid van die land met sy onherbergsame kuste en stormagtige waters. Die seeroete 42 ) 49 ) 44 ) 46 ) 46 ) South Africa a Century Ago, p. 79· Sien verder : Botha, Roger's. Description of Natal (i.n Collectanea, p. 130) ; Grevenbroe~, Account, p. 179 ; Schapera, The Bantu-speaking Tribes, p. 133 ; Molsbergen, Reizen in Zuid-Afrika, IV, p. 3_19. . . Stanley, The Three Voyages .of Vasco da Gama, p. 69; Theal, Ethn. and Condition of S.A., p. 288. Vgl. Thompson, The Sea Fisheries, pp. 1-2; Gilchrist, The South African Seas, p. 8. . · Sien Theal, History of South Africa b~fore 1795, I; p. 365. Theal, History of S.A. before I795> I, p. I3, se omtrent die Portugese : ,In no. other country of Europe except Holland were there so many fishermen, and nowhere else did fish form- so large a proportion of the food of the .peasantry." Stellenbosch University http://scholar.sun.ac.za 8 van die Portugese wat feitlik deurgaans wes van Madagaskar gelooP' het, het dan ook nie 'n verversingspos tussen St. Helena en Mosambiek nodig gehad nie:17) Die Nederlanders en Engelse egter, wat teen die uitgang van die sestiende eeu die Suid-Afriltaanse waters begin bevaar het, het met ;n groot mate van gereeldheid die baaie daar, en by uitstek Tafelbaai, besoek. Veral die Nederlanders _was verplig om hierna 'n verversingspos uit te sien, omdat hul roet~ suidelik van Madagaskar gegaan het en dus die lang seereis tussen Nederland en Batayia bier ergens moes onderbreek. Tafelbaai is ·dan ook sowel op die uit- as .die tuisreis aangedoen as 'n ontmoetingsplaas en het tewens. gedien as 'n soort poskantoor. 48) \Vat die vangs van gewone visse betref gedurende die rso jaar voor r652, k_an ons min of meer onderskei tussen twee periodes : ongeveer die eerste honde~d jaar en di~ laaste vyftig jaar. Die eerste· · kan gekarakteriseer word as 'n periode waarin die visvangs, en wel uitsluitlik deur die Portugese, hoofsaaklik op die Agulhasbank in die oop see met handlyne beoefen is. Dit kan dan ook genoem word die· Portugese tydperk. Omdat vis by hierdie nasie 'n baie belangrike voedin~smiddel was,,. het hul nie alleen gesoute _vis as proviand op hul seereise meegeneem nie:, maar ook vars vis gevang in visryke waters op hul seereise.49) Pie Suid-Afrikaanse waters se visrykheld het ook gou bekend geword. 50} Alleen aan die begin van hierdie periode, toe die Suid-Mrikaanse kuste nog dikwels besoek is,· is in divan 1657 tot 1691, word gekenmerk deur die byna gelyktydige verskyning op die Kaapse ekonomiese toneel van 'n nuwe produsent, nl. die vryburgergroep, en 'n nuwe verbruiker, nl. die slawegemeenskap. Reeds in 1655 het }an van Riebeeck die ,schoone visscherijen" aan die XVII en die Raad van Indie voorgehou as 'n moontlike voordelige bestaansmiddel van toekomstige vryburgers wat die vis waarskynlik ook goedkoper sou kan lewer as Kompanjies dienaars. 22) En in 1657 word die eerste vryburgers dan ook toegelaat om die vissery te beoefen ,doch vooreerst niet al te veel om te vercoopen, maer soo veel als tot haer eygen nootd.rufft rijckelijck van doen hebben, om te min belet in de nodige culture te maken, dat't principaelste I is." 23) Hoewel daar voorheen reeds enige slawe en slavinne aan die Kaap was, 24) is in Maart 1658 die eerste groot groep geland, wat voortdurend in die loop van die jare aangevul is met ladinge uit verskillende oorde van Afrika en Asie. Die Kompanjie het nou dus voortaan twee bestendige behoeftes aan vis gehad om te bevredig, die oue van sy garnisoen (en bandiete) en die van sy slawe. Die getalsterkte van die besetting het in hierdie jare (om bogemelde redes) vera! besonder gevarieer. 25) In 1673 het elkeen van die garnisoen 20 lb. gesoute vis per maand ontvang. 26) Ook die omvang van die slawe-aantal het afgewissel deurdat baie slawe van bier gestuur is na Sumatra se goudmyne,27) en heelwat gedros het. Om tweerlei redes was vis geskik om te dien as die stapelkos van die slawe : dit het ten eerste baie in hul smaak geval en het ten tweede gestrek ,waarlyck tot mesnagie van ons speck en vlees" wat ,al vrij wat te kostelick" sou uitkom as dit sou verskaf word. aan die lyfeigenes. 28) Die bewaarde vlees van robbe en seevoels het egter gedurende die eerste paar jaar van hierdie fase gedeeltelik hier21) 22 ) 23 24 ) ) 25 ) 26 ) 27 28 ) ) Vgl. Dagv. v. v. Rieb., II, p. 106. . C. 493 : Uitg. Br. 1652-'61, pp. 397 en 441 (28 April 1655, No. 108 en 24 Julie 1655, No. II6) resp. Dagv. v. v. Rieb., II, p. 134. Hierdie ,culture"- was die koringbou. Vgl. V.C. 39 (5): Conditit!n met de Vrije Lieden, p. 45· In April 1657 was daar elf slawe: C. 700: Mem. en Inst. 1657-'85, p. I I. Sien Bylae. · Indien die garnisoen te Robbeneiland en die aan die Kaap dieselfde rantsoene gekry het (V.C. 6: Dagreg., p. 677). Boeseken, Die Kommissarisse aan die Kaap, I657-17oo,. p. 63. (M.A.Verhandeling, Univ. v. Stellenbosch). . V.C. 5 : Dagreg., r667-'7o, p. 535 en V.C. 6 : Dagreg., 1671-'73, pp. 399-400 resp. Sien ook C. 493: Uitg. Br. 1652-'61, p. 804; V.C. 9 : Dagreg. 168o-'83, p. 382. <. Stellenbosch University http://scholar.sun.ac.za 24 die behoefte bevredig. 29) In 1672 het die slawe (soos die garnisoen) elk 20 lb. soutvis maandeliks verbruik, 30) en die sterk wisseling in die omvang van hierdie behoefte blyk daaruit dat terwyl hul in 1673 ·,maandelijcx wel een quantiteijt van 1o,ooo lb. weten te consumeren,''31) hul vyf jaar later maar 5,500 lb. nodig gehad het. 32) Voorts is soutvis ook een van die" vernaamste benodigdhede vir die verhandelde slawe op die slawetogte, want anders moes dit teen 'n hoe prys te Madagaskar ingekoop word. 33) In albei hierdie behoeftes ·het die Kompanjie sdf voorsie~, maar alleen tot 'n seker mate en wel 'n wisselende mate. Groot hoeveelhede vis is deur Kompanjies. dienaars gelewer en van elke moontlike geleentheid-soos 'n tog na Saldanhabaai vir herstellingswerk aan skepe-is gebruik gemaak. 34) In 1684 is hierdie selfversorging aan:merklik versterk toe die Kompanjie die Saldanhavaarders se vissery oorgeneem het. Nie alleen is voor 1684 nie genoeg vis ontvang nie, maar die Kompanjie het gemeen dat dit voordeliger sou wees om die bedryf te Saldanhabaai self uit te oefen as om jaarliks omtrent f 4,000 te betaal vir vis en traan. 35) Tussen die sestiger en tagtiger jare het 'n moontlikheid bestaan dat die Kompanjie se benodigdheid aan vis , aan die Kaap ten dele uit Mauritius betrek kon word, rnaar die invoer het tot ·baie geringe hoeveelhede beperk gebly. 36) Die meeste burgers in hierdie tydperk en die slawe was uit oorde afkomstig waar vis as 'n vemame en goedkope voedingsmiddel verbruik was en die behoefte daaraan aan die Kaap bybehou het. Die toename in hierdie bevolkingsgroepe37) het dit na eweredigheid versterk. Hoewel daarin voorsien is deur die vry vissers, was selfversorging algemeen en het burgers wat plase digby die kus besit het dikwels knegte en slawe met 'n wa gestuur om 'n voorraad te gaan opdoen. 38) Trouens, die Kompanjie het ook in die eerste jare vry landbouers aangemoedig om in hul eie behoeftes aan vis te voorsien de1,1r aan hul 'n seen te verstrek. Hierin is die burgers egter tot so 'n mate belemmer van wee die vernieling van hul ilette deur die Hottentotte, dat hul nog vlees en spek van die Kompanjie moes koop. 39) Onder die vry vissers moet onderskej word tussen die gewone Dagv. v. v. Rieb., !I, p. 407. C. 2 : Resolutien !664-'73, p. 575· S1 ) V.C. 6 : Dagreg. 1671-'73, p. 748. 32 ) V.C. 8 : Dagreg. 1677-'79, p. 685. 33 ) C. 700: Mem. en Inst. 1657-'85, pp. 314-315. 34 ) Vgl. V. C. 4: Dagreg. 1662-'66, pp. 935, 1048 en 1062 ; C. 701 : Mem. en Inst. 1673-'85, pp. 113-114. 35 ) C. 5 : Resolutien r68r-'86, pp. 624-626; C. soo : Uitg. Br. r682-'84, p. 752. 36 ) C. 494 : Uitg. Br. 1662-'67, p. 845 ; C. 495 : Uitg. Br. 1668-'71, pp. 9 en 611 ; C. 497: Uitg. Br. 1674, pp. 14-15 ; C. 415 : Ink. Br. 1682'85, p. 231. 37 ) Vgl. Bylae. . ss) Vgl. V.C. 6: Dagteg. 1671-'73, p. 633. 39 ) C. 1 : Resolutien 1652-'63, ongenommer (8 Des: 1657, No. 32). 29) so) Stellenbosch University http://scholar.sun.ac.za 25 1: I I I ~ I I \ I ! vry vissers in Tafelbaai en die gepreviligieerde Saldanhavaarders wat ook groot hoeveelhede vis aan die Kompanjie gelewer het. 40) In Jan. 1658 is die Saldanhavaarders toegelaat om teen 'n vrye markprys gedroogde vis aan die publiek te verkoop, maar die vissers het van hierdie vergunning so 'n goeie gebruik gemaak dat hul hoe pryse . nagestreef het en aan die Kompanjie geen vis gelewer het nie. 41 ) Ook die troetelkind van die Kompanjie, die koringbou, is verwaarloos : , wij ... dagelijcx voor oogen sien, dat deselve de visserije niet alleen met alien ijver alsoo veel als den corenbouw sijn waer- · nemende, maer daeruyt hare principale proffijten soecken". 42) · In Mei van dieselfde jaar is dit dus verbied, en alles bo eie verbruik gevang moes aan die Kompanjie gelewer word teen deur die Kompanjie vasgestelde pryse. 43) Sonder 'n lonende afset was die belowende bedryf tot agteruitgang gedoem en dit is geen wonder dat dit die vry vissers die volgende jaar ,niet al te naerstigh anging." 44) Die gebruik het egter tog nog bestaan om vis by hu1 huise te verkoop en het met wanpraktyke gepaard gegaan. Om dit nou te voorkom is in 1665 'n Mark of Passer in Kaapstad ingestel waar elke Saterdag alle vis verkoop moes word teen noukeurig vasgestelde pryse vir klein of groot maat. 45 ) Die talryke vernuwings van hierdie plakkaat bewys egter dat die vry vissers voortgegaan het om hulle in die geheim te · hou aan die ou stelsel omdat hul die bogenoemde pryse as te laag beskou het. Maar die afsetmoontlikhede is selfs nog verder beperk deurdat alleen een of meer gepreviligieerdes toegelaat is om vis op hierdie ~ark te verkoop. 46 ) En by hierdie beperkte mark vir Kaapse vis moet ook nog in aanmerking geneem word dat die publiek baie verknog was aan Nederlandse bewaarde vis soos ,ansiobes", ,cappers", ,Hollandsen pekelharingh" en ,salm". 47 ) · Nie alleen het die burgers in hu1 eie behoeftes aan vis voorsien nie, maar hu1 (en veral die Saldanhavaarders) het ook gedeeltelik in die van die Kompanjie voorsien. Reeds in .Desember 1657 het die Kompanjie hierdie leweransies aangemoedig deur aan die · vry vissers in Tafelbaai 'n goeie seen te verskaf op voorwaarde dat eenderde van hul vangs aan die Kompanjie gelewer moes word. En in gevalle waar die Kompanjie in hierdie eerste jare visregte toegestaan het, het hy meestal die lewering van die vangs aan horn, geheel of ten dele, 'n verpligting gemaak. 48) Toe as gevolg van die vrye afset 40 41 ) ) 42 ) 43 ) 44 ) 46 ) 46 47 48 ) ) ) Vgl. toekenning van alleenreg aan laasg. op 8 Jan. 1658 en 25 Jan. 1658 (C. 68o: Orig. PI. Bk. 1652-'86, pp. 79-82). Dagv. v. v. Rieb., II, p. 325. Ibid., p. 397· Ibid. Ibid., Ill, p. 7· . . C. 68o: Orig. PI. Bk. 1652-'86, pp. 203-208 ; Dagv .. v. v. Rieb., Ill, pp. 194-195 ; C. 700 : Mem. en Instr. 1657-'85, pp. 207-208. C. 2 : Resolutien 1664-'73, p. 389 (4 en 5 Maart 1670) en C. 3 : Resolutien 1674-'78, p. 55· C. 493 : Uitg. Br. 1652-'61, p. 875 ; V.C. 6 : Dagreg., 1671-'73, p. 640. Dagv. v. v. Rieb., II, pp. 290-291; C. 2: Resolutien 1664-'73, p. 389. 3 Stellenbosch University http://scholar.sun.ac.za 26 in Jan. 1658 toegestaan, die Kompanjie nie eers ,een eenich visjen" van hul kon verkry nie, is spoedig bepaal dat ,geene versse, gesoute noch gedroogde vis meer en sullen mogen aen de schepen off yemandt brengen nochte vercoopen, anders als aen 'dE.,Compagnie" en wel teen 50 stuiwers die 100 lb. vars en 5 guide die 100 lb. gedroog. 49 ) Verskillende burgerkontraktante het nou in hierdie belangrike behoefte . van die Kompanjie voorsien, wat in 1683 vir die slawe alleen die omvang van 1oo,ooo lb. bereik het en waaraan f 3,500 ten koste gele is. 50) Maar hierdie afset was so weinig winsgewend vir dte vissers dat .die Kompanjie klagtes geuit het dat hy aan die benodigde vis ,niet dan Soberlijck geraken can.'-' 51) Geen wonder dan dat die Kompanjie seekoeivlees begin gebruik het i.p.v. vis en vanaf 1684 self die voorsiening op horn geneem het. 52) Maar daar was ook nog die vlottende behoefte van die skepe waarvan by die aanvang van hierdie fase om ende by die dertig jaarliks aan die Kaap-ongeveer vyftig in 1684 53)-aangedoen het 54) en veral bewaarde vis vir die seereis nodig gehad het. Hier het Euro'pese bewaarde vis egt~r nog steeds tot 'n groot mate die plek van die Kaapse ingeneem en vars vlees in rrog grater mate die van vars vis; 55) In hierdie behoefte aan vis van die verbygaande skepe het die vry vissers gedeeltelik voorsien, maar van die begin af is hierdie voorsiening aan bande gele deur die bepaling dat hul nie aan boord mog gaan voo:r die derde dag en sonder verlof van die Kommandeur nie. 56) Toe die Saldanhavaarders in Januarie 1658 toegelaat is ,dat se al haer gedroogde vis . . . onder de ... aencomende schepen sullen mogen vercopen soo ·duyr als se cunnen," is 'n veel belowende nuwe mark geopen wat al in dieselfde maand ,een goet stuyvertjen" opgebring het. 57) Omdat egter o.a. ,dese residentie van sijn eygen vis ende leefftocht g'incommodeert ende gefrusteert" is as gevolg hiervan, is hierdie vergunning ingetrek en kon vis alleen ~ettig afgeset word aan skepe na drie dae, met verlof van die Kommandeur en teen pryse deur die Kompanjie vasgestel. 58) Hieraan is egter nie volkome gehoor gegee nie en soos blyk uit hernJ.Iwings van die verbod en sentensies, is van hierdie mark ook gedurig langs onwettige wee gebruik gemaak. 59) En hierdie handel in Kaapse vis-wat gewild 49 ) 50 ) 51 } 52 ) 53 ) 54 ) 55 } 56 57 ) ) 58 ) 59 ) Dagv. v. v. Rieb., II, p. 397-398. V.C. 36: Rapporten der Commissarissen, Twaalf Stukken, 1657-1764, p. 476; sien ook C. 493 : Uitg. Br. 1652-'61, p. 903. Vir hierdie sisteem van monopoliekontrakte sien De Kock, Econ. Hist., p. 68. C. 700 : Mem. en Instr. 1657-'85, p. 285: V.C. 8 : Dagreg. 1677-'79, p. 332. V.C. 36: Rapporten der Commissarissen 1657-1764, p. 509. Thorn, Gesk. van die Skaapboerdery, p. II9. · , C. 409: Ink. Br. 1-649-'6o, pp. 801-802 (No. 142) en Fryke en Schweitzer, The. Voyages of, p. xxxvii. V.C. 39 (5) : Conditi€!n met de Vrije Lieden, p. 45 C. 68o : Orig. Pl. Bk. 1652-'86, pp. 64-65. · Dagv. v. v. Rieb., II, pp. 325 en 334· Ibid., II, pp. 397 en 610. C. 681: Orig. Pl. Bk. 1686-1709, p. 22; C. J. 725: Sententien 16521697• No. 304. Stellenbosch University http://scholar.sun.ac.za was by die skepe-het ook somtyds winsgewend geblyk. So gaan seker skeepsvolk in 166o aan land. ,sonderlich Fisch zu kauffen" en meld 'n Franse joemaalskrywer in 1686 dat ,some excellent dried fish" aan die Kaap opgedoen is. 60) Maar aangesien die Kompanjie aan die Kaap vis van die burgerkontraktante goedkoper ontvang het as wat dit deur die vissers aan die Kompanjies skepe gelewer mog word, het ·die Kompa.njie baat daarby gevind om sy skepe te voorsien uit ·die voorrade aan horn vir sy garnisoen en slawe gelewer. 61 ) Hy het dan van sy bevoorregte posisie gebruik gemaak en dikwels self aan sy skepe groot · hoeveelhede gesoute en gedroogde vis verstrek. 62) Ten slotte is skepe in hierdie fase nog steeds deur middel van selfversorging van vis voorsien. Dit het veral gegeld vir vreemde skepe wat soos voorheen toegelaat is om self so veel vis te vang as hul wou. 63) Die derde fase in die ontwikkeling van die Mark vir Kaapse vis gaan van 1691 tot 1752 (die einde van die tydperk onder behandeling). Dit word aangeneem dat in eersgenoemde jaar die burgerslawe die Kompanjies slawe in getalsterkte begin oortref het. 64) Dit beteken dat van nou af aan die burgers se behoefte aan vis vir hul slawe geleidelik gaan toeneem, terwyl otngekeerd .na eweredigheid die van die Kompanjie gaan verminder. En dus sal die visvoorsiening van die burgers nou in verhouding met die van die Kompanjie (wat self in sy eie behoeftes maar net gedeeltelik voqrsien het) ook aansienlik styg. Hierdie verskuiwing van die swaartepunt iri die visvoorsiening staan in verband met die bevel van die Here XVII in 1695 dat die produksie van lewensmiddele deur sowel die landbou as die veeteelt oorgelaat moet word aan partikuliere. 65) Hoewel die lewering van vis nie hierin spesiaal vermeld word nie, het die nakoming van die bevel tot gevolg gehad dat die getal van burgerslawe toegeneem het en die van die Kompanjies slawe verminder het. Dat die burgerslawe reeds in 1691 oorwegend geword het, toon datal voor die bevel 'n neiging in die rigting bestaim het. Hoewel die Kompanjie in hierdie fase van die mark relatief veel minder vis geproduseer het, het hy tog tot die einde daarvan nog gedeeltelik in sy eie behoeftes voorsien. Die mate van voorsiening het egter sterk gewissel. · Gedurende die eerste tien of vyftien jaar het die Kompanjie in die allergrootste deel· van sy eie behoeftes voorsien Saar, Reise nach Java, p. 184 en Strangnian, Early French Callers p. 143 resp. C. 494: Uitg. Br. r662-'67, p. r6. 62 ) C. 494 : Uitg. Br. 1662-'67, p. 2I ; Dagv. v. v. Rieb., II, p. 398 ; C. 2 Resolutien r664-'73, p. 348. 68 ) C. 409 : Ink. Br. 1649-'60, p. 890 (No. 164). u) Vgl. Bylae. . 66) Sien Thorn, Gesk. van die Skaapteelt in S.-A. tydens die eerste eeu, pp. 70-71 (M.A.-Verhandeling, Univ. v. Stellenbosch). Hierdie bevel moet gesien word in die lig van die planne van Maetsuijcker; 60 ) 11 ) · Stellenbosch University http://scholar.sun.ac.za 28 en wel vera! deur sy bote na Saldanhabaai te stuur. 66) Terwyl in 1707 al weer vis van 'n Saldanhavaarder verkry is teen f 7t per halfaalil, 67 ) is in 171 I 'n kontrak vir vyf jaar aangegaan met Simon van der Stel en Johannes Phijffer vir die lewering van gesoute vis. Van hul het die Kompanjie in die volgende jare dan ook gemiddeld by die 200 half-aam jaarliks ontvang. 68) In 1716 word egter weer besluit om voorlopig self in die behoefte te voorsien, 69) maar al in dieyolgende jaar word die visvangs in Saldanhabaai vir iedereen oopgestel. Dit is geskied om visvoorsiening deur die vry vissers aan te moedig. Dit is dan ook bepaal dat hulle een-vyfde van hul vangs aan die Kompanjie moes lewer. 70) In 1721 word die koste van die selfvoorsiening te hoog bevind en is besluit om vis in te slaan by die vry vissers. Kort daarna word by hulle navraag gedoen oor die voorwaardes van die lewering. 71) 'n Kontrak is toe in 1729 gesluit met Hendrik Oostwalt Eksteen-wat reeds voorheen een-vyfde van sy vangs te Saldanhabaai verniet gelewer het en die res aan die Kaap teen drie riksdaalders per half-aam. Volgens daardie verbintenis. moes hy ter plaatse vis lewer in Saldanhabaai teen twee riksdaalders. 72) In 1733 is 'n nuwe kontrak opgestel: voortaan behoef hy nie meer eenvyfde van sy vangs gratis te !ewer nie, maar sal die Kompanjie vir vyf jaar lank van Vis voorsien teen twintig skellings per half-aam. Die kontrak is in 1740 weer vir vyf jaar hernu, 73) maar na 1745 het die Kompanjie vermoedelikself weer die versorging op horn geneem. 74) Maar om aan te toon hoe veel groter die visvoorsiening deur die vry vissers was in vergelyking met die deur die Kompanjie, moet die rol van die slawe as afsetgebied nagegaan word. . In 1691 het die burgerslawe (deur die vry vissers voorsien) vir die eerste keer die van die Kompanjie (gedeeltelik deur die Kompanjie voorsien) in getalle oortref, en daarna het eersgenoemde snel meer en meer oorwegend geword. Terwyl die verhouding in 1714, 1775 burgerslawe teenoor 440 van die Kompanjie was, was dit in 1740 al 5,758 teenoor 654. 75) As verder nog in aanmerking geneem word dat (soos hieronder aangegee) die goedkoper vlees later vis tot 'n baie groot mate by die garnisoen vervang het, dan is dit duidelik dat die balans in die visvoorsiening in hierdie fase beduidend na .die kant van die vry vissers oorgehel het. 66 ) 67 ) 68 ) 69 70 71 ) ) ) 72 73 74 ) ) ) 75 ) Vgl. C. 507: Uitg. Br. 1701-'03, p. 693 en V.C. 15 : Dagreg. 1699-1701, p. 534· C. 7 : Resolutien 1700-'1o, p. 304. Bereken volg. C. 8: Resolutien 1710-'13, pp. 164 en 169-171. C. 11 : Resolutien 1716-'17, pp. 216-219. C. 12 : Resolutien 1717-'18, p. ·50. , C. 16 : Resolutien 1721-'22, pp. 153-154 en C. 18 : Resolutien 1723'24, pp. 228-229. C. 24: Resolutien 1729-'30, p. 248. C. 28 : Resolutien 1733-'34, p. 206 en C. 32 : Resolutien 1740, p. 321 resp. Vgl. C. 243 : Requesten en Nominatien 1744, p. 266. Sien Bylae. Stellenbosch University http://scholar.sun.ac.za 29 In hierdie tydperk het voorts ook 'n afsetprobleem ontstaan deurdat die produksie toegeneem het terwyl die plaaslike mark klein en beperk was en maklik oorvoer is. 76) Ook hier het die versteningsproses wat die Kompanjie se ekonomiese beleid ondergaan het horn so laat geld dat van Imhoff in 1743 verklaar het ,dat de menschen hier geen uijt weg met haare producten weeten, en dat heeft de Colonie al van ouds zeer gedrukt." 77) Wat die verbyvarende skepe as afsetgebied betre£; ~as hul ·getal in hierdie jare heelwat grater as voorheen: omstreeks 1713 jaarliks gemiddeld 67, 1724, 87 en in 1750 ongeveer 70. 78) Tog was die afset. aan vis hier nooit aansienlik nie, te wyte nie alleen aan beperkende voorskrifte nie (want die verbod om aan board van Kompanjies skepe te gaan voor die derde dag en sonder verlof was nog altyd van krag), maar ver~ aan die geringe behoefte daaraan. Terwyl ten opsigte van vars vis as verversing ,het buijten exempel is, dat visch voor de sieken ooijt is gebruijkt," 79) is bewaarde vis alleen af en toe deur die Kompanjie of vry vissers aan skepe verstrek. 