Sputum derived biomarkers of anti-tuberculosis drug activity in early bactericidal activity (EBA) studies.
Date
2017-03
Authors
Journal Title
Journal ISSN
Volume Title
Publisher
Stellenbosch : Stellenbosch University
Abstract
ENGLISH ABSTRACT: Sputum sample is a crucial material to diagnose tuberculosis (TB), the resistance to different drugs and the assessment of new drug effectiveness in clinical trials. The first step to evaluate the efficacy of a new anti-TB drug is the determination of its early bactericidal activity (EBA) which is the decline of bacterial load per milliliter of sputum per day on solid agar plates during the first two weeks of treatment. The count of colony forming units (CFU) of Mycobacterium tuberculosis (Mtb) on agar plates and the time to positivity (TTP) in liquid media are two parameters currently used in EBA studies. These two methods are time consuming, require highly skilled staff, an expensive infrastructure and are prone to contamination. Therefore, new methods which are more sensitive, specific, fast and automated are urgently needed. In this study, we compared the EBA determined by CFU and TTP to the EBA determined by Xpert MTB/RIF assay (Xpert). Culture methods proved to be superior to Xpert to assess the two weeks EBA of different compounds tested.
Sputum samples collected from TB patients on treatment contain a mixture of dead, injured and viable cells of Mtb. We hypothesized that the poor performance of Xpert in the determination of the EBA was due to the presence of DNA from bacteria unable to grow which was amplified together with DNA from viable ones. To overcome this problem, before performing Xpert, we have pre-treated pan-susceptible and extensively drug resistance isolates subjected to prior standard drug susceptibility testing with propidium monoazide (PMA), a reagent that penetrates only non viable cell, binds to its DNA and prevents its amplification. Then, we applied PMA pre-treatment protocol to clinical isolates from TB patients under standard TB treatment. The combination of Xpert and PMA improved the specificity to detect viable Mtb compared to Xpert alone. This improvement was statistically significant in pan-susceptible isolates incubated with isoniazid (INH) and ethambutol (EMB) and extensively drug resistant isolates incubated with EMB. Unfortunately, the effect of PMA was not statistically significant in clinical isolates from TB patients on standard treatment. Due to these conflicting results, we could not recommend the use of Xpert-PMA combination to quantify viable Mtb in preference of culture media.
Dormant mycobacteria are believed to be the result of internal and external stress including the effects of anti-TB drugs on viable mycobacteria and they are assumed to be the reason for the prolongation of TB treatment up to 6 months. In this work, the activity of SQ109, an investigational drug, Rifampicin (RMP) an already established anti-TB drug and their combination (SQ109/RMP) was assessed on both, replicating and non-replicating forms of Mtb, by using a combination of Auramine O/Nile Red staining and confocal microscopy. We found that SQ109 and RMP monotherapy increase the number of non-replicating Mtb while SQ109/RMP combined prevents this increase. These findings show that the pressure of SQ109 alone causes Mtb to switch to dormancy and once combined with RMP, SQ109 enhances the sterilizing activity of RMP.
Monotherapy is the underlying cause of the emergence of drug resistance. We evaluated the change in proportion of RMP mutants in patients under RMP monotherapy for two weeks from baseline to day 14. We have applied statistical modelling to estimate when a patient kept on RMP monotherapy beyond two weeks would become clinically resistant. We found that RMP monotherapy beyond two weeks will induce clinical relevant resistance only after 30 days of treatment. This indicates that during TB treatment RMP resistance develops gradually due to pharmacodynamic and pharmacokinetic factors as it was previously reported.
In this work, we showed that Xpert, the combination of Xpert with PMA and staining of sputum smears with Nile Red/Auramine O are promising biomarker candidates to determine the EBA of novel anti-TB drugs. Furthermore, we demonstrated that if RMP was the only drug used for TB treatment, a resistance against RMP would become clinically relevant after 30 days.
