Die omvang van rente onderhewig aan, en die tydsberekening en koers van die heffing van terughoudingsbelasting op rente ingevolge artikel 50A-H van die Inkomstebelastingwet, no. 58 van 1962
Date
2015-12
Authors
Journal Title
Journal ISSN
Volume Title
Publisher
Stellenbosch : Stellenbosch University
Abstract
ENGLISH ABSTRACT: Section 50A-H of the Income Tax Act 58 of 1962 (hereafter referred to as the Act) contains
the stipulations regulating the reinstitution of a withholding tax on interest in South Africa.
The section can be found in Chapter II in section IVB of the Act and the effective date is
1 March 2015.
Until the introduction of the withholding tax on interest, any interest of a South African
source, apart from two exceptions, paid to non residents are exempt from normal tax. The
purpose of the exemption is to encourage foreign investment. Since the exemption does not
create a fair balance between the attraction of foreign investment and the need to protect
the tax base against potential erosion, a withholding tax on interest is reinstated.
Due to uncertainty with regard to the meaning of certain concepts and phrases that are used
in Section 50A-H, this research assignment was aimed at defining the meaning of the phrase
“due and payable”, as used in section 50B.
The second aim was to define the meaning of the phrase “subject to tax” as used in Section
23M, as in some instances it is linked to section 50E, which is part of Part IVB.
The third aim was fourfold and is related to the scope of interest that is subject to section
50A-H. Firstly, research was done on the meaning of the concept “interest” as the concept
is not defined specifically in Part IVB. Secondly, the treatment of interest received in the
form of an annuity was researched. Thirdly, research was done on the effect that the
application of a South African discretionary trust that distributes interest to non-resident
beneficiaries can have on the stipulations of section 50A-H. Two aspects were researched,
namely if a trust distribution constitutes a payment as described in article 50B, and whether
a non-resident beneficiary is entitled to the exemption contained in section 50D(1) if the
interest is received via a South African discretionary trust. Lastly, research was done on the
interaction between and contradictory wording of section 50D(3) and 10(1)(h).
It was determined that the phrase “due and payable” means the right to demand immediate
payment of a said amount. In the context of section 50B it means that withholding tax with
interest must be withheld when the non-resident has the right to demand immediate payment
of the interest and not when the interest accrues to the non-resident on a daily basis with
regard to section 24J.
It was determined that actual payment of tax is required before a said amount is considered
to be “subject to tax”. In the context of section 23M, where section 50E provides for a
withholding rate of 0 percent, the limitation on the interest deduction will be applicable.
Considering common law interest and interest as defined in both section 24J of the Act and
section 11 of the model convention of the OECD, it was determined that the stipulations of
section 50A-H are applicable to interest as described in section 24J. This finding was
confirmed by proposed amendmendt to the Act. It was furthermore determined that interest
received in the form of an annuity is subject to both normal and withholding tax. It was
determined that the contradictory wording used in section 50D(3) and section 10(1)(h) may
result in double non-taxation of a specified amount of interest in certain specific
circumstances.
It was determined that a distribution by a trust will in all probability qualify as a payment as
is described in section 50B. Consequently, a trust must withhold withholding tax on interest
if a distribution of South African interest income to a non-resident beneficiary occurs.
In the investigation to determine whether a non-resident beneficiary is still entitled to the
exemption as contained in section 50D(1) if the non-resident has received the interest via a
South African discretionary trust, the concept of fiscal transparency was the deciding factor.
It was determined, due to South African law, that the legal form of the trust cannot be
disregarded. This could result in a non-resident being held liable for withholding tax on
interest where it is distributed through a trust even though the trust received the interest from
an exempt entity.
It is suggested that this study highlighted principles that may possibly clarify the confusion
surrounding the uncertainties. This information could be useful for role players in the South
African tax environment if issues arising from the deficiencies in practice emerge and/or if
legislature considers amendments to section 50A-H.