80) Hoewel die slawe-wat die afsetgebied by uitnemendheid vir vis was-aan die ·Kaap sterk vermeerder het in hierdie jare, het die aanvraag ook soms afgeneem om bepaalde redes, ten gevolge bv. van die pokkies in 1713 en die sterfte onder hul in 1744. 81) Ook die ge.~eelde visrantsoene het nie konstant gebly nie. Terwyl in 1710 besluit is om meer vis as voorheen aan hul te verstrek, en wel een half-aam gesoute vis per week aan vyftig koppe, was hul gewone rantsoen sewe jaar later in ·die geheel 28 half-aam soutvis en 47 bos gedroogde vir 14 dae. 82) Maar dit was veral die gedeeltelike vervanging van vis deur die goedkoper vlees wat die mark vir eersgenoemde bier nadelig beinvloed het. Vanaf ongeveer die eerste kwartvan die eeu het die slawe van die Kompanjie elk 14 lb. vars vlees maandeliks begin ontvang en in 1738 is hierdie rantsoen wat tydelik verval het weer herstel omdat vlees toe maar II duite per lb. gekos het. 83) In 1742 weer, ,door den laagen prijs waar voor de Leverantie van versch vlees · aan d'E. Comp. bij dies Jongste besteeding is aangenomen geworden" word die Kompanjie daartoe gebring om aan sy slawe daagliks een pond vlees te verstrek. 84) 76 ) 77 ) 78 79 80 81 82 ) ) ) ) ) 83 84 ) ) Walker, Hist. of S.A., p. 56; vgl. ook De Kock, Econ. Hist., p. 28; Gie:. Gesk. van S.-A., I, p. 158 volg. C. 7II : Mem. voor Swellengrebel 1743, p. 23. Du Plessis, Gesk. van die Graankultuur, 1652-1752, p. 96; Gie, Gesk. van S.-A., I, p. 160 ;. Walker, Hist. of S.A., p. 91. C. 515A: Uitg. Br. 1725, p. 1496. V.C. 15 : Dagreg. 1699-1701, p. 439; C. 8 : Resolutien 1710-'13, p. 128 en C. 7 : Resolutien 1700-'lo, p. 550; C. 422 : Ink. Br. 1695-'97, pp. 681 en 688. C. 243 : Requesten en Nom. 1744, p. 266; Walker, Hist. of S.A., p. 74· Vgl. Bylae. C. 7: Resolutien 1700-'10, p. 553 ; C. 291 : Mem. en Rapp. 1710-'26, p. 137· C. 30 : Resolutien 1737-'38, p. 463. C. 34 : Resolutien 1742, p. 77· Stellenbosch University http://scholar.sun.ac.za 30 Maar die gevoeligste slag aan die afset van Kaapse vis toegedien, was ongetwyfeld die vervanging tot 'n baie groot mate van vis deur goedkoop vlees ten behoewe van. die garnisoen kort na die aanvang van die agtiende eeu. 85) Die gereelde toename van die besetting was dus maar van weinig betekenis vir die afset van vis. Voorts is ook in die bandiete se behoefte aan vis gedeeltelik deur vlees voorsien.86) Hoewel die Kompanjie teen 1752 dus maar 'n geringe rol gespeel het in die visvoorsiening, het die plaaslike mark meer en meer oorvoer geraak, terwyl daar geen uitvoer plaasgevind het nie. 87) Geen nuwe afsetgebiede was aanwesig nie, oues het gedeeltelik verdwyn en selfs die Kaapse publiek sowel as die Kompanjies skepe het tot 'n groot mate aan Nederlandse bewaarde vis die voorkeur gegee. 88) . Voorts is tengevolge van o.a. die langsame en gebrekkige verkeer met die binneland die behoefte aan vis as voedingsmiddel feitlik geheel en al by die vryburgers daar te niet gedaan. 89) Dit was dan ook feitlik alleen die ingesetenes wat binne redelike afstand van die Kaap gewoon het wat as afsetgebied vir vis in aanmerking gekom het. Die wat plase besit het digby die kus in die meer afgelee dele het die versorging op hulself geneem. 90) Aangesien hierdie beperkte mark maklik uit die ryk Suid-Afrikaanse, waters van vis gevoed kon word, het die getal vissers na verhouding gering gebly. Teen hierdie tyd het die bedryf ook meer en meer in die hand van Oosterlinge, en vera! Maleiers, oorgegaan. 91) 86 ) 81 ) 87 ) 88) 89 ) 90) 91) Vgl. C. 12 : Resolutit!n 1717-'18, p. 299· C. 18 : Resolutien 1723-'24, pp. 221-288. Vgl. Memorie van E. Bergh in Theal, Belangryke Hist. Dok., Ill, p. 35: ,zonder dat er iets van gezouten of gekaakt wierd, om na elders te werden verzonden." Die markprys van vis was dan ook baie laag. Sien Mentzel, Beschreibung des Vorgebirges der Guten Hofnung, I,. p. 508; Theal, Hist. of S.A. before 1795, Ill, p. 295· Onder die publiek ,stock vis" (O.C. I : Vendu Rollen I691-1715, 1702), ,vaderlandse gedroogte tong" en ,vaderlandse labberdaan" (O.C. 5: Vendu Rollen 1738-'48, 1739); (Vgl. ook Nieuwe Alg. Beschryving, 11, p. '67) en op Kompanjies skepe ,stokvisch", ,rontvisch," ,lengen" en pekelharing (C. 422: Ink. Br. 1695-'97, p. 1030). Vgl. Theal, Belangryke Hist. Dok., Ill, p. 44: ,alles per as moesten transporteeren over den moeijlijksten en verdrietigsten weg." Ook: V.C. 36 : Rapporten der Commissarissen 1657-1764, pp. 583-584; C. 43 : Resolutien 1752, p. 77 ; C. 5-I5A : Uitg. Br. 1725, p. 1098 ; Cory, The Rise of S.A., I, p. 13 : ,They were learning to relish a diet of little else than animal food, . . ." · Selfs digby die Kaap (en al in 1705) was dit ook die geval. Vgl. Tas, Dag. boek, pp. 32, 34, en 70. Verder: v. d. Stel, Contra-Deductie, pp. 9, 130, en 251; De Kock, Econ. Hist., pp. '28 en ~45· Thompson, The Sea Fisheries, p. 22. Van die vry vissers \wat vir W.A. van der Stel 'n verklaring onderteken het, was die meeste Oosterlinge. Sien v. d. Stel, Contra-Deductie, p. 158 en B6gaerts, Historische Reizen, p. 492. Ook: C. 519: Uitg. Br. 1729-'30, p. 537; C. 14: Resolutien 1719-'20~ pp. 328 en 356; C. 23 : Resolutien 1728-'29, p. 226; V.C. 18 : Dagreg. 1707-'08, pp. 676-677. Stellenbosch University http://scholar.sun.ac.za HOOFSTUK Ill. VISVANGS. Hierdie beperkte afsetgebied met 'n betrekl.ik geringe aantal vissers het die bestaan van 'n uitgebreide visvangterrein .onwaarskynlik en oorbodig gemaak. 'n Ander toenmalige en plaaslike omstandigheid het hierdie terrein nog verder beperk. Omdat die Kaapse varswaters arm is aan vis, en veral aan ekonomies waardevolle soorte, sou .vanselfsprekend in hierdie rigting geen liitbreiding kon plaasvind nie. Hier was dan. ook geen gereelde, maar alleen 'n gdeent~ heidsvangs. 1) Voorts, weens die onontwikkelde. visvangtegniek en ander ·omstandighede was die diepseegebiede, en veral die Agulhasbank, ook gesluit. Alleen in die waters langs die Suid-Mrikaanse seekus sou uitbreiding dus. moontlik wees. En omdat hierdie kusvisserye heeltemal van die formasie van die .kuslyn en die geaardheid van die waters, sowel as die van die naburige land, afhanklik is, moes die natuurlike gesteldheid van sowel die oostelike as westelike kant van die Suid-Mrikaanse kus en die grondige kennis daarvan, 'n belangrike rol in die uitbreiding van die visseryterrein gespeel het. Re~ds voor die stigting van die volksplanting is kennis gemaak met 'n belangrike deel van die Suid-Afrikaanse baaie en waters, veral die op die suidwes- en suidkus. Hiervan was verreweg die beste bekend (en wel in die eerste plek as 'n ou beproefde visvangplek) die kus en waters van Tafelbaai waar ook die volksplanting in 1652 gestig is. Die eerste visvanggebied van die nedersetting sou dus natuurlikerwys wees die waters om en by Tafelbaai en die van die Soutrivier. Hier is vanaf die eerste vistog van skipper de Konink · op 7 April 16522) deur sowel die Kompanjie se dienaa.rs as die latere vry vissers gereeld en aaneen visgevang gedurende die eerste hier behandelde honderd jaar . en groot hoeveelhede opgedoen. Reeds in 1657 was die Kompanjie ,voornemens, een visscherij bij ende omtrent 't voorz hooft te ·practiseeren om ... alle dagen . . . altijt versche visch te hebben, waer toe wij de gelegenheyt ·seer bequaem sien," 3) en in 1692 ondersoek die energieke en vooruitstrewende Simon van der Stel die geleentheid tot visvang aan die oorkant van die baai. 4) Die owerheid het ook sy bes gedoen om die visvangterrein te beperk tot Tafelbaai en alle uitbreiding daarvan tee te werk want hy was I 1 ) 2 3 ) ) 4 ) In die oudste tydperk van die nedersetting het dit veral voorgekom op landtogte. Vgl. Waterhouse, S. van der Stel's Journal, pp. 22 eri 101 en Molsbergen, Reizen in Zuid-Afrika,' I, pp. 29, 44, 51, 52, 68, 75 en 79· Dagv. v. v. Rieb., I, p. 3· · C. 493 : Uitg. Br. r652-'6r, p. 604 .. V.C. r2 : Dagreg. r689-'90 en 1692, p. 654. 31 ·~ . ,' Stellenbosch University http://scholar.sun.ac.za ) verantwooi'delik vir die veiligheid van die nedersetting en sy onderdane en wou ook nie geleenthede skep in afgelee baaie om sy handelsmonopolie deur smokkelhandel te benadeel nie. Reeds vanaf die eerste jare was die beleid dus om ,de Caepse residentie in een beknopter Ommeslag te begrypen" 5) en dus word die bevel uitgereik: ,Nieman,d sal op swaare straffen elders dan in die tafelbhaij buijten kontsent 't zij bij dage ofte bij nagt mogen visschen." 6) Die talryke hernuwings van hierdie verordening tot in die laaste Generale. Plakkaat van 1740 bewys egter dat daar reeds vroeg 'n drang na uitbreiding bestaan het. Voorts kon die Kompanjie ook heelwat beveiliging en geriewe aan vissers in Tafelbaai 11anbie~ waar in hierdie opsig reeds veel gedoen was ter wille van sy kosbare Oos-Indiese handelsskepe. Terwyl al heel yroeg 'n hawehoof gebou is-eers van hout en later van steen-w:nlr bote kon aan1e om 'n vrag af te laai of in te neem, is omstreeks 1733 'n seedyk van 350 voet by die teenswoordige Mouillepunt opgewerp, wat egter na jare van arbeid onvoltooi gelaat is. 7) Verder is nog die mond van Soutrivier verdiep om 'n veilige beskutting vir kleinere vaartuie te verskaf en 'n loods daar digby gebou ter berging en beskerming van die vaartuie van die Kompanjie. 8) Maar ondanks hierdie voorsorge het Tafelbaai nie ·genoegsame beveiliging gebied aan visserskuite teen die hewige storms waardeur hul dikwels op die strande en rotse te pletter geslaan is. 9) Bowendien het die suidoostewind meermale so geweldig gewoed ,sulx men geen boodt of schuijt op het vaar'waater dorst vertrouwen," 10) en die vissers dus nie van wal kon steek nie. Voorts het die vissers in Taf.elbaai dikwels die slagoffers-die onskuldige, maar vaak ook die skuldige-geword van ·die Kompanjie se talryke maatreels ter onderdrukking van die winsrowende sluikhandel, ter verhoeding van wrak- en strandroof, en ter voorkoming van ontsnapping van sy groot getalle slawe, sy dwangarbeiders, dienaars wat geld aan die Kompanjie geskuld het en veral van sy Oosterse bannelinge. Die vissers is bv. by' nag deur 'n patrollie van die see.strande geweer, hul skuite op verdenking by die seehoof aangehou en verder gevisiteer as hul die mond van die Soutrivier (bestempel as ,een recht sluij'ck off dievegat") uitgevaar het.U) Wanneer skip"'" breuke plaasgevind het-wat bv. in 1722, 1728 en 1737 dikwels ge5) C. 409: Ink. Br. 1649-'60, p. 1187 (No. 209); Vgl. ook C. 700: Mem .. en Instr. 1657-'85, p. 92~ 6 ) Vgl. o.a. C. 681 : Orig. PI. Bk. 1686-1709, p. 121. 7 ) V.C. 4: Dagreg. 1662-'66, p. 836 ; V.C. 36 : Rapp. der Commissarissen I657-1764, p. 568. 8 ) C. 702: Mem. en Instr. !686-1722, p. 204; C. 5 : Resolutien 1681-'86, p. 427. "~~) V.C. 21 : Dagreg. 1715-'21, p. 110; V.C. 22 : Dagreg. 1722-'27, pp. 98-99; V.C. 25: Dagreg. 1737-'43, 1-2 Julie 1743; ook Mentzel, Life at the Cape, p. 148. 10 ) V.C. 24: Dagreg. 1731-'36, 18 Jan. 1736. 11 ) C. 700: Mem. en Instr. 1657-'85, p. 205; V.C. 8 : Dagreg. 1677-'79, p. 532 ; V.C. 36 : Rapp. der Commissarissen 1657-1764, p. 350. Stellenbosch University http://scholar.sun.ac.za 33 ri I beur het- is hul, solank daar nog die geringste kans bestaan het om van die goedere te red, verbied om in ,dien hoek de visch rijkste der gansche tafelbaij," 12) nl. tussen die seehoof en die Soutrivier, vis te vang. 13) Verder is hul ook hier verbied om die seestrand te besoek.14) Om die ontsnapping van Kompanjies dienaars te voorkom, moes alle visskuite vanaf 1718 voortdurend by die seehoof le en deur die buitewag van die kasteel bewaak word. Alleen vir 'n visvangtog mog hu\ daar weggehaal word, maar as daar vreemde skepe in die baai was, mog nie snags visgevang word nie. 15). AI hierdie faktore, gepaard aan die feit dat klagtes soms. ook begin voorkom oor die skaarste van vis in Tafelbaai/ 6 ) het in 'n meerdere of mindere mate gelei tot 'n uitbteiding van die· visvangterrein na waters buitekant Tafelbaai. En hierdie uitbreiding het in die eerste jare veral geskied langs die suidweskus op na Saldanhabaai, in waters waarmee ook a1 voor die stigting van die volksplanting kennis gemaak is. Omdat reeds in hierdie tyd Saldanhabaai bekend was vir sy besondere visrykheid, verwonder dit ons nie dat die energieke Jan van Riebeeck nie lank sou versuim om dit te laat ondersoek nie. In Oktober 1652 word dan ook al die eerste vaartuig daarheeh afgestuur wat met 'n baie gunstige verslag terugkeer. En nog. in dieselfde jaar word duisende harders en honderde ,steenbraesems" daar gevang en word gehoop ' om 'n goeie wins te ~aak uit die velle van die haaie wat daar volop gevind isP) 'n Proefneming in r668 gemaak in verband met die visvoorrade wat hierdie baai vir die Kaap sou kon oplewer, het as resultaat gehad dat ,de ... saldanhabaeij ons in weynigh tijt soo rijckelijck daer van heeft versien, dat we een geheel Jaer geprovideert, ... sijn."18) Maar visrykheid van waters is nie voldoende om 'n baai as 'n uitnemende visvanggebied te kenmerk nie. Of dit beskut is en goeie ankergronde en landingsplekke het, speel 'n uiters belangrike rol. En wat hierdle hoedanighede betref, steek Saldanhabaai uit bo die ander Suid-Afrikaanse baaie, waar a1 spoedig van getuig word: , welcke baije seer. bequaem ende van alle winden beschut, mitsgaders voor de groote schepen ter werelt, soo hoogh op te varen is, dat tnen geen zee can bekennen seer geinackelijck sonder eenigh 't minste 12 ) C. 229 : Requesten en Nom. 1722, p. 366. Ibid., C. 17 : Resolutien 1722-'23, pp. 337-339 ; C. 23 : Resolutien . 1728-'29, pp. 226-227;. C. 24: Resolutien 1729-30, pp. 120-124 en 137-141 ; C. 30 : Resolutien 1737-'38, pp. 153 en 578-580. ' 14 ) C. 682 : Orig. Pl. Bk. 1714-'34, p. 188 o.a. 16 ) C. 20 : Resolutien 1725-'26, pp. 57-58 ; C. 683 : Orig. Pl. Bk. 1735'53, pp. 75-76; V.C. 6: Dagreg. 1671-'73, pp. 519-520; C. 517: Uitg. Br. 1727, pp. 817-818. 16 ) Vgl. C. 495 : Uitg. Br. 1668-'71, p. 611 : ,d' stranden omtrent deese residentie, hebben 't verleeden Jaar weynigh visch uitgelevert". 17 ) C. 493 : Uitg. Br. 1652-'61, p. 73 (No. 12) en pp. 36 en 39 (No. 9); · Dagv. v. Rieb., I, pp. 94 en 107 o.a. 18 ) C. 495 : Uitg. Br. 1668-''71, pp. 9 en 271. ~ 3) r -., ·.~ Stellenbosch University http://scholar.sun.ac.za 34 prijckel uijt ende in te comen."19) Op hierdie ,de schoonste rhee ~ .. van de werelt" 20) kan 'n vaartuig le ,soo segour en beslooten ..., even als in een burghwal tot Amsterdam, ..." 21) Die kleinere · vaartuie aan die Kaap is dan ook gereeld te Saldanhabaai drooggele en herstel. 22) Voorts hoewel Saldanhabaai hierdie uitnemende eienskappe besit het, is dit nogtans eienaardig dat-en veral in hierdie tyd van stadige verkeer-'n baai as vernaamste visvanggebied uitgekies word wat ongeveer 'n neentig myl van Kaapstad gelee is. Langs hierdie lcus egter het die winde so gerieflik en gereeld gewaai dat verklaar kon word dat geen week verbygaan nie of 'n vaartuig kan uit Saldanhabaai na Tafelbaai seil. 23) 'n Gereelde vaart met die vis was dus moontlik en het baie spoedig ontstaan. Nie alleen het die Kompanjie gedurig sy vaartuie ladings vis uit daardie waters laat haal nie, maar ook aan vry vissers is die previlegie geskenk. Reeds in 1658 het die sogenaamde Saldanhavaarders hul eerste tog daarheen ondemeem,24) en vir byna die volgende neentig, jaar het hul hierdie bedryf met 'n paar onderbrekings. daar gereeld beoefen en selfs. huisies daar gebou om hul nette in te bewaar. 25) Hoewel in 1717 die visvangreg in Saldanhabaai ook aan ander burgers verleen is, was die voorwaardes van so 'n aard, te wete die lewering van een-vyfde van die vangs in gesoute of gedtoogde vorm op 'n vasgestelde plek, dat daar maar selde gebruik van gemaak is.26) By die nagaan van die oorsake vir die uitbreiding van die visvangterrein na Saldanhabaai moet ook rekening gehou word met die feit dat die vangs van gewone visse en die robbevangs hand aan hand gegaan het (soos uit die volgende hoofstuk sal blyk). En omdat laasgenoemde, wat in die aanvangsjare die belangrikste van die twee was, . feitlik alleen in hierdie ·rigting kon uitbrei en ook uitgebrei het, is dit natuurlik dat die uitbreiding ook van die gewone visvangs vireers derwaarts plaasgevind het. Maar daar was ook nadele aan die waters van Saldanhabaai as visvangterrein verbonde. Weens die afstand van die fort kon die vissers nie doeltreffend beskerm word nie, eers teen die Hottentotte en later teen die skepe van die seerowers en van vyandelike vreemde nasies wat hierdie baai graag opgesoek het. Terwyl reeds in 1657 Kompanjie se volk deur na hul boot te swem hulself moes red, en die vaartuie wat te Saldanhabaai gaan vis,vang gedurig gewaarsku is teen 19 ) 20 • 21 22 ) ) ) 23) 21 ) 26) 26 ) C. 493 : Uitg. Br.. 1652-'61, p. 73 (No. 12). Dagv. v. Rieb., I, p. 310. V.C. 4 : Dagreg. 1662-'66, p. 455· C. 701 : Mem. en Instr. 1673-'85, p. 69. Dagv. v. Rieb., I, p. 310. Dagv. v. Rieb., II, p. 325. C. 12 : Resolutien 1717-'18, pp. 178-179 ; C. 224: Requesten en Nom. I7I7-'I8, pp. 627-628. Vgl. C. 12: Resolutien 1717-'18, pp. 48-so. Stellenbosch University http://scholar.sun.ac.za 35 die vyandelike Hottentotte,27) is in 1673 vier man (waaronder twee -vryburgers) deur Gonnema se volk verraderlik oorval en vermoor. 28) In 1670 het 'n Franse vloot daar burgers wat met hul visvangs besig was; gevange geneem en ook die Kompanjiespos beset. 29) 'n Paar jaar latc;!r het 'n vreemde skip die Kompanjie se huis daar verb rand. 30) En eindelik in 1699 het 'n seerower ,rive Comp's: vaartuijgen derrewaards gedemitteert sijnde geweest, onune . . . te vissen, neffens nog een gelijke vrijmans vaartuijg" buitgemaak en geplunder.31) In sterk teenstelling met die besonder visryke waters van Saldanhabaai, was aan land daar 'n gebrek aan water en brandhout en geen beboubare grond nie. In 166o word dan ook verklaar ,sijnde geen landt in de werelt soo schrael ende sonder · zegen van Godt de Here, na't schijnt, als de vis die in de bay overvloedigh is." 32) Hierdie ongunstige natuurlike gesteldheid van die landstreek het baie nadelig gewerk op die vissersbedryf. Terwyl die afset van vis by die skepe wat daar aangedoen het alreeds uiters gering was, 33) en weens die vervoerkoste nie te veel voordeel uit die Kaapstadse mark getrek kon word nie, het genoemde faktore veroorsaak dat die streek by Saldanhabaai slegs skaars bevolk is en dus 'n swak plaaslike afsetgebied gebly het. 34) Selfs teen die einde van die agtiende eeu was daar te Saldanhabaai nog nie eers 'n klein vissersdorpie nie, 35)-en onder hierdie omstandighede sou daar in die uitbreiding van die visvangterrein 'n neiging ontstaan om weg te swaai van die waters van die dorre weskus. Voor hierdie neiging ontstaan het,· is egter ook in ander waters as die van Saldanhabaai wes van Kaappunt visgevang, hoewel in 'n veel mindere mate. So is alreeds in 1656 'n ,canootjen" gestuur aan · die besetting van Robbeneiland om mee vis te vang in die omliggende waters36) en twee jaar later word 'n. beter skuit daarheen gestuur en die volk tot die visvangs aangemoedig deur vyf guide vir honderd pond bewaarde vis aan te bied. 37) In 1667 word hul weer beveel ,de vischvangst met alle mogelycke diligentie zult trachten te behertigen",38) maar omdat hul alleen toegelaat is om hul vangs self te gebrqik of aan die Kompanjie teen die vasgestelde prys te lewer, is dit geen wonder dat kort daarna verklaar word ,d' visserie op dese voorsz. 27 Resolutil!n J652-'63, ongenommer (30 Nov. 1657, No. 31); DagV. Rieb., Ill, p. 162. C. 2 : Resolutien 1664-'73, p. 744 ; C. 701 : Mem. en Instr. 1673'85, p. 72. liD) V.C. 5 : Dagreg. 1667-'70, p. 933· 80) C. 498: Uitg. Br. 1676-'78, p. 14. 81) C. 6: Resolutien 1686-'99, p. 662; ook C. 506: Uitg. Br. 1699-1700 pp. 259-262; C. 424: Ink. Br. 1699-1701, p. 169. 31) DagV~ v. v. Rieb., Ill, p. 459; vgl. ook C. 494 : Uitg. Br. 1662-'67, pp. ) C. I : V. V. 28) 15~16. 88) 3' ) 311) 36 87 ) ) · 88) Vgl. C. 515A: Uitg. Br. 1725, p. 1496. Mentzel, Beschreibung des Vorgebirges, I, p. 102. Van Hogendorp, Verhandelingen over den Oost-Indischen Handel, Tweede Stuk, p. 23. DagV. v. Rieb., II, p. 9· Ibid., p. 384. V.C. 5 : Dagreg. r667-'7o, p. 12. \' Stellenbosch University http://scholar.sun.ac.za Eijlanden (te wete Robbeneiland en Dasseneiland) is wel ondersoght maar den peijne niet waert bevonden." 39) Voortaan is daar slegs vir eie gebruik visgevang, 'n vangs wat nog verder beleinmer · -is toe ses bandiete in 1716 daarvandaan met die visserskuit ontsnap het. 40) Afgesien dus van 'n onherbergsame kus en di~ afsetgebrek, kon 'n florerende vissery nouliks gepaard gaan met 'n doeltreffende verbanningsoord. Ook te Dasseneiland is soos terloops vermeld voor 1669 ,d' visserie .. _. den peij~e niet waert bevonden." Dat nog af eri toe in die waters om ·hierdie eiland-veral deur die Saldanhavaarders-visgevang is, is te danke aan die feit dat die robbevangs hier reelmatig beoefen is.41) Reeds in die jaar van van Riebeeck se aankoms aan die Kaap is Houtbaai ondersoek en bevind ,zeer bekwaam en voor alle winden genoegzaam besloten," 42 ) sowel as goed voorsien te wees van .water en hout. Toe tien jaar daarna verslag gedoen word .dat vis daar in oorvloed verkrygbaar is en dat dit nie meer as vier uur nodig is om Tafelbaai daarvandaan oorland te bereik nie, is Kompanjiesvaartuie in die sestiger jare taamlik gereeld daarheen vir die visvangs afgestuur. 