AFRIKAANSE OPSOMMING: Sputum monsters is belangrike materiaal vir die diagnose van TB, om die weerstandigheid van sekere anti-TB middels te bepaal en om die effektiwiteit van nuwe middels te bepaal in geneesmiddel evaluering. Die eerste stap in die evalueringsproses van ‘n nuwe anti-TB middel is om die vroeë bakerisidiese aktiwiteit (EBA) te bepaal. Dit is ‘n bepaling van die bakteriële lading per milliliter sputum per dag op soliede agar plate gedurende die eerste twee weke van TB behandeling. Die bepaling van kolonie-vormende eenhede (CFU) van M.tb op agar plate en die tyd-tot-positiwiteit (TTP) in vloeibare groeimedia is twee metodes wat tans wyd in gebruik is by EBA studies. Hierdie twee metodes is tydrowend, vereis ‘n groot mate van tegniese vernuf, benodig duur infrastruktuur en is geneig tot kontaminering. Daarom word nuwe metodes wat sensitief, spesifiek, vinnig en geoutomatiseerd is benodig. In hierdie studie vergelyk ons die EBA bepalings deur middel van CFU en TTP met EBA bepalings deur middel van Xpert MTB/RIF ontledings. Metodes deur kultuur tegnieke word bewys as superieur teenoor Xpert vir die bepaling van die twee-week EBA vir verskillende middels. Sputum monsters wat versamel is vanaf TB pasiënte wat op behandeling is, bevat ‘n mengsel van dooie, beskadigde en lewensvatbare M.tb selle. Ons hipotiseer dat die swak resultate van Xpert gedurende EBA bepalings as gevolg van die teenwoordigheid van DNA vanaf bakterië is wat nie lewensvatbaar is nie en wat dan saam met lewensvatbare bakterië geamplifiseer word. Om hierdie probleem te oorkom, en voordat die Xpert tegniek gebruik word, het ons pan-vatbare en uiters middelweerstandige M.tb isolate vooraf behandel met propidium monoazied (PMA) wat nie-lewensvatbare selle binnedring en aan hul DNA bind om sodoende amplifikasie te verhoed. Ons het dan die PMA voorafbehandelingsprotokol toegepas op kliniese isolate van TB pasiënte wat op standaard anti-TB behandeling is. Die kombinasie van Xpert en PMA het die spesifisiteit verhoog om lewensvatbare bakterieë waar te neem teenoor die Xpert metode alleen. Hierdie verbetering was statisties betekenisvol in pan-vatbare isolate wat behandel is met isoniazied (INH) en ethambutol (EMB) en uiters middelweerstandige isolate wat behandel is met EMB. Ogelukkig was die effek van PMA nie statisties betekenisvol vir kliniese isolate vanaf TB pasiënte op standaard behandeling nie. As gevolg van hierdie teenstrydige resultate kon ons nie die gebruik van die Xpert-PMA kombinasie vir die kwantifisering van lewensvatbare M.tb bo die gebruik van kultuurmedia bepalings aanbeveel nie. Daar word aanvaar dat dormante mycobacteria die gevolg is van interne en eksterne stres, insluitend die effek van anti-TB middels, op lewensvatbare mycobacteria is en dat hierdie effekte verantwoordelik is vir die verlengde behandelings periode van 6 maande vir TB infeksie. In hierdie navovorsingswerk word die aktiwiteit van SQ109, ‘n middel nog onder evaluering Rifampisien (RMP), ‘n gevestigde anti-TB middel, en hul kombinasie (SQ109/RMP) geëvalueer teen repliserende en nie-repliserende vorme van M.tb deur gebruik te maak van ‘n kombinasie van Auramine O/Nylrooi kleuring en konfokale mikroskopie. Ons het gevind dat SQ109 en RMP monoterapie verhoog die aantal nie-repliserende M.tb terwyl SQ109/RMP kombinasie hierdie toename verhoed. Hierdie bevindings toon dat SQ109 stres alleen lei daartoe dat M.tb oorskakel na ‘n sluimertoestand en, gekombineer met RMP, verhoog dit die steriliserende effek van RMP. Monoterapie is die onderliggende oorsaak van middelweerstandigheid. Ons het die verandering in die verhouding van RMP mutante in pasiënte op RMP terapie vir twee weke geëvalueer. Ons het ‘n statistieke model gebruik om te bepaal of ‘n pasiënt wat vir twee weke op RMP monoterapie gehou word, kliniese weerstandigheid ontwikkel. Ons het gevind dat RMP monoterapie vir meer as twee weke lei tot klinies relevante weerstandigheid eers na 30 dae behandeling. Dit dui daarop dat gedurende TB behandeling met RMP weerstandigheid stelselmatig ontwikkel as gevolg van farmadinamiese en farmakinetiese faktore soos voorheen aangedui. Hierdie navorsingk bewys dat Xpert, die kombinasie van Xpert en PMA en die kleuring van sputumsmere met Nylrooi/Auramine O belowende biomerker kandidate is om die EBA van nuwe anti-TB middels te bepaal. Ons wys ook dat indien RMP die enigste anti-TB middel is wat gebruik is vir behandeling, weerstandigheid teen RMP klinies relevant word na 30 dae behandeling.