AFRIKAANSE OPSOMMING: Artikel 50A-H van die Inkomstebelastingwet 58 van 1962 (hierna verwys as die Wet) bevat die bepalings wat die herinstelling van ’n terughoudingsbelasting op rente in Suid-Afrika reguleer. Die artikel kom in Hoofstuk II in Deel IVB in die Wet voor en het ’n effektiewe datum van 1 Maart 2015. Tot en met die inwerkingtreding van die terughoudingsbelasting op rente is alle rente wat nie inwoners uit ’n Suid-Afrikaanse bron toeval, afgesien van twee uitsonderings, van normale belasting vrygestel. Die doel van die vrystelling is om buitelandse investering aan te moedig. Aangesien die vrystelling nie ’n billike balans skep tussen die aantrekking van buitelandse investering en die behoefte om die belastingbasis teen potensiële erosie te beskerm nie, word ‘n terughoudingsbelasting op rente heringestel. As gevolg van onsekerhede ten opsigte van die betekenis van sekere begrippe en frases wat in artikel 50A-H gebruik word, was die eerste doelstelling van hierdie navorsingswerkstuk om die betekenis van die frase “verskuldig en betaalbaar”, soos wat dit in artikel 50B gebruik word, te bepaal. Die tweede doelstelling was om die betekenis van die frase “onderhewig aan belasting”, soos wat dit in artikel 23M gebruik word, te bepaal aangesien die artikel in sekere omstandighede met artikel 50E skakel, ’n artikel wat deel van Deel IVB uitmaak. Die derde doelstelling van hierdie navorsingswerkstuk was vierledig en hou verband met die omvang van rente wat aan artikel 50A-H onderhewig is. Eerstens is ondersoek ingestel na die betekenis van die begrip “rente” aangesien die begrip nie spesifiek in Deel IVB omskryf is nie. Tweedens is die hantering van rente wat in die vorm van ’n jaargeld ontvang word, ondersoek. Derdens is ondersoek ingestel na die effek wat die aanwending van ’n Suid- Afrikaanse diskresionêre trust wat rente uitkeer aan nie-inwoner begunstigdes op die bepalings van artikel 50A-H kan hê. Twee aspekte, naamlik of ’n trust-uitkering ’n betaling soos bedoel in artikel 50B daarstel en of ’n nie-inwoner begunstigde geregtig is op die vrystelling soos vervat in artikel 50D(1) indien die nie-inwoner die rente via ’n Suid- Afrikaanse diskresionêre trust ontvang, is ondersoek. Laastens is die wisselwerking tussen en teenstrydige bewoording van artikel 50D(3) en 10(1)(h) ondersoek. Daar is vasgestel dat die frase “verskuldig en betaalbaar” die reg beteken om onmiddellike betaling van ’n genoemde bedrag te vereis. In die konteks van artikel 50B beteken dit dat terughoudingsbelasting op rente weerhou moet word wanneer die nie-inwoner die reg het om onmiddellike betaling van die rente te eis en nie wanneer die rente ’n nie-inwoner ingevolge artikel 24J, op ’n daaglikse grondslag, toeval nie. Daar is vasgestel dat werklike betaling van belasting vereis word voordat ’n genoemde bedrag as “onderhewig aan belasting” beskou sal word. In die konteks van artikel 23M, waar artikel 50E voorsiening maak vir ’n weerhoudingskoers van 0 persent, sal die beperking op die renteaftrekking in so geval geld. Met inagneming van gemeneregrente en rente soos omskryf in beide artikel 24J van die Wet en artikel 11 van die OESO se modelkonvensie is vasgestel dat die bepalings van artikel 50A-H van toepassing is op rente soos bedoel in artikel 24J. Hierdie bevinding is bevestig deur voorgestelde wysigings aan die Wet. Voorts is vasgestel dat rente wat