43) Maar waarskynhk omdat die visvangterrein daar baie beperk was in vergelyking met die van Saldanhabaai, was die visvangs te Houtbaai alleen van aanvullende aard. St. Helenabaai is ook reeds in 1652 ondersoek toe daar ongeveer honderd visse van 'n vreemde fatsoen gevang is en in die onmiddelhk daaropvolgende jare het bekend geword dat nie alleen die land daar sonder water of brandhout was nie maar ook die waters· onveilig en onbeskut : ,;~nde aengaende de baij van St. Helena is cortehjck geseijt een ongelegen ende periculeuse plaetse." 44) Ten spyte van. hierdie gebreke is St. Helenabaai se visrykheid in 1668 -nadat die vangs te Saldanhabaai misluk het-op die proef gestel en blykbaar so belowend bevind dat die Saldanhavaarders 'n tydlank baie gereeld daardie waters besoek het. 45 ) Spoedig daarop egter, vermoedelik omdat sy visrykheid nie opgeweeg het teen sy gevaarlike geaardheid en dorre omgewing nie, het hierdie visvangterrein ' in onhruik geraak. Dit was omstreeks hierdie tyd dat 'n gereelde visvangs horn begin ontwikkel het oos van Kaappunt in die warmer waters van die Indiese Oseaan waar dan ook met nuwe vissoorte van ekonomiese be39 C. 495 : Uitg. Br. 1668-'71, p. 271 ; ook C. 68o : Orig. PI. Bk. 1652· '86, p. 217; V.C. 5 : Dagreg. 1667-'70, p. 15. ) V.C. 21 : Dagreg. 1715-'21, p. 45· 41 ) Vgl. C. 2: Resolutien 1664-'73, 15 Sept. 1668. 42 } Dagv. v. v. Rieb., I, p. 62. _ 43 ) V.C. 4 : Dagreg. 1662-'66, pp. 176 en 745 ; V.C. 5 ; Dagreg. 1667-'70, pp. 88 en 279. .44) C. 493 : Uitg. Br. 1652-'61, p. 73 (No. 12) ; ook Dagv. v. v. Rieb., I, pp. 99-100 en Ill, p. 236. 46 ) V.C. 5 : Dagreg. 1667-'70, pp. 218 en 872; V.C. 6 : Dagreg. 1671-'73, p. 409; C. 2 : Resolutien 1664-'73, p. 348. ) 40 Stellenbosch University http://scholar.sun.ac.za 37 tekenis kennis gemaak is. Hoewel reeds in ·1653 oorland ondersoek is ,hoe't met de bay Falso gelegen was," 46 ) moes Rijklof van Goens in 1682 nog verklaar aan Simon van der Stel: ,Zijnde te verwonderen dat wij hier so lange geresideert hebbende, nogh geen perfecte kennis van dese so nabij gelegen bhaij bekomen is." 47 ) In 1671 is egter al gemeld dat ,de stranden alsmede de monden van de rivieren geven goede hoope tot den visvangst, gelijck eenige borgers al hebben versekert door de menigte · herders en steen brasems,. nu onlangs in haer netten aldaar gevangen." 48 ) Ook 'n sandbaaitjie is gevind wat beskutting vir va3;rtuie daar kon aan~ied. Vanaf omstreeks 1677 word dan gereeld die visvangs beoefen aan die oostekant van Valsbaai sowel deur Kompanjiesvaartuie as die volk van die Kompanjiespos aldaar wat van 'n visseen en 'n skuitjie voorsien 49 ) en beveel is om ,voorall mede niet versuijmen om aldaer op't vissen te passen." 50) Ook die vryburgers wat hu1 in hierdie jare daar gevestig het, is toegelaat om vis te vang met 'n skuitjie en 'n seen verskaf deur die Kompanjie, wat .verder die onverbruikte oorskot van die vangs teen die gewone prys sou oorneem. 51) Mettertyd is aanmerklike dele aan die oostekant van Valsbaai-veral die besonder visryke ,Vishoek" en die monde vaii die Lourens:. en Eerste-riviere-meer intensief bevang 52) en by uitstek deur W. A. van der Stel wat aansienlike hoeveelhede vis vir sy talryke slawe nodig gehad het en ses blankes alleen te Vishoek by sy ·vishuis aangehou ' het. 53) Ook laasgenoemde se broer, Frans, · het langs die strand 'n visplek en vishuis besit. 54) Die geskille tussen die goewerneur en vryburgers het egter veroorsaak dat die vissery te Vishoek veral, agteruitgegaan het en in 1720 word die plek bestempel as ,een afgelegene hoek, van een ijder afgesondert." 55) Maar ook die vryburgers wat baie plase daar in die omtrek besit het, het alreeds vanaf vroee jare (soos hierbo vermeld) die visvangs in hierdie waters gereeld beoefen en wel· tot so 'n mate dat Adam Tas in 1705 aanteken ,clatter op gistten wel vijff wagens aan 't.strand waaren geweest."56) Voorts is die visvangs ook na die waters aan die westekant van 46 ) 47 ) 48) · 49 ) so) U) \ i' I I i 52) 63) 54 ) ss) 5 6) Dagv. v. v. Rieb., I, p. 233: C. 700 : Mem. en Instr. 1657-'85, p. 408. V.C. 6 : Dagreg. 1671-'73, pp. 227-228. V.C. 8 : Dagreg. 1677-'79, pp. 143 en 654; C. 3 : Resolutien 1674-'78, p. 583. V.C. 9 : Dagreg. 168o-'83, p. 136. C. 3 : Resolutien 1674-'78, pp. 419 en 422-423; C. 4: Resolutien 1679'81, p. 266. . Vgl. C. 5 : Resolutien 1681-'86, pp. 626-627; C. 6: Resolutien 1686-'99, pp. 154-156. Van der Heiden en Tas, Contra-Deductie, pp. 8-9, 129-130, 138, 142, 144, 251, 255 ; W. A. v. d. Stel, Korte Deducue, pp. 32-33 en 49 ; Kolbe, Naauwkeurige Beschryving, I, pp. 95-96. Ibid., pp. 23, 119, 144, 193 en 254-255 ; W; A. v. d. Stel, Korte Deductie, pp. 33 en 49· C. 14: Resolutien 1719-'20, p. 359· Sien ook Mentzel, Beschreibung des Vorgebirges, I, p." 108 en Nieu~ste en Beknopte Beschryving, p. 40; Tas, Dagboek (uitgegee deur Fouche), p. 34· Stellenbosch University http://scholar.sun.ac.za Valsbaai uitgebrei. Terwyl reeds al in 1678 in ,Iselsteins baaij" (die latere Simonsbaai) 'n poging met die seen aangewend is, 57) was dit eers in 1687 dat Simon van der Stel daar ,bekwame plaatsen · om voor's Comp.'s: lyfeigenen provisie van visch te vangen" ontdek het en die baai na sy doopnaam vemoem het. 58) Behalwe na 'n ge~ skikte ankerplek word bier doelbewus na 'n goeie visvangterrein gesoek : ·,en te sien of ten minsten niet bier of daar een welgelege en vischrijke hoek ter selver plaatse soude, t', ontdekken wesen, om also dese Insgesetenen en 's Comp's. lijfeigenen rijklijker, spoediger en ten beteren prijse met versch en geseute visch te gerieven." 59) In bierdie waters het Simon van der Stel baanbrekerswerk verrig nie alleen wat die ontdekking van veilige ankergronde en beskutte, gerieflike baaie betref en die in kaart bring daarvan nie, maar ook wat betref die vonds van 'n visvangterrein waar , vreemde en schoon gecouleurde vissen" van die Indiese Oseaan aangetref is. S, 0) In latere jare het Simon van der Stel afgetree as goewemeur horn ook tot bierdie waters aangetrokke gevoel en uit sy visplek te Kalkbaai agter die Steenberge waar hy 'n vishuis besit het, het hy volgens kontrak die Kompanjie se slawe van vis voorsien. 61) In die veertiger jare van die agtiende eeu toe die skepe van die Kompanjie gedurende die wintermaande daar aangedoen het en 'n klein dorpie te Simonsbaai ontstaan het, het ook meer vissers-vry vissers sowel as die in diens van die Kompanjie-hul op die strande aan die westekant van Valsbaai gevestig. 62) Hierdie uitbreiding van die visvangterrein na Valsbaai en die beoefening van die bedryf bier op 'n ruimer skaal in die agtiende eeu, dui die begin van 'n nuwe rigting aan in die uitbreiding, te wete na die waters oos van .Kaappunt, waar veel beskutte baaie aangetref word en 'n digter bevolking die plaaslike afset kon bevorder. Nieteenstaande dus 'n deeglike kennis-sowel deur opsetlike ondersoek as ten gevolge van die uitstuur van vaartuie na die talryke wrakke ' en hul opvarendes 63}-teen die middel van die agtiende eeu opgedoen is van die Suid-Afrikaanse baaie en waters, het. die visvangterrein nogtans feitlik beperk gebly tot 'n strook kuswaters omstreeks 200 myllank, vanaf St. Helenabaai in die weste tot Valsbaai in die ooste. 64 ) n) IB) 69) so) 61) V.C. 8 : Dagreg. 1677-'79, pp. 657-658. V.C. I I : Dagreg. 1687, p. 373· C. 6 : Resolutien 1686-'99, p. 179· V.C. 11: Dagreg. 1687, pp. 484-495. Kolbe, Beschryving, I, p. 96 en II, p. 76 ; van der Heiden. en Tas,' Contra-Deductie, pp. 190-191. . 12) C. '248: Requesten en Nom. 1749, pp. 229-230; C. 35 : Resolutien . 1743, pp. 129 en 285 ; Theal, Hist. of S.A. before 1795, II, p. 521 en Ill, p. 295· 6a) Vgl. C. 700 : Mem. en Instr. 1657-'85, pp. 7-8 ; C. 493 : Uitg. Br. 1652'61, pp. 719-723 ; C. 17 : Resolutien 1722-'23, pp. 244 en 299. 64) · Vermoedelik het daar egter visvangs buitekant hierdie terrein plaasgevind. Nie alleen het die bewoners van plase digby die afgelee seekuste hoogswaarskynlik hulle en hul werkvolk vah vis voorsien nie, maar het weggelope matrose en soldate hulself ook hier en daar gevestig (Vgl. C. 29 : Resolutien 1735-'36, p. 541 ; C. 522 : Uitg. Br. 1735-'36, p. no2). Stellenbosch University http://scholar.sun.ac.za 39 /· In die eerste jare van die volksplanting het die gevare wat gedreig het vanuit die binneland van die kant van die Hottentotte die uitbreiding oor see-en meer bepaald van die visvangterrein-aanmerklik versnel en wel veral langs die weskus waar die winde 'n gereelde vaart moontlik gemaak het. Later het die uitbreiding van die terrein nie alleen van rigting verander nie-weg van die dunbevolkte en onherbergsame weskus en na die gunstiger ooskus-maar uiters langsaam plaasgevind, veral in vergelyking met die uitbreiding .van die grense van die kolonie wat geloop het van die mond van die Olifantsrivier tot 'n paar myl anderkant Mosselbaai. 65) Eerstens moet hierdie beperkte visvangterrein aan die beleid van die Kompanjie toegeskry:f word wat nie vestiging in afgelt:e baaie wou toelaat nie, omdat die bewoners daar dan beskerming sou vereis en hy voorts gevrees het vir die ontstaan van 'n winsrowende smokkel-. handel. 66) Maar hier het, die baie beperkte mark ook 'n belangrike rol gespeel. Plaaslike afset in die verskillende baaie was baie gering en die vervoer gebrekkig en kosbaar. Omdat die visseryterrein beperk was tot die kuswaters, was baie vissoorte 67) van ekonomiese betekenis onbekend. Hoewel vroeg, reeds kennis gemaak is met varswatersoorte soos o.a. die witvis, geelvis, paling en springer, 68) het daar-behalwe in geval van laasgenoemde-geen gereelde .vangs plaasgevind in die arm SuidMrikaanse waters nie en kon hul nie as vissoorte van ekonomiese belang in hierdie tyd beskou word nie. Alleen die springer het ge. noegsame markwaarde gehad dat regte vir die vangs daarvan toegeken is. 69) Voorts was die diepsee-soorte van die uitgestrekte Suid-Mrikaanse banke, soos die stokvis en koningklipvis, wat vandag juis onder die ekonomies belangrikste gereken word, in hierdie jare feitlik onbekend. .Omdat die visvangs aan die Kaap toe uitsluitlik 'n kusvissery was, kon alleen die vissoorte wat digby die kus tenminste betreklik volop is, op ekonomiese gebied van betekenis wees. Maar ander bykomstige omstandighede in die visserynywerheid in hierdie tyd het verder bepaal watter soorte die belangrikste sou wees. Aangesien die garnisoen, en veral die slawe, 'n belangrike afsetgebied vir vis uitgemaak het-en tot 'n groot mate omdat hul 66) 66) 87) 68 ) 69 ) Vgl. V.C. 2S : Dagreg. 1737-'43, 28 Nov. 1739; C. S22: Uitg. Br. I73S'36, p. 4S ; Molsbergen, Reizen, Ill, p. 272; Theal, Hist. of S.A. before I79S· Ill, kaart p. 22. .. Vgl. C. 6: Resolutien 1686-'99, p. 400; Geyer, Das wirtschaftliche System, p. 96. Ook is ondervind dat die oneerlikheid van Kompanjiesamptenare op sy visposte horn duJ.ll' te staan kom. Vgl. Kolbe, Beschryving, I, p. 96. . Weens veranderings in die name en dikwels vae beskrywings is dit soms onmoontlik of uiters moeilik om met 'n mate van sekerheid die vissoort vas te stel. Dagv. v. J. v. Rieb., 11, p. 264 en Ill, pp. 397 en 469; Waterhouse, S. v. d. Stel's Journal, pp. 22 en 101 ; Molsbergen, Reizen in Z.-A., I, pp. 29 en SI; Scbreyer, Reise nach dem Kaplande, p; ss; Kolbe, Bescbryving, I, p. 103. C. 28 : Resolutien 1733-'34, pp. S29-S31 ; C. 30 : Resolutien 1737-'38, pp. 748-749· Stellenbosch University http://scholar.sun.ac.za 40 • so goedkoop moontlik gevoed moes word-sou aan die vissoorte voorkeur gegee word wat maklik en in groot hoeveelhede verkrygbaar was. Voorts, weens die feit dat die vis in grootmaat gelewer is en · in die voedselmagasyne bewaar moes word, moes die· ·soort ho~ geredelik tot bewaring leen. Omdat die seennet-waarvan alle Kompanjiesskepe voorsien was-die vernaamste vangtuig was, sou soorte wat baie digby die strand, liefs in skole, aangetref is, verkieslik wees, te meer daar die vissery horn dikwels tevrede moes stel met swak en gebrekkige bote. · As dit alles in aanmerhlng geneem word, is · dit geen wonder dat die harder oor die algemeen die belangrikste vissoort was nie. Vera! in die begintydperk van die volksplanting toe vir die werksvolk 'n groot behoefte aan vis bestaan het, was dit by uitstek die harder wat dikwels in groot hoeveelhede sowel in Tafelbaai as in Saldanhabaai met die seen gevang is. 70) Daar is dan ook opsetlik bote uitgestuur om hierdie soort in die besonder te vang en op groot skaal te sout en te droog: 71) Die harder was die enigste vissoort wat deur die Here XVII en van Goens by naam genoem is, en wel in 1655 in 'n aanmoediging om meer te vang en die .retoervloot daarmee in bewaarde vorm te voorsieri. Selfs lang visseens word vir die vangs van hierdie soort uitgestuur, want, verklaar van Goens ,hebbende bevonden dat den Caapsen haerder wel gedrooght zijnde een schoon voetsaem toespijs voor 't vol~k is." 72) Vir hierdie bepaalde doel het die harder; egter nie van veel betekenis geword nie. · Omdat die reeds beperkte mark 'n goedkoop artikel verlang het, is aan die wyse van bewaring riie veel ten koste gele of aandag bestee nie: ,Jammer is het dat men hier niet behoorlyk met het pakken van Raring (harder) weet om te gaan." 73) In latere jare vera! is aan ander soorte tot 'n seker mate voorkeur gegee bo die harder. ,Sein Fleisch ist etwas trocken"verkla~r Mentzel van die dertiger jare van die agtiende eeu, en voorts : ,Bei Ermangelung anderer Fische werden sie zwar auch gespeiset, gekocht und gebraten." 74) Vermoedelik het die lynvisvangs horn . sterker ontwikkel en die grotere soorte hier belangrik begin word. 75) Dikwels is die harder verwar met die Kaapse haring of sardien wat van veel minder betekenis was as eersgenoemde. Hoewel aanmerklike hoeveelhede nie daarvan gevang is nie, is dit blykbaar tog hoog gewaardeer in gesoute vorm en is selfs genoem ,de schc;>anste peeckelharingh van de werelt." 76 ) Sien p. 86 en Dagv. v. J. v. Rieb., I, p. 68. Dagv. v. v. Rieb., II, p. 514; V.C. 10: Dagreg. 1684-'86, p. 75; C. 429: Ink. Br. 1707-'08, p. 569. 72 } C. 409 : Ink. Br. 1649-'6o, pp. 402-403 (4 Junie 1655). Sien ook C. 493 : Uitg. Br. 1652-'61, p. 441 (No. u6) ; C. 409 : Ink. Br. 1649-'60, pp. 801-802; Dagv. v. J. v. Rieb., II, p. 396. 73 ) Nieuwe Algemene Beschryving, II, P• 67. a) Mentzel, Beschreibung des·Vorgebirges, I, p. 509. 70) Vgl. van der Heiden en Tas, Contra-Deductie, p. 190. 76 ) Dagv. v. J. v. Rieh, I, p. 317; sien ook van der Heiden en Tas, ContraDeductie, p. 252; Nieuwe Alg. Beschryving, II, p. 67. 70) 71) l Stellenbosch University http://scholar.sun.ac.za ., . 41 I I Die witsteenbras, rooisteenbras en witstompneus is soorte-gevang vera! met die net, maar ook met die lyn-wat waarskynlik aldrie deur die benaming ,ste~nbrasem" aangedui is. . Hierdie is almal groter soorte wat alleen weens die feit ,dat hun vleesch vaster, dikker en met weinige of geene graten bezet is," 77) meer waardevol as die harder was. Van die grootste visse hier het dan oo'k dikwels drie of vier stuiwers stuk gehaal. 78) Reeds in die eerste jaar word die moontlikhede van 'n goeie afset van hierdie soorte ingesien en, verkiaar. van Riebeeck dat hy hoop om mettertyd mooi groot ,steenbrassem" te sout en te droog en dit in groot getalle aan die skepe te kan verskat: 79) Maar in werklikheid was .hierdie soorte in varse staat waarskynlik van meer betekenis as in een of ander bewaarde vorm. 80) Weens sy skaarste en fynheid is die tong besonder hoog gewaardeer. In die dae toe die treknet nog nie in gebruik was nie, is alleen nou en dan 'n paar in die seen gevang 81) of gesteek met 'n skerp voorwerp.82) ,Haar vleesch," getuig Kolbe, ,word voor't beste van alle visschen gehouden . . . om dat het heel licht te verteren en byzonder fraai wit is." 83) Die tong was dari ook die vis vir die vemame en aansienlike pers~ne. In I 709 is weiregte te Vishoek vir ses maande toegestaan op voorwaarde dat o.a. twaalf tonge in die tyd vir die tafel van die Goewemeur gelewer word. 84) Terwyl bekend is dat sowel die elf as die silwervis meer gesog was as die harder, 86) vemeem ons min van die geelbek en kabeljou, behalwe dat hul .respektiewelik vera! aan die wes- en suidkus gevang is waar 'n plaas en rivier na hul genoem is. 86) Hoewel al in die eerste jaar ,enige seesnoecksjens" te Saldanhabaai gevang is, 87) bly ons in bierdie jare ook in onkunde oor ·die ekonomiese belang van hierdie soort. Omdat ,bun vleesch gekookt of gebraden zynde, zeer goed en aangenaam van smaak" bevin~ is, is egter waarskynlik van die gereelde verskyning van die snoekskole in die wintermaande gebruik gemaak om hulle met die lyn te vang. 88) Aangesien rooivis en rooistompneus alleen in Valsbaai aangetref is, is hul vermoedelik taamlik hoog op prys gestel. 89) Die hottentot en klipvis was albei volop en goedkoop soorte wat baie digby die strand vanaf die rotse met hoek en lyn gevang i~. Eers77) 78) 79) 80) 81 ) 8 2) 83) 84) 8 5) 86) 17) 88 ) 88) Nieuwe Algemene Beschryving, II, p. 55· Ibid.; sien Tas, Dagboek, p. 44; van der Heiden en Tas, Contra-Deductie, p. 190. · C. 493 : Uitg. Br. x6;2-'6x, p. 10 (13 Mei 1652). Vgl. Mentzel, Beschreibung, I, p. 508. Dagv. v. J. v. Rieb., I, p. 107. · Marchand, Vissery Verslag, No. 10, p. II3. Beschryving, I, p. 250. S.G. I : Oude Wildschutte · Boek 1687-1712, p. 214. Van der Heiden en Tas, Contra-Deductie, p. 190. C. 24: Resolutit!n 1729-'30, p. 324; C. 243: Requesten en Nom. 1744, p. 237 en Molsbergen, Reizen, Ill, p. 279· Dagv. v. J. v. Rieb., I, p. 179· Nieuwe Algemene Beschryving, II, p. 70. Vgl. V.C. II : Dagreg. 1687, pp. 494-495; Mentzel, Beschreibung, I, p. 109 .. 4 Stellenbosch University http://scholar.sun.ac.za 42 genoemde was weens sy graterigheid nie baie gewild nie, maar het veral vir die armes en die slawe as voedsel gedien. 90) Die klein klipvis waarvan die vlees as ,ongemeen malsch en lekker" beskou is, is ook meermale gevang. 91 ) Van Riebeeck het horn veel voorgestel van die opbrengs van haaivelle wat volop te kry was. In die eerste jare is dan ook bevel gegee om dit te Saldanhabaai te versamel om te sien of dit van die soort was waarvoor in Japan vyftien guide stuk betaal is. En selfs aan.die harde, skerp of dik velle ~an rogge en van ander visse moes aandag bestee word. 92 ) Dit het egter op niks uitgeloop nie en aan die aanvang van die agtiende eeu het die Kaap selfs vir een of ander doel 'n aantal haaivelle ingevoer. 93) By die vissoorte van .ekonomiese belang is in die tydperk bail? weinig ontwikkeling sowel in navraag as vangs te bespeur. Hoewel alreeds v:oor 1652 heelwat kennis opgedoen is op hierdie gebied, het daar in die jong kolonie nog baie onkunde bestaan omtrent o.a. die Kaapse vissoorte, hul gewoontes en die weerstoestande. 94) Mettertyd het die vissery egter met die seevissoorte van v~ral die kuswaters deeglik vertroud geraak. Om verskeie redes was alleen hierdie soorte van ekonomiese belang ; en hier by die verskillende soorte is die mate van betekenis bepaal deur die .besondere toestande in die vissery-industrie van hierdie tyd, en vera! deur die marktoestande en vangmetodes. Omdat die metodes van vangs in nou verband staan met die vissoorte van ekonomiese belang, het ons alreeds 'n goeie insig in eersgenoemde. Netvisvangs was (en vera! in die vroeere jare) die metode by uitstek en hier was dle seennet weer van uitstaande betekenis. Maar vir die vangs van ander vissoorte was die lynvisvangs ook in gebruik. Hoewel · altwee vangmetodes sonder skuite kon geskied, het klein visskuite in die reel tog 'n belangrike rol gespeel. Die visvangs met die seennet, wat nie alleen die belangrikste tnetode in die netvisvangs was nie, maar ook die vemaamste van al die metodes in hierdie jare a~n die Kaap in gebruik, het toe in die Vaderland self nog nie tot groot ontwikkeling gekom nie., En omdat die Kaapse seens almal van Nederland ingevoer moes word, kan ons ook nie 'n ver ontwikkelde toestand hier verwag nie. Hierdie net wat om 'n skool visse uitgeskiet .word in taamlike vlak water en dan met die vangs aan strand getrek is, het egter a1 o.a. 'n kui1 in die middelste · gedeelte gehad sowel as 'n sterk verlenging van die twee vleuels. Terwyl reeds in x6ss-spesiaal vir die hardervangs-'n seen van 9°) Nieuwe Alg. Beschryving, H, p. 49 ; Kolbe, Beschryving, I, p. 238. 91) Ibid., p. 74; ook Dagv. v. J. v. Rieb., Ill, p. 199; Mentzel, Beschreibung, I~ p. 509. 92) C. 493: Uitg. Br. 1652-'61, pp. 36, 39 en 159 en Molsbergen, Jan van Riebeeck, p. 88. 9 3) C. 509: Uitg. Br. 1707-'09, pp. 141 en 489. 94) Vgl. C. 424 : Ink. Br. 1699-1701, p. 369 vir die eet van die giftige op- blaser in 1699, en verder Nieuhof, Zee en Lant-Reize, p. 10. .· ·• ._,' Stellenbosch University http://scholar.sun.ac.za 43 tagtig vaam in lengte uitgestuur is, het in 1702 vier van selfs vieren-tagtig vaam elk aan die Kaap aangekom. 95) Daar was egter 'n taamlike variasie sowel in die lengte van die seens as in die maasgrote. 96) Om die bokant op te hou was .kurke in gebruik, om die onder ent digby of op die bodem te hou, lood daaraan vas, en om die uittrek van die net te vergemaklik, treklyne en stokke aan weerskante. 