AFRIKAANSE OPSOMMING: Sputum monsters is belangrike materiaal vir die diagnose van TB, om die weerstandigheid van sekere anti-TB middels te bepaal en om die effektiwiteit van nuwe middels te bepaal in geneesmiddel evaluering. Die eerste stap in die evalueringsproses van ‘n nuwe anti-TB middel is om die vroeë bakerisidiese aktiwiteit (EBA) te bepaal. Dit is ‘n bepaling van die bakteriële lading per milliliter sputum per dag op soliede agar plate gedurende die eerste twee weke van TB behandeling. Die bepaling van kolonie-vormende eenhede (CFU) van M.tb op agar plate en die tyd-tot-positiwiteit (TTP) in vloeibare groeimedia is twee metodes wat tans wyd in gebruik is by EBA studies. Hierdie twee metodes is tydrowend, vereis ‘n groot mate van tegniese vernuf, benodig duur infrastruktuur en is geneig tot kontaminering. Daarom word nuwe metodes wat sensitief, spesifiek, vinnig en geoutomatiseerd is benodig. In hierdie studie vergelyk ons die EBA bepalings deur middel van CFU en TTP met EBA bepalings deur middel van Xpert MTB/RIF ontledings. Metodes deur kultuur tegnieke word bewys as superieur teenoor Xpert vir die bepaling van die twee-week EBA vir verskillende middels. Sputum monsters wat versamel is vanaf TB pasiënte wat op behandeling is, bevat ‘n mengsel van dooie, beskadigde en lewensvatbare M.tb selle. Ons hipotiseer dat die swak resultate van Xpert gedurende EBA bepalings as gevolg van die teenwoordigheid van DNA vanaf bakterië is wat nie lewensvatbaar is nie en wat dan saam met lewensvatbare bakterië geamplifiseer word. Om hierdie probleem te oorkom, en voordat die Xpert tegniek gebruik word, het ons pan-vatbare en uiters middelweerstandige M.tb isolate vooraf behandel met propidium monoazied (PMA) wat nie-lewensvatbare selle binnedring en aan hul DNA bind om sodoende amplifikasie te verhoed. Ons het dan die PMA voorafbehandelingsprotokol toegepas op kliniese isolate van TB pasiënte wat op standaard anti-TB behandeling is. Die kombinasie van Xpert en PMA het die spesifisiteit verhoog om lewensvatbare bakterieë waar te neem teenoor die Xpert metode alleen. Hierdie verbetering was statisties betekenisvol in pan-vatbare isolate wat behandel is met isoniazied (INH) en ethambutol (EMB) en uiters middelweerstandige isolate wat behandel is met EMB. Ogelukkig was die effek van PMA nie statisties betekenisvol vir kliniese isolate vanaf TB pasiënte op standaard behandeling nie. As gevolg van hierdie teenstrydige resultate kon ons nie die gebruik van die Xpert-PMA kombinasie vir die kwantifisering van lewensvatbare M.tb bo die gebruik van kultuurmedia bepalings aanbeveel nie. Daar word aanvaar dat dormante mycobacteria die gevolg is van interne en eksterne stres, insluitend die effek van anti-TB middels, op lewensvatbare mycobacteria is en dat hierdie effekte verantwoordelik is vir die verlengde behandelings periode van 6 maande vir TB infeksie. In hierdie navovorsingswerk word die aktiwiteit van SQ109, ‘n middel nog onder evaluering Rifampisien (RMP), ‘n gevestigde anti-TB middel, en hul kombinasie (SQ109/RMP) geëvalueer teen repliserende en nie-repliserende vorme van M.tb deur gebruik te maak van ‘n kombinasie van Auramine O/Nylrooi kleuring en konfokale mikroskopie. Ons het gevind dat SQ109 en RMP monoterapie verhoog die aantal nie-repliserende M.tb terwyl SQ109/RMP kombinasie hierdie toename verhoed. Hierdie bevindings toon dat SQ109 stres alleen lei daartoe dat M.tb oorskakel na ‘n sluimertoestand en, gekombineer met RMP, verhoog dit die steriliserende effek van RMP. Monoterapie is die onderliggende oorsaak van middelweerstandigheid. Ons het die verandering in die verhouding van RMP mutante in pasiënte op RMP terapie vir twee weke geëvalueer. Ons het ‘n statistieke model gebruik om te bepaal of ‘n pasiënt wat vir twee weke op RMP monoterapie gehou word, kliniese weerstandigheid ontwikkel. Ons het gevind dat RMP monoterapie vir meer as twee weke lei tot klinies relevante weerstandigheid eers na 30 dae behandeling. Dit dui daarop dat gedurende TB behandeling met RMP weerstandigheid stelselmatig ontwikkel as gevolg van farmadinamiese en farmakinetiese faktore soos voorheen aangedui. Hierdie navorsingk bewys dat Xpert, die kombinasie van Xpert en PMA en die kleuring van sputumsmere met Nylrooi/Auramine O belowende biomerker kandidate is om die EBA van nuwe anti-TB middels te bepaal. Ons wys ook dat indien RMP die enigste anti-TB middel is wat gebruik is vir behandeling, weerstandigheid teen RMP klinies relevant word na 30 dae behandeling.
Description
Thesis (PhD)--Stellenbosch University, 2017.
Keywords
Biomarkers, Antitubercular agents, Bacterial diseases -- Chemotherapy, Tuberculosis -- Diagnosis, Sputum -- Examination, UCTD