in die vorm van ’n jaargeld ontvang word aan beide normale en terughoudingsbelasting onderhewig is. Daar is vasgestel dat die teenstrydige bewoording wat in artikel 50D(3) en artikel 10(1)(h) gebruik word dubbele nie-belasting van ’n genoemde bedrag rente in sekere spesifieke omstandighede tot gevolg mag hê. Daar is vasgestel dat ’n uitkering deur ’n trust in alle waarskynlikheid as ’n betaling soos bedoel in artikel 50B sal kwalifiseer. Gevolglik sal ’n trust terughoudingsbelasting op rente moet weerhou indien daar ’n uitkering van Suid-Afrikaanse rente-inkomste aan ’n nieinwoner begunstigde plaasvind. In die ondersoek om te bepaal of ’n nie-inwoner begunstidge steeds geregtig is op die vrystelling soos vervat in artikel 50D(1) indien die nie-inwoner die rente via ’n Suid- Afrikaanse diskresionêre trust ontvang, het die konsep van fisikale deursigtigheid die deurslag gegee. Daar is vasgestel dat die regsvorm van die trust, vanweë Suid-Afrikaanse wetgewing, nie verontagsaam kan word nie. Dit mag tot gevolg hê dat ’n nie-inwoner aanspreeklik gehou sal word vir terughoudingsbelasting op rente waar dit deur ’n trust uitgekeer word al het die trust die rente vanaf ’n vrygestelde entiteit ontvang. Dit word aan die hand gedoen dat hierdie studie beginsels uitgelig het wat die verwarring rondom die onsekerhede moontlik mag opklaar. Hierdie inligting kan moontlik van nut wees vir rolspelers in die Suid-Afrikaanse belastingomgewing indien kwessies voortspruitend uit die tekortkominge in praktyk na vore tree en/of indien die wetgewer wysigings aan artikel 50A-H oorweeg
AFRIKAANSE OPSOMMING: Artikel 50A-H van die Inkomstebelastingwet 58 van 1962 (hierna verwys as die Wet) bevat die bepalings wat die herinstelling van ’n terughoudingsbelasting op rente in Suid-Afrika reguleer. Die artikel kom in Hoofstuk II in Deel IVB in die Wet voor en het ’n effektiewe datum van 1 Maart 2015. Tot en met die inwerkingtreding van die terughoudingsbelasting op rente is alle rente wat nie inwoners uit ’n Suid-Afrikaanse bron toeval, afgesien van twee uitsonderings, van normale belasting vrygestel. Die doel van die vrystelling is om buitelandse investering aan te moedig. Aangesien die vrystelling nie ’n billike balans skep tussen die aantrekking van buitelandse investering en die behoefte om die belastingbasis teen potensiële erosie te beskerm nie, word ‘n terughoudingsbelasting op rente heringestel. As gevolg van onsekerhede ten opsigte van die betekenis van sekere begrippe en frases wat in artikel 50A-H gebruik word, was die eerste doelstelling van hierdie navorsingswerkstuk om die betekenis van die frase “verskuldig en betaalbaar”, soos wat dit in artikel 50B gebruik word, te bepaal. Die tweede doelstelling was om die betekenis van die frase “onderhewig aan belasting”, soos wat dit in artikel 23M gebruik word, te bepaal aangesien die artikel in sekere omstandighede met artikel 50E skakel, ’n artikel wat deel van Deel IVB uitmaak. Die derde doelstelling van hierdie navorsingswerkstuk was vierledig en hou verband met die omvang van rente wat aan artikel 50A-H onderhewig is. Eerstens is ondersoek ingestel na die betekenis van die begrip “rente” aangesien die begrip nie spesifiek in Deel IVB omskryf is nie. Tweedens is die hantering van rente wat in die vorm van ’n jaargeld ontvang word, ondersoek. Derdens is ondersoek ingestel na die effek wat die aanwending van ’n Suid- Afrikaanse diskresionêre trust wat rente uitkeer aan nie-inwoner begunstigdes op die bepalings van artikel 50A-H kan hê. Twee aspekte, naamlik of ’n trust-uitkering ’n betaling soos bedoel in artikel 50B daarstel en of ’n nie-inwoner begunstigde geregtig is op die vrystelling soos vervat in artikel 50D(1) indien die nie-inwoner die rente via ’n Suid- Afrikaanse diskresionêre trust ontvang, is ondersoek. Laastens is die wisselwerking tussen en teenstrydige bewoording van artikel 50D(3) en 10(1)(h) ondersoek. Daar is vasgestel dat die frase “verskuldig en betaalbaar” die reg beteken om onmiddellike betaling van ’n genoemde bedrag te vereis. In die konteks van artikel 50B beteken dit dat terughoudingsbelasting op rente weerhou moet word wanneer die nie-inwoner die reg het om onmiddellike betaling van die rente te eis en nie wanneer die rente ’n nie-inwoner ingevolge artikel 24J, op ’n daaglikse grondslag, toeval nie. Daar is vasgestel dat werklike betaling van belasting vereis word voordat ’n genoemde bedrag as “onderhewig aan belasting” beskou sal word. In die konteks van artikel 23M, waar artikel 50E voorsiening maak vir ’n weerhoudingskoers van 0 persent, sal die beperking op die renteaftrekking in so geval geld. Met inagneming van gemeneregrente en rente soos omskryf in beide artikel 24J van die Wet en artikel 11 van die OESO se modelkonvensie is vasgestel dat die bepalings van artikel 50A-H van toepassing is op rente soos bedoel in artikel 24J. Hierdie bevinding is bevestig deur voorgestelde wysigings aan die Wet. Voorts is vasgestel dat rente wat in die vorm van ’n jaargeld ontvang word aan beide normale en terughoudingsbelasting onderhewig is. Daar is vasgestel dat die teenstrydige bewoording wat in artikel 50D(3) en artikel 10(1)(h) gebruik word dubbele nie-belasting van ’n genoemde bedrag rente in sekere spesifieke omstandighede tot gevolg mag hê. Daar is vasgestel dat ’n uitkering deur ’n trust in alle waarskynlikheid as ’n betaling soos bedoel in artikel 50B sal kwalifiseer. Gevolglik sal ’n trust terughoudingsbelasting op rente moet weerhou indien daar ’n uitkering van Suid-Afrikaanse rente-inkomste aan ’n nieinwoner begunstigde plaasvind. In die ondersoek om te bepaal of ’n nie-inwoner begunstidge steeds geregtig is op die vrystelling soos vervat in artikel 50D(1) indien die nie-inwoner die rente via ’n Suid- Afrikaanse diskresionêre trust ontvang, het die konsep van fisikale deursigtigheid die deurslag gegee. Daar is vasgestel dat die regsvorm van die trust, vanweë Suid-Afrikaanse wetgewing, nie verontagsaam kan word nie. Dit mag tot gevolg hê dat ’n nie-inwoner aanspreeklik gehou sal word vir terughoudingsbelasting op rente waar dit deur ’n trust uitgekeer word al het die trust die rente vanaf ’n vrygestelde entiteit ontvang. Dit word aan die hand gedoen dat hierdie studie beginsels uitgelig het wat die verwarring rondom die onsekerhede moontlik mag opklaar. Hierdie inligting kan moontlik van nut wees vir rolspelers in die Suid-Afrikaanse belastingomgewing indien kwessies voortspruitend uit die tekortkominge in praktyk na vore tree en/of indien die wetgewer wysigings aan artikel 50A-H oorweeg
Description
Thesis (MAcc)--Stellenbosch University, 2015.
Keywords
UCTD, South Africa. Income Tax Act, 1962, Withholding tax -- Law and legislation -- South Africa, Interest -- Taxation -- Law and legislation -- South Africa