97) Soos vermeld is hierdie seennet uitgewerp deur in die water te loop of te swem en vanaf visskuite. 98) In. di~ visvangterrein aan die Kaap in hierdie jare was dan ook baie geskikte gebiede .vir die uitwerping van hierdie soort net, nl. St. Helenabaai, Tafelbaai, Hqutbaai en Valsbaai waar heelwat sandbaaie en riviermonde aangetref word waarin dikwels groot sko~e harders, witstompneus, witsteenbra~ en elf voorgekom het. 99) Die eerste vangs aan die Kaap het dan ook met die seen geskied, wat op alle Kompanjies skepe aanwesig was. 100) En vera! in hierdie vroeere jare w~s die seen as vangmetode uiters belangrik. Selfs IO,ooo harders is in cen trek gevang.1°1) Hoewel ook later die ander metodes meer in gebruik gekom het, was die seen nog steeds die middel wat die Kaap voorsien het van die meeste van sy vis. 102) Van die ander nette in gebruik was die setnet die belangrikste. .· Dit is blykbaar vasgemaak. aan die bodem of die walle van 'n rivier om die vis self daarin te laat swem. So is vera! in die Soutrivier gereeld snags deur die burgers van hierdie nette gebruik gemaak.103) Vermoedelik is die setnet-wat veel kleiner en goedkoper was as die seen-nie as. 'n afsonderlike soort net .ingevoer nie, maar verkry deur seens in gerieflike stukke te sny.104) Die sogenaamde ,wamet" of ,schakel" wat ook soms in gebruik was, is na verwant aan die setnet.1° 5) Hoewel voorts in 1658 die Raad van Indie deur die Kaapse regering omtrent 'n Ambonse ;,serij" inligting gevra word, ,daer wij verstaen dat veele vis mede gevangen worden, ende hier nae sommiger luijden rapport goede gelegentheijt toe zij," het hierdie soort net blykbaar nooit aan die Kaap in gebruik gekom nie.1° 6) Maar daar was vissoorte soos die roman, rooistompneus, snoek Vgl. V.C. 8: Dagreg. 1677:..'79, p. 361; C. 409: Ink. Br. 1649-'60, pp. 402-403 ; C. 426 : Ink. Br. 1702-'04, p. 756. 96 ) Sien C. 494: Uitg. Br. 1662-'67, p. 957; C. 493: Uitg .. Br. r652-'6r, p. 743· 97 ) Vgl. O.C. 5: Vendu Rollen 1738-'48, No. 32 (1741); O.C. 3: Vendu Rollen 1726-'31, No. 70; O..C. 6: Vendu Rollen 1748 (1748). 98) Van der Heiden en Tas, Contra-Deductie, p. 251; Mentzel, Beschreibung des Vorgebirges, I, p, 508. 99 ) Vgl. Thompson, The Sea Fisheries, p. 46. 1° 0 ) Dagv. v. J. v. Rieb., I, p. 3· 101 ) Ibid., p. 410. 10 2) Vgl. o.a. van der Heiden en Tas, Contra-Deductie, pp. 142, 144 en 252; C. 6 : Resolutien 1686-'99, pp. 154-156. · . 103) Dagv. v. J. v. Rieb., II, p. 329; C. r: Resolutien 1652-'63, ongenommer (8 Des. 1657, No. 32). 104 ) C. 493 : Uitg. Br. 1652-'61, p. 10 (No. 4). 106) Ibid., p. 929; Dagv. v. J. v. Rieb., II, p. 397· 106 ) Ibid., p. 792. 96 ) Stellenbosch University http://scholar.sun.ac.za 44 en hottentot, wat nie bra met 'n ,net kon gevang word nie, en bier was die vangs met 'n lyn voorsien van een of meer hoeke en 'n lood, die metode wat in belangrikheid toegeneem het. 107) Terwyl van die · rotse en strand die vangs biermee beoefen is, was dit die gewoonte om in die vroee more met skuite uit te gaan en die lyne daaruit te gebruik. Hoewel die kleinere vaartuie aan die Kaap soos sloepe, galjotte, jagte, fluite, hoekers, brigantyne en ,afbreek" bote gebruik is om vissers, nette en vis te vervoer oor die oopsee na en van die vangplekke, is in die visvangs self feitlik uitsluitlik skuite gebruik. Hierdie visskuite was oop · skuite sonder dekke en voorsien ·van roeiers en seile.108) Aangesien daar 'n gebrek aan inheemse houtsoorte aan die Kaap was vir die bou van skuite, is veral in die vroeere jare vermoedelik skeepsbote in gebruik vir die vangs. Soms is ook gebruik gemaak van ,een schuytge uyt een boom gehackt"109) of van klein skuitjies met net twee roeiers en sonder 'n stuur.110) Weens die feit dat daar weinig beskutte inhamme voorgekom het en .die skuite dus bokant die hoogwatermerk moes afgedra word, was , dit 'n vereiste dat hul lig moes wees. Terwyl die visskuite gedurende die dag gebruik is om aan die matrose op die skepe voedsel en drank te verhandel, is hul met slawe beman in die vroee more op visvangs uitgestuur. 111) Hoewel in I66o die Raad van Indie om ,een Chinees roij Champantjen met sijn riemen mast ende sei)l Etc.'' versoek is ,om tot vissen inde baij te mogen gebruijckeri,"112) het dit blykbaar .nie in die Kaapse waters aangekorn: om die tipies Kaapse visskuit af te wissel nie. Daar is uiters weinig ontwikkeling bier ter plaatse by die visvangmetodes waar te neem. Alle visvanggereedskap moes ingevoer word uit Nederland waar a1 teen die uitgang van die sewentiende eeu, nieteenstaande die ontwikkeling van die visserytegniek nog vasgehou is aan verouderde metodes. Aan die Kaap sou daar dus op bierdie gebied stilstand wees. Maar nie alleen was daar feitlik geen ontwikkeling bier riie, maar die visserybedryf moes hom dikwels tevrede stel inet ,out en affgevaaren'' bote113) wat vir die Kompanjie geen diens meer kon verdg nie ; en voorts moes die nywerheid mank gaan aan 'n groot gebrek aan visseens·. Dit het nl. gebeur dat as hul gestuur word hul ,verstikt en bedorven"114) ~t die moederland ontvang is. Om dieselfde redes dat daar by die visvangmetodes uiters weinig ontwikkeling wa:s, het die bewaringmetodes van 'we Kaapse vis ook feitlik geen ontwikkeling deurgemaak nie. · Omdat vis baie aan bederf 107 ) 108 ) 100 ) 110 ) 111 ) 112 ) 118) 11 ') Vgl. V.C. 11 : Dagreg. r687, pp. 494-495; O.C. 3 : Vendu Rollen r726-'3r, No. 70; C. 493 : Uitg. Br. r652-'6r, p. 52r. Vgl. O.C. 5: Vendu Rollen I738-'48 (r739). V.C. 8 : · Dagreg. r677-'79, p. I43· · V.C. 6: Dagreg. r67r-'73, p. 6or. Mentzel, Beschreibung des Vorgebirges, I, pp. 506-507. C. 493 : Uitg. Br. r652-'6r, p. 1184. V.C. 9 : Dagreg. r68o-'83, p. ro9o. C. 509 : Uitg. Br. I707-'09, p. r238 ; Dagv. v. v. Rieb., I, p. 330. Stellenbosch University http://scholar.sun.ac.za 45 onderhewig is, moes dit op een of ander wyse gekonserveer word en aan die Kaap is dit by uitstek geskied deur droging en insouting. Veral laasgenoemde metode van bewaring was baie in gebruik en het vereis dat volop sout van 'n goeie kwaliteit maklik verkrygbaar moes wees sowel vir die Kompanjie as die vryburgers. 115) En ook alreeds vroeg in die eerste jaar IS 'n ,schoone soutpan" digby die wrak van die Haarlem gevind. 116) Uit hierdie pan sowel as uit die beter panne wat later aan die Kaap en te Saldanhabaai geviiid 1s, is dan 'n ,U:yttermaten schoon wit sout" so volop verkry117) dat nie alleen alle behoeftes daaraan aan die Kaap bevredig kon word nie, maar dat selfs Batavia, Madag~skar, Mauritius en die skepe van die Kompanjie daaruit voorsien kon word. 118) Maar die versameling van die sout het allerlei vraagstukke opgelewer. Nie alleen het dit gedurende die winterreens weggesmelt n.ie en het die burgers· se vee dikwels die sout in die panne bederf nie, maar .daar was veral 'n gebrek aan werksvolk om die sout-want die panne was dikwels op 'n ver afstand gele~te vergaar en aan te ry. 119) 'n Reeling moes dus getFefword om die vissers van die Kompanjie en die vry vissers op die mees voordelige wyse van sout te voorsien. In die vroetyd is die sout vir die Kompanjie deur die Hottentotte goedkoop aangebring en is dit aan die vry vissers wat vis moes lewer aan die Kompanjie gratis verskaf. 1 2°) Aan die Saldanhavaarders is in 1658 die alleenreg van soutyersameling toegeken op voorwaarde dat hul alle sout bo hul eie gebruik aan die Kompanjie moes lewer teen 48 stuiwers per leer.121) Maar kort daarna is die soutwinning vir alle vryburgers oopgestel en die Kompanjie sou nou twee riksdaalders per leer vir hul sout betaal}22) In r68o is weer 'n nuwe stelsel in die lewe geroep volgens welke die Kompanjie se slawe die sout sou byeengaar, terwyl die burgers 'n vergunning moes besit en dan nog vir elke vrag vir hulself, twee vir die Kompanjie sou moes aanry. 123) Laasgenoemde bepaling is egter te ongunstig bevind vir die burgers en is gewysig in r?os tot die aanbring van een vrag vir die Kompanjie· teen elke drie vragte vir hulself.124) Maar hoewel die Kaapse soutpanne meer as genoeg sout van 'n goeie kwaliteit opgelewer het vir· die bewaring van die Kaapse vis, was daar-afgesien van die stagnerende staat van die bewa rings115) Dagv. v. v. Rieb., I, pp. 424 en 448 en C. 508 : Uitg. Br. 1704-'06, pp. 806-807. C. 493 : Uitg. Br. 1652-'61, p. 24. 117 ) Dagv. v. J. v. Rieb., I, p. 120 en II, p. 616; ook C. 508 : Uitg. Br. I704'o6, pp. 8o6-8o7. . 118) Ibid., II, p. 616; C. 700: Mem. en !mitt. 1657-'85, pp. 10 en 18; V.C • 4 : Dagreg. 1662-'66, p. 362 ; C. 508 : Uitg. Br. 1704-'06, p. 1324. 119) C. 493: Uitg. Br. 1652-'61, pp. 63-64, 70 en 160. uo) Dagv. v. J. v. Rieb., II, p. 291. 121 ) Ibid., p. 590. 122 ) C. 493 : Uitg. Br. 1652-'61, pp. 927-928. 128) C. 4: Resolutien 1679-'81, p. 131. 114 ) C. 427: Ink. Br. 1705, p. 377· 118 ) Stellenbosch University http://scholar.sun.ac.za metodes in die moederland-ten gevolge van kostebesparing opgele deur 'n beperkte mark, nie aansporing om die visbewaring aan die Kaap op 'n hoer peil te bring nie. Die eerste honderd jaar in die geskiedenis van die vangs van gewone visse kan dus in sy geheel gekenskets word as 'n tydperk van stilstand waarin feitlik geen ontwikkeling plaasgevind het nie. Terwyl aailvanklik die visterrein horn snel uitgebrei het, het ·aan hierdie uitbreiding a1 teen die sewentiger jare van die sewentiende eeu 'n einde gekorn, en wel ten gevolge van die beperkende beleid van die Kompanjie en die gebrek aan afsetgebiede. Dit baar dus geen ver-:wondering dat die vissery horn grotendeels bepaal het by die ou vissoorte en vang- en bewaringsmetodes. Stellenbosch University http://scholar.sun.ac.za HOOFSTUK IV. DIE MARK VIR PRODUKTE VAN DIE ROBBEVANGS. Aangesien die robbevangs a1 voor 1652 op 'n taamlike groot ·skaal in die Robbeneiland-Saldanhabaai gebied beoefen is, · sou mens verwag dat' dit 'n betreklik belangrike rol sou speel tydens die eerste honderd jaar na die stigting van die volksplanting. Aanvanklik was dit ook die vemaamste bedryf aan die Kaap wat meer as 'n derde van die besetting1) gedurende omstreeks vier maande van die jaar besig gehou het. Maar na 'n baie kortstondige bloei het dit spoedig aan die kwyn gegaan en uiteindelik geword tot 'n industrie van onbeduidende belang. Die afnemende belangrikheid van hierdie tak van die vissery kom die beste aan die dag deur 'n ondersoek aim die hand van die ontwikkeling van die mark. Laasgenoemde kan verdeel word in drie stadia. Die eerste hiervan wat in 165'7 eindig, het besondere kenmerke wat horn skerp omlyn en taamlik sterk skei van die res van hierdie honderd jaar. Hierdie vyf jaar was nie alleen 'n periode van selfversorging wat die Kaap betref nie, maar ook die bloeitydperk van die uitvoer en wel by uitstek vir velle~ In 1652 aan die begin van die nedersetting het die klein plaaslike besetting maar 'n geringe behoefte aan · die produkte van die robbevangs gehad, en om hierin te voorsien sou die beoefening. van die bedryf op 'n groot skaal nie nodig gewees het nie. Om die onkoste van die Kompanjie aan die Kaap te vergoed is egter uitgesien na 'n goeie bron van inkomste. 2) In hierdie verband het van Riebeeck se aandag geval op die robbevangs. Die. feit dat die Franse hulle in· hierdie jare in die mate op die robbevangs aan die Suid-Afrikaanse kus toegele het dat hul met een slag 'n lading van , wel een tonne gouts waerdigh" kon versamel en selfs ,2700 stux extraordinaire schoone wel gedrooghde robbenvellen" weens gebrek aan skeepsruimte moes a~erlaat, het horn glad nie laat twyfel ,off daer moeten groot proffijten aen die vellen vast wesen." 3) Maar aangesien dit ook deur Jansz. en Proot en in sy eie ,Nader Consideratie" as 'n winsgewende bedryf voorgehou is, en hy persoonlike ondervinding op. 1 2 3 ) ) ) C. 493: Uitg. Br. 1652-'61, pp. 349-350. C. I : Resoluti~n 1652-'63, p' 19 (24 Sept. 1652) : ,om uijt te sien nae eenige profijten voor onse Heren Mrs tot soulagement haerder hier supporteerende ende noch te lijden onkosten." . Sien ook Dagv. v. v. Rieb., II, p. 113; Merklein, Reise nach Java, p. 109; De Vries, Drie seer Aenmercklijcke Reysen, p. 20. Dagv. v. v. Rieb., I, p. 89.; C. 493 : Uitg. Br. 1652-'61, p. 166; en vgl. p. 15. 47 Stellenbosch University http://scholar.sun.ac.za gedoen het van ,de menigte van traan, die jaarlijks uit Moskqvic van de robben gehaald wordt," 4) is dit glad nie te verwonder dat hy met sy hoopvolle kyk· op sake ontsaglike winste uit die robbeveUe in · die vooruitsig gestel het nie. 5) Maar daar moes nou 'n afsetgebied gevind word en wel in die eerste plek vir die robb~velle wat in hierdie stadium verreweg de belangrikste produk was. En reeds a1 aan die begin van 1653 word ingesien dat die velle die deurslag gee en word verklaar: ','t principaelste sal wesen de robbevellen." 6) Van die kaptein van die Franse robbevangers · is vemeem dat die velle gebruik word vir bandeliere, handskoene, die wol van hoede en ,fatsoen van Spaens leer om laersen van te maken," en verder dat veral die ,jonghe _Moffvellekens" deur die hoog edelhede gedra word en goed op prys is. 7) Die kwaliteit van laasgenoemde · robbehuidjies het ook rede gegee om 'n goeie afset te verwag, want hul ,hebben soo Extraordinaire. schoon luijster ende saght bont als Ick meene clatter (bever buijten) can gevonden worden." 8) Teen pie uitgang van die eerste jaar is dan ook al planne beraam om ~n ,,cargasoentjen van dito vellen op voorraedt te hebben ende nae't patria te mogen senden tot preuve." 9) Die Here XVII het egter nie die vooruitsigte vir die bemarking van die eerste besending van oor die 4,ooo as alte rooskleurig voorgestel nie : uit skattinge van kenners word hul ,seer weijnich geestimeert."10) Toe die velle in 1654 oor die ses-en-twintig stuiwers stuk gehaal het, is egter 'n kragtige stoot gegee aan die bedryf en die uitvoer na Nederland het sterk toegeneem, en wel van 7,500 tot 33,000. 11) Planne word nou beraam om die uitvoer te verdubbel en gedurig word die belangrikheid van die robbevangs vir die Kompanjie as die enigste direkte wins aan die Kaap, sterk beklemtoon.12) Baie aandag word ook geskenk aan die .klein velletjies wat nie alleen mooier bont !ewer as die grotes nie, maar ook met mi~der gevaar in groter getalle verkry kon word. Vandaar. dat 'n besending in 1656 bv. bestaan uit 6,500 klein velle teenoor 3,500 grotes,13) En ook die Here XVII was van mening dat hul goeie pryse sou haal-indien die mot daaruit gehou kon. word en hul goed bewerk sou wees---en het die versamel van hierdie velle op nog groter skaal aangemoedig. 14) Na hierdie kortstondige bloei het die markvooruitsigte egter meer en meer ongunstig geword en die uitvoer Dagv. v. J. v, Rieb., I, p. 52. Ibid., I, p. 90; C. 493 : Uitg. Br. 1652-'61, p. 864; Molsbergen, Jan van Riebeeck, pp. 88 en 177· 6) Dagv.. v. v. Rieb., I, p. 171. 7 ) Ibid., p. 249. 8 ) C. 493 : Uitg. Br. 1652-'61, p. 68. 9) Dagv. v. v. Rieb., I, p. 90. 10 ) C. 409 : Ink. Br. 1649-'60, p. 143. 11 ) C. 493 : Uitg. Br. 1652-'61, pp. 292 en 299· Sien Tabelle No's 4 en 5 in die oorspronklike tesis in die Biblioteek van die U niv. van Stellenbosch. 12 ) Ibid., pp. 349 en 383. 18 ) C. 493 : Uitg. Br. 1652-'61, pp. 507 en 523. 14 ) C. 409 : Ink. Br. 1649-'60. p. 374· 4) 5) Stellenbosch University http://scholar.sun.ac.za 49 na Nederland het gedaal eers tot 13,000 en die volgende seisoen tot 8,400.15) Met nog duisende velle in voorraad ontvang van Riebeeck dan in 1657 die bevel van die Here XVII om die versameling van velle te staak omdat die prys te laag staan en dus ,de oncosten en moeijten niet waerdich sijnde."lG) Daar het ook heel aan die begin 'n uitvoer van velle na Batavia plaasgevind wat vir die seisoen 1653-1654 'n duisendtal bedra het.l7) Toe egter nog in dieselfde jaat vemeell1 word dat die afset te Japan teleurstellend was en twee jaar later dat hul aldaar slegs 3 stti.iwer 12 penning stuk gehaal het en nie eers die vraggelde vergoed het nie, is hierdie uitvoer ook gestaak.1B) ' Maar ook die vervoervraagstuk het 'n baie belangrike rol gespeel in die staking van die uitvoer van velle en veral in die geval van die veel grotere uitvoere na Nederland. Omdat die retoerskepe gewoonlik swaar belaai was (teenoor die ligbevragte uitvarende skepe) en die lange reisduur tussen die Kaap en Nederland (teenoor die veel kortere tussen die Kaap en Batavia) bederf op die reis in die hand gewerk het, het die uitvoer van produkte na die moederland as vanself reeds met ernstige besware gepaard gegaan. 19) Die velle in die besonder het _egter nog ook 'n ,,grooten stanck" op die .skepe veroorsaak20) en dit alles het kapteins selfs die Kaap laat verbyloop wanneer hul vermoed het dat hul· velle sal moet inlaai ,daer de thuijsvaerders soo graegh na zijn als haer hart te sien, ...". 21) Alleen wanneer 'n hoe amptenaar soos van Goens aanwesig was wat sy gesag kon laat geld, het die uitvoer makliker plaasgevind. 22) Geen wonder dan ook dat die velle se toestand daaronder gely het nie en hul dikwels geheel of ten dele bederwe .in Nederland aangekom het. 23) En hoewel ook ter verhelping van hierdie toestand oorweeg is om die velle te laai in die ruimte waarin die Kaapse voorrade van Batavia oorgeskeep is, of selfs 'n aparte vaartuig vir die doel uit te stuur, is laasgenoemde skema nooit in werking gestel nie en het eersgenoemde (sover dit uitgevoer is) die toestand blykbaar nie aanmerklik verhelp nie. 24) Aan traan was daar in hierdie jare nie 'n aanmerklike behoefte nie, soos ook blyk uit die produksie syfers veral in vergelyking met die van die velle. 25) Hoewel aanvanklik goeie hoop op 'n buitelandse afset bestaan het en hierdie hoop ook aangewakker is, word spoedig . 16 ) 11 ) Sien Tabel No. 5 in die oorspronklike tesis. C. 409 : Ink. Br. 1649-'60, p. 644. 17 ) Sien Tabel No. 5 in die oorspronklike tesis. 18 ) C. 409: Ink. Br. 1649-'60, pp. 182, 266 en 644. Sien Tabel No. 5 in die oorspronklike i:esis. . 19 ) C. 493: Uitg. Br. 1652-'61, p. 467 en Thorn, Gesk. van die Skaapboerdery in S.-A., p. 130 voetnoot 2. · 20 ) Ibid., p. 538. 21 ) Ibid., p. 497· 22 ) Dagv. v. v. Rieb., I, p. 472. 23 ) C. 493 : Uitg. Br., p. 538. 2 '4) Ibid., pp. 296 en 537· 85 ) Sien, in die oorspronklike tesis, Tabel No. 5 saamgestel op grond van die Dag~egister, Uitgaande en Inkomende Briewe en Rapporte van Kommissarisse. / Stellenbosch University http://scholar.sun.ac.za so ingesien ,datse met geen voordeel oock can na't vaderlant gesonden worden." 26) Nie alleen het die Groenlandse traan na die vrede met Engeland weer tot 'n redelike prys gedaal in Nederland nie, maar ook ,die cladderij met de retoer schepen : over te senden al te ongelegen ende morsigh comen soude op die costel: ladingen." 27 ) En ook van die moontlikheid wat bestaan het om 'n fluitskip spesiaal vir hierdie doel uit Nederland te stuur, het niks gekom nie. 28) Die afsetmoontlikhede te. Batavia (, voor de schepen ende f{;rteil in . India") was veel gunstiger en aanmoediging van die Here XVII het ook nie ontbreek nie : ,traen ... cunt die mette schepen nae Batavia 't elckens voortsenden en ons daer van advijs laeten toekomen, omme tesien oft wij metter tijt het senden van traen hier van daen souden connen excuseren." 29 ) 'n Aantal ~eers is dan ook gedurende twee seisoene daarheen uitgevoer,30) maar in 1655 word 'n skrywe van die Raad van Indie ontvang wat beveel dat die oorstuur van traan gestaak · moet word , vermits de E comp alhier gans geen voordeel bij brengen kan." 31) En reeds aan die begin van dieselfde jaar moet van Riebeeck en sy raad berig dat ,wij der hier meede overcropt sitten." 32) Onder hierdie omstandighede is dan ook meestal net in die behoefte van die geringe. plaaslike besetting voorsien, 'n behoefte wat nog verder beperk is· deurdat klapperolie van Batavia vir verligtingsdoeleindes ingevoer is. 33) In die laaste paar jaar toe ,oock veel (traan) tot wagensmeer als andersints geconsumeert wort," het die plaaslike behoefte egter so toegeneem dat die Politieke Raad kon verklaar dat ,tot Comps omslagh alhier vrij wat nodigh is." 34) Ook is robbevlees in hierdie jare tot op 'n seker hoogte verbruik. Terwyl die volk wanneer alle ander voedsel ontbreek het, gevoed is met die gesoute vlees van jong robbe, is gedroogde robbevlees veral as kos vir varke gebruik.3 5 ) In hierdie fase het die Kompanjie self in al sy behoeftes aan produkte van die robbevimgs voorsien. 'n Gebrek aan robbe was daar in die reel nie: ,soo machtige meenichte van robben gevonden, dat ongeloofflijck scheen," 36) en hul was ook baie mak : ,se ... facil genoegh te becomen sijn, te meer alsoo in plaetse dat sij van ons mosten, wij van haer op de loop peuren, 't geen al gewenste saecken sijn."37) En 'n betreklik groot aantal manskappe is ook tot beskikking 26 ) 27 ) 28 ) 29 ) 30 31 32 ) 33 ) 34 35 36 37 ) ) ) ) ) ) C. 493 : Uitg. Br. 1652-'6r, p. 336. Ibid., p. 342. Vgl. ook p. 49· C. 409 : Ink. Br. 1649-'6o, p. 480. Ibid., p. 144. Sien Tabel No. 5 in die oorspronklike tesis. C. 409 : Ink. Br. 1649-'60. p. 266. C. 493 : Uitg. Br. r652-'6r, p. 369. C. 409 : Ink. Br. r649-'6o, p. 149. C. I : Resolutien 1652-'63, ongenommer (29 Mei r656, No. 85). Dagv. v. J. v. Rieb., I, pp. r86 en 329. Ibid., p. 90. . Ibid., p. II8. Wij van haer op de loop peuren=hulle dit vir ons lastig maak(?). Sien Verwijs en Verdam, Middelnederlandsch Woordeboek, onder ,peuren" en ,poderen". Stellenbosch University http://scholar.sun.ac.za verjaag, sku gemaak en weggevang deur skepe en vera! Franse skepe, Wat die eilande aangedoen het. 50)· So bv. het 'n Franse skip in 1653 ses maande lank te Saldanhabaai en Dasseneiland by die 50,000 · velle versamel en a1 die orige robbe van die land af verja. 5 1) Maar daar was ook faktore wat die voorsiening van traan emstig belemmer het. Hoewel daar by tye selfs ketels ontbreek het om die traan in te brand, het die bewaring van die traan die grootste probleem opgelewer 52) en vera! die gebrek aan genoegsame en geskikte vaatwerk. Terwyl aansienlike moeilikheid ondervind is om lee vate uit die retoerskepe te verkry, het uit die ou vate die helfte van die traan uitgelek en dit die voorsiening so bemoeilik dat verklaar is ,dat met de ·traenbranderye vele vergeefse moeyten deden." 53) Vera! vir die . uitvoer moes die beste vate beskikbaar wees, anders gaan te veel traan verlore en beskadig dit bowendien die ladings van die skepe. Vir hierdie doel is ondergrondse traanbakke as die doelmatigste en· gerieflikste beskou en word om sement en klinkerstene uit die moeder' land versoek. 54) . In 1657 sluit die bloeitydperk van die bedryf af en' neem die tweede fase 'n aanvang wat tot 1684 sou duur. Hierdie jare word gekenmerk deur die oorhandiging van die bedryf aan gepreviligieerde partikuliere, . die sterk toename van die traanuitvoer en die feitlike beperking van die bedryf tot die traanbrandery. In die behoefte aan die produkte van· die robbevangs het daar dus 'n sterk verandering plaasgevind : terwyl die behoefte aan velle feitlik verdwyn het, het die aan traan sterk toegeneem. 55) Aanvanklik het die koms van die slawe ook die behoefte aan robbevlees aanmerklik in die hoogte gestuur maar na 'n paar jaar het vis hierdie behoefte vervang. Die aanvraag vir traan het van verskillende kante gekom en . wel eerstens van die Oos-Indiese handelsposte van die Kompanjie, waarvan Batavia weer verreweg die belangrikste was. In di~ eerste jare was hulle behoefte maar gering 56) en in ·1659 skryf van Riebeeck dat dit voorkom asof traan nie baie gewild in Indie is nie. 57) Maar kort daarop word van Batavia vemeem ,den traen is alhier goet bevonden om tot onse Leervetterie tegebruijcken." 58) Nie alleen het Batavia traan in hierdie jare verai vir sy leerbereiding nodig gehad nie, maar ook om tot verbruik in lampe te dien. 59) Die uitvoer · na Batavia het dan ook spoedig begin toeneem sodat in die seisoen 1662-'63 10 ) • 1) 62 ) 63 ) 64 ) 66 ) 66 67 ) ) 68 ) 69) C. 493 : Uitg. Br. 1652-'61, p. 245· Dagv. v. v. Rieb., I, pp. 244 en 270. Ibid., p. 430. Ibid., pp. 425-426 en 437· Ibid., p. 3I6. Sien Tabel No. 5 in die oorspronklike tesis. Ibid. C. 493 : Uitg. Br. 1652-'61, p. 846. C. 409 : Ink. Br. 1649-'60, p. 1329. Van der Chijs, Nederlandsch-Indisch Plakaatboek, 11, pp. 353-354; C. 415: Ink. Br. 1682-'84, p. 773· Stellenbosch University http://scholar.sun.ac.za 53 selfs u6 halfame verskeep is. 60) In 1671 is aan die traanuitvoer nog 'n sterker stoot gegee: ,Robbetraen sullen wij .ook voortaen noch al verwachten soo veel te crijgen sal wesen om alhier te gebruijcken." 61) ,Voor de groote Indische ommetrek," word dan. ook aangeteken, ,sal traan niet t'onstade, maar ter contrarie seer welcomen .... weesen." 62) In die laat sewentiger en vroeg tagtiger jare het die uitvoer dan ook aansienlik toegeneem en selfs die syfer van 300 halfaam per seisoen bereik. 63) As maar net gelet word op dit;: ~oeie kwaliteit en suiwerheid daarvan, ,konnende ons niet te veel van dat visse. veth, ... overgesonden werden" ei:J. kort voor die afskrywing van traan word nog vemeem dat dit nie alleen ,daer veel gerieff toebrenght," maar dat op Batavia daarom selfs ,seer verlegen waren." 64) Teen die einde van hierdie fase en wel in die jare 1682 tot 1684, het die ·bloei van die traanuitvoer na Batavia sodoende sy toppunt bereik. 65) Ook die verbygaande skepe het traan nodig gehad en wel vir die brand van hulle lampe. 66) Aangesien hul egter in Nederland of te Oos-Indie hiervan voorsien is, het hul aan die Kaap alleen hulle voorraad aangevul as daar om die een of ander rede 'n tekort ontstaan het.. So 'n onverwagte aanvraag na traan het bv. in 166o voorgekom toe ,de vloot seer om traen verlegen" was en elke skip van ten minste een halfaam voorsien .moes word. 67 ) Sulke gevalle was egter seldsaam. 68) Plaaslik was die konsumpsie yan sowel die Kompanjie as die burgerpubliek betreklik groot : , wij jaarlycx goede quantiteijt voor ons eijgen gebruijck noodig hebben," 69 ) en wel ,in den Lampen zur Wagenschmiere und Lederbereiten." 70) In die sestiger en begin sewentiger jare het die Kompanjie gepoog om sy leerbereiding aan die Kaap aan te moedig en uit te brei en hiervoor was traan benodig. 71) Voorts moes ook sy buiteposte sowel as sy amptenare te Kaapstad van gereelde traanrantsoene voorsien word, en wel van skoon traan vir die lampe en vuile as wa-smeer. 72 ) Maar vir dieselfde doel was daar ook 'n belangrike afset by die Kaapse publiek 73) .en bowendien het hul slawe so baie traan gedrink dat die verkoop van hierdie artikel aan hul verbied moes word. 74) ) Sien Tabel No. 5 en Figuur No. 5 in die oorspronklike tesis. u) C. 4II :. Ink. Br. 1668-'73, p. 326. 62) V.C. 10: Dagregister 1684-'86, p. 376. 63 ) Sien Tabel No. 5 en Figuur No. 5 in die oorspronklike tesis. 64 ) V.C. 415 : Ink. Br. 1682.:'84, pp. 492 en 757· 80 65 ) Sien Tabel No. 5 en Figuur No. 5 in die oorspronklike tesis. Volgens 'n Oos-Indiese Plakkaat van 1682 het elke groot skip ses halfaam nodig gehad. Vgl. Van der Chijs, Nederlandsch-Indisch Plakaatboek, Ill, .p. 100. 67 ) Dagv. v. v. Rieb., III, p. 289. 68 ) Sien Tabel No. 5 in die oorspronklike tesis. 69) V.C. 7 : Dagregister 1674 en 1676, p. 304. 70) Schreyer, Reise nach dem Kaplande, p. 57· 71) G. 495 : Uitg. Br. 1668-'71, p. 1222; V.C. 39 (I) : Monsterrollen Amptenaren 1656-'73, pp. 74, 87, 95 en 104. 72) C. 498 : Uitg. Br. 1676-'78, p. 740. 73 ) C. 4 : Resolutien 1679-'81, P• 178. H) C. 680 : Orig. Pl. Bk. 1652-'86, p. 173· 66 ) . • Stellenbosch University http://scholar.sun.ac.za 54 Robbevlees is uitsluitlik plaaslik van die hand gesit en alleen in die aanvangsjare van hierdie fase. Onder die· volk van die Kompanjie was daar geen gereelde aanvraag na nie,. maar alleen wanneer daar . 'n gebrek aan ander en beter voedsel bestaan het. Dit1 was deurgaans bestem vir die slawe by wie dit 'n taamlik belangrike deel van huJ voedsel uitgemaak het. 75) Nie alleen was bewaarde robbevlees goedkoop en voedsaam nie, maar dit het ook baie in ·hul smaak geval : ,voor de slaven gansch nodige quantite robbenvleys ende vogels ingesouten ende gedrooght ... , daer deselve seer graegh na sijn ende ten naesten bij heel mede cunnen worden gespijsight tot. groter streckinge in ons ander victualie." 76) In die aanvangsjare van hierdie tydperk toe daar oor die twee honderd slawe. aan die Kaap was, het hul dan ook in een jaar minstens 24,000 lb. bewaarde robbevlees verbruik. 77) Omdat hierdie voedsel egter spoedig deur vis vervang is, moet dit in hierdie fase as uiters gering bestempel word. Die aanvraag na robbevelle het in vergelyking met die in die eerste fase, feitlik opgehou om te bestaan. Hoewe• in 1659 'n partikuJiere skip I,6oo opgegaarde velle teen 15 stuiwer stuk oorgeneem het, is die hoop om 'n bestendige afset hier te verkry, nie verwesenJik nie7S) en alleen 'n baie beperkte plaaslike aanvraag het oorgebly. Nie alleen in die behoefte aan die produkte van die robbevangs, maar ook in die voorsiening daarvan het 'n ingrypende verandering plaasgevind. Voortaan is die robbevangs feitlik uitsluitlik aan die vrye Saldanhavaarders oorgelaat wat dan die produkte (en wel feitlik uitsluitlik traan) aan die Kompanjie moes !ewer, wat dit weer plaaslik van die hand gesit het en uitgevoer het. Reeds al in 1656 is oorweeg of die aanwending van privaat irusiatief in hierdie ongewilde bedryf nie vir die Kompanjie meer winsgewend sou wees nie, 79) en in Januarie 1658 word dan ook aan die vry Saldanhavaarders by plakkaat die alleenweg op die robbevangs te Saldanhabaai en die omliggende eilande toegeken. 80) Wat die traan in die besonder betref, moet hul dit volgens hierdie oktrooi !ewer teeD: 8 guide per halfaam aan die Kompanjie sowel as aan die publiek. 81) En hul het tot 'n groot mate voorsien in hierdie aansienlike behoefte, hoewel somtyds gebrek aan traan bestaan het en klapperolie van Batavia ingevoer moes word. 82) Om hul aan te moedig is die Saldanhavaarders dan ook deur die Kompanjie IO guide i.p.v. 8 betaal, 83) aan hul is verder beskerming verleen teen die verjaging van robbe deur skeeps75) Dagv. v. v. Rieb., II, pp. 405 en 478. 76 ) Ibid., p. 407. J. v. Riebeeck. C. 493 : Uitg. Br. 1652-'61, p. 846 . . 79 ) C. 493 : Uitg. Br. 1652-'61, p. 493· 80) C. 68o : Orig. Pl. Bk. 1652-'86, pp. 79-82. 81 ) C. 493 : Uitg. Br. 1652-'61, p. 903. . 8 2 ) Ibid.; Dagv. v. Rieb., Ill, p. 289; V.C. 8: Dagreg. 1677-'79, pp. 128 en 685 ; C. 495 : · Uitg. Br. 1668-'71, p .. I I I. 83 ) C. 700 : Mern. en Instr. I657-'85, p. Io8. 77) Bereken volgens Dagv. v. 78 ) 1. Stellenbosch University http://scholar.sun.ac.za :.\ \ I I f ss ' volk 84) en hul is van alle nodige vate voorsien om die traan in te bewaar. 85) Kortom hul is in hul voorsiening ,naar vereysch volcoomen g'assisteert" deur die Kompanjie. Vandaar dat die Saldanhavaarders omstreeks 1683 instaat was om 400 halfaam traan aan die Kompanjie te lew~r en daarvoor f 4000 ontvang het. 86) -Maar daar was ook faktore wat hul ·traanlewering belemmer het. Nie alleen kon die Kompanjie hul nie van genoeg vate voorsien nie, maar (soos reeds vermeld) het vreemde skeepsvolk wat die, robbe geskiet en verjaag het, 'n aanmerklike vermindering- in die traanopbrengs te weeg gebring. 87) Ook by die oorvoer van die traan van die eilande na Tafelbaai kon die Saldanhavaarders in die reel alleen vaartuie verkry wat vir ander doeleindes onbruikbaar was, en hierdie swak vaartuie het dikwels verongeluk op hierdie gevaarlike kus. 88) Voorts is daar dikwels klagtes geuit dat die traan ,seer dikachtig ende met vele vuyligheden vermengt bevonden" is. 89) Hoewel die Saldanhavaarders uitsluitlik die traan voorsien het, het die Kompanjie nogtans 'n belangrike rol gespeel in die distribusie daarvan. Dit was veral die geval vanaf 168o toe alle traan aan die Kompanjie gelewer moes word wat dit dan self teen 7 stuiwer 8 penning per mengel skoon traan en 6 stuiwer per mengel vui1 traan · verkoop het aan die publiek.90) Maar omd,at ook die Kompanjie dienaars gereelde traanrantsoene moes ontvang en in die dikwels aansienlike behoefte van Batavia voorsien moes word, moes die Kompanjie die traan doeltreffend bewaar. Nie alleen was daar 'n gebrek aan vate nie, maar houtvate was aan 'n strawwe lekkasie onderworpe. 91) Klinkerstene is dan ook uit Nederland verkry en in 1680 is die traanvoorrade van die Kompanjie bewaar in twee groot bakke wat weens .die onaangename ruik en 'n moontlike .brand, digby die strand in· gemessel is. 92) By die voorsiening van Batavia het die Kompanjie dikwels moeilikhede ondervind. Terwyl maar selde nie genoeg traan vir die uitvoer daarheen verkry kon word nie, het die gebrek aan geskikte vate Iiie alleen veroorsaak dat Batavia nie genoeg traan ontvang het nie, maar ook dat die ladings van die skepe beskadig is deur die traan in lekkende vate. 93) En dit sou ook een van die redes wees vir afskrywing van die traan deur die Raad van Indie in die volgende fase. Die voorsiening in die behoefte aan robbevlees wat in die eerste paar jaar bestaan het, is ook aan die Saldanhavaarders oorgelaat wat 84 ) 86 ) 86 ) 87 ) . 88 80 00 01 02 03 ) ) ) ) ) ) V.C. 7 : Dagreg. 1674 en 1676, p. 359· C. 500: Uitg. Br. 1682-;84, p. 751. V.C. 36: Rapp. der Commissarissen 1657-1764, p. 476. C. 700 : Mem. en Instr. 1657-'85, p. 12; V.C. 5 : Dagreg. 1667-'70, pp. 989-990. C. 3 : Resolutien 1674-'78, p. 125. C. 411 : Ink. Br. 1668-'73, p. 498. C. 4 : Resolutien 1679-'81, pp. 178 en 231. C. 4: Resolutien 1679-'8t, p. 70; V.C. 9: Dagreg. 168o-'83, p. 802. Ibid., pp;' 70 en 170. c. 501 : Uitg. Br. 1685-'87, p. 4· Stellenbosch University http://scholar.sun.ac.za dit gesout of gedroog aan die Kompanjie sou !ewer ,tot seer geringe prijse," te wete 2t guide per 100 lb. 94) Aangesien die vryburgers se een boot egter ,met 't tiende paert genoech ons cunnen toebrengen," het die Kompanjie self ook in hierdie behoefte voorsien. 95) Geen moeilikheid is ondervind met die voorsiening van die geringe plaaslike aanvraag na robbevelle nie, en hoewel die Kompanjie dit van die Saldanhavaarders kon verkry teen 6 stuiwer stuk, is vermoedelik maar 'n uiters geringe aantal van hul aangekoop. 96) . Die derde fase in die ontwikkeling van die mark vir die robbevangsprodukte gaan van '1684 tot 1752. Dit word gekenmerk deur 'n sterk daling in die traanuitvoer hoewel traan in hierdie fase nog verreweg die belangrikste produk was, 97) en die merendeel daarvan deur die Kompanjie self voorsien is. Die rede vir die verm;ndering in uitvoer (na dieselfde oorde as in die vorige fase) was, soos reeds voorheen aangedui, dat van hierdie ,seer naausoekende vettigheyd" 98) soveel op die reis uitgelek het en die ander lading bederf het, dat dit. onvoordelig uitgekom het. Ook was klapperolie nou volop in Oos-Indie te verkry en het sterk in kompetisie met die Kaapse robbetraan getree. 99) Hoewel Kommissaris van Goens dan na die afskrywing van Kaapse traan in 1684 in 'n pleidooi aan die Raad van Indie verldaar het dat (dit) ,comt voor deese plaets gants niet wel, alsoo zij daer door een reedelycke stuyvertje zullen comen te missen," en selfs aangebied het orri die traan uit te voer teenvyf guide per halfaam i.p.v. die gebruiklike.tien guide, het Batavia vir enige jare nie weer traan aangevra nie. 100) En die uitvoer wat ·later weer plaasgevind het, was veel geringer as die van die vorige fase101) en baie onreelmatig.102) Hoewel daar nou 'n aanvraag by die kleinere Oos-Indiese besittings na traan ontstaan het, was dit wisselvallig en as 'n geheel uiters gering.lOS) . Feitlik dieselfde kan gese word van die behoefte aan traan op die verbyvarende skepe. Hoewel Kommissaris van Goens voorgestel het : ,men soude oock alle de scheepen soo uyt het vaderlant als van Batavia hier passerende, en omtrent 50 in getal jaerlYK monterende, niet verder van traen, dan tot hier connen voorsien, om 't overige voor haer reyse nodich alhier te suppleeren," het hierdie gereelde afsetgebied vir die Kaap gesluit gebly. 104) Die ses halfaam lamptraan u) Dagv. v. v. Rieb., II, p. 378. Dagv. v. v. Rieb., II, pp. 408-409. C. 493 : Uitg. Br. ·1652-'61, p. 846. 9 7) Sien Figuur No. 5 en Tabel No. 5 in die oorspronklike tesis. es) C. 521 : Uitg. Br. 1733-'34, p. 21. 99 ) V.C. 36 : Rapp. der Commis. 1657-1764, p. 508 : ,de traen vaten van hier gesonden bij U Ede halff leedich ontfangen" en ,omdat tot Batavia de clappus abundant te becomen was." 100) Ibid., p. 509; C. 505: Uitg. Br. 1696-'98, p. 562. 1°1 ) Sien Figuur No. 5 in die oorspronklike tesis. 10 2 ) Sien Tabel No. 5 in die oorspronklike tesis. 103 ) Ibid. . 104 ) V.C. 36: Rapp. der Commissarissen 1657-1764, p. 509. 96) 96 ) . ,l Stellenbosch University http://scholar.sun.ac.za !. 57 wat groot Kompanjies skepe nodig gehad het, is somtyds ook nog vervang deur raap- en klapperolie en alleen in sekere uitsonderlike gevalle kon daar gepraat word van ,de swaare behoeftens der passerende scheepen."105) Hoewet die plaaslike aanvraag na traan dikwels die enigste was wat daar bestaan het, was dit 'n aansienlike ·behoefte. Die Kompanjie het 'n aanmerklike hoeveelheid nodig gehad yir lamplig vir sy garni.,. soen, hospitaal, slawehuis en buiteposte aan wie dit in die vorm van· gereelde rantsoene verstrek moes word. 106) En ook die behoefte van die publiek aan traan het toegeneem, nie alleen weens die toename van ,die bevolking nie, maar ook weens die houtskaarste aan die Kaap vanaf die uitgang van die sewentiende eeu. Traan het nou die plek daarvan begin inneem as brandstof en .dit het die aanvraag so vergroot dat die Kompanjie die vaste prys waarteen hy traan aan die publiek verkoop het, nou meer as verdubbel het.107 ) Alleen in een ops.ig het daar 'n neiging ontstaan tot vermindering van die plaaslike aanvraag en \vel toe in 1743 die vervanging van traan deur raapolie voorgestel is in die lampe van die hospitaal waar eersgenoemde artikel 'n ,grooten damp en stank in 't huys veroorsaaken." 108) Vir robbevelle wat aan die Kaap gebruik is vir die maak van tabaksakke, ,robbe velle cussens" en die kooie van die Kompanjie · se soldate,109) was daar in hierdie jare vermoedelik nog maar steeds 'n betreklik geringe aanvraag. Alleen die laaste jare was daar enige uitvoer en wel van 'n geringe aantal na Batavia.110) Die behoefte aan robbevlees in enige vorm het nou totaal verdwyn. ' Deurdat die Kompanjie in 1684 die robbevangs weer oorgeneem het, het by die voorsiening in die aanvraag na robbevangsprodukteen wel feitlik uitsluitlik traan-in hietdie jaar 'n belangrike wysiging plaasgevind. Die vorige jaar moes die Kompanjie f 4000 vir gelewerde traan betaal aan van Dieden en sy vennoot en nou was die Kompanjie . van niening dat dit vir horn meer winsgewend sou wees om self die nodige traan te brand :i11) ,hebben wij voor V Ed1e Hoogh aghtb. ten alderhoogsten schadelijck G'acht, om niet door d'E Comp. bij der hant genoomen te werden."112) Hinderpale het hulle egter spoedig voorgedoen. Nie alleen was daar nie 'n geskikte plek aan die Kaap om 'n groot hoeveelheid traan te berg nie,U 3) maar die robbe self het 105 ) C. 513 : Uitg. Br. · 1721-'22, p. 77· C. 12 : Resolutien I7I7-'I8, p. 218 ; V.C. 14: Dagreg. 1696-'98, p. 680. 107) C. 6: Resolutien r686-'99, pp. 297-298 ; C. 68r : Orig. Pl. Bk .. r686I709, PP· 65-66. , 108) V.C. 36 : Rapp. der Commissarissen 1657-1764, pp. 631 en 638. 109) O.C. r : Vendu Rollen r69I-I7I7, 1701 (No. 17) en 1709; Mentzel, Beschreibung, I, p. 626 en ibid., Life at the Cape, p. 26. 110) Sien Tabel No. 5 in die oorspronklike tesis. m) C. 5 : Resolutien r68r-'86, pp. 624-626. 112 ) C. 500: Uitg. Br. r682-'84, p. 751. 118) C. 505 : Uitg. Br. 1696-'98, p. 562. 106 ) 5 i.· ; . 1· Stellenbosch University http://scholar.sun.ac.za begin afneem in getalle en kwaliteit. Kl~gtes word nou gehoor dai: ,de robben omtrent dat Eijland (Dasseneiland) in 't Corst veel · waaren afgevallen" en om 'n verdere vermindering van getalle te ver. hoed, word beveel dat ,men geep. Robben ombrengt, daar weijnig traan van te branden is op dat inen in tijd en wijlen in geen verlegentheijt van die brandstoffe en geraakt" 114) en ,voor a1 ... dat 'er bij niemand van't volk eenige jonge, of klijne robben ·geschooten, of · imders omgebragt werden." 115) Dit moes noodsaaklik 'n vermindering in die opbrengs van traan veroorsaak en die Kompanjie was dientengevolge verplig om in 1689. die prys w-aarteen die publiek van horn gekoop het, te verhoog tot een Kaapse guide per mengel. 116}. Maar dit het in die toestand van sake blykbaar nie baie verbetering gebring nie, want in 1706 word weer die klagte gehoor ~at ,d'E: Comp. om Traan verleegen is, en men geen voorraad daar afheeft."117) Ook in die voorsiening van Batavia het hapering gekom. Mgesien van die ou beswaar dat kapteins nie die traan vir Batavia wou inlaai nie omdat die vate aan te veellekkasie onderhewig was,i 18) kon soms weens bogemelde gehrek aan traan, slegs die helfte van die gevraagde hoeveelheid oorgestuur word. 119) · Daarby het nog die nadeel gekom dat die uitvoerprys tot die helfte van sy vorige syfer, te wete vyf guide per halfaam, verminder het,120) wat 'n plaaslike afset veel voordeliger gemaak het. Dit alles in aanmerking geneem, wek · dit geen verwondering dat Kommissaris Joan van Hoom in 1710 aanbeveel om die vryburgers ,door middelen daar toe te beramen en aante wijlen, den traan self te laten branden."121) In die volgende jaar word dan ook 'n vyfjarige kontrak gesluit met Simoii van der Stel en Johannes Phijffer waarby die traanbrandery aan hul opgedra word op voorwaarde dat hlll jaarliks aan die Kompanjie moet !ewer 25 leer sonder betalilig en verder 'n maksimum van tien leer teen vier swaar stuiwers per kan. Die Kompanjie sal hul van gereedskap voorsien, maar die offisiere van skepe van die Kompanjie sal die reg he om op die eilande te jag.122) In 1716 egter, voor die verstryking van die kontrak, het die Kompanjie tot die besluit gekom dat dit voordeliger sou wees om self weer sorg te dra vir 4ie traanbrandery. 123) Aansienlike moeilikheid is egter spoedig weer ondervind om in die sterk aanvraag na traan te voorsien en wel veral in die van die Kaapse publiek. So ver het die aanvraag die aanbod oortref dat a1 in 1717 die gewone prys van traan tot byna 114 ) C. 510 : Uitg. Br. 1710-'13, pp. 268-269. C. 509 : Uitg. Br. 1707-'09, p. 882. 116 ) C. 6: Resolutien 1686-'99, p. 298 en C. 681 : Orig. Pl. Bk. 1686-1709, PP· 65-66. · · 117 ) C. 508: Uitg. Br. 1704-'06, p. 1404. 118 ) V.C. 10: Dagreg. 1684-'86, p. 938. 119 ) C. 510: Uitg. Br. 1710-'13, p. 331. 120 ) V.C. 36 : Rapp. der Commiss. 1657-1764, p. 509. 121 ) C. 7 : Resolutien 1700-1710, p. 550. 12 2") C. 8 : Resolutien 1710-'13, pp. 164 en 169-171. 123 ) C. 11 : Resolutien 1716-'17, pp. 216-219. 1 6 ~ ) Stellenbosch University http://scholar.sun.ac.za 59 ,. neentien Kaapse guide per halfaam gestyg het.124) Dit is derhalwe verstaanbaar dat groat onwilligheid sou getoon word (afgesien van besware in verband met vervoer en bewaring) om traan na Batavia uit te voer teen vyf guide per halfaam. In hierdie jare is selfs aanmerklike hoeveelhede klapper- en raapolie uit die Ooste ingevo~r om in hierdie behoefte te help voorsien.1 25) Dat besef is dat die oorsaak van hierdie onvoldoende voorsi_ening van traan moes gesoek word in die toenemende skaarste van die rob be, blyk hieruit dat in 1751 twee of diie opsigters op Dasseneiland geplaas is om die diere te beskerm teen die gedurige slagting en verjaging deur die bemanning van passerende skepe. ,Op (so) een baldaadige wijze" is die robbe deur skeepsvolk verniel ,dat men daar te plaatse in een Jaar of Drie herwaarts tot groot Nadeel der E. Comp. geen Traan van belang heeft kunnen Branden."126) Die diere is ook nie afieen verminder in getalle nie, maar so sku gemaak dat hul van die eilande·begin wegtrek het. 127) Hoogswaarskynlik egter het die gereelde vangs ook 'n aansienlike rol gespeel in die vermindering en' verwilde-. ring van hierdie diere, 'n vermoede wat_gesterk word deur die feit dat die robbe later in die agtiende eeu a1 skaarser geword het totdat die vangs eindelik gestaak is.1 2B) Die geskiedenis van die robbevangs bestaan dus soos gese grotendeels uit die ontwikkeling van die mark van die produkte van die vangs. Weens die geleentheid tot uitvoer van die velle, was die robbe/ vangs in die aanvangsjare die belangrikste nywerheid waarmee die Kompanjie selfs dertig uit 'n totale besetting van tagtig129) gedurende omstreeks vier maande van die jaar aan die werk gehou, het. Maar die afset in die buiteland het nie lonend geblyk nie en die aanvanklike hoe verwagtinge wat dit gewek het, is spoedig teleurgestel.130) Teen die helfte van die agtiende eeu sou die bedryf deur slegs ongeveer 'n halfdosyn man (uit duisende) behartig kon word. Maar die aanvraag na traan het steeds toegeneem, eers van Batavia en toe van die Kaapse publiek. Daar aan die een kant 'n aansienlike behoefte aan brandstof bestaan het en aan die ander kant die robbe sterk in aantal afgeneem het, het die plaaslike prys ·meer as verdubbel. En dit het-afgesien van ernstige vervoer- en bewaringsprobleme-die uitvoer teen 'n veellaer.prys tot baie geringe hoeveelhede beperk. Hoof.,. saaklik weens die feit dat hierdie nywerheid heelwat 'kapitaal vereis het, het dit grotendeels en meestentyds in die hande van die Kompanjie self gebly. 1 u) Bereken op grond van C. 125 ) 126 ) 127 ) 128) 129 ) 180 ) I I I I : Resolutil!n 1716-'17, p. 458. In 1719 bv. word die ontvangs van ses leer klapperolie erken en om nog 20 leer versoek: C. 512: Uitg. Br. 1718-'20, PP·.490-491. Sien verder o.a. C. 515A: Uitg~ Br. 1725, p. 1055. C. 43: Resolutil!n 1751, pp. 99-100; ook V.C. 27: Dagreg. 1751-'55, 16 Maart 1751. ' C. 703 : Mem. en Instr. 1747-'64, pp. 137-141. Memorie van Egbertus Bergh, in Theal, Belangryke Hist. Dok., Ill, p. 34· C. 493 : Uitg. Br. 1652-'61, pp. 349-350. Vgl. Seal Fisheries (in Encycl. Brit., XX, p. 242). Stellenbosch University http://scholar.sun.ac.za HOOFSTUK V. ROBBEVANGS. Soos reeds vermeld was die streek waar die volksplanting gestig is, een van die Suid-Afrikaanse kusdele wat voor 1652 die beste bekend was. Dit was gelee digby die vermaarde robbegebied van dle Kaap, wat horn· uitgestrek ~et valiaf Robbeneiland oor Dassenelland tot by die eilande van Saldanhabaai, 'n robbegebied wat alreeds die skepe van Europese .nasies-waaronder ook Nederlanders~aarheen gelok het.1) Dit spreek dus amper vanself dat Jan van Riebeeck, bekend met di.e robbevangs en ook tot op seker hoogte met die Kaapse toestande, reeds in die eerste jaar van die nedersetting horn begin toele het op bogenoemde vangs. Dit is natuurlik dat hy in die eerste plek sy aaiidag op die nabygelee Robbeneiland sou vestig. In Julie 1652 wend die Kommandeui. 'n vergeefse poging aan om ·op hierdie eiland te land ,om de inspecti~ te nemen van's eilands situatie en gelegenheid, ten einde metter tijd aldaar robben mogten laten vangen." 2) Maar nadat in September van dieselfde jaar daarvandaan 'n lewendige jong rob na die Kaap oorgebring is en gerapporteer is ,dat 4ezelve daar maar. tamelijk abundant waren," 3) het van Riebeeck horn weer daarheen begeef om 'n persoonlike ondersoek in te stel. Van die robbe ,die · daar in groote abundantie vonden, met vrij dik spek op het lijf en schone dikke vellen," het hy laat vang en afgeslag en die vooruitsigte as rooskleurig beskou. 4) In die volgende jare is egter bevind dat die robbe wat daar al tot 'n aansienlike mate weggevang is voor 1652, nou nog verder deur die gedurige aanwesigheid van mense in die nabyheid, die eiland meer en meer verlaat het. Reeds in 1654 word die robbe daar nie meer volop genoeg. beskou om 'n spesiale vangs die moeite werd te maak nie. Dit is dan ook oorgelaat aan die skaapwagters daar 5) wat egter nie in die geleentheid was .om baie te vang nie ,alsoo daer (in 1655) qualijck in een maent 3 robben op quamen." 6) Die vangs op Robbeneiland het dus spoedig op niks uitgeloop. 7) 1) 9) 8) 4 5 . 6 ) ) ) 7) Reeds op die eerste tog langs die kus in 1652 blyk dit dat Joris van Spilbergen se Joernaal bestudeer is. Sien Dagv. v. v. Rieb., I, p. 92. Dagv. v. v. Rieb., I, p. 38. Ibid., p. 53· Ibid., p. 54· Ibid., pp. 322 en 325. .. · Ibid., p. 535· ln 1663 word bv. verklaar dat ,eenige Jaren hel'Waerts geen Robben meer •.• op de Clippen van't robben Eijlandt gesien noch vernomen en zijn." (C. 494: Uitg. Br~ 1662-'67, pp. 470-471). · 60 Stellenbosch University http://scholar.sun.ac.za 61 '· Dit was die Dasseneiland-Saldanhabaaigebied met sy hele aantal eilandjies wat by uitstek die terrein van die robbevangs aan die Kaap sou word. Toe in Oktober 1652 hierdie terrein vir die eerste keer ondersoek is> is bevind nie alleen dat die Franse hier die vangs op 'n groot skaal beoefen het nie, maar ook dat die robbe hier nog ,in ontallike meenighte" aanwesig was. 8) Groot winste op die gebied ~an die vangs is dan ook in die vooruitsig gestel : ,men ... niet eeJ;ls en behoeffde te twijffelen off men sal {robbe) .. , in sulckeri grooten meenichte cunnen. becomen" dat die Kompanjie se onkoste aan die Kaap daaruit mettertyd ,alleen wel rijckelijck" gedek sal kan word. 9) Dieselfde jaar a1 is met ·die vangs daar op 'n groot skaal 'n aanvang gemaak en hoewel daar spoedig daarna geen aanvraag meer was na robbevelle nie, is die bedryf aldaar elke somerseisoen vanaf Oktober gereeld beoefen, en wel gedurende meer as twee-derdes van hierdie honderd jaar deur die Kompanjie self. Alleen vanaf die aanvang van 1658 tot 1684 en weer van 1711 tot 1716 is dit oorgelaat aan die vrye Saldanhavaarders . . Hoewel dit 'n vasomlynde gebied gevorm het, val dit tog duidelik in twee aparte dele, nl. Dasseneiland en die eilandjies in en by Saldanhabaai gelee. Omdat eersgenoemde nader aan die Kaap was, is dit reeds vroeg as die hoofkwartier van die vangs beskou en is daar 'n huis gebou en 'n klein battery opgerig ter beskerming .van die · robbevangers en die produkte van die vangs. 10) Hier het die Saldanhavaarder Willem van Dieden dan ook .'n aantal hamels aangehou tot onderhoud van sy volk. 11) Te· Saldanhabaai is op verskeie eilandjies robbe gevang, o.a. op Mar'cus..:, Jutten-, Madagasen- en Vondclingeilande12) en die vangs kon gerieflik afgewissel word. Maar die vangs het a1 vroeg beurtelings plaasgevind in Saldanhabaai en' op Dasseneiland,13) die twee gebiede waar dit gereeld beoefen is tot .omstreeks die twintiger jare van die agtiende eeu toe die vangs meer bepaald beperk is tot Dasseneiland.14) Weens die gereelde vangs en verjaging van robbe deur skeepsvolk het hierdie diere teen die middel. van die agtiende eeu so sku begin word ,dat zij een anderen verblijf plaats komen te Soeken,. als het Dassen Eijland."15) En hoewel die vangs van maer en jong robbe nou ten strengste verbied is en opsigters te Dasseneiland geplaas is om beskerming aan hul teen die matrose te verleen,16) sou die vangs later daar gestaak moes word en na die eilande in die mond van Saldanhabaai (veral Vondeling) verplaas wordY) &) Dagv. v. Rieb., I, p. 9 89. Ibid., p. 104. 10 ) Dagv. v. v. Rieb., I, p. 401 ; C. 493 : Uitg. Br. I652-'6I, p. 225. 11 ) C. 3 : Resolutien 1674-'78, p. 589. 12 ) V.C. 5: Dagreg. r667-'70, p. 152. 13 ) oar. v. r. v. Rieb., n, p. 20. , 14) Vg . C. I7 : Resolutien 1722-'23, p. 130; C. 513 : Uitg .. Br. 1721-'22, p. 1047· 16 ) C. 703 : Mem. en Instr. 1747-'64, p. 8r. 16 ) C. 509 : Uitg. Br. 1707-'09, p. 882 ; C. 5IO : Uitg. Br. I7IO-'I3, p. 269; C. 703 : Mem. en Instr. 1747-'64, p. I37-141. 17 ) Mentzel, Beschreibung des Vorgebirges, I, p. 99· ) Stellenbosch University http://scholar.sun.ac.za I I Maar weens die sterk vermindering van die robbe teen die uitgang van die agtie:nde eeu sou die vangs ook daar opgegee moet word. 18) Tervryl reeds a1 in die tyd van Jan van Riebeeck die ondersoeking . van St. Helenabaai as moontlike vanggebied aanbeveel is,U) was die ontdekking van nuwe gebiede een van die oogmerke waarmee die ~ hoeker ,De Bode" in 167jlangs die weskus uitgestuur is. Instruksies is gegee dat vanaf St. Helenabaai ·a1·1angs di~ kus gehou moes word en dat hu1 ,,naauwkeurig (moet) ondersoeken wat bhaijen en Eijlanden daar omtrents te vinden zijn, en ook Letten of daar·ook goede gelegentheijt tot versameling van Traan is. " 20) Die Saldanhavaarder Willem van Dieden het as deskundige dan ook meegegaan. Hoewel op hierdie tog op 26° 36' 'n eiland ontdek is wat ,beeter 't Nuw ·Robbeneylandt genaemt (mach) werden, alsoo die hier met duysende in overvloet sijn," 21) is die kus o:nherbergsaam bevind en die land dor en kaal. Na hierdie afgelee eiland op die weskus sou dus nie gemaklik vaartuie afgestuur kon word vir die robbevangs nie. Maar ook in die waters oos van Kaappunt is met 'n eiland waarop robbe aanwesig was, kennis gemaak en wel in 1687 toe die Kommandeur Simon van der Stel dit nader ondersoek het. Hierdie eiland -waaraan toe geen naam gegee is nie-is so oordek met robbe bevind dat die volk wat aan land gegaan het· om 'n paar te vang, skaars hu1 voet kon neersit, ,springende de robben met su1cke menigte in zee, dat de schuyt int aa:nkomen niet bekwamelijck drijven konde" toe hu1 begin om enige daarvan dood te .slaan:22) Dit was waarskynlik hierdie eiland waarna Kaptein Bergh in 1711 vervrys het toe oorweeg is hoe om genoeg traan te brand om in die plaaslike aanvraag en die van Batavia te voorsien. Volgens Bergh se mening sou daar genoeg traan.te brand wees, en Kommissaris de Vos het aanbeveel dat hierdie kwessie in oorweging· geneem moes word. 23) In hierdie periode is daar egter geen gereelde robbevangs beoefen nie. Hoewel die kuste oos en wes van die Kaap goed bekend was en ook kennis gemaak is met eilande waar robbe verkrygbaar was, het tog geen uitbreiding van die terrein van die vangs plaasgevind nie buitekant die gebied waarin die vangs a1 in 1652 beoefen is. Die rede hiervoor moet gesoek word in die omstandigheid dat terwyl die Dasseneiland-Salda:nhagebied 'n uitnemktobermaand, die beste aan hierdie twee vereistes voldoen, het dit heel vroeg 'n vaste gebruik geword om ongeveer hierdie maand te begjn met die vangs wat dan ria gelang van omstandig24) Dagv. v. v. Rieb., I, pp. I74-I75· 25) Ibid., p. 266. 86 ) Ibid., pp. 405-406. Stellenbosch University http://scholar.sun.ac.za hede vir 'n korter of !anger tyd sou aanhou. 27) Toe die robbe later begin afneem in getalle, is nog strenger aan hierdie gebruik vasgehou om die diere nie te sku te laat word nie en nog verder in getalle te laat verminder nie. Aanvanklik is robbe gedood deur hul op die kop te slaan met ·knuppels versterk met ysterbande om te voorkom dat die hout sou splyt. 28) Maar. tussen die sewentiger en tagtiger jare van die sewentiende eeu het hier 'n verandering ingetree en is hul voortaan deur die wildskutte geskiet. 29) Vermoedelik is hierdie wysiging aangebring omdat die robbe wat voorheen so mak was dat hul nie wou padgee nie, later weens die gereelde vangs en verjaging deur matrose so wild geword het, dat moeilik tot digby hulle genader kon word. Dat hierdie diere gevaarlik kon byt moet egter waarskynlik ook hierby in aanmerking geneem word. By die bereiding van velle is spoedig 'n vaste metode gevolg. Die eerste stap was om die vel met vilmesse af te slag. Eers is die bene eenvpudig afgesny, maar toe bevip.d is dat daardeur te groot gate in die vel gemaak word, is die vlees uitgehaal. Later is egter weer bevind dat hierdie beendele te veel onderworpe was aan bederf en het die ou metode weer in gebruik gekom. 30). By die sogenaamde ,moffevellenkens" is die vlees en vet ook netjies uitgehaal en wel deur die kleintjies voor by die nek, pens en stert oop te sny. 31) Nadat die rob gevil was, is die oorgeblewe vet op skraapbanke met skraapinesse verwyder en die· skoon vel dan (volgens Franse gebruik) met agtien houtpenne uitgestrek om droog te word. 32) Traan is verkry deur die spek van die vlees af te slag, dit in traanketels uit te brand en in ,traen ofte ,coel backen" op te vang waar dit afgekoel en gesuiwer is. In die eerste seisoen is die robbespek na die Kaap vervoer en daar in die redout ,Traenenburgh" uitgebrand, wat o.a. vir hierdie doel opgerig is op 'n hoe duin digby die mond van die Soutrivier. 33) Maar vanaf die tweede jaa~ is die traan op die eilande self gebrand in 'n ,keetel (of ketels) die aldaar fomuijs gewijs is gemetselt."34) en met hout wat meegeneem is. Vandaar is die traan dan oorgevoer na die Kaap in vate van verskillende groottes. In die robbevangs as 'n agteruitgaande bedryf wat teen die uitgang van die agtiende eeu sou verdwyn, kan weinig ontwikkeling verwag word. Vera! weens die ongunstige natuurlike omstandighede vir hierdie. tydperk, was daar geen uitbreiding van terrein nie buitekant die aangewese gebied wat reeds in die eerste jaar in gebruik was. Inteendeel was daar 'n beperking van die vanggebied. Ook die vangmetodes het feitlik onveranderd bly voortbestaan. 27 28 ) ) 29 ) 30 31 32 33 ) ) ) ) 34 ) Vgl. ibid., p. 509. Ibid., p. 90. Vgl. V.C. 9 : Dagreg. r68o-'83, p. II56; C. 429 : Ink. Br. 1707-'08, p~ 646. C. 409 : Ink. Br. r649-'6o, p. 374· C. 493 : Uitg. Br. r652-'6r, p. 584. Vgl. Dagv. v. v. Rieb., I, pp. 173, 394 en 562. Ibid., p. I7I ; C. 493 : Uitg. Br. r652~'6r, p. 63. C. 702 : Mem. en Instr. 1686-1722, p. 573· Stellenbosch University http://scholar.sun.ac.za HOOFSTUK VI. WALVISVANGS. In die honderd jaar onder behandeling was die walvisvangs ~an die Kaap van uiters geringe ekonomiese betekenis. Aangesien daar slegs vier walvisse in hierdie tyd gevang is-ongetwyfelq veel minder as voor die stigtiiig van· die volksplanting-kan daar geen sprake wees van 'n gereelde uitoefening van die bedryf nie. Die geskiedenis van die walvisvangs in hierdie jare is dan ook slegs die geskiedenis · van die verskillende skemas wat op tou gesit is en die oorsake van htil mislukking. Soos voorheen vermeld, was Europese nasies nie alleen reeds v66r 1652 bekend me.t die feit dat walvisse in die wintermaande volop was aan die, Suid-Afrikaanse kuste nie, maar is by tye ook die vangs daar gereeld waargeneem. 1) Die Nederlanders was die eerste ter plaatse. Voorts, aangesien omstreeks die helfte van die sewentiende eeu die bloeitydperk van die Nederlandse. walvisvangs in die Noordpoolwaters 'n aanvang neem, sou ons verwag dat die by die hand neem van die walvisvangs in die ryk Kaapse waters oorweeg sou word. Deur Jansz. en Proot is dit ook in hul ,Remonstrantie" as 'n winsgewende bedryf in die vooruitsig gestel, en in sy aanmerkings hierop het .J an van Riebeeck, die toekomstige eerste kommandeur van die Kaap, verklaar dat hy kans sien om die walvisvangs aldaar op 'n · voordelige wyse vir die Kompanjie te beoefen. 2) Van Riebeeck was ook bevoegd om oor die walvisvangs 'n opinie uit te spreek want hy het ondervinding daarvan opgedoen in feitlik die enigste leerskool wat in hierdie jare daarvoor bestaan het, te wete die walvisvangs te J an Mayeneiland en Spitsbergen. 3) Met die oog op die walvisvangs daar het hy dan ook aan die Kaap aangekom , versien wesende . . . met ... sommige gereetschappen tot walvis ... vanghste." 4) Die feit dat die Nederlands-Engelse oorlog van 1652-1654 toe aan die gang was, wat die prys van walvistraan laat styg het, was 'n verdere sterk aansporing om die vangs by die hand te neem as 'n bron van wins ter dekking van die onkoste verbonde aan die Kaap. Hierdie jare word egter gekenmerk deur die besonder wisselende en onsekere vooruitsigte van die walvisvangs. Aanvanklik het J an van Riebeeck die vooruitsigte as baie roos- · kleurig beskou, ma~r die onmiddellike by die hand neem is ver1) Vgl. Vedder, Die Voorgeskiedenis ·van Suidwes-Afrika, p. 7· 2 ) 3) 4 ) Sien p. 17. Vgl. Molsbergen, Jan van Riebeeck, pp. 61-62. C. 493 : Uitg. Br. r652-'6r, p. 6 (No. 4, 13 Mei 1652). 65 Stellenbosch University http://scholar.sun.ac.za 66 hinder deur tydelike faktore. ,Na alle apparenti~" skryf hy reeds op 13 Mei, ,uijt die (walvis-) vanghst's Comps. liier doende oncosten metter tijt alleen wel mochte goet gemaeckt worden." 5) Gedurende die eerste winter was Tafelbaai gedurig vol walvisse ,die ... zoo . mak scheenen, dat zij ligt zouden te vangen zijn." 6) Maar ,doordien wij nog te veel ander nodiger werk onder handen hebberl" wat die beskikbare volk se volle aandag vereis het, sowel as weens die ontbreking van genoegsame walvisvangs-, traanbrandery- en .traanbewaringsgereedskap, moes 'n meer geskikte tyd afgewag word~ 7) · Dit . was nou juis die eintlike baanbreekmaande waarin nie alleen _vir die mees noodsaaklike verversings vir die Kompanjies skepe gesorg Il).oes word nie, maar ook fortifikasies en ander onontbeerlike geboue opgerig moes word. In hierdie tyd sou dus beswaarlik arbeidskragte vir ander minder essensiele doeleindes opsy gesit kon word. Voorts was die walvisvanggereedskap wat rileegeneem is, nie toereikend nie en bowendien gebrekkig. Die Kaap was van slegs twee ,biscaijse sloepe" voorsien en hul was so swak uitgerus dat met hu1 'n walvis nie gevang kon word nie. Nog twee goeduitgeruste sloepe moes dus vanuit die moederland toegestuur word. 8) ·Maar dit was veral traanbrandery- en bewaringgereedskap waaraan daar 'n aansienlike behoefte was. Uit · Nederland moes eers vaatwerk, materiaal vir die traanbakke, vir die traanoonde veral 'n groot hoeveelheid bakstene, en voorts pype wat die traan oor die koelbakke moet lej, yerkry word. 9) Ook is getrag om uit die retoerskepe die nodige vaatwerk op te doen. In tussentyd is alles in werking gestel om die walvisvangs by die hand te m!em. So word in Augustus 1652 besluit om die bemanning van die passerende skepe aan land 'n hand te laat bysit om die fort te - voltooi en ,de walvis vangst ... te spoediger ende vroeger bijder handt mochte genomen worden." 10) In Oktober word besluit om die redout , Traenenburgh" by die Soutrivier te bou ,om bij de walvis vangers ende traencokers beseth ende bewaert te worden" eil vanwaar ook ,eene bekwame uitkijk na de walvisschen . . ., die de baai mogten inkomen" sal wees. Daar sou die stank en rook wat met die traailbrandery gepaard gaan geen · onplesierigheid en siekte veroorsaak nie. 11) Hierdie stellige verwagting dat die vangs spoedig in aanvang sou kon neem, is ook gesterk deur die omstandigheid dat in Januarie 1653 Saldanhabaai ,doorgaens soo machtige vol walvissen'' bevind is ,dat te verwonderen ware."12) Twee of drie maande daarna egter begin die praktiese ondervinding van werklike toestande aart die Suid-Afrikaanse kus die aanvanklike . 5) lbid., p. 13 (No. 4). Dagv. v. J. v. Rieb., I, pp. 27, 37-41, 45-:-48. 7) Dagv. v. J. v. Rieb., I, pp. 22 en 38. 8 ) Ibid., p. 22; C. 493 : Uitg. Br. 1652-'61, pp. 13 en 16. 9) Ibid., p. 38; Ibid., pp. 12-13 (No. 4, 13 Mei rll52). 10 ) C. r : Resolutien 1652-'63, p. 13 (13 Aug. 1652, No. 7). 11 ) Ibid., p. 23 (2 Okt .. 1652, No. ro). 12 ) Dagv. v. J. v. Rieb., I, p. 172·; sien ook pp. 184 en 194. 6 ) Stellenbosch University http://scholar.sun.ac.za :.. I I ! I i oordrewe optnmsme van van Riebeeck te temper. Vireers het reeds gemelde belemmeringe hul nog sterker laat geld. Verskillende faktore het die voltooiing van die fort vertraag. Hul het een van die twee slofpe verloor. Nog meer en beter vanggereedskap word nodig geag. Weens ,die vlak water digby die strand word bevind dat walvisse nie daar beheer kan word nie, maar in die oop baai, en daarvoor is 'n vaartuig van ten minste die groott~ van 'n galjot onontbeerlik. Voorts, is daar groot gebrek aan bergplekke en vate vir die .traan, en veral aan boustowwe om steenbakke onder die grond te bou.13) Maar van Riebeeck self moet nou ook beken dat sy vroeere verwagtings te rooskleurig was en dat ernstige moeilikhede in die weg staan van 'n suksesvolle vangs : ,edoch mijns gevoelens ... sal ... (die walvisvangs) ... vermits die harde winden hier weijnigh cunnen beschicken, ende met al te grooten prijckel vermenght wesen. " 14) Die walvisse wat bier in die wintermaande volop is, sal ,na ogenschijn redelijck facil . . . te becomen wesen als 't hier niet al te hard en woeij, waer door de sloepen met volcq ende al verdrijvende ofte van de visschen uijt de baij gesleept wordende souden quijt raecken."15) En hierdie risiko is so aansienlik ,datter qualijck sal behoeven aengedacht te worden, sullende misschien van de robben, sonder prijckel ende met minder oncosten, so veel (traan) wel te crijgen wesen als ... nodigh wesen sal."16) Van nou af sou die robbevangs dan ook die behoefte aan traan gedeeltelik voorsien en dus tot 'n mate die walvisvangs vervang. Teen die helfte van ·1653. het die vooruitsigte van die walvisvangs weer aanmerklik verbeter. Nie alleen was die baai weer vol walvisse nieP) maar die weer was gunstig vir dievangs. Van Riebeeck kon dan ook aan die Kamer Amsterdam skrywe dat ,de walvis vanghst verleden jaer U. Ed. affgeraden vermits de harde winden, bevinden dat sal \ cunnen 1:1engehouden worden, alsoo desen jaare een seer sacht ende bequaem saijsoen van weer ende wint\ hebben gehadt." 18) Ook sy vorige bewering dat die robbevangs genoeg traan sou kan lewer, word nou gewysig ten gunste van die walvisvangs: ,van de robben, 'sal wel redelijck partije traen te becomen wesen: maer den walvis soude _vrij wat meer soden aen den dijck brengen."19) Daar is egter nog 'n groot gebrek aan gereedskap en veral aan biskaaise sloepe waarvan ook die tweede een verongeluk het en ons ,tegenwoordich daer van heele destituijt sijn." 20) So goed het die kanse van die vangs nou weer gestaan dat sonder om te wag op die sloepe 'n. ander vaartuig ingerig is vir die bedryf. 2 1) . 13 ) 14 ) 15) 16) 17 ) 18 ) 19 ) 20 ) 21 ) Ibid., p. C. 493 : Ibid. Ibid., p. Dagv. v. C. 493 : Ibid. Ibid., p. Ibid.,. p. 201 ; C. 493 : Uitg. Br. 1652-'61, pp. 55-58 (No. 12). Uitg. Br. 1652..;'61, p. 56 (No. 12). 58. v. Rieb., I, pp. 222, 225 en 239· Uitg. Br. 1652-'61, p. 173 (No. 25). 224 (No. 38). 238 (No. 42). Stellenbosch University http://scholar.sun.ac.za 68 In Maart 1654 het egter 'n gebeurtenis plaasgevind wat van Riebeeck en die Here XVII tot nadenking sou .stem. By die opspoeling van 'n dooi walvis in Tafelbaai is vir die eerste keer met die suidelike vorm (Balaena australis) van die Noordkaper van die Noord-Atlantiese Oseaan nader kennis gemaak. Hoewel dit bevind is , van grootte ende fatsoen als Noortcaper walvis," het dit sulke klein baleine gehad dat ,de grootste qualijck soo cloeck als de lichste in Groenland vallen" en voorts was dit maar ,~redelijck dick van speck.".22) · Hier ·kom dan nou 'n oorweging vir die eerste keer te berd_e wat daartoe sou hydra dat finaal van di~ walvisvangs .in van Riebeeck se tyd afgesien is. Maar nieteenstaande hierdie ontm?ediging het die vooruitsigte van die vangs nog verbeter. Hierdie winter was· Tafelbaai weer vol walvisse en die weer weer gunstig.23) Voorts was die Kaap nou van twee walvissloepe voorsien en sou binnekort vier meer uit Nederland gestuur word, tesame met die nodige vanggereedskap. Maar wat die bewaring betref, het die Here XVII en die Kamer Amsterdam verklaar dat die ou vate van die uitVarende skepe vir hierdie doel gebruik moes word en ondersoek ingestel moes word. of vasgestampte gate in kleigrond nie aan die Kaap hiervoor sal beantwoord nie. 24) Die laaste skrywe van van Riebeeck het egter die Here Meesters in die moederland sover oortuig van die moontlikhede van die vangs dat ·hul besluit het, ,omme een preuve ·te nemen en tesien wat den walvis vangst aldaer soude mogen beschieten." 25) En om hierdie proef te doen het hul begin om eindelik in 'n onontbeerlike vereiste van die vangs te voorsien, te wete geoefende harpoeniers. 26) Terwyl die Here XVII aanvanklik die uitstuur .van twee of drie beoog het, word later egter van: die Amsterdamse Kamer verneem dat slegs een ,die hem op de walvisvanghst wel verstaat en een ·goet harponier is" na die Kaap sal ga~. 27 ) Maar met die aanvang van 1655 het die vooruitsigte plotseling baie swak geword. Hoewel ander toestande in verband met die vangs belowend gebly ·het, het die mark vir traan-'n uiters belangrike produk-feitlik verdwyn. Terwyl nou verneem is dat Batavia nie meer Kaapse traan nodig het nie, sou die traan. nie in die swaar en rykbelaaide retoerskepe na Nederland uitgevoer kon word nie. Nie alleen het die ruimte ontbreek nie, maar op die lang reis en in die warmte van die ewenaar sou die lekkasie aansienlik wees en die kosbare ladings bederf. En omdat Groenlandse traan nou ook weens die vrede met 22 23 ) ) 24 ) 25 ) 26 ) 27 ) Dagv. v. Rieb., I, p. 318. Ibid., pp. 350-352 en 356-357. C. 493 : Uitg. Br. r652-'6r, pp. 208 en 304 (Nos. 48 en 6r). C. 409 : Ink. Br. r649-'6o, p. 208 (No. 48). Dat dit ook 'n emstige stremming irt die walvisvangs was, blyk uit die ,,Reise nach Java" van Merkleirt (wat irt April 1653 van die Kaap vertrek het) waar hy verklaar ,sie haben ... zu meiner Zeit noch keinen gefangen gehabt ; denn dazu gehoren sonderliche Instrument und Leute, die Wissenschaft haben, damit umzugehen" (p. no). Sien ook Dagv. v. J. v. Rieb., I, p. 352. C. 409 : Ink. Br. r649-'6o, pp. 208 (No. 48) en 303-304 (No. 6r). Stellenbosch University http://scholar.sun.ac.za 69 Engeland vir 25 tot 30 gulde per quarteel in die Nederlande te koop was, sou dit nie die uitstuur van 'n spesiale vaartuig daarvoor reg~ verdig nie. · Onder hierdie omstandighede meen van Riebeeck dat die walvisvangs aan die Kaap nie sal rendeer nie en hy wag op die opinie van die Here XVII voor daarmee 'n aanvang gemaak word. 28) Toe ook nog kort daarop van die moederland vemeem word dat die . harpoenier. wat uitgestuur sou word, die diens opgegee het, het dit geskyn asof die moontlikhede van die walvisvangs a!ln die Kaap in hierdie jare sy nekslag toegedien is. 29) Hoewel walvisse te Saldanhabaai, Tafelbaai en die naburige waters ,overal bij duysenden" aangetref is, en die vier gevraagde walvissloepe ook in 'n goeie toestand ontvang is, het van Riebeeck dus geduldig gewag op die bevele van die Here XVII. 30) Dit is kort daarop ontvang en het weer die hoop laat oplewe dat die walvlsvangs tog as winsgewende bedryf beoefen sou kon word : ,hoewel het senden van traan Ul. door den generael en raden uijt Indien affgeschreven wordt soo verstaen wij evenwel dat Ul. daeromme het vergaderen van de traen niet sullen hebben te staacken maer daerin te continueren want bij aldien daervan eenige quantiteijt souden cunnen becoinen worden meenen wij dat het d'oncosten soude cunnen aff werpen en goet maecken."31) Ook die moontlikheid van die uitstuur van 'n spesiale vaartuig om die traan oor te voer, word voorgehou. 32) Maar van Riebeeck was nou oortuig dat die bedryf aan die Kaap nie winsgewend sou wees nie en in 1656 sit hy sy argumente weer breedvoerig uiteen aan die Here XVII. Eerstens maak hy 'n berekening van die groot uitgawe wat dit vir die KQmpanjie sou meebring. Terwyl ten minste drie sloepe beman deur agtien man benodig sal wees vir di~ vangs self, sal nog 22 vereis wees vir die bewerking van die walvis en sy traan. En aan hierdie volk sal jaarliks/7,500 aan lone en voedsel betaal moet. word. Stel daarteenoor die feit dat die traanla,ding van die spesiale vaartuig op sy meeste ook /7,500 in prys sal behaal dan ,cunnen wij qual. raden te ware gecalculeert wierd soo veel profijt aen den traen vast te wesen."33) Hy is gewillig om 'n proefneming te maak met die walvisvangs, maar die Kaap is nie voor. sien van 'n vaartuig groter as 'n galjot nie en allerhande onkoste sal verbonde wees aan so 'n proefne~g. Die robbetraan wat feitlik as 'n byproduk van die velle geproduseer word, kan in genoegsame ·hoeveelheid vir die .Kaapse nedersetting verkry word, en dit ·sonder ,merckelijcke costen." Indieli die bewindhebbers egter nogtans besluit dat die vangs by die hand gen:eem moet word, 28 ) 29 ) 30) 31 ) 32 ) 33 ) c. 493: 108). C. 409 : C. 493 : C. 409 : Ibid. C. 493: . 'Uitg. Br. 1652-'61, pp. 342 (No. 93), 349 (No. 94) en 389 (No. Ink. Br. '1649-'6o, p, 319 (No. 65). Uitg. Br. 1652-'61, p. 464 (No. 127); Dagv. v. Rieb., I, p. 504. Ink. Br. 1649-'60, pp. 479-480 (No. 95). Uitg. Br. 1652-'61, pp. 524-525. Stellenbosch University http://scholar.sun.ac.za sal uit die ooryloed van walvisse, veral in Saldanhabaai, in hierdie tyd van die jaar 'n goeie hoeveelheid traan verkry kan word. 34) Die Goewemeur-generaal en ·Raad van Indie het horn ook volkome gelyk gegee en onomwonde verklaar : ,;wij van advijs souden zijn, dat werck aen een zijde te stellen en om Importailter saecken, te dencken." 36) En eindelik het ook die Here XVII, en hierdie keer op grond van die swak gehalte van die suidelike Noordkapet en sy traan : ,de wijle ons berigt wort dat daer niet als cleijne .magere vissen vallen, daer weijnich traen van te becomen en buijten ·des oock niet seer goet is,"-beveel dat die walvisvangs aan die Kaap vireers nie beoefen moes word nie. 36) ' Hoewel bierdie eerste walvisvangskema in die tyd van van Riebeeck vir vyf jaar aan die lewe gebly het en baie gereedskap daarvoor uitgestuur is,37) is in hierdie tyd, nie eers een enkele poging aangewend om 'n walvis te vang nie. En dit was ook van Riebeeck self wat, toe hy ondervinding van die plaaslike toestande opgedoen het, die Here XVII afgeraai het om die bedryf te beoefen. Hoofsaaklik is die mislukking toe·te.skryf eerstens aan die swak gehalte van die suidelike Noordkaper en sy traan, en in die tweede plek aan die gebrek aan 'n mark, buitelands sowel as plaaslik. Terwyl aan die Kaap self robbetraan in alle behoeftes voorsien het, het die traanafset te B_atavia opgehou om te bestaan en die daling in prys van Groenlandse traan in Nederland na 1654 die oplossing van die reeds besonder moeilike vervoervraagstuk pog moeiliker gemaak, wat dan ook die moontlike mark aldaar uitgeskakel het. Die betekenis· van hierdie eerste skema le veral daarin dat nou vir die eerste keer al die stremmende faktore wat met latere skemas en pogings weer te voorskyn sou tree, duidelik aan die lig gebring is. Aangesien die Kompanjie in hierdie jare van die· walvisvangs afgesien het, is dit nie vreemd dat die eerste poging tot die vangs deur 'n partikuliere hoeker gedaan is nie. In die kontrak wat die eienaar van hierdie vaartuig met die k.ompanjie aangegaan het om in Tafelbaai verlore ankers op te vis, is ·hy toegelaat om 'n hoeveelheid traan te versamel ten eie bate. 38) En in die laaste wintermaande van 1663 het hierdie hoeker L'Emperiael in Saldanhabaai die vangs' ondemeem met behulp van 'n vry traanbrander. Hoewel sewe walvisse geharpoeneer is, het vyf ontsnap en .ook tw~e harpoene meegeneem. Die spek van die orige twee is· daarop afgeslag en geberg in die hoeker totdat die traan later. op Schapeneiland in die baai uitgebrand kon 34 ) 36 ) 36) · 37 ) 38) Ibid., p. 526. -. C. 409 : Ink. Br. 1649-~60, p. 539 (No. 105). Ibid., p. 590 (No. II4). Vgl. ook Nieuhof, Zee en Lant-Reize, p. ro : ,In de Tafelbay onthouden zich vele walvisschen : daer van men in't eerste zeer goede hope h;ld, om traen van te kooken, doch men heeft door ervarentheit bevonden, dat die te mager zijn, en geen voordeel daer van te trekken is;" ook Schreyer, Reise nach dem Kaplande, p. 56. Vgl. die aanmerking van ,de voorbarige brouketels en walvisvangsttuijg" (C. 495 : Uitg. Br. r668-'7r, p. 10). C. 410: Ink. Br. r66o-'68, pp~ 362-365. Stellenbosch University http://scholar.sun.ac.za 71 word. Hieruit is twintig kartele verkry en opgeslaan in .vate voorsien deur die Kaapse regering. Hierdie walvisvangs sowel as die visvangs in dieselfde baai, het die bemanning van die hoeker dan die visseryvooruitsigte aldaar besonder . rooskleurig laat skilder met hu1 . verklaring dat hu1 ,op dat reijsie in soo korten tijt, en met soo geringen arbeijt meer voordeel behaelt ·hebben, ·als haer van te vooren selffs wel cunnen jnbeelden."39) Hierdie enkele poging tot die vangs het dus aan die lig gebring die ID:Oontlikhede van die Suid-Mrikaanse walvis waarvan tot op daardie tydstip aan die Kaap nie gebruik gemaak is nie. . . Hoewel byna dertig jaar sou verloop voordat weer 'n poging tot die walvisvangs aangewend sou word, 40) was die Kaapse regering altyd tot op 'n sekere hoogte ·gereed om dit weer spoedig by die hand te neem. Nog steeds word gereedskap ,tot den walvisvanck" in sy pakhuise reggehou. 41) Voorts word die moontlikhede van die walvisvangs gedurig voor die oe van die Kaapse owerheid gestel deur die aantreffing van groot getalle walvisse in die Kaapse waters . en die verskyning af en toe.· selfs in Tafelbaai van , ontallijcke meenigte." 42) In hierdie jare het ook heel party hiervan op die kus van Tafelbaai en omstreke gestrand en opgespoel, waaruit somtyds ge~inge hoeveelhede traan gebrand is. 43) Dit was dan ook die opspoel van drie Noordkapers in 1684 en die verkryging daaruit van ,68 halfamen uyttetmaten schoonen traan " wat Simon van der Stel die moon.tlikhede van walvistraan laat insien het: ,'t ware te wenschen dat wy tot ontlastingli van de Caapse ongelden op soodanige manier wat veel van dat vischveth boven de ordinarii quantiteijt robbentraan, die nergens na soo deugtsaam schijnt als deese p-aan, om India daar van wat rijckelycker ·, te cunnen provideeren conde . magtig werden." 44) ·En aangesien traanbranderygereedskap nou ook vervaardig is, 45) kan ons verwag dat hierdie. vooruitstrewende Korinnandeur nie altyd tevrede sou wees om walvistraan ,op soodanige manier" te verkry nie, maar die vangs self by die hand sal neem. Dit het dan ook geskied met spesiaal uitgestuurde sloepe en harpoeniers in die wintermaande van 1692 en 1693 toe viermaal jag gemaak is op die Noordkapers in Tafelbaai, drie togte waarvan Simon van der Stel persoonlik meegemaak het. In Augustus 1692 het. die eerste plaasgevind en hoewel ,een derselver met harpoen en lens wel dapper doorregen" is en 1;1a alle waarskynlikheid gevang sou \ !. f l 39 ) 40) 41 ) ' 42 ) 43 ) 44 ) 46 ) C. 494 : Uitg. Br. 1662-'67, pp. 471-472. Sien ook V.C. 4: Dagreg. 1662-'66, pp. 426, 439, 442-443 en 454-455· Hier word die. vangs van 'n kleintjie deur skeepsvolk in 1667 buite rekening gelaat. Sien Herport, Reise nach Java 1659-1668, p. 169. V.C. 8: Dagreg. 1677-'79, pp. 280 en 458; V.C. 7: Dagreg. ·1674 en 1676, p. 296. V.C. 8 : Dagreg. 1677-'79, p. 316; V.C. 6 : Dagreg. 1671-'73, pp. 140141. ! Vgl. V.C. 6 : · Dagreg. 1671-'73, pp. 136-139 en 387-390. V.C. 10: Dagreg. 1684-'86, p. 356. Ibid., p. 354· • Stellenbosch University http://scholar.sun.ac.za 72 geword het, het 'n sterk opkomende noordwestewind die vangers verplig om die tou af te kap en veiligheid by die land te gaan soek. 4 6) Omdat hul nie gedurf het om die walvisse ,bij dit veranderlyk weer" buitekant die baai te agtervolg nie, het die volgende tog in Mei 1693 ·gedaan, ook mislukY) In Julie het Simon van der Stel eindelik daarin geslaag om 'n Noordkaper aan land te bring, dog was verplig om ,nog een ander en veel grooter" weens ,d' opkomende avond" los te laat. 48) Sy laaste tog spoedig daamtt toe hy , wederom met eenige chaloupen op die rhe~' uitgevaar het, het niks opgel~wer nie. 49) Hierdie doelbewuste poging van Simon van der Stel om die walvisvangs by die hand te neem sou dan ook die laaste wees wat tot die helfte van die agtiende eeu aangewend sou word. Mgesien van die swak gehalte van die Noordkaper aan die Kaapse kus, het probleme wat vangs self betref, by die Kompanjie die deurslag gegee om af te sien van die Walvisvangs' as 'n nie-renderende bedryf. Die walvisse was nie permanent aanwesig nie, maar is meestal net in die winterseisoen aangetref wanneer die besonder veranderlike weer die see dikwels _te onstuimig gemaak het om te bevaar met die klein, oop en dikwels gebrekkige, skuitjies, wat in daardie tyd in gebruik was in die walvisvangs. Maar ook die aard van die Suid-Mrikaanse kuswaters self het stremmend gewerk. In teenstelling met die toestande in die Noorde was die geharpoeneerde walvisse, as gevolg van die vlakheid van die Kaapse kuswaters, geneig om dikwels na die oppervlakte te kom, waardeur hul hul kragte lank behou en die skuite die oopsee insleep. Die geskikste baai vir die ondememing van die vangs sou. dus ongetwyfeld Saldanhabaai wees waar die uitgestrektheid van die beskutte waters die gevare van die oopsee sterk sou verminder. Maar daar sou dan 'n walvisstasie opgerig word en wel teen 'n taamlike hoe koste, terwyl 'n goeie vangs, en vera! 'n wirisgewende vangs, glad nie verseker sou wees nie. Want terwyl die plaaslike aanvraag na traan teen 'n baie geringe koste heeltemal uit die robbevangs voorsien kon word, het nog steeds die emstige vervoerprobleem bestaan-wat uit van Riebeeck se jare dateer-in verband met 'n buitelandse afset en vera! die in Nederland. 50) Hoewel Kommissaris van Hoom in 1710 die brand van traan van Noordkapers aangemoedig het, 51) is dit eers in 1723 dat die beoefening van die walvisvangs weer emstig oorweeg is. En hierdie keer het dit van die Here XVII self ultgegaan en hierdie liggaam het in 'n skrywe aan die Kaapse regering verklaar : ,ons voorgekomen synde. dat inde Saldanhabay verscheyde Walvissen soude weesen en haer vertonen soo willen wy wel 't in UE consideratie geeven off niet eenigh V.C. 12: Dagreg. 1689-'90 en 1692, pp. 956-957. V.C. 13: Dagreg. 1693-'95, p. 157· . · ' 8) Ibid., pp. 209-210. 49) Ibid., p. 214. 50 ) Sien C. 515 : Uitg. Br. 1724, pp. 67-69. il) V.C. 19: Dagreg. 1709-'10, pp. 161-162. 46) 47 ) • Stellenbosch University http://scholar.sun.ac.za \' 73 i I I l profijt met het vangen derselver voor de Comp. · soude te doen weesen." 52) Voorts, word die Kaapse regering gevra om sy opinie uit te spreek oor die beste metode en benodighede vir die vangs. 53) · Die· antwoord was egter onguntsig : ·,w\. . . souden vermeijnen, dat met die ondememinge we)inig progressen ofF voord~el souden ·kunnen gemaakt werden." 54) Maar indien· die Here XVII daarop aandring dat --'n proef gemaak moet word, dan sal twee of drie walvisskuite en bekwame harpoeniers en matrose na die Kaap gestuur. moet 'Word. 55) . Na die poging deur Simon van der 'Stel aangewend, wdrd verwys en verklaar dat ,al in de Jaaren 1692 en 1693 met groenlandsche sthwjten , en harponiers veel moeijte is gedaan geworden, sonder dat het selve ter dier tijd van ver~ere vrugt is geweest." 56) Al die faktore wat toe die vangs laat misluk het, 57) geld nou nog en bowendien blyk uit 'n verklaring ingewin van drie persone niet ondervinding van die Kaapse waters en van Saldanhabaai in die besonder, dat daar nooit Groenlandl)e walvisse gesien is nie, maar net Noordkapers (Balaena australis) ·wat alleen in die slegte seisoen en dart ook nie in groot skole nie, maar slegs vier of vyf tegelyk. 58) Dit het die Here XVII dan ook van hul skema laat afsien en beeindig die aandag wit daar tot die helfte van die agtiende eeu aan die walvisvangs bestee is. Die walvisvangs was dus gedurende die eerste honderd jaar aan emstige belemmerings. onderhewig. . Nie ·alleen was die toestande aan die Kilapse kus on~stig vir die beoefening van die bedryf volgens toenmalige metodes nie, maar die enigste walvissoort wat in hierdie jare gevang kon word, te wete Balaena australis, was, in vergelyking met die Noordkaper van die Noorde, van 'n arm gehalte. Voorts was aan die bemarking ernstige .besware verbonde. Terwyl die betreklik beperkte plaaslike aanvraag na traan deur robbetraan voorsien is, was die vervoerkoste so hoog dat Kaapse walvistraan selde kon meeding met vreemde traan en olie op die buit~landse mark. 59) En dit was veral die geval met die vervoer naNederland wat nie alleen in die reel in swaarbelaaide retoerskepe sou moes geskied nie, maar ook. op die lang reis, en wel deur die trope, die kosbare ladings aan 'n aansienlike lekkasie sou blootgestel het. Voorts, wat balein betref, was die Nederlandse mark---ter beskerming van die Groenlandse vissers:.......gesluit vir die Kaaps,e produk deur 'n invoerverbod. 60) Onder hierdie omstandighede was daar geen gereelde beoefenitig van die 52) ""\··· I~,· C. 439 : Ink. Br. 1722-'24, pp. 613-614. liB) Ibid., p. 614. C. 515 : Uitg. Br. 1724, p. 69. Ibid., p. 70. 56 ) C. 514: Uitg. Br. 1723, p. 750. 57 . ) Sien p. 72. 58) C. 514 : Uitg. Br. 1723, PP• 749-752 ; C. 515 : Uitg. Br. 1724, pp. 67-69; C. 341 : Attestatien 1723-'24, pp. 89-90. 59 ) Vgl. Memorie van E. Bergh in Theal, Belangryke Hist. Dok., Ill, p. 59; Mentzel, Beschreibung des Vorgebirges, I, p. 624. 60) Vgl. Ibid., en Jenkins, A History of the Whale Fisheries, p. 167. 04 ) 55 ) 7 ' ,/ I· I; Stellenbosch University http://scholar.sun.ac.za 74 walvisvangs nie en was die bedryf van baie geringe betekenis aan die Kaap. Dit is betekenisvol dat in hierdie jare.opgespoelde walvisse meer traan opgelewer het as die gevange seediere ; 61) wat selfs. 'n . agteruitgang op die toestand voor 1652 aandui. En omdat m die Nederlandse walvisvangs teen die· helfte van die agtiende eeu verval begin intree het, kan ons nie bra verwag dat van regeringswee in latere jare op hierdie gebied. weer ondernemingsgees aan die dag gele sou 1 wor? nie. · ·· •· · In ons periode het die vryburgers nog nie hietdie bedryf beoefen nie. Nie alleen het die Kompanjie . hulself die alleenreg daartoe voorbehou nie, maar onqer destydse toestande sou hul dit uiters · mbeilik by die _h;md kon geneem het. Terwyl die walvisvangs heel~ wat kapitaal vereis het en onderhewig was~veral met toenmalige metodes-aan aansienlike risiko's, het in die Kaap as 'n nuwe land en onderworpe aan die Kompanjie se handelsbeperkings, kapitaal jUis. in 'n aanmerklike mate ontbreek. Op hierdie gebied merk' mens , dan ook 'n sterk teenstelling op tussen die bedrywigheid van die Kaapse koloniste en die van die Noord-Amerikaanse kolo~ste wat al in 1690 met die Cachalotvangs op hul eie kuste 'n aanvang' gemaak het en VQor die uitgang van die agtiende · eeu hul uiters florerende . bedryf tot in die ryk waters van die Suid-Mrikaanse baaie sou uitbrei.62) c. 61) · 62) Sien Tabel No. 8 in die oorspronklike tesis (saamgeste lop grond van die Dagregister, Uitgaande Briewe en Reisbeskrywings). V.C. 58 : Doe. copied by Theal 1895, pp. 20-21 ; Jenkins, History of the Whale ·Fisheries, p. 223. Stellenbosch University http://scholar.sun.ac.za i. HOOFSTUK VII. VANGS VAN SKULPDIERE. In die reel is skulpdiere van ondergeskikte betekenis :in die vissery. En omdat die Suid-Afrikaanse waters---en die gebied wat in die eerste honderd jaar van die nedersetting ontgin word in die besonder, wat sommige soorte betref---oor die algemeen arm daaraan is, gee dit geen wonder dat hierdie tak van die vissery aan die Kaap van 'n ekonomiese standpunt beskou so gO'ed as geen rol gespeel het nie. I • •. Hoewel die Nederlanders spoedig met die Kaapse skulpdiere en hul voedselwaarde nader kennis gemaak het, wat .taamlik verskil het van die Nederlandse, was die uitsluitlik plaaslike aanvraag altyd baie gering en feitlik beperk tot die kusstreke. In hierdie geringe behoefte is ook net gedeeltelik voorsien deur die beroepsvissers ; want soos by die visvangs was daar 'n aanmerklike mate van selfvoorsieillng. Onder die skulpdiere het. die Kaapse kreef van wee sy veelvuldigheid en voedingswaarde natuurlikerwys in die eerste plek in aanmerking gekom. AI reeds in September van die eerste jaar word ,eenige schoone groote. creefften" deur Hottentotte aan van 'Riebeeck geskenk1) en in 1669 verklaar. die reisiger Schreyer: ,Krebse ohne Scheeren werden hie so grosz, dasz einer ein gut Gerichte gibt."2) Dat die kreefvangs ook llie. beperk gebly het tot die waters om die rotse nie, maar gaandeweg uitgebrei het na die ryker gronde in dieper water, blyk daaruit dat die besetting van Robberieiland in I7C?8 om 'n skuit versoek , om somtijts een visgen oft kreft te vangen. "3) Hoewel kreef in Valsbaai glad· nie so volop is as in 4ie kouer waters van die weskus nie, is die vangs mettertyd ook daarheen uitgebrei. 4) Maar nieteenstaande die feit dat die Kaapse kreef ,zeer gemaklyk .te bekomen" was en ,men 'er menigwerf een aantreft, die vier of vyf pontlenweegt," het hierdie skulpdier wat taamlik sterk verskil van die . Europese, nie alte seer in die· smaak geval nie. 5) Maar aangesien die- waters van Kaappunt veral 'n gebied was waar swart en wit mossels, klipkous, perlemoen en -perdevoetjie aangetref word, sou ons verwag dat ook van hierdie skulpdiere in hierdie tyd gebfuik gemaak is ~m die voedselvoorrade aan te vul. Dit was veral die geval met ·die klipkous ~aarvan heelwat uitgehaal is. ,omdat het 1) • 2 ). 3 ) 4) 5) c. 326 : AttestatH!n 1652-'65, p. 2 (No. 1) . Reise nach dem .Kaplande, pp. 57-58. C. 429 : Ink. Br. 1707-'08, p. 1330. Vgl. Kolbe, Naauwkeurige Beschryving, I, pp. 238-239. !bid;, Mentzel, Beschreibung des Vorgebirges, I, p. 510. 75 .. ..\ I .· Stellenbosch University http://scholar.sun.ac.za vleesch van deze schepselen, wanneer .het gekookt is, eenen zeer goeden · smaak heeft." 6) Aangesien die Kaapse oester (wat van 'n swakker gehalte as die Europese is), hoofsaaklik ooswaarts van Mosselbaai voorkom en in Valsbaai en aan die kuste van die Skiereiland meestal net in klein kolle op. verskillende plekke aangetref word, sou dit nie in oorvloed verkrygbaar wees gedurende die eerste honderd ja.ar nie. Dit was dan ook 'n weddeartikel waarvan die aanvraag die aanbod oortref het · en wat meestal vir die Goewerneur se tafel op sy gesit is. Terwyl dit vroeer nog digby Tafelbaai verkry is, 7) het dit spoedig daar so s~aars geword dat . Is brand Goske twee pogings . aangewend het, en wel gedurende 1673 en 1676, om dit uit Valsbaai waar dit in ·groter hoeveelhede aangetref is, oor te bring om te laat aanteel op die rotse by die Kaapse Vlek. 8) Hierdie pogings het egter nie geslaag nie, waar. skynlik omdat die Suid-Afrikaanse kus met sy versktiiwende sand en aansienlike hoeveelhede modder en afdrifsels as die riviere in vloed is, vir die kweek van oesters ongunstig is. Die kus van Valsbaai sou dan voortaan die vergaarplek van die gesogte oester wees. Na~. Si.ID.on . van der Stel in 1687 op sy tog aan die westekant van hierdie baai die rotse nagegaan het ,om t' oridersoecken of de zee geen oesters soude uytleveren" en hy maar een gevind het ,die goed van smaak was," 9) het dit geblyk dat die oostekant van die baai die rykste gronde bevat het. Daarvandaan sou Goewerneur van Assenburgh in 1709 dan ook o.a. twee honderd oesters ontvang as betaling vir weiregte te Vishoek vir ses maande aan die weduwee Gerrit Cloete toegestaan. 10) En 'n aantal jare daarna toe di~ oesters nog skaarser geword het, getuig Mentzel : ,Der Herr Gouverneur eignet sie sich alleine zu, jedoch .diejenigen, deren Schalen auf vorgedachte Weise zerbrochen werden, schmecken andern Leuten auch gut." 11) Wat die Suid-Afrikaanse pereloester betref, dit het veral ooswaarts , van Kaap Agulhas voorgekom en maar selde in Valsbaai en aan die kuste van die Kaapse skiereiland. Die Kompanjie, wat in sy wins. bejag alle moontlike bronne nagespoor het, het aanvanklik in die hoop verkeer om ook kosbare perels in die Suid-Mrikaanse waters te vind. 12) Toe in September 1655 op 'n ontdekkingstog aan die kus van Vals.;. baai ,korlkens" aangetref word in mossels,13) is 'n paar maande later Nieuwe Algemene Beschryving, II, p. 77; Vgl. ook Voyage de Monsieur · le Valiant, I, p. 13: ,on y mange des orelies de mer, nommees Klepkousen". . 7) Schreyer, Reise nach dem Kaplande, p. 57· 8 ) V.C. 6 : Dagreg. r67r-'73, pp. 798-799 en 833-834; C. 496 : Uitg. Br. 1672-'73, p. 708 ; Theal, History of S.A. before 1795, II, p. 226. 9) V.C. rr : Dagreg. r687, p. 491. 1°) S.G. r : Oude Wildschutte Boek r687-1712, p. 214. 11 ). Mentzel, Beschreibung des Vorgebirges, I, p. no. Vgl. ook Voyage de Monsieur le Valiant, I, p. 13 : ,Les huitres sont tres-rares; on n'en trouve que dans la baie Falso." 12 ) Vgl. C. 493 : Uitg. Br. r652-'6r, p. 869 waar die Here XVII meegedeel word: . ,wij ... groote hoope hebben gehad op ... saet perlen." 13) Dagv. v. J. v. Rieb., I, p. 552. 6) Stellenbosch University http://scholar.sun.ac.za 77 vyf man daarheen gestuur ,om elck een sack vol van daer te halen ende hier te brengen,, tot een nader monster ende preuve. " 14) En hoewel die perels daarin ,soo weynigh ende sleght bevind is dat het de moeyte niet waert was, daer meer nae te laten soecken,"15) word by geleentheid ·van drie ontdekkingstogte 'n paar jaar daama weer beveel om te ondersoek of in baaie en riviere wat in die see uitmond nie oesters of mossels met perels aanwesig is nie. 16) Eers in die latere jare toe 'n groter bekendheid verwerf was met die Kaapse sktilpdiere he~ hulle die hoop laat vaar om kosbare perels aan die Kaap te vind.17) Soos in die jare voor 1652, het skulpdiere nog somtyds gedien as 'n welkomme spys as 'n noodhulp vir diegene wat geen ander voedsel by .die hand gehad het nie., Dit was vcral die geval met weglopers en skipbreukelinge. In Oktober 16)2 teken vier deserteurs aan die kus van Valsbaai in hul joemaal aan: ,voorzagen ons met klipkonten18) om met ons te nemen over het gebergte, die wij bri~en en regen die aan touwtjes en droogden die." 19) 'n Weggelope Engelse matroos vier jaar later het slegs ,een weynigh raeuwe mosselen" te ete kon kry. Daar word op 'n later tydstip ook 'n geval genoem van gedroste slawe wat langs die strand na Groenkloof hulself met krewe en mossels onderhou het. 20) Die opvarendes van die Portugese ,Nossa Senhora dos Milagros" wat in 16,86 digby Kaap Agulha;'! vergaan het, moes vir weke aaneen van vars sowel asgedroogde mossels leef. 21 ) Daar is geen aanduiding dat die mossel wat so 'n gewilde spys in die Vaderland was en so veelvuldig aan die Kaap voorkom, te eniger tyd vir algemene en alledaagse konsumpsie versamel is. Dit was.trouens ook die geval met die talryke anqer skulpdiere met uitsonderfng van die kreef. Met 'n ·beperkte bevolking was die aanvraag daarvoor klein. Eers in die dae van ve;rduursaamde lewensmiddele met lug<;iigte v.erpakking sou die Suid-Mrikaanse kreeftot sy vollereg kom en 'n mark vind in die hele wereld. 14 16 ) ) 16 ) 17 ) 18 ) 19 20 21 ) ) ) Ibid., p. 594· Ibid., p. 596. Ibid., Ill, pp. 18, 449 en 512. -Vgl. Valentyn, Oud en Nieuw Oost-Indi!!n, V, 2, p. n6: ;,een zoort van Mosselen, waar .in kleene en gemeene peerlen vallen, dog die van weynig weerde zijn." ·Sien ook B6gaerts, Historische Reizen, p. 106 en Kolbe, · · · Naauwkeurige Beschriving, I, p. 246. Klipkouse. Dagv. v. J. v. Rieb., I, p. 67. . Ibid., II, p. 26 en v:c. 19: Dagreg. 1709-'10, p. 148 resp. Strangman, Early French Callers at the Cape, pp. 192-'205. Vir ander skipbreukelinge se geb~g van skt¥pdiere •sien V.C. 6: Dagreg. 1671-'73, pp. 656-663 en V.C. 20: Dagreg. I7I1-'14, p. 53· __ :; Stellenbosch University http://scholar.sun.ac.za HOOFSTUK VIII. DIE HUIDIGE STAAT VAN DIE SUID-AFRIKAANSE SEEDIERWERELD. Ons het met die laaste hoofstuk aan die einde gekom van ons eintlike onderwerp. Nou, nadat ons die historiese ontwikkeling van die Vissery · aan die Kaap in die eerste honderd jaar van die nedersetting aldaar nagegaan het en daarby veral getrag het om in a1 sy vertakkinge en · onderdele die ekonomies~ waarde daarvan vas te stel, lyk dit ons nie . onvanpas om hierdie verhandeling by wyse van aanhangsel af te sluft met 'n beknopte Uiteensitting van die hedendaagse staat van die Suid-Affikaanse se~dierwereld van ekonomiese standpunt besien: Hierin sal .natuurlik alleen daardie vis- en diersoorte behandel word wat ekonomiese. waarde besit en tewens sal daarby verskillende faktore van geografies-fisieke aard ter sprake kom, wat die aanwesigheid en getalsterkte van daardie soorte beinvloed. Hierdie slothoofstuk kan in seker mate dien tot 'D. basis van vergelyking tussen die toestand in die verlede en die van die huidige dag sowel wat soorte as hul vangs betref, en sy opname word daarmee ·geregverdig. Die verlede word getoets aan die teenwo~rdige en kan daardeur beter verstaan en geskat word . . Di~ Suid-Mrikaanse waters is op die huidige dag besonder ryk aan seediere. ,Very few people indeed have any idea ofthe great wealth that lies around our sea-coasts . . . The South African Fisheries are amongst those with the greatest potentialities in the world." 1 ) In Suid-Afrika se ,rich and re~arkable fauna" 2) word die gewone seevisse so goed verteenwoordig dat die aantal aangetekend!! soorte in die Kaapprovinsie alleen amper 400 tel en die in die hele Suid.:.Mrika oor 'n duisend. 3) ,The Cape seas", getuig twee skrywers, ,actually t~em with· a truly .wonderful variety of the finny tribe." 4) Geen wonder dan ook dat verklaar word dat Suid-Afrika die mees belowende visbanke besit in die Britse Ryk. 5 ) En van hierdie visbanke 1) 2) . 3) 4) Choles, inleidende artikel (sien S.A. Journ:;U of Industries, Mei 1921, p. 354). Regan, Fishes (sien Encycl. Brit., IX, p. 312). Thompson, The Sea Fisheries of the Cape Colony, p. 154; Barnard, Marine Fishes ·of S.A. (sien Annals of the S.A. Museum, XXI, p. 1028). Nicolls and Eglington, The Sportsman in S.A., p. 133; Vgl. ook Sea Fisheries (sien South and East African Year Book, 1936, p. 136); Theal, History of S.A. before 1795, Ill, p. 294. Maurice, Fisheries (sien Encycl. Brit., IX, p. 298). 78. -.:·· Stellenbosch University http://scholar.sun.ac.za 79 is dit die Agulhas bank met sy omliggende gtonde wat by uitstek beroemd Is as 'n uitnemende visserygebied. Dr. Holder, die beroemde Amerikaanse visserydeskundige; .,always considered that the fishing banks and areas radiatfng for hundreds of miles froni the Agulhas ·Bank were amongst the most prolific fields of the whole world." 6) Nie alleen is die Agulhasbank een van die rykste visgronde in die suidelike halfrond nie, maar dit word ook vergelyk met die New. foundland- en die Doggerbanke, 7) en Gilchrist, die eerste wetenskaplike ondersoeker van daardi~ bank, moet getuig ,that there was. within easy reach of Cape Town an excellent trawling ground, rivalling the North Sea in productiveness." 8) ,The Cape is fortunate", verklaar 'n ander wetenskaplike, ,in the possession of a veritable storehouse of wealth in the shape of the ... L'Agulhas bank, which lies at its very door." 9) \ , ' Maar nie orals kan van dieselfde rykdom getuig word nie. In sterk teenstelling met die diererykheid in die Suid-Afrikaanse seewaters is Suid-Afrika-wat oor die algemeen 'n droe land is~arm aan inheemse varswatervisse. , The . rivers of South Africa.' were remarkable for the poverty of their fish fauna." 10) Suid van die Limpopo is varswatervis skaarser as na die Noorde, en wat die riviere van die Kaapprovinsie betref, hu1 staan bekend vir h'ul armoede op hierdie gebied.U) Die invloed van die geaardheid van die Suid-Afrikaanse . waters en kuste op sy dierelewe en op die gebruikmaking van laasgenoemde deur die mens, kan nie maklik oorskat word nie. Eerstens is die diepte van die seebodem onder die wateroppervlakte van groot bel~mg, want vislewe is hoofsaaklik beperk tot die kus en die banke digby die kus. Met die toename in .diepte neem die lewe in· die see lang- . saam af in intensiteit.12) · Terwyl die groot visbanke van die wereld grotendeels .onder .100 vaam in diepte is, le hu1 almal byna solider uitsondering cinder die 200 vaani en geld 300 vaam as die dieptepeperking.13) In .hierdie opsig is· die. Suid-Afrikaanse seebodem baie 6 . Dunn, The Fishing Industry of the Union (sien The South Mrican Journal of Industries, Mei 1921, p. 354). 7 ) Die Vissersbedryf, Verslag No. 180 van Unie van S.-A., p. 72; Robinson and Dunn, Salt Water Angling in South Africa, p. 157; Bickerdyke, Sea Fishing, p. 432. 8 ) Gilchrist, Report of .the Marine Biologist, p. 2. 9 ) Thompson, The Sea Fisheries,· p. 23; Vgl. ook ibid., p. 65; Vissery Verslag van Unie, No. I, p. 5; Von Bonde, Correlation between Marine Biology, etc. (sien S.A. Journ. of Science, XXVIII, p. 43); V on Bonde, Fish and Fisheries in South Africa (sien Industrial Development in S.A., p. 165). . 10 ) De' Kock, Econ. History .of S.A., p. 275, voetnoot I. 11 ) Native Fresh Water Fish (sien South and East Mrican Year Book, 1936, p. IIIO); Offisiele Jaarboek van Unie van S.-A., No. 16, p. 483; ook Nicolls and Eglington, The Sportsman in S.A., p. 134. 12 ) Meek, The Migrations of Fish, p. 409 . 13) Maurice, Fisheries (sien Enc. Brit., IX, p. 293) ; Howell, Ocean Research and the Great Fisheries, p. 220; Vissery Verslag van Unie van S.-A., No. n, p. 7· · , ' .. ·.. · .. ' ) . : ;~ ' ~ . _ . : I 2. lt- s I "i' .... ·. 2. lt q I .. .·. 4 ;:; ,;.·· ••• •. 3 If. ••• ................· I I .·• s If' I ... ..... 3 K.... I3) . In sterk teenstelling met die ander walvissoorte, het die spermacetiwalvis of cachalot (Physeter macrocephalus) /tande l.p.v. balein en kom dit V ) '' Stellenbosch University http://scholar.sun.ac.za 98 Nieuhof, Joan, Zee en Lant-Reize, door verscheide Gewesten van Oostindien, Amsterdam 1682. ,. Nieuwe Algemene Beschryving van de Kaap de Goede Hoop, I en 11, Amsterdam 1777. Nieuwste en Beknopte Beschryving van de Kaap der Goede-Hope, Amsterdam 1778. Oliver, P., The Voyage of Fran~ois Leguat, I en II, Londen 1891 (Hakluyt Soc.). Ovington, J., A Voyage to Surat in the year 1689, Londen 1929. Paterson, Luit. W., A Narrative of Four Journeys into the country of the Hottentots, and Caffraria, in the Years 1777, 1778, 1779, Londen 1790. Purchas, Samuel, Purchas his Pilgrimes, I en 11, Londen 1617-1625. Ravenstein, E. G., A Journal of the First Voyage of Vasco da Gama, 14971499, Londen 1898 (Hakluyt Soc.). Reis van Joris van Spilbergen, 1601-1604, 's-Gravenhage 1923 (Linschoten Vereniging). Rouffaer, G. P., en Yzerman, J. W., De Eerste Schipvaart der Nederianders naar Oost-Indie onder Cornelis de Houtman, 1595-1597, I, 1915 en 11, 1925, albei te 's-Gravenhage (Linschoten Vereniging). Saar, J. J., Reise nach Java, 1644-1660 (herdruk van 1672-uitgawe), Den Haag , 1930 (Reisebeschreibungen, VI). . Satow, E. M., The Voyage of Captain John Saris to Japan, 1613, Londen 1900 (Hakluyt Soc.). Schreyer, Johan:n, Reise nach dem Kaplande und Beschreibung der"Hottentotten, 1669-1677 (herdruk van 1681-uitgawe), Den Haag 1931 (Reisbeschreibungen, VII, deef 2). Stanley, H. E. J., The Three Voyages of Vasco da Gama, Londen 1869 (Hakluyt Soc.). Sttangman, Edward, Early French Callers at the Cape, Kaapstad 1936. i . Tachard, Guy, Second Voyage du Pere Tachard, Parys 1689. - - - - Voyage de Siam, Parys, 1686. Tas, Adam, Dagboek van (1705-1706), uitgegee deur Prof. Leo Fouche, Londen 1914. Temple, Sir R. C., The Travels of Peter Mundy, 1608"'1667, 11, Londeil 1914 (Hakluyt Soc.). Ten Rhyne, W., Schediasma de Pro~ontorio Bonae Spei, Schaffhausen 1686. Herdruk met Engelse vertaling in The Early Cape Hottentots ; uitgewers Schapera, 1., en Farrington, B., Kaapstad 1933 (Van Riebeeck:..vereniging No. 14). Valentyn, Francois, Beschrijving van de Kaap der Goede Hoope (sien Oud en Nieuw Oost-Indien, V, deel 2, Dordrecht en Amsterdam 1726). Van Hogendorp, G. K., Verhandelingen over den Oost-Indischen Handel, ' Tweede Stuk, Amsterdam 1802. ' Van Linschoten, J. H., ltinerario, 1579-1592, I en 11, 's-Grave~age 1910 (Linschoten Vereniging). Verken, Johann, Molukken-Reise 1607-1612 (herdruk van 1612-uitgawe), Den Haag 1930 (Reisebeschreibungen, 11). Van der Behr, Johann, Reise nach Java, 1641-1650 (herdruk van 1668-uitgawe), Den Haag 1930 (Reisebeschr~ibungen, IV). ; Warnsin<.:k, J. C. M., Reisen van Nicolaus de Graaff, 's-Gravenhage 1930 (Linschoten Vereniging). Waterbouse, Gilbert, Simon van der Stel's Journal of his Expedition to Namaqualand, 1685-1686, Dublin, 1932. w •r ,, Stellenbosch University http://scholar.sun.ac.za 1.' I ~ .. 99 (b) PER.IODIEKE PUBLIKASIES (Sien ook Besondere Literatuur). Offisi!!le Jaarboeke van die Unie van Suid-Afrika. The South African Anglers' Gazette (The Backwash). Transactions of the South Mrican Philosophical Society. Ill. ARGIVALE BRONNE. (a) / GBDRUKTE. Binnelandse Waters Visseryopname Rapporte van die Unie van Suid~Mrika. Cau, Comelis e.a., Groot Placaet-Boeck, I, 1658, 11, 1664 en IV, 1705, almal te 's-Gravenhage. · · · Colenbrander, H. T., Jan Pietersz. Coen Bescheiden omtrent zyn bedryf in Indi~, IV, 's-Grav:enhage 1922. Dagverhaal van Jan van Riebeeck, I, Utrecht 1884, 11, 's-Gravenhage 1892; en Ill, 's-Gravenhage 1893 (Historisch Genootschap van Utrecht). De Jonge, J. K. J., De Opkomst van het Nederlandsch Gezag in Oost-Indi~ "' (1595-1610), 11, 1864, en Ill,· 1865, 's-Gravenhage en Amsterdam. De Mist, I. A., Memorie, houdende de Consideranti~n en Advys van het Departemep.t tot de Indische Zaaken etc., Kaapstad 1920 (Van Riebeeck-Vereniging, No. 3). d. ·W., J., Ben Woord Ter aanmoediging onzer Ingezetenen·tot het uitrusten van Schepen tot de Walvischvangst (sien Zuid-Mrikaansch Tijdschrift, XIV, Julie-Aug. 1837). Foster, William, Letters received by the East India Company, 11, 1897 en. Ill, 1899, beide te Londen. Korte Deductie van Willem Adriaen van der Stel tot destructie ende wederlegginge van alle de klaghten etc. (plek en jaartal. onvermeld). Leibbrandt, H. C. V., Precis of the Archives of the Cdpe of Good Hope: Journal, 1651-1676 en 1699-1732, 6 dele, Kaapstad 1896-1902. - - - - Letters Despatched, 1652-1662 en 1696-1708, vier dele, Kaapstad 1896-1900. - - - - Letters Received, 1649-1662 en 1695-1708, 3 dele, Kaapstad 18961899·. - - - - Requesten, 1715-I8o6, 2 dele, Kaapstad 1905 en 1906. Leibbrandt, H. C. V., Resoluti!n van den Conunimdeur en Raden van het Fort de Goede Hoop, 1652-1662, I deel, Kaapstad 1898. Neutrale Gedagten over zekere korte Deductie etc., 'n Anonieme stuk teAmster. dam gepubliseer, jaartal, onvermeld. ·. Scoresby, W., An Account of the Arctic Regions, with a History and De.scription of the Northern Whale-Fishery, 11, Edinburgh 1820. Theal, G. McC., Belangrijke Historische Dokumenten, 11, Kaapstad 1896 en III, Londen 19II. ----Records of South-Eastern Mrica, I, Londen 1898. Van Aitzema, Lieuwe, Historie of Verhael van Saken van Staet en Oorlogh, IX, 's-Gravenhage 1664 en X, plek onvermeld 1665. Van der Chijs, J. A., Nederlandsch-Indisch Ptakaatboek, 1602-18II, 11 en III, Batavia en 's-Gravenhage 1886. Van der Heiden, Jacobus, en Tas, Adam, Contra-Deductie ofte Grondige Demonstratie van de valsheit der uitgegevene Deductie etc., Amsterdam 1712. Verslag No. r8o, Raad van Handel en Nywerheid van die .Unie van SuidAfrika, Die Vissersbedryf, Pretoria 1935. .I I ( ) Stellenbosch University http://scholar.sun.ac.za lOO Vissery- en Biologiese Marine-Opname Verslae van die Unie van Suid-Mrika. · Zuid-Mrikaansche Walvisch-Vangst (sien anonieme stuk in Zuid-Afrikaansch Tijdschrift, IV, Sept.-Okt. 1827). . (b) 0NGEDRUKTE. (i) I